قرآن عثمان طه

سوره الحجر

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Alif-Lām-Rā Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Wa Qur'ānin Mubīnin

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ الف، لام، راء. اين است آيات كتاب [آسمانى‌] و قرآن روشنگر.


Rubamā Yawaddu Al-Ladhīna Kafarū Law Kānū Muslimīna

2

چه بسا كسانى كه كافر شدند آرزو كنند كه كاش مسلمان بودند.


Dharhum Ya'kulū Wa Yatamatta`ū Wa Yulhihimu Al-'Amalu Fasawfa Ya`lamūna

3

بگذارشان تا بخورند و برخوردار شوند و آرزو [ها] سرگرمشان كند، پس به زودى خواهند دانست.


Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Wa Lahā Kitābun Ma`lūmun

4

و هيچ شهرى را هلاك نكرديم مگر اينكه براى آن اجلى معين بود.


Mā Tasbiqu Min 'Ummatin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'khirūna

5

هيچ امتى از اجل خويش نه پيش مى‌افتد و نه پس مى‌ماند.


Wa Qālū Yā 'Ayyuhā Al-Ladhī Nuzzila `Alayhi Adh-Dhikru 'Innaka Lamajnūnun

6

و گفتند: «اى كسى كه قرآن بر او نازل شده است، به يقين تو ديوانه‌اى.


Lawmā Ta'tīnā Bil-Malā'ikati 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

7

اگر راست مى‌گويى چرا فرشته‌ها را پيش ما نمى‌آورى؟»


Mā Nunazzilu Al-Malā'ikata 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Mā Kānū 'Idhāan Munžarīna

8

فرشتگان را جز به حق فرو نمى‌فرستيم، و در آن هنگام، ديگر مهلت نيابند.


'Innā Naĥnu Nazzalnā Adh-Dhikra Wa 'Innā Lahu Laĥāfižūna

9

بى‌ترديد، ما اين قرآن را به تدريج نازل كرده‌ايم، و قطعاً نگهبان آن خواهيم بود.


Wa Laqad 'Arsalnā Min Qablika Fī Shiya`i Al-'Awwalīna

10

و به يقين، پيش از تو [نيز] در گروه‌هاى پيشينيان [پيامبرانى‌] فرستاديم.


Wa Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūna

11

و هيچ پيامبرى برايشان نيامد جز آنكه او را به مسخره مى‌گرفتند.


Kadhālika Naslukuhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna

12

بدين گونه آن [استهزا] را در دل بزهكاران راه مى‌دهيم،


Lā Yu'uminūna Bihi Wa Qad Khalat Sunnatu Al-'Awwalīna

13

[كه‌] به او ايمان نمى‌آورند، و راه [و رسم‌] پيشينيان پيوسته چنين بوده است.


Wa Law Fataĥnā `Alayhim Bābāan Mina As-Samā'i Fažallū Fīhi Ya`rujūna

14

و اگر درى از آسمان بر آنان مى‌گشوديم كه همواره از آن بالا مى‌رفتند،


Laqālū 'Innamā Sukkirat 'Abşārunā Bal Naĥnu Qawmun Masĥūrūna

15

قطعاً مى‌گفتند: «در حقيقت، ما چشم‌بندى شده‌ايم، بلكه ما مردمى هستيم كه افسون شده‌ايم.»


Wa Laqad Ja`alnā Fī As-Samā'i Burūjāan Wa Zayyannāhā Lilnnāžirīna

16

و به يقين، ما در آسمان برجهايى قرار داديم و آن را براى تماشاگران آراستيم.


Wa Ĥafižnāhā Min Kulli Shayţānin Rajīmin

17

و آن را از هر شيطان رانده‌شده‌اى حفظ كرديم.


'Illā Mani Astaraqa As-Sam`a Fa'atba`ahu Shihābun Mubīnun

18

مگر آن كس كه دزديده گوش فرا دهد كه شهابى روشن او را دنبال مى‌كند.


Wa Al-'Arđa Madadnāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Shay'in Mawzūnin

19

و زمين را گسترانيديم و در آن كوه‌هاى استوار افكنديم و از هر چيز سنجيده‌اى در آن رويانيديم.


Wa Ja`alnā Lakum Fīhā Ma`āyisha Wa Man Lastum Lahu Birāziqīna

20

و براى شما و هر كس كه شما روزى‌دهنده او نيستيد، در آن وسايل زندگى قرار داديم.


Wa 'In Min Shay'in 'Illā `Indanā Khazā'inuhu Wa Mā Nunazziluhu 'Illā Biqadarin Ma`lūmin

21

و هيچ چيز نيست مگر آنكه گنجينه‌هاى آن نزد ماست، و ما آن را جز به اندازه‌اى معين فرو نمى‌فرستيم.


Wa 'Arsalnā Ar-Riyāĥa Lawāqiĥa Fa'anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Fa'asqaynākumūhu Wa Mā 'Antum Lahu Bikhāzinīna

22

و بادها را بارداركننده فرستاديم و از آسمان، آبى نازل كرديم، پس شما را بدان سيراب نموديم، و شما خزانه‌دار آن نيستيد.


Wa 'Innā Lanaĥnu Nuĥyī Wa Numītu Wa Naĥnu Al-Wārithūna

23

و بى‌ترديد، اين ماييم كه زنده مى‌كنيم و مى‌ميرانيم، و ما وارث [همه‌] هستيم.


Wa Laqad `Alimnā Al-Mustaqdimīna Minkum Wa Laqad `Alimnā Al-Musta'khirīna

24

و به يقين، پيشينيان شما را شناخته‌ايم و آيندگان [شما را نيز] شناخته‌ايم.


Wa 'Inna Rabbaka Huwa Yaĥshuruhum 'Innahu Ĥakīmun `Alīmun

25

و مسلماً پروردگار توست كه آنان را محشور خواهد كرد، چرا كه او حكيم داناست.


Wa Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin

26

و در حقيقت، انسان را از گِلى خشك، از گلى سياه و بدبو، آفريديم.


Wa Al-Jānna Khalaqnāhu Min Qablu Min Nāri As-Samūmi

27

و پيش از آن، جن را از آتشى سوزان و بى‌دود خلق كرديم.


Wa 'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin

28

و [ياد كن‌] هنگامى را كه پروردگار تو به فرشتگان گفت: «من بشرى را از گلى خشك، از گلى سياه و بدبو، خواهم آفريد.


Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna

29

پس وقتى آن را درست كردم و از روح خود در آن دميدم، پيش او به سجده درافتيد.


Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna

30

پس فرشتگان همگى يكسره سجده كردند،


'Illā 'Iblīsa 'Abá 'An Yakūna Ma`a As-Sājidīna

31

جز ابليس كه خوددارى كرد از اينكه با سجده كنندگان باشد.


Qāla Yā 'Iblīsu Mā Laka 'Allā Takūna Ma`a As-Sājidīna

32

فرمود: «اى ابليس، تو را چه شده است كه با سجده كنندگان نيستى؟»


Qāla Lam 'Akun Li'sjuda Libasharin Khalaqtahu Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin

33

گفت: «من آن نيستم كه براى بشرى كه او را از گلى خشك، از گلى سياه و بدبو، آفريده‌اى، سجده كنم.»


Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun

34

فرمود: «از اين [مقام‌] بيرون شو كه تو رانده‌شده‌اى.


Wa 'Inna `Alayka Al-La`nata 'Ilá Yawmi Ad-Dīni

35

و تا روز جزا بر تو لعنت باشد.


Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna

36

گفت: «پروردگارا، پس مرا تا روزى كه برانگيخته خواهند شد مهلت ده.»


Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna

37

فرمود: «تو از مهلت‌يافتگانى،


'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi

38

تا روز [و] وقت معلوم.»


Qāla Rabbi Bimā 'Aghwaytanī La'uzayyinanna Lahum Fī Al-'Arđi Wa La'ughwiyannahum 'Ajma`īna

39

گفت: «پروردگارا، به سبب آنكه مرا گمراه ساختى، من [هم گناهانشان را] در زمين برايشان مى‌آرايم و همه را گمراه خواهم ساخت،


'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna

40

مگر بندگان خالص تو از ميان آنان را.»


Qāla Hādhā Şirāţun `Alayya Mustaqīmun

41

فرمود: «اين راهى است راست [كه‌] به سوى من [منتهى مى‌شود].


'Inna `Ibādī Laysa Laka `Alayhim Sulţānun 'Illā Mani Attaba`aka Mina Al-Ghāwīna

42

در حقيقت، تو را بر بندگان من تسلطى نيست، مگر كسانى از گمراهان كه تو را پيروى كنند،


Wa 'Inna Jahannama Lamaw`iduhum 'Ajma`īna

43

و قطعاً وعده‌گاه همه آنان دوزخ است،


Lahā Sab`atu 'Abwābin Likulli Bābin Minhum Juz'un Maqsūmun

44

[دوزخى‌] كه براى آن هفت در است، و از هر درى بخشى معين از آنان [وارد مى‌شوند].


'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin

45

بى‌گمان، پرهيزگاران در باغها و چشمه‌سارانند.


Adkhulūhā Bisalāmin 'Āminīna

46

[به آنان گويند:] «با سلامت و ايمنى در آنجا داخل شويد.»


Wa Naza`nā Mā Fī Şudūrihim Min Ghillin 'Ikhwānāan `Alá Sururin Mutaqābilīna

47

و آنچه كينه [و شايبه‌هاى نفسانى‌] در سينه‌هاى آنان است بركَنيم برادرانه بر تختهايى روبروى يكديگر نشسته‌اند.


Lā Yamassuhum Fīhā Naşabun Wa Mā Hum Minhā Bimukhrajīna

48

نه رنجى در آنجا به آنان مى‌رسد و نه از آنجا بيرون رانده مى‌شوند.


Nabbi' `Ibādī 'Annī 'Anā Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu

49

به بندگان من خبر ده كه منم آمرزنده مهربان.


Wa 'Anna `Adhābī Huwa Al-`Adhābu Al-'Alīmu

50

و اينكه عذاب من، عذابى است دردناك.


Wa Nabbi'hum `An Đayfi 'Ibrāhīma

51

و از مهمانان ابراهيم به آنان خبر ده،


'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla 'Innā Minkum Wajilūna

52

هنگامى كه بر او وارد شدند و سلام گفتند. [ابراهيم‌] گفت: «ما از شما بيمناكيم.»


Qālū Lā Tawjal 'Innā Nubashshiruka Bighulāmin `Alīmin

53

گفتند: «مترس، كه ما تو را به پسرى دانا مژده مى‌دهيم.»


Qāla 'Abashshartumūnī `Alá 'An Massaniya Al-Kibaru Fabima Tubashshirūna

54

گفت: «آيا با اينكه مرا پيرى فرا رسيده است بشارتم مى‌دهيد؟ به چه بشارت مى‌دهيد؟»


Qālū Bashsharnāka Bil-Ĥaqqi Falā Takun Mina Al-Qāniţīna

55

گفتند: «ما تو را به حق بشارت داديم. پس، از نوميدان مباش.»


Qāla Wa Man Yaqnaţu Min Raĥmati Rabbihi 'Illā Ađ-Đāllūna

56

گفت: «چه كسى- جز گمراهان- از رحمت پروردگارش نوميد مى‌شود؟»


Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna

57

[سپس‌] گفت: «اى فرشتگان، [ديگر] كارتان چيست؟»


Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna

58

گفتند: «ما به سوى گروه مجرمان فرستاده شده‌ايم،


'Illā 'Āla Lūţin 'Innā Lamunajjūhum 'Ajma`īna

59

مگر خانواده لوط، كه ما قطعاً همه آنان را نجات مى‌دهيم،


'Illā Amra'atahu Qaddarnā 'Innahā Lamina Al-Ghābirīna

60

جز زنش را كه مقدر كرديم او از بازماندگان [در عذاب‌] باشد.»


Falammā Jā'a 'Āla Lūţin Al-Mursalūna

61

پس چون فرشتگان نزد خاندان لوط آمدند،


Qāla 'Innakum Qawmun Munkarūna

62

[لوط] گفت: «شما مردمى ناشناس هستيد.»


Qālū Bal Ji'nāka Bimā Kānū Fīhi Yamtarūna

63

گفتند: « [نه،] بلكه براى تو چيزى آورده‌ايم كه در آن ترديد مى‌كردند،


Wa 'Ataynāka Bil-Ĥaqqi Wa 'Innā Laşādiqūna

64

و حق را براى تو آورده‌ايم و قطعاً ما راستگويانيم،


Fa'asri Bi'ahlika Biqiţ`in Mina Al-Layli Wa Attabi` 'Adbārahum Wa Lā Yaltafit Minkum 'Aĥadun Wa Amđū Ĥaythu Tu'umarūna

65

پس، پاسى از شب [گذشته‌] خانواده‌ات را حركت ده و [خودت‌] به دنبال آنان برو، و هيچ يك از شما نبايد به عقب بنگرد، و هر جا به شما دستور داده مى‌شود برويد.


Wa Qađaynā 'Ilayhi Dhālika Al-'Amra 'Anna Dābira Hā'uulā' Maqţū`un Muşbiĥīna

66

و او را از اين امر آگاه كرديم كه ريشه آن گروه صبحگاهان بريده خواهد شد.


Wa Jā'a 'Ahlu Al-Madīnati Yastabshirūna

67

و مردم شهر، شادى‌كنان روى آوردند.


Qāla 'Inna Hā'uulā' Đayfī Falā Tafđaĥūni

68

[لوط] گفت: «اينان مهمانان منند، مرا رسوا مكنيد،


Wa Attaqū Allaha Wa Lā Tukhzūni

69

و از خدا پروا كنيد و مرا خوار نسازيد.»


Qālū 'Awalam Nanhaka `Ani Al-`Ālamīna

70

گفتند: «آيا تو را [از مهمان كردن‌] مردم بيگانه منع نكرديم؟»


Qāla Hā'uulā' Banātī 'In Kuntum Fā`ilīna

71

گفت: «اگر مى‌خواهيد [كارى مشروع‌] انجام دهيد، اينان دختران منند [با آنان ازدواج كنيد].»


La`amruka 'Innahum Lafī Sakratihim Ya`mahūna

72

به جان تو سوگند، كه آنان در مستى خود سرگردان بودند.


Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Mushriqīna

73

پس به هنگام طلوع آفتاب، فرياد [مرگبار] آنان را فرو گرفت.


Faja`alnā `Āliyahā Sāfilahā Wa 'Amţarnā `Alayhim Ĥijāratan Min Sijjīlin

74

و آن [شهر] را زير و زَبر كرديم و بر آنان سنگهايى از سنگ گل بارانديم.


'Inna Fī Dhālika La'āyātin Lilmutawassimīna

75

به يقين، در اين [كيفر] براى هوشياران عبرتهاست.


Wa 'Innahā Labisabīlin Muqīmin

76

و [آثار] آن [شهر هنوز] بر سر راهى [داير] برجاست.


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Lilmu'uminīna

77

بى‌گمان، در اين براى مؤمنان عبرتى است.


Wa 'In Kāna 'Aşĥābu Al-'Aykati Lažālimīna

78

و راستى اهل «ايكه» ستمگر بودند.


Fāntaqamnā Minhum Wa 'Innahumā Labi'imāmin Mubīnin

79

پس، از آنان انتقام گرفتيم، و آن دو [شهر، اكنون‌] بر سر راهى آشكاراست.


Wa Laqad Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-Ĥijri Al-Mursalīna

80

و اهل «حجر» [نيز] پيامبران [ما] را تكذيب كردند.


Wa 'Ātaynāhum 'Āyātinā Fakānū `Anhā Mu`riđīna

81

و آيات خود را به آنان داديم، و [لى‌] از آنها اعراض كردند.


Wa Kānū Yanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāan 'Āminīna

82

و [براى خود] از كوه‌ها خانه‌هايى مى‌تراشيدند كه در امان بمانند.


Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Muşbiĥīna

83

پس صبحدم، فرياد [مرگبار]، آنان را فرو گرفت.


Famā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yaksibūna

84

و آنچه به دست مى‌آوردند، به كارشان نخورد.


Wa Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa 'Inna As-Sā`ata La'ātiyatun Fāşfaĥi Aş-Şafĥa Al-Jamīla

85

و ما آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق نيافريده‌ايم، و يقيناً قيامت فرا خواهد رسيد. پس به خوبى صرف نظر كن،


'Inna Rabbaka Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu

86

زيرا پروردگار تو همان آفريننده داناست.


Wa Laqad 'Ātaynāka Sab`āan Mina Al-Mathānī Wa Al-Qur'āna Al-`Ažīma

87

و به راستى، به تو سبع المثانى [سوره فاتحه‌] و قرآن بزرگ را عطا كرديم.


Lā Tamuddanna `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Wa Lā Taĥzan `Alayhim Wa Akhfiđ Janāĥaka Lilmu'uminīna

88

و به آنچه ما دسته‌هايى از آنان [كافران‌] را بدان برخوردار ساخته‌ايم چشم مدوز، و بر ايشان اندوه مخور، و بال خويش براى مؤمنان فرو گستر.


Wa Qul 'Innī 'Anā An-Nadhīru Al-Mubīnu

89

و بگو: «من همان هشداردهنده آشكارم.»


Kamā 'Anzalnā `Alá Al-Muqtasimīna

90

همان گونه كه [عذاب را] بر تقسيم‌كنندگان نازل كرديم:


Al-Ladhīna Ja`alū Al-Qur'āna `Iđīna

91

همانان كه قرآن را جزء جزء كردند [به برخى از آن عمل كردند و بعضى را رها نمودند].


Fawarabbika Lanas'alannahum 'Ajma`īna

92

پس سوگند به پروردگارت كه از همه آنان خواهيم پرسيد،


`Ammā Kānū Ya`malūna

93

از آنچه انجام مى‌دادند.


Fāşda` Bimā Tu'umaru Wa 'A`riđ `Ani Al-Mushrikīna

94

پس آنچه را بدان مأمورى آشكار كن و از مشركان روى برتاب،


'Innā Kafaynāka Al-Mustahzi'īna

95

كه ما [شرّ] ريشخندگران را از تو برطرف خواهيم كرد.


Al-Ladhīna Yaj`alūna Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fasawfa Ya`lamūna

96

همانان كه با خدا معبودى ديگر قرار مى‌دهند. پس به زودى [حقيقت را] خواهند دانست.


Wa Laqad Na`lamu 'Annaka Yađīqu Şadruka Bimā Yaqūlūna

97

و قطعاً مى‌دانيم كه سينه تو از آنچه مى‌گويند تنگ مى‌شود.


Fasabbiĥ Biĥamdi Rabbika Wa Kun Mina As-Sājidīna

98

پس با ستايش پروردگارت تسبيح گوى و از سجده كنندگان باش.


Wa A`bud Rabbaka Ĥattá Ya'tiyaka Al-Yaqīnu

99

و پروردگارت را پرستش كن تا اينكه مرگ تو فرا رسد.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان