بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الْحَاقَّةُ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ (روز رستاخيز) روزى است كه مسلما واقع مى‌شود!

مَا الْحَاقَّةُ

چه روز واقع شدنى!

وَ ما أَدْراكَ مَا الْحَاقَّةُ

و تو چه مى‌دانى آن روز واقع شدنى چيست؟!

كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عادٌ بِالْقارِعَةِ

قوم «ثمود» و «عاد» عذاب كوبنده الهى را انكار كردند (و نتيجه شومش را ديدند)!

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ

اما قوم «ثمود» با عذابى سركش هلاك شدند!

وَ أَمَّا عادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عاتِيَةٍ

و اما قوم «عاد» با تندبادى طغيانگر و سرد و پرصدا به هلاكت رسيدند،

سَخَّرَها عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُوماً فَتَرَي الْقَوْمَ فِيها صَرْعيٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ خاوِيَةٍ

(خداوند) اين تندباد بنيان‌كن را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنها مسلط ساخت، (و اگر آنجا بودى) مى‌ديدى كه آن قوم همچون تنه‌هاى پوسيده و تو خالى درختان نخل در ميان اين تند باد روى زمين افتاده و هلاك شده‌اند!

فَهَلْ تَريٰ لَهُمْ مِنْ باقِيَةٍ

آيا كسى از آنها را باقى مى‌بينى؟!

وَ جاءَ فِرْعَوْنُ وَ مَنْ قَبْلَهُ وَ الْمُؤْتَفِكاتُ بِالْخاطِئَةِ

و فرعون و كسانى كه پيش از او بودند و همچنين اهل شهرهاى زير و رو شده [قوم لوط] مرتكب گناهان بزرگ شدند،

فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رابِيَةً

و با فرستاده پروردگارشان مخالفت كردند؛ و خداوند (نيز) آنها را به عذاب شديدى گرفتار ساخت!

إِنَّا لَمَّا طَغَي الْماءُ حَمَلْناكُمْ فِي الْجارِيَةِ

و هنگامى كه آب طغيان كرد، ما شما را سوار بر كشتى كرديم،

لِنَجْعَلَها لَكُمْ تَذْكِرَةً وَ تَعِيَها أُذُنٌ واعِيَةٌ

تا آن را وسيله تذكرى براى شما قرار دهيم و گوشهاى شنوا آن را دريابد و بفهمد.

فَإِذا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ واحِدَةٌ

به محض اينكه يك بار در «صور» دميده شود،

وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً واحِدَةً

و زمين و كوه‌ها از جا برداشته شوند و يكباره در هم كوبيده و متلاشى گردند،

فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْواقِعَةُ

در آن روز «واقعه عظيم» روى مى‌دهد،

وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ

و آسمان از هم مى‌شكافد و سست مى‌گردد و فرومى‌ريزد!

وَ الْمَلَكُ عَليٰ أَرْجائِها وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمانِيَةٌ

فرشتگان در اطراف آسمان قرار مى‌گيرند (و براى انجام مأموريتها آماده مى‌شوند)؛ و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل مى‌كنند!

يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لا تَخْفيٰ مِنْكُمْ خافِيَةٌ

در آن روز همگى به پيشگاه خدا عرضه مى‌شويد و چيزى از كارهاى شما پنهان نمى‌ماند!

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هاؤُمُ اقْرَؤُا كِتابِيَهْ

پس كسى كه نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدت شادى و مباهات) فرياد مى‌زند كه: « (اى اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگيريد و بخوانيد!

إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلاقٍ حِسابِيَهْ

من يقين داشتم كه (قيامتى در كار است و) به حساب اعمالم مى‌رسم!»

فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ

او در يك زندگى (كاملا) رضايتبخش قرار خواهد داشت،

فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ

در بهشتى عالى،

قُطُوفُها دانِيَةٌ

كه ميوه هايش در دسترس است!

كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ

(و به آنان گفته مى‌شود:) بخوريد و بياشاميد گوارا در برابر اعمالى كه در ايام گذشته انجام داديد!

وَ أَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِشِمالِهِ فَيَقُولُ يا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتابِيَهْ

اما كسى كه نامه اعمالش را به دست چپش بدهند مى‌گويد: «اى كاش هرگز نامه اعمالم را به من نمى‌دادند.

وَ لَمْ أَدْرِ ما حِسابِيَهْ

و نمى‌دانستم حساب من چيست!

يا لَيْتَها كانَتِ الْقاضِيَةَ

اى كاش مرگم فرا مى‌رسيد!

ما أَغْنيٰ عَنِّي مالِيَهْ

مال و ثروتم هرگز مرا بى‌نياز نكرد،

هَلَكَ عَنِّي سُلْطانِيَهْ

قدرت من نيز از دست رفت!»

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

او را بگيريد و دربند و زنجيرش كنيد!

ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ

سپس او را در دوزخ بيفكنيد!

ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُها سَبْعُونَ ذِراعاً فَاسْلُكُوهُ

بعد او را به زنجيرى كه هفتاد ذراع است ببنديد؛

إِنَّهُ كانَ لا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ

چرا كه او هرگز به خداوند بزرگ ايمان نمى‌آورد،

وَ لا يَحُضُّ عَليٰ طَعامِ الْمِسْكِينِ

و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشويق نمى‌نمود؛

فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هاهُنا حَمِيمٌ

از اين رو امروز هم در اينجا يار مهربانى ندارد،

وَ لا طَعامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ

و نه طعامى، جز از چرك و خون!

لا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخاطِئُونَ

غذايى كه جز خطاكاران آن را نمى‌خورند!

فَلا أُقْسِمُ بِما تُبْصِرُونَ

سوگند به آنچه مى‌بينيد،

وَ ما لا تُبْصِرُونَ

و آنچه نمى‌بينيد،

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ

كه اين قرآن گفتار رسول بزرگوارى است،

وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شاعِرٍ قَلِيلاً ما تُؤْمِنُونَ

و گفته شاعرى نيست، اما كمتر ايمان مى‌آوريد!

وَ لا بِقَوْلِ كاهِنٍ قَلِيلاً ما تَذَكَّرُونَ

ه گفته كاهنى، هر چند كمتر متذكر مى‌شويد!

تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ

كلامى است كه از سوى پروردگار عالميان نازل شده است!

وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الْأَقاوِيلِ

اگر او سخنى دروغ بر ما مى‌بست،

لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْيَمِينِ

ما او را با قدرت مى‌گرفتيم،

ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِينَ

سپس رگ قلبش را قطع مى‌كرديم،

فَما مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حاجِزِينَ

و هيچ كس از شما نمى‌توانست از (مجازات) او مانع شود!

وَ إِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ

و آن مسلما تذكرى براى پرهيزگاران است!

وَ إِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ

و ما مى‌دانيم كه بعضى از شما (آن را) تكذيب مى‌كنيد!

وَ إِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَي الْكافِرِينَ

و آن مايه حسرت كافران است!

وَ إِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ

و آن يقين خالص است!

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ

حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى!