سوره الحجر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Alif-Lām-Rā Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Wa Qur'ānin Mubīnin
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ الف، لام، راء. اين است آيات كتاب [آسمانى] و قرآن روشنگر.
Rubamā Yawaddu Al-Ladhīna Kafarū Law Kānū Muslimīna
2چه بسا كسانى كه كافر شدند آرزو كنند كه كاش مسلمان بودند.
Dharhum Ya'kulū Wa Yatamatta`ū Wa Yulhihimu Al-'Amalu Fasawfa Ya`lamūna
3بگذارشان تا بخورند و برخوردار شوند و آرزو [ها] سرگرمشان كند، پس به زودى خواهند دانست.
Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Wa Lahā Kitābun Ma`lūmun
4و هيچ شهرى را هلاك نكرديم مگر اينكه براى آن اجلى معين بود.
Mā Tasbiqu Min 'Ummatin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'khirūna
5هيچ امتى از اجل خويش نه پيش مىافتد و نه پس مىماند.
Wa Qālū Yā 'Ayyuhā Al-Ladhī Nuzzila `Alayhi Adh-Dhikru 'Innaka Lamajnūnun
6و گفتند: «اى كسى كه قرآن بر او نازل شده است، به يقين تو ديوانهاى.
Lawmā Ta'tīnā Bil-Malā'ikati 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
7اگر راست مىگويى چرا فرشتهها را پيش ما نمىآورى؟»
Mā Nunazzilu Al-Malā'ikata 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Mā Kānū 'Idhāan Munžarīna
8فرشتگان را جز به حق فرو نمىفرستيم، و در آن هنگام، ديگر مهلت نيابند.
'Innā Naĥnu Nazzalnā Adh-Dhikra Wa 'Innā Lahu Laĥāfižūna
9بىترديد، ما اين قرآن را به تدريج نازل كردهايم، و قطعاً نگهبان آن خواهيم بود.
Wa Laqad 'Arsalnā Min Qablika Fī Shiya`i Al-'Awwalīna
10و به يقين، پيش از تو [نيز] در گروههاى پيشينيان [پيامبرانى] فرستاديم.
Wa Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūna
11و هيچ پيامبرى برايشان نيامد جز آنكه او را به مسخره مىگرفتند.
Kadhālika Naslukuhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna
12بدين گونه آن [استهزا] را در دل بزهكاران راه مىدهيم،
Lā Yu'uminūna Bihi Wa Qad Khalat Sunnatu Al-'Awwalīna
13[كه] به او ايمان نمىآورند، و راه [و رسم] پيشينيان پيوسته چنين بوده است.
Wa Law Fataĥnā `Alayhim Bābāan Mina As-Samā'i Fažallū Fīhi Ya`rujūna
14و اگر درى از آسمان بر آنان مىگشوديم كه همواره از آن بالا مىرفتند،
Laqālū 'Innamā Sukkirat 'Abşārunā Bal Naĥnu Qawmun Masĥūrūna
15قطعاً مىگفتند: «در حقيقت، ما چشمبندى شدهايم، بلكه ما مردمى هستيم كه افسون شدهايم.»
Wa Laqad Ja`alnā Fī As-Samā'i Burūjāan Wa Zayyannāhā Lilnnāžirīna
16و به يقين، ما در آسمان برجهايى قرار داديم و آن را براى تماشاگران آراستيم.
Wa Ĥafižnāhā Min Kulli Shayţānin Rajīmin
17و آن را از هر شيطان راندهشدهاى حفظ كرديم.
'Illā Mani Astaraqa As-Sam`a Fa'atba`ahu Shihābun Mubīnun
18مگر آن كس كه دزديده گوش فرا دهد كه شهابى روشن او را دنبال مىكند.
Wa Al-'Arđa Madadnāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Shay'in Mawzūnin
19و زمين را گسترانيديم و در آن كوههاى استوار افكنديم و از هر چيز سنجيدهاى در آن رويانيديم.
Wa Ja`alnā Lakum Fīhā Ma`āyisha Wa Man Lastum Lahu Birāziqīna
20و براى شما و هر كس كه شما روزىدهنده او نيستيد، در آن وسايل زندگى قرار داديم.
Wa 'In Min Shay'in 'Illā `Indanā Khazā'inuhu Wa Mā Nunazziluhu 'Illā Biqadarin Ma`lūmin
21و هيچ چيز نيست مگر آنكه گنجينههاى آن نزد ماست، و ما آن را جز به اندازهاى معين فرو نمىفرستيم.
Wa 'Arsalnā Ar-Riyāĥa Lawāqiĥa Fa'anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Fa'asqaynākumūhu Wa Mā 'Antum Lahu Bikhāzinīna
22و بادها را بارداركننده فرستاديم و از آسمان، آبى نازل كرديم، پس شما را بدان سيراب نموديم، و شما خزانهدار آن نيستيد.
Wa 'Innā Lanaĥnu Nuĥyī Wa Numītu Wa Naĥnu Al-Wārithūna
23و بىترديد، اين ماييم كه زنده مىكنيم و مىميرانيم، و ما وارث [همه] هستيم.
Wa Laqad `Alimnā Al-Mustaqdimīna Minkum Wa Laqad `Alimnā Al-Musta'khirīna
24و به يقين، پيشينيان شما را شناختهايم و آيندگان [شما را نيز] شناختهايم.
Wa 'Inna Rabbaka Huwa Yaĥshuruhum 'Innahu Ĥakīmun `Alīmun
25و مسلماً پروردگار توست كه آنان را محشور خواهد كرد، چرا كه او حكيم داناست.
Wa Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
26و در حقيقت، انسان را از گِلى خشك، از گلى سياه و بدبو، آفريديم.
Wa Al-Jānna Khalaqnāhu Min Qablu Min Nāri As-Samūmi
27و پيش از آن، جن را از آتشى سوزان و بىدود خلق كرديم.
Wa 'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
28و [ياد كن] هنگامى را كه پروردگار تو به فرشتگان گفت: «من بشرى را از گلى خشك، از گلى سياه و بدبو، خواهم آفريد.
Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna
29پس وقتى آن را درست كردم و از روح خود در آن دميدم، پيش او به سجده درافتيد.
Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna
30پس فرشتگان همگى يكسره سجده كردند،
'Illā 'Iblīsa 'Abá 'An Yakūna Ma`a As-Sājidīna
31جز ابليس كه خوددارى كرد از اينكه با سجده كنندگان باشد.
Qāla Yā 'Iblīsu Mā Laka 'Allā Takūna Ma`a As-Sājidīna
32فرمود: «اى ابليس، تو را چه شده است كه با سجده كنندگان نيستى؟»
Qāla Lam 'Akun Li'sjuda Libasharin Khalaqtahu Min Şalşālin Min Ĥama'iin Masnūnin
33گفت: «من آن نيستم كه براى بشرى كه او را از گلى خشك، از گلى سياه و بدبو، آفريدهاى، سجده كنم.»
Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun
34فرمود: «از اين [مقام] بيرون شو كه تو راندهشدهاى.
Wa 'Inna `Alayka Al-La`nata 'Ilá Yawmi Ad-Dīni
35و تا روز جزا بر تو لعنت باشد.
Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna
36گفت: «پروردگارا، پس مرا تا روزى كه برانگيخته خواهند شد مهلت ده.»
Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna
37فرمود: «تو از مهلتيافتگانى،
'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi
38تا روز [و] وقت معلوم.»
Qāla Rabbi Bimā 'Aghwaytanī La'uzayyinanna Lahum Fī Al-'Arđi Wa La'ughwiyannahum 'Ajma`īna
39گفت: «پروردگارا، به سبب آنكه مرا گمراه ساختى، من [هم گناهانشان را] در زمين برايشان مىآرايم و همه را گمراه خواهم ساخت،
'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna
40مگر بندگان خالص تو از ميان آنان را.»
Qāla Hādhā Şirāţun `Alayya Mustaqīmun
41فرمود: «اين راهى است راست [كه] به سوى من [منتهى مىشود].
'Inna `Ibādī Laysa Laka `Alayhim Sulţānun 'Illā Mani Attaba`aka Mina Al-Ghāwīna
42در حقيقت، تو را بر بندگان من تسلطى نيست، مگر كسانى از گمراهان كه تو را پيروى كنند،
Wa 'Inna Jahannama Lamaw`iduhum 'Ajma`īna
43و قطعاً وعدهگاه همه آنان دوزخ است،
Lahā Sab`atu 'Abwābin Likulli Bābin Minhum Juz'un Maqsūmun
44[دوزخى] كه براى آن هفت در است، و از هر درى بخشى معين از آنان [وارد مىشوند].
'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin
45بىگمان، پرهيزگاران در باغها و چشمهسارانند.
Adkhulūhā Bisalāmin 'Āminīna
46[به آنان گويند:] «با سلامت و ايمنى در آنجا داخل شويد.»
Wa Naza`nā Mā Fī Şudūrihim Min Ghillin 'Ikhwānāan `Alá Sururin Mutaqābilīna
47و آنچه كينه [و شايبههاى نفسانى] در سينههاى آنان است بركَنيم برادرانه بر تختهايى روبروى يكديگر نشستهاند.
Lā Yamassuhum Fīhā Naşabun Wa Mā Hum Minhā Bimukhrajīna
48نه رنجى در آنجا به آنان مىرسد و نه از آنجا بيرون رانده مىشوند.
Nabbi' `Ibādī 'Annī 'Anā Al-Ghafūru Ar-Raĥīmu
49به بندگان من خبر ده كه منم آمرزنده مهربان.
Wa 'Anna `Adhābī Huwa Al-`Adhābu Al-'Alīmu
50و اينكه عذاب من، عذابى است دردناك.
Wa Nabbi'hum `An Đayfi 'Ibrāhīma
51و از مهمانان ابراهيم به آنان خبر ده،
'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla 'Innā Minkum Wajilūna
52هنگامى كه بر او وارد شدند و سلام گفتند. [ابراهيم] گفت: «ما از شما بيمناكيم.»
Qālū Lā Tawjal 'Innā Nubashshiruka Bighulāmin `Alīmin
53گفتند: «مترس، كه ما تو را به پسرى دانا مژده مىدهيم.»
Qāla 'Abashshartumūnī `Alá 'An Massaniya Al-Kibaru Fabima Tubashshirūna
54گفت: «آيا با اينكه مرا پيرى فرا رسيده است بشارتم مىدهيد؟ به چه بشارت مىدهيد؟»
Qālū Bashsharnāka Bil-Ĥaqqi Falā Takun Mina Al-Qāniţīna
55گفتند: «ما تو را به حق بشارت داديم. پس، از نوميدان مباش.»
Qāla Wa Man Yaqnaţu Min Raĥmati Rabbihi 'Illā Ađ-Đāllūna
56گفت: «چه كسى- جز گمراهان- از رحمت پروردگارش نوميد مىشود؟»
Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna
57[سپس] گفت: «اى فرشتگان، [ديگر] كارتان چيست؟»
Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna
58گفتند: «ما به سوى گروه مجرمان فرستاده شدهايم،
'Illā 'Āla Lūţin 'Innā Lamunajjūhum 'Ajma`īna
59مگر خانواده لوط، كه ما قطعاً همه آنان را نجات مىدهيم،
'Illā Amra'atahu Qaddarnā 'Innahā Lamina Al-Ghābirīna
60جز زنش را كه مقدر كرديم او از بازماندگان [در عذاب] باشد.»
Falammā Jā'a 'Āla Lūţin Al-Mursalūna
61پس چون فرشتگان نزد خاندان لوط آمدند،
Qāla 'Innakum Qawmun Munkarūna
62[لوط] گفت: «شما مردمى ناشناس هستيد.»
Qālū Bal Ji'nāka Bimā Kānū Fīhi Yamtarūna
63گفتند: « [نه،] بلكه براى تو چيزى آوردهايم كه در آن ترديد مىكردند،
Wa 'Ataynāka Bil-Ĥaqqi Wa 'Innā Laşādiqūna
64و حق را براى تو آوردهايم و قطعاً ما راستگويانيم،
Fa'asri Bi'ahlika Biqiţ`in Mina Al-Layli Wa Attabi` 'Adbārahum Wa Lā Yaltafit Minkum 'Aĥadun Wa Amđū Ĥaythu Tu'umarūna
65پس، پاسى از شب [گذشته] خانوادهات را حركت ده و [خودت] به دنبال آنان برو، و هيچ يك از شما نبايد به عقب بنگرد، و هر جا به شما دستور داده مىشود برويد.
Wa Qađaynā 'Ilayhi Dhālika Al-'Amra 'Anna Dābira Hā'uulā' Maqţū`un Muşbiĥīna
66و او را از اين امر آگاه كرديم كه ريشه آن گروه صبحگاهان بريده خواهد شد.
Wa Jā'a 'Ahlu Al-Madīnati Yastabshirūna
67و مردم شهر، شادىكنان روى آوردند.
Qāla 'Inna Hā'uulā' Đayfī Falā Tafđaĥūni
68[لوط] گفت: «اينان مهمانان منند، مرا رسوا مكنيد،
Wa Attaqū Allaha Wa Lā Tukhzūni
69و از خدا پروا كنيد و مرا خوار نسازيد.»
Qālū 'Awalam Nanhaka `Ani Al-`Ālamīna
70گفتند: «آيا تو را [از مهمان كردن] مردم بيگانه منع نكرديم؟»
Qāla Hā'uulā' Banātī 'In Kuntum Fā`ilīna
71گفت: «اگر مىخواهيد [كارى مشروع] انجام دهيد، اينان دختران منند [با آنان ازدواج كنيد].»
La`amruka 'Innahum Lafī Sakratihim Ya`mahūna
72به جان تو سوگند، كه آنان در مستى خود سرگردان بودند.
Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Mushriqīna
73پس به هنگام طلوع آفتاب، فرياد [مرگبار] آنان را فرو گرفت.
Faja`alnā `Āliyahā Sāfilahā Wa 'Amţarnā `Alayhim Ĥijāratan Min Sijjīlin
74و آن [شهر] را زير و زَبر كرديم و بر آنان سنگهايى از سنگ گل بارانديم.
'Inna Fī Dhālika La'āyātin Lilmutawassimīna
75به يقين، در اين [كيفر] براى هوشياران عبرتهاست.
Wa 'Innahā Labisabīlin Muqīmin
76و [آثار] آن [شهر هنوز] بر سر راهى [داير] برجاست.
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Lilmu'uminīna
77بىگمان، در اين براى مؤمنان عبرتى است.
Wa 'In Kāna 'Aşĥābu Al-'Aykati Lažālimīna
78و راستى اهل «ايكه» ستمگر بودند.
Fāntaqamnā Minhum Wa 'Innahumā Labi'imāmin Mubīnin
79پس، از آنان انتقام گرفتيم، و آن دو [شهر، اكنون] بر سر راهى آشكاراست.
Wa Laqad Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-Ĥijri Al-Mursalīna
80و اهل «حجر» [نيز] پيامبران [ما] را تكذيب كردند.
Wa 'Ātaynāhum 'Āyātinā Fakānū `Anhā Mu`riđīna
81و آيات خود را به آنان داديم، و [لى] از آنها اعراض كردند.
Wa Kānū Yanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāan 'Āminīna
82و [براى خود] از كوهها خانههايى مىتراشيدند كه در امان بمانند.
Fa'akhadhat/humu Aş-Şayĥatu Muşbiĥīna
83پس صبحدم، فرياد [مرگبار]، آنان را فرو گرفت.
Famā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yaksibūna
84و آنچه به دست مىآوردند، به كارشان نخورد.
Wa Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa 'Inna As-Sā`ata La'ātiyatun Fāşfaĥi Aş-Şafĥa Al-Jamīla
85و ما آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق نيافريدهايم، و يقيناً قيامت فرا خواهد رسيد. پس به خوبى صرف نظر كن،
'Inna Rabbaka Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu
86زيرا پروردگار تو همان آفريننده داناست.
Wa Laqad 'Ātaynāka Sab`āan Mina Al-Mathānī Wa Al-Qur'āna Al-`Ažīma
87و به راستى، به تو سبع المثانى [سوره فاتحه] و قرآن بزرگ را عطا كرديم.
Lā Tamuddanna `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Wa Lā Taĥzan `Alayhim Wa Akhfiđ Janāĥaka Lilmu'uminīna
88و به آنچه ما دستههايى از آنان [كافران] را بدان برخوردار ساختهايم چشم مدوز، و بر ايشان اندوه مخور، و بال خويش براى مؤمنان فرو گستر.
Wa Qul 'Innī 'Anā An-Nadhīru Al-Mubīnu
89و بگو: «من همان هشداردهنده آشكارم.»
Kamā 'Anzalnā `Alá Al-Muqtasimīna
90همان گونه كه [عذاب را] بر تقسيمكنندگان نازل كرديم:
Al-Ladhīna Ja`alū Al-Qur'āna `Iđīna
91همانان كه قرآن را جزء جزء كردند [به برخى از آن عمل كردند و بعضى را رها نمودند].
Fawarabbika Lanas'alannahum 'Ajma`īna
92پس سوگند به پروردگارت كه از همه آنان خواهيم پرسيد،
`Ammā Kānū Ya`malūna
93از آنچه انجام مىدادند.
Fāşda` Bimā Tu'umaru Wa 'A`riđ `Ani Al-Mushrikīna
94پس آنچه را بدان مأمورى آشكار كن و از مشركان روى برتاب،
'Innā Kafaynāka Al-Mustahzi'īna
95كه ما [شرّ] ريشخندگران را از تو برطرف خواهيم كرد.
Al-Ladhīna Yaj`alūna Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fasawfa Ya`lamūna
96همانان كه با خدا معبودى ديگر قرار مىدهند. پس به زودى [حقيقت را] خواهند دانست.
Wa Laqad Na`lamu 'Annaka Yađīqu Şadruka Bimā Yaqūlūna
97و قطعاً مىدانيم كه سينه تو از آنچه مىگويند تنگ مىشود.
Fasabbiĥ Biĥamdi Rabbika Wa Kun Mina As-Sājidīna
98پس با ستايش پروردگارت تسبيح گوى و از سجده كنندگان باش.
Wa A`bud Rabbaka Ĥattá Ya'tiyaka Al-Yaqīnu
99و پروردگارت را پرستش كن تا اينكه مرگ تو فرا رسد.