قرآن عثمان طه

سوره الحجر

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Alif-Lām-Rā Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Wa Qur'ānin Mubīnin

1

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ لر- اين [آيات بلندمرتبه‌] آيات كتاب الهى و آيات قرآن روشنگر [با عظمت‌] است.


Rubamā Yawaddu Al-Ladhīna Kafarū Law Kānū Muslimīna

2

كافران [هنگام روبرو شدن با عذاب‌] چه بسا آرزو مى‌كنند كه كاش تسليم [فرمان‌هاى خدا] بودند.


Dharhum Ya'kulū Wa Yatamatta`ū Wa Yulhihimu Al-'Amalu Fasawfa Ya`lamūna

3

بگذارشان تا بخورند و [با لذايذ مادى و زودگذر] كامرانى كنند، و آرزوها سرگرمشان نمايد؛ پس به همين زودى [حقانيت اسلام و فرجام شوم خود را] خواهند فهميد.


Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Wa Lahā Kitābun Ma`lūmun

4

و هيچ شهرى را [به خاطر فساد فراگيرش‌] نابود نكرديم مگر اينكه براى آن سرنوشتى معين [وروزگار ودوره‌اى تغييرناپذير] بود.


Mā Tasbiqu Min 'Ummatin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'khirūna

5

هيچ ملتى از اجل معين خود نه پيش مى‌افتد و نه پس مى‌ماند.


Wa Qālū Yā 'Ayyuhā Al-Ladhī Nuzzila `Alayhi Adh-Dhikru 'Innaka Lamajnūnun

6

و گفتند: اى كسى كه قرآن بر او نازل شده! قطعا تو ديوانه‌اى!


Lawmā Ta'tīnā Bil-Malā'ikati 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

7

اگر [درباره پيامبرى‌ات‌] راست مى‌گويى، چرا فرشتگان را نزد ما نمى‌آورى؟!


Mā Nunazzilu Al-Malā'ikata 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Mā Kānū 'Idhāan Munžarīna

8

[اينان بدانند كه‌] ما فرشتگان را جز به درستى و راستى نازل نمى‌كنيم، و در آن هنگام [كه نازل شوند، اين منكران لجوج از دچار شدن به عذاب‌] مهلت نمى‌يابند.


'Innā Naĥnu Nazzalnā Adh-Dhikra Wa 'Innā Lahu Laĥāfižūna

9

همانا ما قرآن را نازل كرديم، و يقينا ما نگهبان آن [از تحريف و زوال‌] هستيم.


Wa Laqad 'Arsalnā Min Qablika Fī Shiya`i Al-'Awwalīna

10

و بى‌ترديد ما پيش از تو هم پيامبرانى را در امت‌هاى پيشين فرستاديم.


Wa Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūna

11

و هيچ پيامبرى به سوى آنان نمى‌آمد مگر آنكه او را مسخره مى‌كردند.


Kadhālika Naslukuhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna

12

ما اين گونه [كه قابل فهميدن باشد] قرآن را وارد قلوب بدكاران مى‌كنيم.


Lā Yu'uminūna Bihi Wa Qad Khalat Sunnatu Al-'Awwalīna

13

[با اين همه‌] به آن ايمان نمى‌آورند، و البته روش پيشينيان هم [در مسخره كردن آيات خدا و استهزاى پيامبران‌] به همين صورت بوده است.


Wa Law Fataĥnā `Alayhim Bābāan Mina As-Samā'i Fažallū Fīhi Ya`rujūna

14

و اگر [براى دريافت حقايق ومعارف‌] درى از آسمان به روى آنان بگشاييم، كه همواره از آن بالا روند.


Laqālū 'Innamā Sukkirat 'Abşārunā Bal Naĥnu Qawmun Masĥūrūna

15

باز خواهند گفت: يقينا ما چشم‌بندى شده‌ايم، بلكه گروهى جادو شده هستيم.


Wa Laqad Ja`alnā Fī As-Samā'i Burūjāan Wa Zayyannāhā Lilnnāžirīna

16

به راستى كه ما در آسمان، برج‌هايى قرار داديم و آن را براى بينندگان [به شكل صورت‌هاى فلكى‌] آراستيم.


Wa Ĥafižnāhā Min Kulli Shayţānin Rajīmin

17

و آن را از هر شيطان رانده شده‌اى حفظ كرديم.


'Illā Mani Astaraqa As-Sam`a Fa'atba`ahu Shihābun Mubīnun

18

مگر آنكه دزدانه [خبرهاى عالم بالا را] بشنود، كه شهابى روشن او را دنبال مى‌كند.


Wa Al-'Arđa Madadnāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Shay'in Mawzūnin

19

و زمين را گسترانديم و در آن كوه‌هاى استوار افكنديم، واز هر گياه موزون وسنجيده‌اى در آن رويانديم.


Wa Ja`alnā Lakum Fīhā Ma`āyisha Wa Man Lastum Lahu Birāziqīna

20

و در آن براى شما و كسانى كه روزى‌دهنده آنان نيستيد، انواع وسايل و ابزار معيشت قرار داديم.


Wa 'In Min Shay'in 'Illā `Indanā Khazā'inuhu Wa Mā Nunazziluhu 'Illā Biqadarin Ma`lūmin

21

و هيچ چيزى نيست مگر آنكه خزانه‌هايش نزد ماست، و آن را جز به اندازه معين نازل نمى‌كنيم.


Wa 'Arsalnā Ar-Riyāĥa Lawāqiĥa Fa'anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Fa'asqaynākumūhu Wa Mā 'Antum Lahu Bikhāzinīna

22

و بادها را باردار كننده فرستاديم، و از آسمان آبى نازل كرديم و شما را با آن سيراب ساختيم و شما ذخيره كننده آن نيستيد.


Wa 'Innā Lanaĥnu Nuĥyī Wa Numītu Wa Naĥnu Al-Wārithūna

23

و يقينا ماييم كه حيات مى‌دهيم، و مى‌ميرانيم و ما وارث [جهان و جهانيان‌] هستيم.


Wa Laqad `Alimnā Al-Mustaqdimīna Minkum Wa Laqad `Alimnā Al-Musta'khirīna

24

و بى‌ترديد [حالات، اعمال و شمار] پيشينيان شما و آيندگانتان را مى‌دانيم.


Wa 'Inna Rabbaka Huwa Yaĥshuruhum 'Innahu Ĥakīmun `Alīmun

25

و مسلما پروردگار توست كه محشورشان مى‌كند؛ زيرا او حكيم و داناست.


Wa Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin

26

و ما انسان را از گلى خشك كه برگرفته از لجنى متعفن و تيره‌رنگ است، آفريديم.


Wa Al-Jānna Khalaqnāhu Min Qablu Min Nāri As-Samūmi

27

و جن را پيش از آن از آتشى سوزان و بى‌دود پديد آورديم.


Wa 'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin

28

و [ياد كن‌] هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت: من بشرى از گل خشك كه برگرفته از لجنى متعفن و تيره رنگ است، مى‌آفرينم.


Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna

29

پس چون او را درست و نيكو گردانم و از روح خود در او بدمم، براى او سجده كنان بيفتيد.


Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna

30

پس همه فرشتگان بدون استثناء سجده كردند.


'Illā 'Iblīsa 'Abá 'An Yakūna Ma`a As-Sājidīna

31

مگر ابليس كه از اينكه با سجده‌كنان باشد، امتناع كرد.


Qāla Yā 'Iblīsu Mā Laka 'Allā Takūna Ma`a As-Sājidīna

32

[خدا] گفت: اى ابليس! تو را چه شده كه با سجده كنان نيستى؟


Qāla Lam 'Akun Li'sjuda Libasharin Khalaqtahu Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin

33

گفت: من آن نيستم كه براى بشرى كه او را از گلى خشك و برگرفته از لجنى متعفن و تيره‌رنگ آفريدى، سجده كنم!!


Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun

34

[خدا] گفت: از اين [جايگاه والا كه مقام مقربان است‌] بيرون رو كه رانده شده‌اى،


Wa 'Inna `Alayka Al-La`nata 'Ilá Yawmi Ad-Dīni

35

و بى‌ترديد تا روز قيامت لعنت بر تو خواهد بود.


Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna

36

گفت: پروردگارا! پس مرا تا روزى كه [همگان‌] برانگيخته مى‌شوند، مهلت ده.


Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna

37

[خدا] گفت: تو از مهلت يافتگانى،


'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi

38

تا روز [آن‌] وقت معين.


Qāla Rabbi Bimā 'Aghwaytanī La'uzayyinanna Lahum Fī Al-'Arđi Wa La'ughwiyannahum 'Ajma`īna

39

گفت: پروردگارا! به سبب اينكه مرا گمراه نمودى، من هم يقينا [همه كارهاى زشت را] در زمين براى آنان مى‌آرايم [تا ارتكاب زشتى‌ها براى آنان آسان شود] و مسلما همه را گمراه مى‌كنم.


'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna

40

مگر [آن‌] بندگانت را كه خالص شدگان [از هر نوع آلودگى ظاهرى و باطنى‌] اند.


Qāla Hādhā Şirāţun `Alayya Mustaqīmun

41

خدا فرمود: اين [پيراسته شدن از هر ناخالصى‌] راهى است مستقيم [كه تحققش در وجود بندگان مخلصم‌] برعهده من [است.]


'Inna `Ibādī Laysa Laka `Alayhim Sulţānun 'Illā Mani Attaba`aka Mina Al-Ghāwīna

42

قطعا تو را بر بندگانم تسلطى نيست، مگر بر گمراهانى كه از تو پيروى مى‌كنند.


Wa 'Inna Jahannama Lamaw`iduhum 'Ajma`īna

43

و مسلما دوزخ، وعده‌گاه همگى آنان است.


Lahā Sab`atu 'Abwābin Likulli Bābin Minhum Juz'un Maqsūmun

44

براى آن هفت در است، براى هر درى گروهى از پيروان شيطان تقسيم شده‌اند.


'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin

45

به يقين، پرهيزكاران در بهشت‌ها و چشمه‌سارها هستند.


Adkhulūhā Bisalāmin 'Āminīna

46

[به آنان گويند:] با سلامت و امنيت وارد آنجا شويد.


Wa Naza`nā Mā Fī Şudūrihim Min Ghillin 'Ikhwānāan `Alá Sururin Mutaqābilīna

47

و آنچه از دشمنى و كينه در سينه‌هايشان بوده بركنده‌ايم كه برادروار بر تخت‌هايى روبروى يكديگرند.


Lā Yamassuhum Fīhā Naşabun Wa Mā Hum Minhā Bimukhrajīna

48

در آنجا خستگى و رنجى به آنان نمى‌رسد و هيچ‌گاه از آنجا اخراج نمى‌شوند.


Nabbi' `Ibādī 'Annī 'Anā Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu

49

به بندگانم خبر ده كه: يقينا من [نسبت به مؤمنان‌] بسيار آمرزنده و مهربانم.


Wa 'Anna `Adhābī Huwa Al-`Adhābu Al-'Alīmu

50

و اينكه عذابم [براى مجرمان‌] همان عذاب دردناك است.


Wa Nabbi'hum `An Đayfi 'Ibrāhīma

51

و نيز آنان را از مهمانان ابراهيم خبر ده.


'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla 'Innā Minkum Wajilūna

52

هنگامى كه بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. [ابراهيم‌] گفت: ما از شما ترسانيم.


Qālū Lā Tawjal 'Innā Nubashshiruka Bighulāmin `Alīmin

53

گفتند: نترس كه ما تو را به پسرى دانا مژده مى‌دهيم.


Qāla 'Abashshartumūnī `Alá 'An Massaniya Al-Kibaru Fabima Tubashshirūna

54

گفت: آيا با آنكه پيرى به من رسيد، مژده‌ام مى‌دهيد؟ به چه مژده مى‌دهيد؟


Qālū Bashsharnāka Bil-Ĥaqqi Falā Takun Mina Al-Qāniţīna

55

گفتند: تو را به بشارتى درست و به حق [كه واقع‌شدنى است‌] مژده داديم؛ بنابراين از نااميدان مباش.


Qāla Wa Man Yaqnaţu Min Raĥmati Rabbihi 'Illā Ađ-Đāllūna

56

گفت: چه كسى جز گمراهان از رحمت پروردگارش نااميد مى‌شود؟!


Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna

57

[سپس‌] گفت: اى فرستادگان! كار مهم شما چيست؟


Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna

58

گفتند: ما به سوى قومى گنهكار فرستاده شده‌ايم [تا نابودشان كنيم.]


'Illā 'Āla Lūţin 'Innā Lamunajjūhum 'Ajma`īna

59

مگر خاندان لوط را كه قطعا همه آنان را نجات مى‌دهيم،


'Illā Amra'atahu Qaddarnā 'Innahā Lamina Al-Ghābirīna

60

مگر همسرش را كه [به سبب روى‌گردانى‌اش از حق‌] مقدر كرده‌ايم از بازماندگان [در شهر و نابودشوندگان‌] باشد.


Falammā Jā'a 'Āla Lūţin Al-Mursalūna

61

پس هنگامى كه فرستادگان خدا نزد خاندان لوط آمدند،


Qāla 'Innakum Qawmun Munkarūna

62

لوط گفت: بى‌ترديد شما گروهى ناشناخته‌ايد.


Qālū Bal Ji'nāka Bimā Kānū Fīhi Yamtarūna

63

گفتند: [نه، ما آشنا هستيم‌] با چيزى نزد تو آمده‌ايم كه قومت همواره در آن ترديد داشتند.


Wa 'Ataynāka Bil-Ĥaqqi Wa 'Innā Laşādiqūna

64

و ما واقعيتى قطعى و مسلم را [كه همان عذاب الهى است، جهت نابودى مردم‌] براى تو آورده‌ايم و يقينا راستگوييم.


Fa'asri Bi'ahlika Biqiţ`in Mina Al-Layli Wa Attabi` 'Adbārahum Wa Lā Yaltafit Minkum 'Aĥadun Wa Amđū Ĥaythu Tu'umarūna

65

پس [چون‌] پاره‌اى از شب [گذشت‌] خاندانت را كوچ ده و خودت دنبال آنان برو و هيچ يك از شما [به شهر] بازنگردد، و آنجا كه مأمور هستيد، برويد.


Wa Qađaynā 'Ilayhi Dhālika Al-'Amra 'Anna Dābira Hā'uulā' Maqţū`un Muşbiĥīna

66

ما [كيفيت‌] اين حادثه [بزرگ‌] را به او وحى كرديم كه: هنگامى كه مجرمان وارد صبح شوند، بنيادشان بركنده خواهد شد.


Wa Jā'a 'Ahlu Al-Madīnati Yastabshirūna

67

و اهل شهر [با آگاه شدن از مهمانان لوط] شادى كنان [به خانه لوط] آمدند.


Qāla 'Inna Hā'uulā' Đayfī Falā Tafđaĥūni

68

لوط گفت: اينان مهمانان منند، آبروى مرا نبريد.


Wa Attaqū Allaha Wa Lā Tukhzūni

69

از خدا پروا كنيد و مرا [نزد مهمانانم‌] خوار و بى‌مقدار نسازيد.


Qālū 'Awalam Nanhaka `Ani Al-`Ālamīna

70

گفتند: مگر ما تو را [از مهمان كردن‌] مردمان نهى نكرديم؟


Qāla Hā'uulā' Banātī 'In Kuntum Fā`ilīna

71

[لوط] گفت: اگر مى‌خواهيد [كار درست و معقولى‌] انجام دهيد، اينان دختران منند [كه براى ازدواج مناسبند.]


La`amruka 'Innahum Lafī Sakratihim Ya`mahūna

72

[اى پيامبر!] به جان تو سوگند، آنان در مستى خود فرو رفته و سرگردان بودند.


Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Mushriqīna

73

پس به هنگام طلوع آفتاب، صدايى [مرگبار و وحشتناك و غرشى سهمگين‌] آنان را فرا گرفت.


Faja`alnā `Āliyahā Sāfilahā Wa 'Amţarnā `Alayhim Ĥijāratan Min Sijjīlin

74

در نتيجه آن شهر را زير و رو كرديم و بر آنان سنگ‌هايى از جنس سنگ گل بارانديم.


'Inna Fī Dhālika La'āyātin Lilmutawassimīna

75

قطعا در اين [سرگذشت اسفبار و حادثه عبرت‌آموز] نشانه‌هايى [از قدرت خدا و خوارى و رسوايى مجرمان‌] براى هوشمندان [كه جستجوگر علل حوادث‌اند] وجود دارد.


Wa 'Innahā Labisabīlin Muqīmin

76

و آن [آثار و بقاياى شهر ويران شده قوم لوط] بر سر راهى است كه پابرجاست.


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Lilmu'uminīna

77

مسلما در اين [شهر ويران شده‌] براى مؤمنان نشانه‌اى [پندآموز] است.


Wa 'In Kāna 'Aşĥābu Al-'Aykati Lažālimīna

78

و بى‌ترديد اهل ايكه [قوم شعيب‌] ستمكار بودند.


Fāntaqamnā Minhum Wa 'Innahumā Labi'imāmin Mubīnin

79

در نتيجه از آنان انتقام گرفتيم، و [آثار] دو شهر نابود شده [قوم لوط و شعيب‌] بر سر جاده‌اى آشكار قرار دارد.


Wa Laqad Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-Ĥijri Al-Mursalīna

80

و به راستى اهل [ديار] حجر [كه سرزمينى ميان مدينه و شام است‌] پيامبران را تكذيب كردند.


Wa 'Ātaynāhum 'Āyātinā Fakānū `Anhā Mu`riđīna

81

و ما آيات و نشانه‌هاى خود را به آنان نشان داديم، ولى از آنان روى‌گردان شدند.


Wa Kānū Yanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāan 'Āminīna

82

و همواره از كوه‌ها خانه‌ها مى‌تراشيدند در حالى كه [به خيال خود به سبب استحكام آن خانه‌ها] ايمن [از حوادث‌] بودند.


Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Muşbiĥīna

83

پس هنگامى كه به صبح درآمدند، صدايى [مرگبار و وحشتناك و غرشى سهمگين‌] آنان را فرا گرفت.


Famā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yaksibūna

84

و آنچه [از بناهاى محكم و استوارى كه‌] فراهم مى‌آوردند، عذاب خدا را از آنان دفع نكرد.


Wa Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa 'Inna As-Sā`ata La'ātiyatun Fāşfaĥi Aş-Şafĥa Al-Jamīla

85

و آسمان‌ها و زمين و آنچه را ميان آن دوتاست، جز به حق نيافريديم، و بى‌ترديد قيامت آمدنى است؛ پس [در برابر ناهنجارى‌هاى مردم‌] گذشتى كريمانه داشته باش.


'Inna Rabbaka Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu

86

يقينا پروردگارت همان آفريننده داناست.


Wa Laqad 'Ātaynāka Sab`āan Mina Al-Mathānī Wa Al-Qur'āna Al-`Ažīma

87

و به راستى كه هفت آيه از مثانى [يعنى سوره حمد] و قرآن بزرگ را به تو عطا كرديم.


Lā Tamuddanna `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Wa Lā Taĥzan `Alayhim Wa Akhfiđ Janāĥaka Lilmu'uminīna

88

بنابراين به امكانات مادى و ثروت و اولادى كه برخى از گروه‌هاى آنان را از آن برخوردار كرديم، چشم مدوز، و بر آنان [به سبب اينكه پذيراى حق نيستند] اندوه مخور، وپر و بال [لطف و مهربانى‌] خود را براى مؤمنان فرو گير.


Wa Qul 'Innī 'Anā An-Nadhīru Al-Mubīnu

89

و [به اخلال‌گران در امر دين‌] بگو: بى‌ترديد من بيم‌دهنده آشكارم.


Kamā 'Anzalnā `Alá Al-Muqtasimīna

90

[عذابى به سوى شما مى‌فرستيم‌] همان گونه كه بر تفرقه افكنان [در دين‌] فرستاديم.


Al-Ladhīna Ja`alū Al-Qur'āna `Iđīna

91

همانان كه قرآن را بخش بخش كردند [بخشى را پذيرفتند و از پذيرفتن بخشى ديگر روى گرداندند.]


Fawarabbika Lanas'alannahum 'Ajma`īna

92

به پروردگارت سوگند، قطعا از همه آنان بازخواست مى‌كنيم.


`Ammā Kānū Ya`malūna

93

از اعمالى كه همواره انجام مى‌داده‌اند.


Fāşda` Bimā Tu'umaru Wa 'A`riđ `Ani Al-Mushrikīna

94

پس آنچه را به آن مأمورى اظهار كن و از مشركان روى بگردان.


'Innā Kafaynāka Al-Mustahzi'īna

95

كه ما [شر] استهزا كنندگان را از تو بازداشته‌ايم.


Al-Ladhīna Yaj`alūna Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fasawfa Ya`lamūna

96

همانان كه با خدا معبود ديگرى قرار مى‌دهند، به زودى خواهند دانست [كه مرتكب چه خطاى بزرگى شده‌اند و مستحق چه عذابى هستند.]


Wa Laqad Na`lamu 'Annaka Yađīqu Şadruka Bimā Yaqūlūna

97

ما مى‌دانيم كه تو از آنچه [مشركان‌] مى‌گويند، دلتنگ مى‌شوى.


Fasabbiĥ Biĥamdi Rabbika Wa Kun Mina As-Sājidīna

98

پس [براى دفع دلتنگى‌] پروردگارت را همراه با سپاس و ستايش تسبيح گوى و از سجده كنان باش.


Wa A`bud Rabbaka Ĥattá Ya'tiyaka Al-Yaqīnu

99

و پروردگارت را تا هنگامى كه تو را مرگ بيايد، بندگى كن.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان