بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلۡحَآقَّةُ

بنام خداى رحمان رحيم؛ آن واقعه حتمى.

مَا ٱلۡحَآقَّةُ

چيست آن واقعه حتمى؟

وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحَآقَّةُ

و چه مى‌دانى چيست آن واقعه حتمى.

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ وَ عَادُۢ بِٱلۡقَارِعَةِ

قوم ثمود و عاد قيامت را تكذيب كردند.

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهۡلِكُواْ بِٱلطَّاغِيَةِ

اما ثمود با بلائى فزون از حد هلاك شدند.

وَ أَمَّا عَادٞ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحٖ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةٖ

و اما قوم عاد با بادى بسيار سرد و شديد هلاك گشتند.

سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالٖ وَ ثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومٗا فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةٖ

خدا آن باد را هفت شب و هشت روز پى در پى، بر آنها مسلط كرد، مى‌ديدى كه آن قوم در زمين افتاده‌اند، گويى ريشه‌هاى كنده شده نخلها مى‌باشند.

فَهَلۡ تَرَىٰ لَهُم مِّنۢ بَاقِيَةٖ

آيا از آنها باقى مانده‌اى مى‌بينى؟!

وَ جَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَ مَن قَبۡلَهُۥ وَ ٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ

فرعون و آنان كه پيش از او بودند و شهرهاى زير رو شده، مرتكب خطا شدند.

فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً

رسول پروردگار خويش را نافرمانى كردند، خدا آنها را گرفت، گرفتنى سخت.

إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ

ما چون آب طغيان نمود، شما را در كشتى حمل كرديم.

لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَ تَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ

تا آن حمل را براى شما پندى قرار دهيم و تا آن پند را گوشهاى شنوا حفظ كنند.

فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ

چون در صور دميده شود يك دميدن،

وَ حُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَ ٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ

و برداشته شود زمين و كوه‌ها و كوبيده شوند يك كوبيده شدن،

فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ

آن روز قيامت واقع مى‌شود.

وَ ٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ

آسمان شكافته مى‌شود و آن در آن روز سست است،

وَ ٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَا وَ يَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ

ملائكه در اطراف آن هستند و عرش پروردگارت را بالاى سر مردم هشت ملك حمل مى‌كند:

يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ

در آن روز به خدا عرضه مى‌شويد و هيچ عمل پنهانى از شما مخفى نمى‌ماند.

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ

اما آنكه كتابش به دست راستش داده شود گويد: بيائيد كتاب مرا بخوانيد.

إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ

من در دنيا دانستم كه حسابم را ملاقات خواهم كرد.

فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

او در زندگى است كه از آن خوشنود است.

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ

در بهشتى است و الا.

قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ

ميوه‌اش به او نزديك است.

كُلُواْ وَ ٱشۡرَبُواْ هَنِيٓ‍َٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ

بخوريد و بنوشيد گوارا در مقابل آنچه از پيش كرديد در ايام گذشته.

وَ أَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ

اما هر كس كتابش به دست چپش داده شود گويد: اى كاش كتابم را داده نمى‌شدم.

وَ لَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ

و نمى‌دانستم حسابم چيست.

يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ

اى كاش مرگ اولى تمام كننده بود.

مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡ

ثروت من از من كفايت نكرد.

هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ

قدرتم از من تباه گرديد.

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

بگيريد او را و به غل در آوريد.

ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ

سپس به آتش بزرگ داخل كنيد.

ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ

آن گاه در زنجيرى كه طول آن هفتاد ذراع است داخلش نمائيد.

إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ

كه او به خداى بزرگ ايمان نمى‌آورد.

وَ لَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

و به طعام مساكين تشويق نمى‌نمود.

فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ

پس امروز در اينجا براى او مهربانى نيست.

وَ لَا طَعَامٌ إِلَّا مِنۡ غِسۡلِينٖ

و نه طعامى مگر از چرك.

لَّا يَأۡكُلُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡخَٰطِ‍ُٔونَ

نمى‌خورد آن را مگر خطا كاران.

فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَا تُبۡصِرُونَ

پس قسم مى‌خورم به آنچه مى‌بينيد.

وَ مَا لَا تُبۡصِرُونَ

و به آنچه نمى‌بينيد.

إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ

كه اين قرآن قول پيامبر بزرگوارى است.

وَ مَا هُوَ بِقَوۡلِ شَاعِرٖ قَلِيلٗا مَّا تُؤۡمِنُونَ

سخن شاعرى نيست، بسيار كم ايمان مى‌آوريد.

وَ لَا بِقَوۡلِ كَاهِنٖ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ

سخن كاهنى نيست، بسيار كم متذكر مى‌شويد.

تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

نازل شده است از جانب رب العالمين.

وَ لَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا بَعۡضَ ٱلۡأَقَاوِيلِ

اگر بر ما بعضى گفته‌ها را دروغ بندد.

لَأَخَذۡنَا مِنۡهُ بِٱلۡيَمِينِ

حتما از راست او مى‌گيريم.

ثُمَّ لَقَطَعۡنَا مِنۡهُ ٱلۡوَتِينَ

سپس رگ گردنش را قطع مى‌كنيم.

فَمَا مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ عَنۡهُ حَٰجِزِينَ

كسى از شما از او مانع نتواند شد.

وَ إِنَّهُۥ لَتَذۡكِرَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ

قرآن تذكر است براى اهل تقوى.

وَ إِنَّا لَنَعۡلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ

مى‌دانيم كه بعضى از شما تكذيب كننده‌ايد.

وَ إِنَّهُۥ لَحَسۡرَةٌ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ

قرآن بر كافران حسرت خواهد بود.

وَ إِنَّهُۥ لَحَقُّ ٱلۡيَقِينِ

قرآن حق ثابت است.

فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ

پس نام خدايت را تسبيح كند.