سوره الحجر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Alif-Lām-Rā Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Wa Qur'ānin Mubīnin
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ لر- اين [آيات بلندمرتبه] آيات كتاب الهى و آيات قرآن روشنگر [با عظمت] است.
Rubamā Yawaddu Al-Ladhīna Kafarū Law Kānū Muslimīna
2كافران [هنگام روبرو شدن با عذاب] چه بسا آرزو مىكنند كه كاش تسليم [فرمانهاى خدا] بودند.
Dharhum Ya'kulū Wa Yatamatta`ū Wa Yulhihimu Al-'Amalu Fasawfa Ya`lamūna
3بگذارشان تا بخورند و [با لذايذ مادى و زودگذر] كامرانى كنند، و آرزوها سرگرمشان نمايد؛ پس به همين زودى [حقانيت اسلام و فرجام شوم خود را] خواهند فهميد.
Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Wa Lahā Kitābun Ma`lūmun
4و هيچ شهرى را [به خاطر فساد فراگيرش] نابود نكرديم مگر اينكه براى آن سرنوشتى معين [وروزگار ودورهاى تغييرناپذير] بود.
Mā Tasbiqu Min 'Ummatin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'khirūna
5هيچ ملتى از اجل معين خود نه پيش مىافتد و نه پس مىماند.
Wa Qālū Yā 'Ayyuhā Al-Ladhī Nuzzila `Alayhi Adh-Dhikru 'Innaka Lamajnūnun
6و گفتند: اى كسى كه قرآن بر او نازل شده! قطعا تو ديوانهاى!
Lawmā Ta'tīnā Bil-Malā'ikati 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
7اگر [درباره پيامبرىات] راست مىگويى، چرا فرشتگان را نزد ما نمىآورى؟!
Mā Nunazzilu Al-Malā'ikata 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Mā Kānū 'Idhāan Munžarīna
8[اينان بدانند كه] ما فرشتگان را جز به درستى و راستى نازل نمىكنيم، و در آن هنگام [كه نازل شوند، اين منكران لجوج از دچار شدن به عذاب] مهلت نمىيابند.
'Innā Naĥnu Nazzalnā Adh-Dhikra Wa 'Innā Lahu Laĥāfižūna
9همانا ما قرآن را نازل كرديم، و يقينا ما نگهبان آن [از تحريف و زوال] هستيم.
Wa Laqad 'Arsalnā Min Qablika Fī Shiya`i Al-'Awwalīna
10و بىترديد ما پيش از تو هم پيامبرانى را در امتهاى پيشين فرستاديم.
Wa Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūna
11و هيچ پيامبرى به سوى آنان نمىآمد مگر آنكه او را مسخره مىكردند.
Kadhālika Naslukuhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna
12ما اين گونه [كه قابل فهميدن باشد] قرآن را وارد قلوب بدكاران مىكنيم.
Lā Yu'uminūna Bihi Wa Qad Khalat Sunnatu Al-'Awwalīna
13[با اين همه] به آن ايمان نمىآورند، و البته روش پيشينيان هم [در مسخره كردن آيات خدا و استهزاى پيامبران] به همين صورت بوده است.
Wa Law Fataĥnā `Alayhim Bābāan Mina As-Samā'i Fažallū Fīhi Ya`rujūna
14و اگر [براى دريافت حقايق ومعارف] درى از آسمان به روى آنان بگشاييم، كه همواره از آن بالا روند.
Laqālū 'Innamā Sukkirat 'Abşārunā Bal Naĥnu Qawmun Masĥūrūna
15باز خواهند گفت: يقينا ما چشمبندى شدهايم، بلكه گروهى جادو شده هستيم.
Wa Laqad Ja`alnā Fī As-Samā'i Burūjāan Wa Zayyannāhā Lilnnāžirīna
16به راستى كه ما در آسمان، برجهايى قرار داديم و آن را براى بينندگان [به شكل صورتهاى فلكى] آراستيم.
Wa Ĥafižnāhā Min Kulli Shayţānin Rajīmin
17و آن را از هر شيطان رانده شدهاى حفظ كرديم.
'Illā Mani Astaraqa As-Sam`a Fa'atba`ahu Shihābun Mubīnun
18مگر آنكه دزدانه [خبرهاى عالم بالا را] بشنود، كه شهابى روشن او را دنبال مىكند.
Wa Al-'Arđa Madadnāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Shay'in Mawzūnin
19و زمين را گسترانديم و در آن كوههاى استوار افكنديم، واز هر گياه موزون وسنجيدهاى در آن رويانديم.
Wa Ja`alnā Lakum Fīhā Ma`āyisha Wa Man Lastum Lahu Birāziqīna
20و در آن براى شما و كسانى كه روزىدهنده آنان نيستيد، انواع وسايل و ابزار معيشت قرار داديم.
Wa 'In Min Shay'in 'Illā `Indanā Khazā'inuhu Wa Mā Nunazziluhu 'Illā Biqadarin Ma`lūmin
21و هيچ چيزى نيست مگر آنكه خزانههايش نزد ماست، و آن را جز به اندازه معين نازل نمىكنيم.
Wa 'Arsalnā Ar-Riyāĥa Lawāqiĥa Fa'anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Fa'asqaynākumūhu Wa Mā 'Antum Lahu Bikhāzinīna
22و بادها را باردار كننده فرستاديم، و از آسمان آبى نازل كرديم و شما را با آن سيراب ساختيم و شما ذخيره كننده آن نيستيد.
Wa 'Innā Lanaĥnu Nuĥyī Wa Numītu Wa Naĥnu Al-Wārithūna
23و يقينا ماييم كه حيات مىدهيم، و مىميرانيم و ما وارث [جهان و جهانيان] هستيم.
Wa Laqad `Alimnā Al-Mustaqdimīna Minkum Wa Laqad `Alimnā Al-Musta'khirīna
24و بىترديد [حالات، اعمال و شمار] پيشينيان شما و آيندگانتان را مىدانيم.
Wa 'Inna Rabbaka Huwa Yaĥshuruhum 'Innahu Ĥakīmun `Alīmun
25و مسلما پروردگار توست كه محشورشان مىكند؛ زيرا او حكيم و داناست.
Wa Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
26و ما انسان را از گلى خشك كه برگرفته از لجنى متعفن و تيرهرنگ است، آفريديم.
Wa Al-Jānna Khalaqnāhu Min Qablu Min Nāri As-Samūmi
27و جن را پيش از آن از آتشى سوزان و بىدود پديد آورديم.
Wa 'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
28و [ياد كن] هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت: من بشرى از گل خشك كه برگرفته از لجنى متعفن و تيره رنگ است، مىآفرينم.
Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna
29پس چون او را درست و نيكو گردانم و از روح خود در او بدمم، براى او سجده كنان بيفتيد.
Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna
30پس همه فرشتگان بدون استثناء سجده كردند.
'Illā 'Iblīsa 'Abá 'An Yakūna Ma`a As-Sājidīna
31مگر ابليس كه از اينكه با سجدهكنان باشد، امتناع كرد.
Qāla Yā 'Iblīsu Mā Laka 'Allā Takūna Ma`a As-Sājidīna
32[خدا] گفت: اى ابليس! تو را چه شده كه با سجده كنان نيستى؟
Qāla Lam 'Akun Li'sjuda Libasharin Khalaqtahu Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
33گفت: من آن نيستم كه براى بشرى كه او را از گلى خشك و برگرفته از لجنى متعفن و تيرهرنگ آفريدى، سجده كنم!!
Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun
34[خدا] گفت: از اين [جايگاه والا كه مقام مقربان است] بيرون رو كه رانده شدهاى،
Wa 'Inna `Alayka Al-La`nata 'Ilá Yawmi Ad-Dīni
35و بىترديد تا روز قيامت لعنت بر تو خواهد بود.
Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna
36گفت: پروردگارا! پس مرا تا روزى كه [همگان] برانگيخته مىشوند، مهلت ده.
Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna
37[خدا] گفت: تو از مهلت يافتگانى،
'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi
38تا روز [آن] وقت معين.
Qāla Rabbi Bimā 'Aghwaytanī La'uzayyinanna Lahum Fī Al-'Arđi Wa La'ughwiyannahum 'Ajma`īna
39گفت: پروردگارا! به سبب اينكه مرا گمراه نمودى، من هم يقينا [همه كارهاى زشت را] در زمين براى آنان مىآرايم [تا ارتكاب زشتىها براى آنان آسان شود] و مسلما همه را گمراه مىكنم.
'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna
40مگر [آن] بندگانت را كه خالص شدگان [از هر نوع آلودگى ظاهرى و باطنى] اند.
Qāla Hādhā Şirāţun `Alayya Mustaqīmun
41خدا فرمود: اين [پيراسته شدن از هر ناخالصى] راهى است مستقيم [كه تحققش در وجود بندگان مخلصم] برعهده من [است.]
'Inna `Ibādī Laysa Laka `Alayhim Sulţānun 'Illā Mani Attaba`aka Mina Al-Ghāwīna
42قطعا تو را بر بندگانم تسلطى نيست، مگر بر گمراهانى كه از تو پيروى مىكنند.
Wa 'Inna Jahannama Lamaw`iduhum 'Ajma`īna
43و مسلما دوزخ، وعدهگاه همگى آنان است.
Lahā Sab`atu 'Abwābin Likulli Bābin Minhum Juz'un Maqsūmun
44براى آن هفت در است، براى هر درى گروهى از پيروان شيطان تقسيم شدهاند.
'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin
45به يقين، پرهيزكاران در بهشتها و چشمهسارها هستند.
Adkhulūhā Bisalāmin 'Āminīna
46[به آنان گويند:] با سلامت و امنيت وارد آنجا شويد.
Wa Naza`nā Mā Fī Şudūrihim Min Ghillin 'Ikhwānāan `Alá Sururin Mutaqābilīna
47و آنچه از دشمنى و كينه در سينههايشان بوده بركندهايم كه برادروار بر تختهايى روبروى يكديگرند.
Lā Yamassuhum Fīhā Naşabun Wa Mā Hum Minhā Bimukhrajīna
48در آنجا خستگى و رنجى به آنان نمىرسد و هيچگاه از آنجا اخراج نمىشوند.
Nabbi' `Ibādī 'Annī 'Anā Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu
49به بندگانم خبر ده كه: يقينا من [نسبت به مؤمنان] بسيار آمرزنده و مهربانم.
Wa 'Anna `Adhābī Huwa Al-`Adhābu Al-'Alīmu
50و اينكه عذابم [براى مجرمان] همان عذاب دردناك است.
Wa Nabbi'hum `An Đayfi 'Ibrāhīma
51و نيز آنان را از مهمانان ابراهيم خبر ده.
'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla 'Innā Minkum Wajilūna
52هنگامى كه بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. [ابراهيم] گفت: ما از شما ترسانيم.
Qālū Lā Tawjal 'Innā Nubashshiruka Bighulāmin `Alīmin
53گفتند: نترس كه ما تو را به پسرى دانا مژده مىدهيم.
Qāla 'Abashshartumūnī `Alá 'An Massaniya Al-Kibaru Fabima Tubashshirūna
54گفت: آيا با آنكه پيرى به من رسيد، مژدهام مىدهيد؟ به چه مژده مىدهيد؟
Qālū Bashsharnāka Bil-Ĥaqqi Falā Takun Mina Al-Qāniţīna
55گفتند: تو را به بشارتى درست و به حق [كه واقعشدنى است] مژده داديم؛ بنابراين از نااميدان مباش.
Qāla Wa Man Yaqnaţu Min Raĥmati Rabbihi 'Illā Ađ-Đāllūna
56گفت: چه كسى جز گمراهان از رحمت پروردگارش نااميد مىشود؟!
Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna
57[سپس] گفت: اى فرستادگان! كار مهم شما چيست؟
Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna
58گفتند: ما به سوى قومى گنهكار فرستاده شدهايم [تا نابودشان كنيم.]
'Illā 'Āla Lūţin 'Innā Lamunajjūhum 'Ajma`īna
59مگر خاندان لوط را كه قطعا همه آنان را نجات مىدهيم،
'Illā Amra'atahu Qaddarnā 'Innahā Lamina Al-Ghābirīna
60مگر همسرش را كه [به سبب روىگردانىاش از حق] مقدر كردهايم از بازماندگان [در شهر و نابودشوندگان] باشد.
Falammā Jā'a 'Āla Lūţin Al-Mursalūna
61پس هنگامى كه فرستادگان خدا نزد خاندان لوط آمدند،
Qāla 'Innakum Qawmun Munkarūna
62لوط گفت: بىترديد شما گروهى ناشناختهايد.
Qālū Bal Ji'nāka Bimā Kānū Fīhi Yamtarūna
63گفتند: [نه، ما آشنا هستيم] با چيزى نزد تو آمدهايم كه قومت همواره در آن ترديد داشتند.
Wa 'Ataynāka Bil-Ĥaqqi Wa 'Innā Laşādiqūna
64و ما واقعيتى قطعى و مسلم را [كه همان عذاب الهى است، جهت نابودى مردم] براى تو آوردهايم و يقينا راستگوييم.
Fa'asri Bi'ahlika Biqiţ`in Mina Al-Layli Wa Attabi` 'Adbārahum Wa Lā Yaltafit Minkum 'Aĥadun Wa Amđū Ĥaythu Tu'umarūna
65پس [چون] پارهاى از شب [گذشت] خاندانت را كوچ ده و خودت دنبال آنان برو و هيچ يك از شما [به شهر] بازنگردد، و آنجا كه مأمور هستيد، برويد.
Wa Qađaynā 'Ilayhi Dhālika Al-'Amra 'Anna Dābira Hā'uulā' Maqţū`un Muşbiĥīna
66ما [كيفيت] اين حادثه [بزرگ] را به او وحى كرديم كه: هنگامى كه مجرمان وارد صبح شوند، بنيادشان بركنده خواهد شد.
Wa Jā'a 'Ahlu Al-Madīnati Yastabshirūna
67و اهل شهر [با آگاه شدن از مهمانان لوط] شادى كنان [به خانه لوط] آمدند.
Qāla 'Inna Hā'uulā' Đayfī Falā Tafđaĥūni
68لوط گفت: اينان مهمانان منند، آبروى مرا نبريد.
Wa Attaqū Allaha Wa Lā Tukhzūni
69از خدا پروا كنيد و مرا [نزد مهمانانم] خوار و بىمقدار نسازيد.
Qālū 'Awalam Nanhaka `Ani Al-`Ālamīna
70گفتند: مگر ما تو را [از مهمان كردن] مردمان نهى نكرديم؟
Qāla Hā'uulā' Banātī 'In Kuntum Fā`ilīna
71[لوط] گفت: اگر مىخواهيد [كار درست و معقولى] انجام دهيد، اينان دختران منند [كه براى ازدواج مناسبند.]
La`amruka 'Innahum Lafī Sakratihim Ya`mahūna
72[اى پيامبر!] به جان تو سوگند، آنان در مستى خود فرو رفته و سرگردان بودند.
Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Mushriqīna
73پس به هنگام طلوع آفتاب، صدايى [مرگبار و وحشتناك و غرشى سهمگين] آنان را فرا گرفت.
Faja`alnā `Āliyahā Sāfilahā Wa 'Amţarnā `Alayhim Ĥijāratan Min Sijjīlin
74در نتيجه آن شهر را زير و رو كرديم و بر آنان سنگهايى از جنس سنگ گل بارانديم.
'Inna Fī Dhālika La'āyātin Lilmutawassimīna
75قطعا در اين [سرگذشت اسفبار و حادثه عبرتآموز] نشانههايى [از قدرت خدا و خوارى و رسوايى مجرمان] براى هوشمندان [كه جستجوگر علل حوادثاند] وجود دارد.
Wa 'Innahā Labisabīlin Muqīmin
76و آن [آثار و بقاياى شهر ويران شده قوم لوط] بر سر راهى است كه پابرجاست.
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Lilmu'uminīna
77مسلما در اين [شهر ويران شده] براى مؤمنان نشانهاى [پندآموز] است.
Wa 'In Kāna 'Aşĥābu Al-'Aykati Lažālimīna
78و بىترديد اهل ايكه [قوم شعيب] ستمكار بودند.
Fāntaqamnā Minhum Wa 'Innahumā Labi'imāmin Mubīnin
79در نتيجه از آنان انتقام گرفتيم، و [آثار] دو شهر نابود شده [قوم لوط و شعيب] بر سر جادهاى آشكار قرار دارد.
Wa Laqad Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-Ĥijri Al-Mursalīna
80و به راستى اهل [ديار] حجر [كه سرزمينى ميان مدينه و شام است] پيامبران را تكذيب كردند.
Wa 'Ātaynāhum 'Āyātinā Fakānū `Anhā Mu`riđīna
81و ما آيات و نشانههاى خود را به آنان نشان داديم، ولى از آنان روىگردان شدند.
Wa Kānū Yanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāan 'Āminīna
82و همواره از كوهها خانهها مىتراشيدند در حالى كه [به خيال خود به سبب استحكام آن خانهها] ايمن [از حوادث] بودند.
Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Muşbiĥīna
83پس هنگامى كه به صبح درآمدند، صدايى [مرگبار و وحشتناك و غرشى سهمگين] آنان را فرا گرفت.
Famā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yaksibūna
84و آنچه [از بناهاى محكم و استوارى كه] فراهم مىآوردند، عذاب خدا را از آنان دفع نكرد.
Wa Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa 'Inna As-Sā`ata La'ātiyatun Fāşfaĥi Aş-Şafĥa Al-Jamīla
85و آسمانها و زمين و آنچه را ميان آن دوتاست، جز به حق نيافريديم، و بىترديد قيامت آمدنى است؛ پس [در برابر ناهنجارىهاى مردم] گذشتى كريمانه داشته باش.
'Inna Rabbaka Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu
86يقينا پروردگارت همان آفريننده داناست.
Wa Laqad 'Ātaynāka Sab`āan Mina Al-Mathānī Wa Al-Qur'āna Al-`Ažīma
87و به راستى كه هفت آيه از مثانى [يعنى سوره حمد] و قرآن بزرگ را به تو عطا كرديم.
Lā Tamuddanna `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Wa Lā Taĥzan `Alayhim Wa Akhfiđ Janāĥaka Lilmu'uminīna
88بنابراين به امكانات مادى و ثروت و اولادى كه برخى از گروههاى آنان را از آن برخوردار كرديم، چشم مدوز، و بر آنان [به سبب اينكه پذيراى حق نيستند] اندوه مخور، وپر و بال [لطف و مهربانى] خود را براى مؤمنان فرو گير.
Wa Qul 'Innī 'Anā An-Nadhīru Al-Mubīnu
89و [به اخلالگران در امر دين] بگو: بىترديد من بيمدهنده آشكارم.
Kamā 'Anzalnā `Alá Al-Muqtasimīna
90[عذابى به سوى شما مىفرستيم] همان گونه كه بر تفرقه افكنان [در دين] فرستاديم.
Al-Ladhīna Ja`alū Al-Qur'āna `Iđīna
91همانان كه قرآن را بخش بخش كردند [بخشى را پذيرفتند و از پذيرفتن بخشى ديگر روى گرداندند.]
Fawarabbika Lanas'alannahum 'Ajma`īna
92به پروردگارت سوگند، قطعا از همه آنان بازخواست مىكنيم.
`Ammā Kānū Ya`malūna
93از اعمالى كه همواره انجام مىدادهاند.
Fāşda` Bimā Tu'umaru Wa 'A`riđ `Ani Al-Mushrikīna
94پس آنچه را به آن مأمورى اظهار كن و از مشركان روى بگردان.
'Innā Kafaynāka Al-Mustahzi'īna
95كه ما [شر] استهزا كنندگان را از تو بازداشتهايم.
Al-Ladhīna Yaj`alūna Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fasawfa Ya`lamūna
96همانان كه با خدا معبود ديگرى قرار مىدهند، به زودى خواهند دانست [كه مرتكب چه خطاى بزرگى شدهاند و مستحق چه عذابى هستند.]
Wa Laqad Na`lamu 'Annaka Yađīqu Şadruka Bimā Yaqūlūna
97ما مىدانيم كه تو از آنچه [مشركان] مىگويند، دلتنگ مىشوى.
Fasabbiĥ Biĥamdi Rabbika Wa Kun Mina As-Sājidīna
98پس [براى دفع دلتنگى] پروردگارت را همراه با سپاس و ستايش تسبيح گوى و از سجده كنان باش.
Wa A`bud Rabbaka Ĥattá Ya'tiyaka Al-Yaqīnu
99و پروردگارت را تا هنگامى كه تو را مرگ بيايد، بندگى كن.