بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ حم

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ حم

وَ الْكِتابِ الْمُبِينِ

سوگند به اين كتاب روشنگر،

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ

كه ما آن را در شبى پر بركت نازل كرديم؛ ما همواره انذاركننده بوده‌ايم!

فِيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ

در آن شب هر امرى بر اساس حكمت (الهى) تدبير و جدا مى‌گردد.

أَمْراً مِنْ عِنْدِنا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ

(آرى، نزول قرآن) فرمانى بود از سوى ما؛ ما (محمد (ص) را) فرستاديم!

رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

اينها همه بخاطر رحمتى است از سوى پروردگارت، كه شنونده و داناست!

رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ

(همان) پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست، اگر اهل يقين هستيد!

لا إِلهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبائِكُمُ الْأَوَّلِينَ

هيچ معبودى جز او نيست؛ زنده مى‌كند و مى‌ميراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستين شماست!

بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ

ولى آنها در شكند و (با حقايق) بازى مى‌كنند.

فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّماءُ بِدُخانٍ مُبِينٍ

پس منتظر روزى باش كه آسمان دود آشكارى پديد آورد ...

يَغْشَي النَّاسَ هٰذا عَذابٌ أَلِيمٌ

كه همه مردم را فرامى‌گيرد؛ اين عذاب دردناكى است!

رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ

(مى‌گويند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف كن كه ايمان مى‌آوريم.

أَنَّي لَهُمُ الذِّكْريٰ وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ

چگونه: و از كجا متذكر مى‌شوند با اينكه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد!

ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ

سپس از او روى گردان شدند و گفتند: «او تعليم يافته‌اى ديوانه است!»

إِنَّا كاشِفُوا الْعَذابِ قَلِيلاً إِنَّكُمْ عائِدُونَ

ما عذاب را كمى برطرف مى‌سازيم، ولى باز به كارهاى خود بازمى‌گرديد!

يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْريٰ إِنَّا مُنْتَقِمُونَ

(ما از آنها انتقام مى‌گيريم) در آن روز كه آنها را با قدرت خواهيم گرفت؛ آرى ما انتقام گيرنده‌ايم!

وَ لَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَ جاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ

ما پيش از اينها قوم فرعون را آزموديم و رسول بزرگوارى به سراغشان آمد،

أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ

(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذاريد كه من فرستاده امينى براى شما هستم!

وَ أَنْ لا تَعْلُوا عَلَي اللَّهِ إِنِّي آتِيكُمْ بِسُلْطانٍ مُبِينٍ

و در برابر خداوند تكبر نورزيد كه من براى شما دليل روشنى آورده‌ام!

وَ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ

و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم از اينكه مرا متهم كنيد!

وَ إِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ

و اگر به من ايمان نمى‌آوريد، از من كناره‌گيرى كنيد (و مانع ايمان آوردن مردم نشويد)!

فَدَعا رَبَّهُ أَنَّ هٰؤُلاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ

(آنها هيچ يك از اين پندها را نپذيرفتند، و موسى) به پيشگاه پروردگارش عرضه داشت: اينها قومى مجرمند!

فَأَسْرِ بِعِبادِي لَيْلاً إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ

(به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حركت ده كه شما تعقيب مى‌شويد!

وَ اتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْواً إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ

(هنگامى كه از دريا گذشتيد) دريا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) كه آنها لشكرى غرق‌شده خواهند بود!

كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ

(سرانجام همگى نابود شدند و) چه بسيار باغها و چشمه‌ها كه از خود به جاى گذاشتند،

وَ زُرُوعٍ وَ مَقامٍ كَرِيمٍ

و زراعتها و قصرهاى زيبا و گرانقيمت،

وَ نَعْمَةٍ كانُوا فِيها فاكِهِينَ

و نعمتهاى فراوان ديگر كه در آن (غرق) بودند!

كَذٰلِكَ وَ أَوْرَثْناها قَوْماً آخَرِينَ

اينچنين بود ماجراى آنان! و ما (اموال و حكومت) اينها را ميراث براى اقوام ديگرى قرار داديم!

فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما كانُوا مُنْظَرِينَ

نه آسمان بر آنان گريست و نه زمين، و نه به آنها مهلتى داده شد!

وَ لَقَدْ نَجَّيْنا بَنِي إِسْرائِيلَ مِنَ الْعَذابِ الْمُهِينِ

ما بنى اسرائيل را از عذاب ذلت‌بار رهايى بخشيديم؛

مِنْ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كانَ عالِياً مِنَ الْمُسْرِفِينَ

از فرعون كه مردى متكبر و از اسرافكاران بود!

وَ لَقَدِ اخْتَرْناهُمْ عَليٰ عِلْمٍ عَلَي الْعالَمِينَ

ما آنها را با علم (خويش) بر جهانيان برگزيديم و برترى داديم،

وَ آتَيْناهُمْ مِنَ الْآياتِ ما فِيهِ بَلٰؤُا مُبِينٌ

و آياتى (از قدرت خويش) را به آنها داديم كه آزمايش آشكارى در آن بود (ولى آنان كفران كردند و مجازات شدند)!

إِنَّ هٰؤُلاءِ لَيَقُولُونَ

اينها [مشركان‌] مى‌گويند:

إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُوليٰ وَ ما نَحْنُ بِمُنْشَرِينَ

«مرگ ما جز همان مرگ اول نيست و هرگز برانگيخته نخواهيم شد!

فَأْتُوا بِآبائِنا إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ

اگر راست مى‌گوييد پدران ما را (زنده كنيد و) بياوريد (تا گواهى دهند)!»

أَ هُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَكْناهُمْ إِنَّهُمْ كانُوا مُجْرِمِينَ

آيا آنان بهترند يا قوم «تبع» و كسانى كه پيش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاك كرديم، چرا كه مجرم بودند!

وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما لاعِبِينَ

ما آسمانها و زمين و آنچه را كه در ميان اين دو است به بازى (و بى‌هدف) نيافريديم!

ما خَلَقْناهُما إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ

ما آن دو را جز بحق نيافريديم؛ ولى بيشتر آنان نمى‌دانند!

إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقاتُهُمْ أَجْمَعِينَ

روز جدايى (حق از باطل) وعده‌گاه همه آنهاست!

يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًي عَنْ مَوْلًي شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ

روزى كه هيچ دوستى كمترين كمكى به دوستش نمى‌كند، و از هيچ سو يارى نمى‌شوند؛

إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

مگر كسى كه خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا كه او عزيز و رحيم است!

إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ

مسلما درخت زقوم ...

طَعامُ الْأَثِيمِ

غذاى گنهكاران است،

كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ

همانند فلز گداخته در شكمها مى‌جوشد؛

كَغَلْيِ الْحَمِيمِ

جوششى همچون آب سوزان!

خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِليٰ سَواءِ الْجَحِيمِ

(آن گاه به مأموران دوزخ خطاب مى‌شود:) اين كافر مجرم را بگيريد و به ميان دوزخ پرتابش كنيد!

ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذابِ الْحَمِيمِ

سپس بر سر او از عذاب جوشان بريزيد!

ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ

(به او گفته مى‌شود:) بچش كه (به پندار خود) بسيار قدرتمند و محترم بودى!

إِنَّ هٰذا ما كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ

اين همان چيزى است كه پيوسته در آن ترديد مى‌كرديد!

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقامٍ أَمِينٍ

(ولى) پرهيزگاران در جايگاه امنى قرار دارند،

فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ

در ميان باغها و چشمه‌ها؛

يَلْبَسُونَ مِنْ سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُتَقابِلِينَ

آنها لباسهايى از حرير نازك و ضخيم مى‌پوشند و در مقابل يكديگر مى‌نشينند؛

كَذٰلِكَ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ

اينچنين‌اند بهشتيان؛ و آنها را با «حور العين» تزويج مى‌كنيم!

يَدْعُونَ فِيها بِكُلِّ فاكِهَةٍ آمِنِينَ

آنها در آنجا هر نوع ميوه‌اى را بخواهند در اختيارشان قرار مى‌گيرد، و در نهايت امنيت به سر مى‌برند!

لا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُوليٰ وَ وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ

هرگز مرگى جز همان مرگ اول (كه در دنيا چشيده‌اند) نخواهند چشيد، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ مى‌كند؛

فَضْلاً مِنْ رَبِّكَ ذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

اين فضل و بخششى است از سوى پروردگارت، اين همان رستگارى بزرگ است!

فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ

ما آن [قرآن‌] را بر زبان تو آسان ساختيم، شايد آنان متذكر شوند!

فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ

(اما اگر نپذيرفتند) منتظر باش، آنها نيز منتظرند (تو منتظر پيروزى الهى و آنها منتظر عذاب و شكست)!