بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ حم

بنام خداى رحمان رحيم؛ حاء، ميم.

وَ الْكِتابِ الْمُبِينِ

قسم به اين كتاب روشنگر.

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ

كه ما قرآن را در شبى مبارك نازل كرده‌ايم كه ما انذار كنندگانيم.

فِيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ

در آن شب هر چيز با حكمت از هم جدا مى‌شود.

أَمْراً مِنْ عِنْدِنا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ

قرآن امرى است از جانب ما كه ارسال كنندگانيم.

رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

قرآن رحمتى است از طرف پروردگارت كه او شنوا و داناست.

رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ

پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است اگر جويندگان يقين باشيد.

لا إِلهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبائِكُمُ الْأَوَّلِينَ

معبودى جز او نيست حيات مى‌دهد و مى‌ميراند پروردگار شما و پروردگار پدران گذشته شماست.

بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ

بلكه آنها در شكى مشغول زندگى هستند.

فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّماءُ بِدُخانٍ مُبِينٍ

منتظر باش روزى را كه آسمان دودى آشكارا مى‌آورد.

يَغْشَي النَّاسَ هٰذا عَذابٌ أَلِيمٌ

مردم را احاطه مى‌كند، اين عذاب دردناكى است.

رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ

پروردگار ما اين عذاب را از ما بردار كه مؤمنانيم.

أَنَّي لَهُمُ الذِّكْريٰ وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ

اين ياد كردن كجا فائده مى‌دهد با آنكه پيامبرى روشنگر بر آنها آمد.

ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ

آن گاه از وى اعراض كرده گفتند: تعليم داده شد و ديوانه است.

إِنَّا كاشِفُوا الْعَذابِ قَلِيلاً إِنَّكُمْ عائِدُونَ

ما عذاب را كمى برخواهيم داشت و شما به كفر برخواهيد گشت.

يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْريٰ إِنَّا مُنْتَقِمُونَ

يا دآر روزى را كه مى‌گيريم گرفتن بزرگتر، كه ما انتقام كشندگانيم.

وَ لَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَ جاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ

پيش از اهل مكه، قوم فرعون را امتحان كرديم و پيامبرى بزرگوار به سوى آنها آمد.

أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ

كه بندگان خدا را به من بدهيد من براى شما پيامبر امينى هستم.

وَ أَنْ لا تَعْلُوا عَلَي اللَّهِ إِنِّي آتِيكُمْ بِسُلْطانٍ مُبِينٍ

و بر خدا برترى نجوئيد من به شما حجت آشكار آورده‌ام.

وَ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ

و من به پروردگارم و پروردگار شما پناه برده‌ام از اينكه سنگسارم كنيد.

وَ إِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ

و اگر به من ايمان نمى‌آوريد از من كنار بكشيد.

فَدَعا رَبَّهُ أَنَّ هٰؤُلاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ

پروردگارش را خواند كه اينان قومى مجرمند.

فَأَسْرِ بِعِبادِي لَيْلاً إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ

بندگان مرا شب هنگام ببر كه شما تعقيب شونده‌ايد.

وَ اتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْواً إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ

دريا را باز بگذار كه آنها لشكر غرق شونده‌اند.

كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ

چقدر ترك كردند از باغات و چشمه‌ها.

وَ زُرُوعٍ وَ مَقامٍ كَرِيمٍ

و كشتها و مجالس دلپذير.

وَ نَعْمَةٍ كانُوا فِيها فاكِهِينَ

و عيش گسترده‌اى كه در آن متنعم بودند.

كَذٰلِكَ وَ أَوْرَثْناها قَوْماً آخَرِينَ

جريان چنين بود، آنها را به قومى ديگر ارث گذاشتم.

فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما كانُوا مُنْظَرِينَ

آسمان و زمين بر آنها گريه نكرد و مهلت شدگان نبودند.

وَ لَقَدْ نَجَّيْنا بَنِي إِسْرائِيلَ مِنَ الْعَذابِ الْمُهِينِ

بنى اسرائيل را از آن عذاب خوار كننده نجات داديم.

مِنْ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كانَ عالِياً مِنَ الْمُسْرِفِينَ

از فرعون كه متكبر و از اسرافكاران بود.

وَ لَقَدِ اخْتَرْناهُمْ عَليٰ عِلْمٍ عَلَي الْعالَمِينَ

آنها را روى علم بخصوص، بر جهانيان اختيار كرديم.

وَ آتَيْناهُمْ مِنَ الْآياتِ ما فِيهِ بَلٰؤُا مُبِينٌ

و آياتى را كه در آنها امتحان بارزى بود به آنها داديم.

إِنَّ هٰؤُلاءِ لَيَقُولُونَ

اين مشركان مى‌گويند.

إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُوليٰ وَ ما نَحْنُ بِمُنْشَرِينَ

عاقبت امر ما نيست مگر يك بار مردن و ما زنده شدگان نيستيم.

فَأْتُوا بِآبائِنا إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ

اگر راست مى‌گوئيد پدران ما را زنده كنيد.

أَ هُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَكْناهُمْ إِنَّهُمْ كانُوا مُجْرِمِينَ

آيا آنها بهتر هستند يا قوم «تبع» و كسانى كه از پيش بودند كه هلاكشان كرديم.

وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما لاعِبِينَ

آسمانها و زمين و آنچه را كه در ميان آنهاست عبث نيافريده‌ايم.

ما خَلَقْناهُما إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ

آن دو را جز به حق نيافريده‌ايم ليكن بيشترشان نمى‌دانند.

إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقاتُهُمْ أَجْمَعِينَ

روز داورى وعده وقتدار همگان است.

يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًي عَنْ مَوْلًي شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ

روزى كه سرپرستى از سر سپرده‌اى هيچ چيز كفايت نمى‌كند، و يارى نمى‌شوند.

إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

مگر كسى كه خدايش رحم كرده او عزيز و حكيم است.

إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ

درخت زقوم.

طَعامُ الْأَثِيمِ

طعام گناهكار است.

كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ

همچون فلز مذاب در شكمها مى‌جوشد،

كَغَلْيِ الْحَمِيمِ

مانند جوشيدن آب جوشان.

خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِليٰ سَواءِ الْجَحِيمِ

او را بگيريد و به وسط آتش بكشيد.

ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذابِ الْحَمِيمِ

سپس آب جوشان از بالا سرش بريزيد.

ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ

بچش كه تويى عزيز و كريم.

إِنَّ هٰذا ما كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ

اين آتش همانست كه در آن ترديد داشتيد.

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقامٍ أَمِينٍ

متقين در جايگاه امنى هستند.

فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ

در بهشتهايى و چشمه‌هايى‌

يَلْبَسُونَ مِنْ سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُتَقابِلِينَ

مى‌پوشند از حرير نازك و ضخيم براق و مقابل هم مى‌نشينند.

كَذٰلِكَ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ

جريان چنين است، حور عين را به آنها داده‌ايم.

يَدْعُونَ فِيها بِكُلِّ فاكِهَةٍ آمِنِينَ

هر ميوه‌اى را با ايمنى مى‌خواهند.

لا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُوليٰ وَ وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ

در آنجا مرگى نمى‌بينند مگر مرگ اولى را، خدا از عذاب آتش حفظشان كرده است.

فَضْلاً مِنْ رَبِّكَ ذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

تفضلى است از خدايت، آن فوز بزرگى است.

فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ

فهم قرآن را با زبان تو آسان كرديم تا متذكر شوند.

فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ

منتظر باش كه آنها منتظرانند.