بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُقَدِّمُواْ بَيۡنَ يَدَيِ ٱللَّهِ وَ رَسُولِهِۦ وَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ اى آنان كه ايمان آورديد پيش نيفتيد پيش روى خدا و پيمبرش و بترسيد خدا را كه خدا است شنونده دانا

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَرۡفَعُوٓاْ أَصۡوَٰتَكُمۡ فَوۡقَ صَوۡتِ ٱلنَّبِيِّ وَ لَا تَجۡهَرُواْ لَهُۥ بِٱلۡقَوۡلِ كَجَهۡرِ بَعۡضِكُمۡ لِبَعۡضٍ أَن تَحۡبَطَ أَعۡمَٰلُكُمۡ وَ أَنتُمۡ لَا تَشۡعُرُونَ

اى آنان كه ايمان آورديد بلند نكنيد آواز خويش را بالاى آواز پيمبر و بلند با وى سخن نگوئيد مانند بلند سخن‌گفتن برخى از شما با برخى نبادا تباه شود كارهاى شما و شما درنيابيد

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصۡوَٰتَهُمۡ عِندَ رَسُولِ ٱللَّهِ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱمۡتَحَنَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُمۡ لِلتَّقۡوَىٰ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَ أَجۡرٌ عَظِيمٌ

همانا آنان كه فروكشند آوازهاى خويش را نزد پيمبر خدا آنانند كه بيازموده است خدا دلهاى ايشان را براى پرهيزكارى ايشان را است آمرزشى و پاداشى بزرگ

إِنَّ ٱلَّذِينَ يُنَادُونَكَ مِن وَرَآءِ ٱلۡحُجُرَٰتِ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ

همانا آنان كه خوانندت از پس غرفه‌ها بيشترشان خردمند نباشند

وَ لَوۡ أَنَّهُمۡ صَبَرُواْ حَتَّىٰ تَخۡرُجَ إِلَيۡهِمۡ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۡ وَ ٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

و اگر ايشان صبر مى‌كردند تا برون آيى برايشان هر آينه بهتر بود آنان را و خدا است آمرزگار مهربان

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن جَآءَكُمۡ فَاسِقُۢ بِنَبَإٖ فَتَبَيَّنُوٓاْ أَن تُصِيبُواْ قَوۡمَۢا بِجَهَٰلَةٖ فَتُصۡبِحُواْ عَلَىٰ مَا فَعَلۡتُمۡ نَٰدِمِينَ

اى آنان كه ايمان آورديد اگر بيايد شما را گنهكارى (فاسقى) به آگهى پس بازرسى كنيد نبادا بكشيد قومى را به نادانى پس بامداد كنيد بر آنچه كرديد پشيمانان

وَ ٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ فِيكُمۡ رَسُولَ ٱللَّهِ لَوۡ يُطِيعُكُمۡ فِي كَثِيرٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡرِ لَعَنِتُّمۡ وَ لَٰكِنَّ ٱللَّهَ حَبَّبَ إِلَيۡكُمُ ٱلۡإِيمَٰنَ وَ زَيَّنَهُۥ فِي قُلُوبِكُمۡ وَ كَرَّهَ إِلَيۡكُمُ ٱلۡكُفۡرَ وَ ٱلۡفُسُوقَ وَ ٱلۡعِصۡيَانَ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلرَّٰشِدُونَ

و بدانيد كه در شما است پيمبر خدا اگر سخن شما را شنود (اطاعت شما كند) در بسى از كارها هر آينه به رنج افتيد و ليكن خدا دوست (خوش‌آيند) كرد نزد شما ايمان را و بياراستش در دلهاى شما و ناخوش‌آيند كرد نزد شما كفر و نافرمانى و سركشى را آنانند راه‌يافتگان

فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَ نِعۡمَةٗ وَ ٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ

فضلى است از خدا و نعمتى و خدا است داناى حكيم

وَ إِن طَآئِفَتَانِ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱقۡتَتَلُواْ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَهُمَا فَإِنۢ بَغَتۡ إِحۡدَىٰهُمَا عَلَى ٱلۡأُخۡرَىٰ فَقَٰتِلُواْ ٱلَّتِي تَبۡغِي حَتَّىٰ تَفِيٓءَ إِلَىٰٓ أَمۡرِ ٱللَّهِ فَإِن فَآءَتۡ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَهُمَا بِٱلۡعَدۡلِ وَ أَقۡسِطُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُقۡسِطِينَ

و اگر دو گروه از مؤمنان كارزار كردند پس آشتى افكنيد ميان آنان و اگر ستم كرد يكيشان بر ديگرى پس نبرد كنيد با آن كه ستمگر است تا برگردد بسوى فرمان خدا و اگر بازگشت پس آشتى افكنيد ميان آنان به داد و دادگرى كنيد كه خدا دوست دارد دادگران را

إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ إِخۡوَةٞ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَ أَخَوَيۡكُمۡ وَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

جز اين نيست كه مؤمنان برادرند پس آشتى افكنيد ميان برادران خويش و بترسيد خدا را شايد رحم شويد

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا يَسۡخَرۡ قَوۡمٞ مِّن قَوۡمٍ عَسَىٰٓ أَن يَكُونُواْ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ وَ لَا نِسَآءٞ مِّن نِّسَآءٍ عَسَىٰٓ أَن يَكُنَّ خَيۡرٗا مِّنۡهُنَّ وَ لَا تَلۡمِزُوٓاْ أَنفُسَكُمۡ وَ لَا تَنَابَزُواْ بِٱلۡأَلۡقَٰبِ بِئۡسَ ٱلِٱسۡمُ ٱلۡفُسُوقُ بَعۡدَ ٱلۡإِيمَٰنِ وَ مَن لَّمۡ يَتُبۡ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

اى آنان كه ايمان آورديد مسخره نكنند گروهى از گروهى شايد باشند بهتر از ايشان و نه زنانى از زنانى شايد باشند بهتر از ايشان و نكوهش نكنيد خويشتن را و سرزنش نكنيد همديگر را به لقبها بد نامى است سركشى پس از ايمان و آنكه توبه نكرد پس آنانند ستمگران

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱجۡتَنِبُواْ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلظَّنِّ إِنَّ بَعۡضَ ٱلظَّنِّ إِثۡمٞ وَ لَا تَجَسَّسُواْ وَ لَا يَغۡتَب بَّعۡضُكُم بَعۡضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمۡ أَن يَأۡكُلَ لَحۡمَ أَخِيهِ مَيۡتٗا فَكَرِهۡتُمُوهُ وَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِنَّ ٱللَّهَ تَوَّابٞ رَّحِيمٞ

اى آنان كه ايمان آورديد دورى گزينيد از بسى گمانها چه پاره‌اى از گمانها گناه است و كاوش در كار مردم نكنيد و زشت نستايند پشت سر برخى از شما برخى آيا دوست دارد يكى از شما كه خورد گوشت برادر خويش را مرده همانا ناخوش داشتيدش و بترسيد خدا را كه خدا است فزون توبه پذيرنده مهربان

يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّا خَلَقۡنَٰكُم مِّن ذَكَرٖ وَ أُنثَىٰ وَ جَعَلۡنَٰكُمۡ شُعُوبٗا وَ قَبَآئِلَ لِتَعَارَفُوٓاْ إِنَّ أَكۡرَمَكُمۡ عِندَ ٱللَّهِ أَتۡقَىٰكُمۡ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٞ

اى مردم همانا ما آفريديمتان از نرى و ماده و گردانيديم شما را شاخه‌هايى و تيره‌هايى تا شناسا شويد همانا گراميترين شما نزد خدا پرهيزكارترين شما است همانا خدا است داناى آگاه

قَالَتِ ٱلۡأَعۡرَابُ ءَامَنَّا قُل لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ وَ لَٰكِن قُولُوٓاْ أَسۡلَمۡنَا وَ لَمَّا يَدۡخُلِ ٱلۡإِيمَٰنُ فِي قُلُوبِكُمۡ وَ إِن تُطِيعُواْ ٱللَّهَ وَ رَسُولَهُۥ لَا يَلِتۡكُم مِّنۡ أَعۡمَٰلِكُمۡ شَيۡ‍ًٔا إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ

گفتند دشت‌نشينان ايمان آورديم بگو ايمان نياورديد و ليكن گوئيد اسلام آورديم و هنوز درنيامد (درون نشد) ايمان به دلهاى شما و اگر فرمان بريد خدا و پيمبرش را نكاهد شما را از كارهاى شما چيزى همانا خدا است آمرزنده مهربان

إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَ رَسُولِهِۦ ثُمَّ لَمۡ يَرۡتَابُواْ وَ جَٰهَدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَ أَنفُسِهِمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلصَّٰدِقُونَ

جز اين نيست كه مؤمنان آنانند كه ايمان آوردند به خدا و پيمبرش و سپس شك نياوردند و كوشيدند (جهاد كردند) به خواسته‌ها و جانهاى خويش در راه خدا آنانند راستگويان

قُلۡ أَتُعَلِّمُونَ ٱللَّهَ بِدِينِكُمۡ وَ ٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

بگو آيا مى‌آموزيد به خدا دين خويش را و خدا داند آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و خدا است به همه چيز دانا

يَمُنُّونَ عَلَيۡكَ أَنۡ أَسۡلَمُواْ قُل لَّا تَمُنُّواْ عَلَيَّ إِسۡلَٰمَكُم بَلِ ٱللَّهُ يَمُنُّ عَلَيۡكُمۡ أَنۡ هَدَىٰكُمۡ لِلۡإِيمَٰنِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

منت نهند بر تو كه اسلام آوردند بگو منت نگذاريد بر من اسلام خويش را بلكه خدا منت نهد بر شما كه رهبريتان كرد بسوى ايمان اگر هستيد راستگويان

إِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ غَيۡبَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ ٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

همانا خدا داند ناپيداى آسمانها و زمين را و خدا بينا است بدانچه مى‌كنيد