بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ تسبيح گفت خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و او است عزتمند حكيم

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ مِن دِيَٰرِهِمۡ لِأَوَّلِ ٱلۡحَشۡرِ مَا ظَنَنتُمۡ أَن يَخۡرُجُواْ وَ ظَنُّوٓاْ أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمۡ حُصُونُهُم مِّنَ ٱللَّهِ فَأَتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِنۡ حَيۡثُ لَمۡ يَحۡتَسِبُواْ وَ قَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ ٱلرُّعۡبَ يُخۡرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيۡدِيهِمۡ وَ أَيۡدِي ٱلۡمُؤۡمِنِينَ فَٱعۡتَبِرُواْ يَٰٓأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ

او است آنكه برون آورد آنان را كه كفر ورزيدند از اهل كتاب از خانه‌هاى خويش در آغاز گردآوردن گمان نمى‌كرديد كه برون روند و مى‌پنداشتند كه بازدارنده است آنان را دژهاى ايشان از خدا پس بيامدشان خدا از جايى كه نمى‌پنداشتند و افكند در دلهاى ايشان هراس را ويران مى‌كردند خانه‌هاى خود را با دستهاى خود و دستهاى مؤمنان پس عبرت گيريد اى دارندگان خردها (يا ديدگان)

وَ لَوۡلَآ أَن كَتَبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمُ ٱلۡجَلَآءَ لَعَذَّبَهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا وَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابُ ٱلنَّارِ

و اگر نبود اينكه نوشته است خدا بر ايشان كوچ را هر آينه شكنجه مى‌كرد ايشان را در دنيا و ايشان را است در آخرت عذاب آتش

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ شَآقُّواْ ٱللَّهَ وَ رَسُولَهُۥ وَ مَن يُشَآقِّ ٱللَّهَ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

اين بدان است كه ستيزه كردند با خدا و پيمبرش و آنكه بستيزد با خدا همانا خدا است سخت‌عقوبت

مَا قَطَعۡتُم مِّن لِّينَةٍ أَوۡ تَرَكۡتُمُوهَا قَآئِمَةً عَلَىٰٓ أُصُولِهَا فَبِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَ لِيُخۡزِيَ ٱلۡفَٰسِقِينَ

آنچه بريديد از خرمابنها يا بازگذارديد آنها را ايستاده بر بنهاى خود پس به دستور خدا است و تا خوار سازد نافرمانان را

وَ مَآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنۡهُمۡ فَمَآ أَوۡجَفۡتُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ خَيۡلٖ وَ لَا رِكَابٖ وَ لَٰكِنَّ ٱللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُۥ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ وَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

و آنچه بهره داد خدا پيمبر خويش را از ايشان پس نتاختيد بر آن اسبان و نه اشترانى و ليكن خدا چيره گرداند فرستادگانش را بر هر كه خواهد و خدا است بر همه چيز توانا

مَّآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡقُرَىٰ فَلِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَ ٱلۡيَتَٰمَىٰ وَ ٱلۡمَسَٰكِينِ وَ ٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ كَيۡ لَا يَكُونَ دُولَةَۢ بَيۡنَ ٱلۡأَغۡنِيَآءِ مِنكُمۡ وَ مَآ ءَاتَىٰكُمُ ٱلرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مَا نَهَىٰكُمۡ عَنۡهُ فَٱنتَهُواْ وَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

و آنچه ارزانى داشت خدا بر پيمبرش از اهل شهرها پس از آن خدا است و از آن پيمبر و از آن نزديكان (خويشاوندان) و يتيمان و بينوايان و درماندگان راه تا نباشد دستخوش گردشى ميان توانگران شما و آنچه داد به شما پيمبر پس بگيريدش و آنچه بازداشت شما را از آن پس باز ايستيد و بترسيد خدا را كه خدا است سخت‌عقوبت

لِلۡفُقَرَآءِ ٱلۡمُهَٰجِرِينَ ٱلَّذِينَ أُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَ أَمۡوَٰلِهِمۡ يَبۡتَغُونَ فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَ رِضۡوَٰنٗا وَ يَنصُرُونَ ٱللَّهَ وَ رَسُولَهُۥٓ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلصَّٰدِقُونَ

براى بينوايان از مهاجرانى است كه برون رانده شدند از خانه‌ها و خواسته‌هاى خويش در پى فضلى از خدا و خوشنوديى و يارى كنند خدا و پيمبرش را آنانند راستگويان

وَ ٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَ ٱلۡإِيمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ يُحِبُّونَ مَنۡ هَاجَرَ إِلَيۡهِمۡ وَ لَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمۡ حَاجَةٗ مِّمَّآ أُوتُواْ وَ يُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَ لَوۡ كَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞ وَ مَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

و آنان كه جايگزين شدند خانه و ايمان را پيش از ايشان دوست دارند آنان را كه هجرت كنند بسوى ايشان و نيابند در سينه‌هاى خويش نيازمندى بدانچه داده شدند و برگزينند بر خويش و هر چند باشد بديشان تنگدستى و آنكه نگهداشته شود از بخل خويش پس آنانند رستگاران

وَ ٱلَّذِينَ جَآءُو مِنۢ بَعۡدِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَ لِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَ لَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ

و آنان كه آمدند از پس ايشان گويند پروردگارا بيامرز براى ما و براى برادران ما آنان كه پيشى گرفتند ما را به ايمان و نگذار در دلهاى ما كينى براى آنان كه ايمان آوردند پروردگارا همانا تويى نوازنده مهربان

أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ نَافَقُواْ يَقُولُونَ لِإِخۡوَٰنِهِمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَئِنۡ أُخۡرِجۡتُمۡ لَنَخۡرُجَنَّ مَعَكُمۡ وَ لَا نُطِيعُ فِيكُمۡ أَحَدًا أَبَدٗا وَ إِن قُوتِلۡتُمۡ لَنَنصُرَنَّكُمۡ وَ ٱللَّهُ يَشۡهَدُ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

آيا ننگريستى بدانان كه نفاق ورزيدند گويند به برادران خويش آنان كه كفر ورزيدند از اهل كتاب اگر برون رانده شويد برون آئيم با شما و فرمان نبريم در شما كسى را هيچگاه و اگر كارزار با شما شود هر آينه يارى كنيم شما را و خدا گواهى دهد كه ايشانند همانا دروغگويان

لَئِنۡ أُخۡرِجُواْ لَا يَخۡرُجُونَ مَعَهُمۡ وَ لَئِن قُوتِلُواْ لَا يَنصُرُونَهُمۡ وَ لَئِن نَّصَرُوهُمۡ لَيُوَلُّنَّ ٱلۡأَدۡبَٰرَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ

اگر برون رانده شوند برون نروند با ايشان و اگر نبرد با ايشان شود ياريشان نكنند و اگر ياريشان كنند برتابند پشتها را سپس يارى نشوند

لَأَنتُمۡ أَشَدُّ رَهۡبَةٗ فِي صُدُورِهِم مِّنَ ٱللَّهِ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ

همانا شما ترسناكتريد در سينه‌هاى ايشان از خدا اين بدان است كه ايشانند گروهى نادريابندگان

لَا يُقَٰتِلُونَكُمۡ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرٗى مُّحَصَّنَةٍ أَوۡ مِن وَرَآءِ جُدُرِۢ بَأۡسُهُم بَيۡنَهُمۡ شَدِيدٞ تَحۡسَبُهُمۡ جَمِيعٗا وَ قُلُوبُهُمۡ شَتَّىٰ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَعۡقِلُونَ

پيكار نكنند با شما همگى جز در شهرهاى بارودار يا از پشت ديوارها ترس ايشان ميان ايشان است سخت پنداريشان پيوسته و دلهاشان پراكنده است اين بدان است كه ايشانند گروهى نابخردان

كَمَثَلِ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ قَرِيبٗا ذَاقُواْ وَبَالَ أَمۡرِهِمۡ وَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

مانند آنان كه پيش از ايشان بودند به نزديك چشيدند بد فرجامى كار خويش را و ايشان را است عذابى دردناك

كَمَثَلِ ٱلشَّيۡطَٰنِ إِذۡ قَالَ لِلۡإِنسَٰنِ ٱكۡفُرۡ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّنكَ إِنِّيٓ أَخَافُ ٱللَّهَ رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

مانند شيطان گاهى كه گفت به انسان كافر شو پس هنگامى كه كفر ورزيد گفت همانا من بيزارم از تو همانا من ترسم خدا را پروردگار جهانيان

فَكَانَ عَٰقِبَتَهُمَآ أَنَّهُمَا فِي ٱلنَّارِ خَٰلِدَيۡنِ فِيهَا وَ ذَٰلِكَ جَزَٰٓؤُاْ ٱلظَّٰلِمِينَ

پس شد فرجام آنان كه هر دو در آتشند جاودان در آن و اين است كيفر ستمكاران

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَ لۡتَنظُرۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ لِغَدٖ وَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

اى آنان كه ايمان آورديد بترسيد خدا را و بايد بنگرد هر كس چه چيز پيش فرستاده است براى فردا و بترسد خدا را كه خدا آگاه است بدانچه كنيد

وَ لَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ نَسُواْ ٱللَّهَ فَأَنسَىٰهُمۡ أَنفُسَهُمۡ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ

و نباشيد مانند آنان كه فراموش كردند خدا را پس فراموششان ساخت خويشتن را ايشانند نافرمانان

لَا يَسۡتَوِيٓ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ وَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ

يكسان نيستند ياران آتش و ياران بهشت ياران بهشتند رستگاران

لَوۡ أَنزَلۡنَا هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ عَلَىٰ جَبَلٖ لَّرَأَيۡتَهُۥ خَٰشِعٗا مُّتَصَدِّعٗا مِّنۡ خَشۡيَةِ ٱللَّهِ وَ تِلۡكَ ٱلۡأَمۡثَٰلُ نَضۡرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ

اگر مى‌فرستاديم اين قرآن را بر كوهى هر آينه مى‌ديديش سرافكنده از هم پاشيده از ترس خدا و اين مثلها را همى‌زنيم براى مردم شايد انديشه كنند

هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَ ٱلشَّهَٰدَةِ هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلرَّحِيمُ

او است خدايى كه نيست خدايى جز او داناى نهان و هويدا او است بخشنده مهربان

هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡقُدُّوسُ ٱلسَّلَٰمُ ٱلۡمُؤۡمِنُ ٱلۡمُهَيۡمِنُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡجَبَّارُ ٱلۡمُتَكَبِّرُ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

او است خدايى كه نيست خدايى جز او پادشاه پاك سلام امان‌دهنده نگهبان عزتمند فرمانفرماى بزرگ‌جوى منزه است خدا از آنچه شرك ورزند

هُوَ ٱللَّهُ ٱلۡخَٰلِقُ ٱلۡبَارِئُ ٱلۡمُصَوِّرُ لَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ يُسَبِّحُ لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

او است خداوند آفريدگار پديدآرنده پيكرساز او را است نامهاى نكو تسبيح گويدش آنچه در آسمانها و زمين است و او است عزتمند حكيم