سوره الحاقة
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلۡحَآقَّةُ
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ (روز رستاخيز) روزى است كه مسلما واقع مىشود!
مَا ٱلۡحَآقَّةُ
2چه روز واقع شدنى!
وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحَآقَّةُ
3و تو چه مىدانى آن روز واقع شدنى چيست؟!
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ وَ عَادُۢ بِٱلۡقَارِعَةِ
4قوم «ثمود» و «عاد» عذاب كوبنده الهى را انكار كردند (و نتيجه شومش را ديدند)!
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهۡلِكُواْ بِٱلطَّاغِيَةِ
5اما قوم «ثمود» با عذابى سركش هلاك شدند!
وَ أَمَّا عَادٞ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحٖ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةٖ
6و اما قوم «عاد» با تندبادى طغيانگر و سرد و پرصدا به هلاكت رسيدند،
سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالٖ وَ ثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومٗا فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةٖ
7(خداوند) اين تندباد بنيانكن را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنها مسلط ساخت، (و اگر آنجا بودى) مىديدى كه آن قوم همچون تنههاى پوسيده و تو خالى درختان نخل در ميان اين تند باد روى زمين افتاده و هلاك شدهاند!
فَهَلۡ تَرَىٰ لَهُم مِّنۢ بَاقِيَةٖ
8آيا كسى از آنها را باقى مىبينى؟!
وَ جَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَ مَن قَبۡلَهُۥ وَ ٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ
9و فرعون و كسانى كه پيش از او بودند و همچنين اهل شهرهاى زير و رو شده [قوم لوط] مرتكب گناهان بزرگ شدند،
فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً
10و با فرستاده پروردگارشان مخالفت كردند؛ و خداوند (نيز) آنها را به عذاب شديدى گرفتار ساخت!
إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ
11و هنگامى كه آب طغيان كرد، ما شما را سوار بر كشتى كرديم،
لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَ تَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ
12تا آن را وسيله تذكرى براى شما قرار دهيم و گوشهاى شنوا آن را دريابد و بفهمد.
فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ
13به محض اينكه يك بار در «صور» دميده شود،
وَ حُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَ ٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ
14و زمين و كوهها از جا برداشته شوند و يكباره در هم كوبيده و متلاشى گردند،
فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ
15در آن روز «واقعه عظيم» روى مىدهد،
وَ ٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ
16و آسمان از هم مىشكافد و سست مىگردد و فرومىريزد!
وَ ٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَا وَ يَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ
17فرشتگان در اطراف آسمان قرار مىگيرند (و براى انجام مأموريتها آماده مىشوند)؛ و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل مىكنند!
يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ
18در آن روز همگى به پيشگاه خدا عرضه مىشويد و چيزى از كارهاى شما پنهان نمىماند!
فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ
19پس كسى كه نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدت شادى و مباهات) فرياد مىزند كه: « (اى اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگيريد و بخوانيد!
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ
20من يقين داشتم كه (قيامتى در كار است و) به حساب اعمالم مىرسم!»
فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ
21او در يك زندگى (كاملا) رضايتبخش قرار خواهد داشت،
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ
22در بهشتى عالى،
قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ
23كه ميوه هايش در دسترس است!
كُلُواْ وَ ٱشۡرَبُواْ هَنِيَٓٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ
24(و به آنان گفته مىشود:) بخوريد و بياشاميد گوارا در برابر اعمالى كه در ايام گذشته انجام داديد!
وَ أَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ
25اما كسى كه نامه اعمالش را به دست چپش بدهند مىگويد: «اى كاش هرگز نامه اعمالم را به من نمىدادند.
وَ لَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ
26و نمىدانستم حساب من چيست!
يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ
27اى كاش مرگم فرا مىرسيد!
مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡ
28مال و ثروتم هرگز مرا بىنياز نكرد،
هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ
29قدرت من نيز از دست رفت!»
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ
30او را بگيريد و دربند و زنجيرش كنيد!
ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ
31سپس او را در دوزخ بيفكنيد!
ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ
32بعد او را به زنجيرى كه هفتاد ذراع است ببنديد؛
إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ
33چرا كه او هرگز به خداوند بزرگ ايمان نمىآورد،
وَ لَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
34و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشويق نمىنمود؛
فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ
35از اين رو امروز هم در اينجا يار مهربانى ندارد،
وَ لَا طَعَامٌ إِلَّا مِنۡ غِسۡلِينٖ
36و نه طعامى، جز از چرك و خون!
لَّا يَأۡكُلُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡخَٰطُِٔونَ
37غذايى كه جز خطاكاران آن را نمىخورند!
فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَا تُبۡصِرُونَ
38سوگند به آنچه مىبينيد،
وَ مَا لَا تُبۡصِرُونَ
39و آنچه نمىبينيد،
إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ
40كه اين قرآن گفتار رسول بزرگوارى است،
وَ مَا هُوَ بِقَوۡلِ شَاعِرٖ قَلِيلٗا مَّا تُؤۡمِنُونَ
41و گفته شاعرى نيست، اما كمتر ايمان مىآوريد!
وَ لَا بِقَوۡلِ كَاهِنٖ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ
42ه گفته كاهنى، هر چند كمتر متذكر مىشويد!
تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
43كلامى است كه از سوى پروردگار عالميان نازل شده است!
وَ لَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا بَعۡضَ ٱلۡأَقَاوِيلِ
44اگر او سخنى دروغ بر ما مىبست،
لَأَخَذۡنَا مِنۡهُ بِٱلۡيَمِينِ
45ما او را با قدرت مىگرفتيم،
ثُمَّ لَقَطَعۡنَا مِنۡهُ ٱلۡوَتِينَ
46سپس رگ قلبش را قطع مىكرديم،
فَمَا مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ عَنۡهُ حَٰجِزِينَ
47و هيچ كس از شما نمىتوانست از (مجازات) او مانع شود!
وَ إِنَّهُۥ لَتَذۡكِرَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ
48و آن مسلما تذكرى براى پرهيزگاران است!
وَ إِنَّا لَنَعۡلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ
49و ما مىدانيم كه بعضى از شما (آن را) تكذيب مىكنيد!
وَ إِنَّهُۥ لَحَسۡرَةٌ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ
50و آن مايه حسرت كافران است!
وَ إِنَّهُۥ لَحَقُّ ٱلۡيَقِينِ
51و آن يقين خالص است!
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ
52حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى!