سوره الحدید
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
1بنام خداوند بخشاينده مهربان؛ تسبيح گويد براى خدا آنچه در آسمانها و زمين است و او است عزتمند حكيم
لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
2وى را است پادشاهى آسمانها و زمين زنده كند و بميراند و او است بر همه چيز توانا
هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
3او است آغاز و انجام و پيدا و نهان و او است به همه چيز دانا
هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَويٰ عَلَي الْعَرْشِ يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ ما يَخْرُجُ مِنْها وَ ما يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما يَعْرُجُ فِيها وَ هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَما كُنْتُمْ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
4او است آنكه آفريد آسمانها و زمين را در شش روز سپس استوار شد بر عرش داند آنچه را فرو رود در زمين و آنچه برون آيد از آن و آنچه فرود آيد از آسمان و آنچه بالا رود در آن و او با شما است هر جا باشيد و خدا است بدانچه مىكنيد بينا
لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَي اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ
5او را است پادشاهى آسمانها و زمين و بسوى خدا بازگردانيده شوند كارها
يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ يُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ هُوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ
6فروبرد شب را در روز و فروبرد روز را در شب و او دانا است بدانچه در سينهها است
آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ أَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَ فِيهِ فَالَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ أَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ كَبِيرٌ
7ايمان آريد به خدا و پيمبرش و ببخشيد از آنچه گردانيد شما را جانشينان در آن پس آنان كه ايمان آوردند از شما و بخشايش كردند ايشان را است مزدى بزرگ
وَ ما لَكُمْ لا تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّكُمْ وَ قَدْ أَخَذَ مِيثاقَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
8و چه شود شما را ايمان نياريد به خدا و پيمبر همى خواندتان تا ايمان آريد به پروردگار خويش و همانا بگرفت پيمان شما را اگر هستيد مؤمنان
هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَليٰ عَبْدِهِ آياتٍ بَيِّناتٍ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَي النُّورِ وَ إِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ
9او است آنكه فرستد بر بنده خويش آيتهاى روشن را تا برون آرد شما را از تاريكيها بسوى روشنايى و همانا خدا است به شما نوازنده مهربان
وَ ما لَكُمْ أَلَّا تُنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لِلَّهِ مِيراثُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ أُولئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا وَ كُلاًّ وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنيٰ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
10و چه شود شما را انفاق نكنيد در راه خدا و خدا را است ميراث آسمانها و زمين يكسان نيستند از شما است آنان كه انفاق كردند پيش از پيروزى و كارزار كردند آنان بزرگتر در پايه از آنان كه انفاق كردند پس از اين و كارزار كردند و هر كدام را نويد داده است خدا نكويى را و خدا است بدانچه مىكنيد آگاه
مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ
11كيست آنكه وامى دهد خدا را وام نكو سپس چند برابر كند برايش و او را است پاداشى گرامى
يَوْمَ تَرَي الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ يَسْعيٰ نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ بُشْراكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها ذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
12روزى كه بينى مردان و زنان مؤمن را مىدود نورشان پيش روى ايشان و از سوى راست ايشان مژده باد شما را امروز باغهايى كه روان است زير آنها جويها جاودانان در آنها اين است آن رستگارى بزرگ
يَوْمَ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَراءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُوراً فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بابٌ باطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَ ظاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذابُ
13روزى كه گويند مردان و زنان دوروى بدانان كه ايمان آوردند بنگريد به ما تا بهرهمند شويم به پرتوى از نور شما گفته شد بازگرديد پشت سر خويش پس بجوئيد پرتوى پس زده شد ميانشان حصارى (ديوارى) كه آن را است در اندرونش رحمت و برونش از پيش آن است عذاب
يُنادُونَهُمْ أَ لَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ قالُوا بَليٰ وَ لٰكِنَّكُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَكُمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَ ارْتَبْتُمْ وَ غَرَّتْكُمُ الْأَمانِيُّ حَتَّي جاءَ أَمْرُ اللَّهِ وَ غَرَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ
14بانگ دهندشان آيا نبوديم با شما گفتند بلى و ليكن شما فريب داديد خويش را و درنگكارى نموديد و شك آورديد و سرگرمتان داشت آرزوها تا بيامد امر خدا و فريب داد شما را به خدا فريبكار
فَالْيَوْمَ لا يُؤْخَذُ مِنْكُمْ فِدْيَةٌ وَ لا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مَأْواكُمُ النَّارُ هِيَ مَوْلاكُمْ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ
15پس امروز گرفته نشود از شما بدلى و نه از آنان كه كفر ورزيدند جايگاه شما آتش است آن است دوست شما و چه زشت است آن جايگاه
أَ لَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَ ما نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَ لا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلُ فَطالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ
16آيا هنگام آن نشده است براى آنان كه ايمان آوردند كه فروتن گردد دلهاشان براى ياد خدا و آنچه بيامد از حق و نباشند مانند آنان كه داده شدند كتاب را از پيش پس دراز شد بر ايشان روزگار پس سنگين شد دلهاى آنان و بسيارى از ايشانند نافرمانان
اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ
17بدانيد كه خدا زنده سازد زمين را پس از مرگش همانا بيان كرديم براى شما آيتها را شايد بخرد آئيد
إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَ الْمُصَّدِّقاتِ وَ أَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً يُضاعَفُ لَهُمْ وَ لَهُمْ أَجْرٌ كَرِيمٌ
18همانا مردان تصدقكننده و آنان تصدقكننده و وامدهندگان به خدا وامى نكو افزوده شود براى ايشان و ايشان را است پاداشى ارجمند
وَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ أُولئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَ الشُّهَداءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَ نُورُهُمْ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَحِيمِ
19و آنان كه ايمان آوردند به خدا و فرستادگانش آنانند راستگويان و گواهان نزد پروردگار خويش ايشان را است مزد ايشان و نورشان و آنان كه كفر ورزيدند و تكذيب كردند به آيتهاى ما آنانند ياران دوزخ
اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَباتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطاماً وَ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ شَدِيدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلَّا مَتاعُ الْغُرُورِ
20بدانيد كه زندگانى دنيا بازى و هوسرانى و خودآرايى و فخر كردن است بر همديگر و بيشى جستن است در خواستهها و فرزندان مانند بارانى كه شگفت آورد كافران را رستنى آن پس خشك شود تا بينيش زردفام سپس كوبيده شود و در آخرت عذابى است سخت و آمرزشى از خدا و خوشنوديى و نيست زندگانى دنيا جز مايه فريب
سابِقُوا إِليٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُها كَعَرْضِ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ ذٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ
21پيشى جوييد بر همديگر بسوى آمرزشى از پروردگار خويش و بهشتى كه پهنايش چون پهناى آسمان و زمين است آماده شد براى آنان كه ايمان آوردند به خدا و فرستادگانش اين است فضل خدا دهدش به هر كه خواهد و خدا است داراى فضلى بزرگى
ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها إِنَّ ذٰلِكَ عَلَي اللَّهِ يَسِيرٌ
22نرسد مصيبتى در زمين و نه در خود شما جز در كتابى است پيش از آنكه آفريدمش همانا آن است بر خدا آسان
لِكَيْلا تَأْسَوْا عَليٰ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ
23تا دريغ نخوريد (اندوهگين نشويد) بر آنچه از شما رود و نه شاد شويد بدانچه شما را آيد و خدا دوست ندارد هر خرامان نازنده را
الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَ يَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ مَنْ يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ
24آنان كه بخل ورزند و فرمان دهند مردم را به بخلورزيدن و هر كه روى برتابد همانا خدا است بىنياز ستوده
لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْمِيزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَ أَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ
25همانا فرستاديم پيمبران خويش را به نشانيها و فرستاديم با ايشان كتاب و ترازو را تا قيام كنند مردم به داد و فرستاديم آهن را در آن نيرويى سخت و سودهايى براى مردم و تا بداند خدا آن را كه يارى كند او و فرستادگانش را به نهان همانا خدا است تواناى عزتمند
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً وَ إِبْراهِيمَ وَ جَعَلْنا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَ الْكِتابَ فَمِنْهُمْ مُهْتَدٍ وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ
26و همانا فرستاديم نوح و ابراهيم را و نهاديم در نژادشان پيمبرى و كتاب را پس از ايشان است رهبرى و بسيارى از ايشانند نافرمانان
ثُمَّ قَفَّيْنا عَليٰ آثارِهِمْ بِرُسُلِنا وَ قَفَّيْنا بِعِيسَي ابْنِ مَرْيَمَ وَ آتَيْناهُ الْإِنْجِيلَ وَ جَعَلْنا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَةً وَ رَهْبانِيَّةً ابْتَدَعُوها ما كَتَبْناها عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغاءَ رِضْوانِ اللَّهِ فَما رَعَوْها حَقَّ رِعايَتِها فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ
27سپس از پى ايشان آورديم فرستادگان خويش را و پشت سر ايشان آورديم عيسى ابن مريم را و داديم بدو انجيل را و نهاديم در دلهاى آنان كه پيرويش كردند مهربانى و ترحمى را و گوشه گيريى كه از خويش درآوردند (بدعت كردند) ننوشتيمش بر ايشان جز از پى خوشنودى خدا پس رعايتش نكردند حق رعايتش را پس داديم بدانان كه ايمان آوردند از ايشان مزدشان را و بسيارى از ايشانند نافرمانان
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ
28اى آنان كه ايمان آورديد بترسيد خدا را و ايمان آريد به پيمبرش دهد شما را دو بهره از رحمتش و قرار دهد براى شما تابشى كه راه رويد بدان و بيامرزد شما را و خدا است آمرزنده مهربان
لِئَلاَّ يَعْلَمَ أَهْلُ الْكِتابِ أَلَّا يَقْدِرُونَ عَليٰ شَيْءٍ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ أَنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ
29تا بدانند اهل كتاب كه توانايى ندارند بر چيزى از فضل خدا و آنكه فضل به دست خدا است دهدش به هر كه خواهد و خدا است دارنده فضلى بزرگ
![قاری](/images/reciter/1.webp)