بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ حم

به نام خدايى كه هم رحمان است و هم رحيم.؛ حم.

وَ الْكِتابِ الْمُبِينِ

سوگند به كتاب روشنگر.

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ

كه ما آن را در شبى مبارك نازل كرديم، چون از آغاز خلقت همواره سنت ما بر انذار خلق جريان داشته است.

فِيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ

در آن شب مبارك هر امر در هم فرو رفته باز مى‌شود.

أَمْراً مِنْ عِنْدِنا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ

البته هر امر بدان جهت كه نزد ما است، چون ما همواره فرستنده رسول بوده‌ايم.

رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

و نازل كردن اين كتاب رحمتى بود از ناحيه پروردگارت، چون كه او شنوا و داناى به حاجت خلق است.

رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ

مالك و مدبر آسمانها و زمين و موجودات بين آن دو است، اگر اهل يقين باشيد.

لا إِلهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبائِكُمُ الْأَوَّلِينَ

جز او معبودى نيست، او است كه زنده مى‌كند و مى‌ميراند، هم مالك و مدبر شما است، و هم‌ مالك و مدبر پدران گذشته شما.

بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ

ليكن ايشان در شكى كه دارند سرخوشند.

فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّماءُ بِدُخانٍ مُبِينٍ

پس تو منتظر آن روزى باش كه آسمان دودى آشكار بياورد.

يَغْشَي النَّاسَ هٰذا عَذابٌ أَلِيمٌ

دودى كه چشم مردم را بگيرد و اين عذابى است دردناك.

رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ

(آن وقت است كه مى‌گويند) پروردگارا اين عذاب را از ما بردار كه ايمان خواهيم آورد.

أَنَّي لَهُمُ الذِّكْريٰ وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ

اما كجا مى‌توانند متذكر شوند با اينكه رسولى بيانگر برايشان آمد و متذكر نشدند.

ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ

بلكه از او اعراض كرده گفتند ديوانه‌اى است كه ديگران تعليمش داده‌اند.

إِنَّا كاشِفُوا الْعَذابِ قَلِيلاً إِنَّكُمْ عائِدُونَ

ما مقدار كمى از عذاب را از شما برمى‌داريم ولى شما باز به كفر خود برخواهيد گشت.

يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْريٰ إِنَّا مُنْتَقِمُونَ

روزى كه با گرفتنى سخت و بزرگ مى‌گيريم كه ما انتقام گيرنده هستيم.

وَ لَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَ جاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ

ما قبل از اين قوم فرعونيان را آزموديم كه رسولى كريم به سويشان آمد.

أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ

كه اين بندگان خدا (يعنى بنى اسرائيل) را به من بسپاريد كه من رسولى امين هستم.

وَ أَنْ لا تَعْلُوا عَلَي اللَّهِ إِنِّي آتِيكُمْ بِسُلْطانٍ مُبِينٍ

و اينكه بر خدا تكبر نورزيد كه من با دليلى روشن نزد شما آمدم.

وَ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ

و من به پروردگارم و پروردگار شما پناه مى‌برم از اينكه مرا هدف قرار دهيد.

وَ إِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ

و اگر به من ايمان نياوريد پس حد اقل از من كناره‌گيرى كنيد.

فَدَعا رَبَّهُ أَنَّ هٰؤُلاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ

پس خداى خود را خواند كه اين قوم مجرمند.

فَأَسْرِ بِعِبادِي لَيْلاً إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ

(خدايش پيام داد) پس بندگان مرا شبانه حركت ده كه دنبال خواهيد شد.

وَ اتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْواً إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ

و دريا را هم چنان به صورت راهرو بگذار كه ايشان لشكرى هستند كه بايد غرق شوند.

كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ

چه بسيار از باغها و چشمه‌ها كه از خود بجاى گذاشتند.

وَ زُرُوعٍ وَ مَقامٍ كَرِيمٍ

و چه زراعتها و جايگاه‌هاى كريم.

وَ نَعْمَةٍ كانُوا فِيها فاكِهِينَ

و نعمتها كه از آن برخوردار بودند.

كَذٰلِكَ وَ أَوْرَثْناها قَوْماً آخَرِينَ

ما اين چنين همه آن اموال را به قومى ديگر ارث داديم.

فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما كانُوا مُنْظَرِينَ

در حالى كه نه آسمان به حال آنان گريست و نه زمين و نه مهلتى به آنان داده شد.

وَ لَقَدْ نَجَّيْنا بَنِي إِسْرائِيلَ مِنَ الْعَذابِ الْمُهِينِ

و در عين همين احوال بنى اسرائيل را از عذابى خوار كننده نجات داديم.

مِنْ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كانَ عالِياً مِنَ الْمُسْرِفِينَ

از فرعون كه مردى بلند پرواز و از اسرافگران بود.

وَ لَقَدِ اخْتَرْناهُمْ عَليٰ عِلْمٍ عَلَي الْعالَمِينَ

و ما بنى اسرائيل را با علم و اطلاع بر عالميان آن روز برگزيديم.

وَ آتَيْناهُمْ مِنَ الْآياتِ ما فِيهِ بَلٰؤُا مُبِينٌ

و از آيات چيزهايى به آنان داديم كه در آن آزمايشى روشن بود.

إِنَّ هٰؤُلاءِ لَيَقُولُونَ

اين مشركين خواهند گفت.

إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُوليٰ وَ ما نَحْنُ بِمُنْشَرِينَ

مرگى بجز همين مرگ اول نداريم و ما مبعوث شدنى نيستيم.

فَأْتُوا بِآبائِنا إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ

اگر هستيم و شما راست مى‌گوييد پدران گذشته ما را زنده كنيد.

أَ هُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَكْناهُمْ إِنَّهُمْ كانُوا مُجْرِمِينَ

آيا آنها بهتر بودند يا قوم تبع پادشاه يمن و كسانى كه قبل از آنان بودند. ما همه را هلاك كرديم چون مردمى مجرم بودند.

وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما لاعِبِينَ

آرى ما آسمانها و زمين و ما بين آن دو را به بازى نيافريديم.

ما خَلَقْناهُما إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ

نيافريديمشان مگر به حق و ليكن بيشتر مردم نمى‌دانند.

إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقاتُهُمْ أَجْمَعِينَ

به يقين كه روز فصل ميعاد همه آنان است.

يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًي عَنْ مَوْلًي شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ

روزى كه هيچ دوستى هيچ بارى از دوست خود نمى‌كشد و به هيچ وجه يارى نمى‌شوند.

إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

مگر كسى كه خدايش رحم كند كه او عزيز و رحيم است.

إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ

به يقين درخت زقوم.

طَعامُ الْأَثِيمِ

طعام گنه دوستان است.

كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ

مانند سرب آب شده كه در شكم غليان كند.

كَغَلْيِ الْحَمِيمِ

آنهم غليانى چون آب جوش.

خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِليٰ سَواءِ الْجَحِيمِ

بگيريد او را و وسط دوزخ بكشيد.

ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذابِ الْحَمِيمِ

و سپس از عذاب جوشان بر سرش بريزيد.

ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ

(و به وى بگوييد) بچش كه تو همان نازپرورده گردن‌كشى هستى.

إِنَّ هٰذا ما كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ

براستى اين همان است كه عمرى در باره آن در شك بوديد.

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقامٍ أَمِينٍ

براستى مردم با تقوى در مقامى امين هستند.

فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ

در بهشت‌ها و چشمه‌سارها.

يَلْبَسُونَ مِنْ سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُتَقابِلِينَ

جامه‌هاى نازك و كلفت از ابريشم به تن كرده روبروى هم مى‌نشينند.

كَذٰلِكَ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ

آرى اين چنين- و علاوه بر اين از حور عين به ازدواجشان درمى‌آوريم.

يَدْعُونَ فِيها بِكُلِّ فاكِهَةٍ آمِنِينَ

هر ميوه‌اى كه بخواهند با كمال امنيت طلب مى‌كنند.

لا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُوليٰ وَ وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ

در بهشت، ديگر طعم مرگ را نمى‌چشند مرگشان همان مرگ اول بود و خدا از عذاب دوزخ حفظشان مى‌كند.

فَضْلاً مِنْ رَبِّكَ ذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

اين فضلى است از ناحيه پروردگارت و رستگارى عظيم هم همين است.

فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ

ما درك آن را به زبان تو ساده كرديم تا شايد متذكر شوند.

فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ

پس منتظرش باش كه ايشان نيز منتظرند.