بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ حمٓ

بنام خداى رحمان رحيم؛ حاء، ميم.

وَ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

قسم به اين كتاب روشنگر.

إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةٖ مُّبَٰرَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ

كه ما قرآن را در شبى مبارك نازل كرده‌ايم كه ما انذار كنندگانيم.

فِيهَا يُفۡرَقُ كُلُّ أَمۡرٍ حَكِيمٍ

در آن شب هر چيز با حكمت از هم جدا مى‌شود.

أَمۡرٗا مِّنۡ عِندِنَآ إِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ

قرآن امرى است از جانب ما كه ارسال كنندگانيم.

رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

قرآن رحمتى است از طرف پروردگارت كه او شنوا و داناست.

رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ مَا بَيۡنَهُمَآ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است اگر جويندگان يقين باشيد.

لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَ يُمِيتُ رَبُّكُمۡ وَ رَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

معبودى جز او نيست حيات مى‌دهد و مى‌ميراند پروردگار شما و پروردگار پدران گذشته شماست.

بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ يَلۡعَبُونَ

بلكه آنها در شكى مشغول زندگى هستند.

فَٱرۡتَقِبۡ يَوۡمَ تَأۡتِي ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانٖ مُّبِينٖ

منتظر باش روزى را كه آسمان دودى آشكارا مى‌آورد.

يَغۡشَى ٱلنَّاسَ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٞ

مردم را احاطه مى‌كند، اين عذاب دردناكى است.

رَّبَّنَا ٱكۡشِفۡ عَنَّا ٱلۡعَذَابَ إِنَّا مُؤۡمِنُونَ

پروردگار ما اين عذاب را از ما بردار كه مؤمنانيم.

أَنَّىٰ لَهُمُ ٱلذِّكۡرَىٰ وَ قَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مُّبِينٞ

اين ياد كردن كجا فائده مى‌دهد با آنكه پيامبرى روشنگر بر آنها آمد.

ثُمَّ تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَ قَالُواْ مُعَلَّمٞ مَّجۡنُونٌ

آن گاه از وى اعراض كرده گفتند: تعليم داده شد و ديوانه است.

إِنَّا كَاشِفُواْ ٱلۡعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمۡ عَآئِدُونَ

ما عذاب را كمى برخواهيم داشت و شما به كفر برخواهيد گشت.

يَوۡمَ نَبۡطِشُ ٱلۡبَطۡشَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ إِنَّا مُنتَقِمُونَ

يا دآر روزى را كه مى‌گيريم گرفتن بزرگتر، كه ما انتقام كشندگانيم.

وَ لَقَدۡ فَتَنَّا قَبۡلَهُمۡ قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَ وَ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ كَرِيمٌ

پيش از اهل مكه، قوم فرعون را امتحان كرديم و پيامبرى بزرگوار به سوى آنها آمد.

أَنۡ أَدُّوٓاْ إِلَيَّ عِبَادَ ٱللَّهِ إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

كه بندگان خدا را به من بدهيد من براى شما پيامبر امينى هستم.

وَ أَن لَّا تَعۡلُواْ عَلَى ٱللَّهِ إِنِّيٓ ءَاتِيكُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

و بر خدا برترى نجوئيد من به شما حجت آشكار آورده‌ام.

وَ إِنِّي عُذۡتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمۡ أَن تَرۡجُمُونِ

و من به پروردگارم و پروردگار شما پناه برده‌ام از اينكه سنگسارم كنيد.

وَ إِن لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ لِي فَٱعۡتَزِلُونِ

و اگر به من ايمان نمى‌آوريد از من كنار بكشيد.

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنَّ هَٰٓؤُلَآءِ قَوۡمٞ مُّجۡرِمُونَ

پروردگارش را خواند كه اينان قومى مجرمند.

فَأَسۡرِ بِعِبَادِي لَيۡلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

بندگان مرا شب هنگام ببر كه شما تعقيب شونده‌ايد.

وَ ٱتۡرُكِ ٱلۡبَحۡرَ رَهۡوًا إِنَّهُمۡ جُندٞ مُّغۡرَقُونَ

دريا را باز بگذار كه آنها لشكر غرق شونده‌اند.

كَمۡ تَرَكُواْ مِن جَنَّٰتٖ وَ عُيُونٖ

چقدر ترك كردند از باغات و چشمه‌ها.

وَ زُرُوعٖ وَ مَقَامٖ كَرِيمٖ

و كشتها و مجالس دلپذير.

وَ نَعۡمَةٖ كَانُواْ فِيهَا فَٰكِهِينَ

و عيش گسترده‌اى كه در آن متنعم بودند.

كَذَٰلِكَ وَ أَوۡرَثۡنَٰهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ

جريان چنين بود، آنها را به قومى ديگر ارث گذاشتم.

فَمَا بَكَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَ ٱلۡأَرۡضُ وَ مَا كَانُواْ مُنظَرِينَ

آسمان و زمين بر آنها گريه نكرد و مهلت شدگان نبودند.

وَ لَقَدۡ نَجَّيۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ مِنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ

بنى اسرائيل را از آن عذاب خوار كننده نجات داديم.

مِن فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيٗا مِّنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

از فرعون كه متكبر و از اسرافكاران بود.

وَ لَقَدِ ٱخۡتَرۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ عِلۡمٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

آنها را روى علم بخصوص، بر جهانيان اختيار كرديم.

وَ ءَاتَيۡنَٰهُم مِّنَ ٱلۡأٓيَٰتِ مَا فِيهِ بَلَٰٓؤٞاْ مُّبِينٌ

و آياتى را كه در آنها امتحان بارزى بود به آنها داديم.

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ

اين مشركان مى‌گويند.

إِنۡ هِيَ إِلَّا مَوۡتَتُنَا ٱلۡأُولَىٰ وَ مَا نَحۡنُ بِمُنشَرِينَ

عاقبت امر ما نيست مگر يك بار مردن و ما زنده شدگان نيستيم.

فَأۡتُواْ بِ‍َٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

اگر راست مى‌گوئيد پدران ما را زنده كنيد.

أَهُمۡ خَيۡرٌ أَمۡ قَوۡمُ تُبَّعٖ وَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ إِنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ

آيا آنها بهتر هستند يا قوم «تبع» و كسانى كه از پيش بودند كه هلاكشان كرديم.

وَ مَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضَ وَ مَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ

آسمانها و زمين و آنچه را كه در ميان آنهاست عبث نيافريده‌ايم.

مَا خَلَقۡنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَ لَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

آن دو را جز به حق نيافريده‌ايم ليكن بيشترشان نمى‌دانند.

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ

روز داورى وعده وقتدار همگان است.

يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلٗى شَيۡ‍ٔٗا وَ لَا هُمۡ يُنصَرُونَ

روزى كه سرپرستى از سر سپرده‌اى هيچ چيز كفايت نمى‌كند، و يارى نمى‌شوند.

إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

مگر كسى كه خدايش رحم كرده او عزيز و حكيم است.

إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ

درخت زقوم.

طَعَامُ ٱلۡأَثِيمِ

طعام گناهكار است.

كَٱلۡمُهۡلِ يَغۡلِي فِي ٱلۡبُطُونِ

همچون فلز مذاب در شكمها مى‌جوشد،

كَغَلۡيِ ٱلۡحَمِيمِ

مانند جوشيدن آب جوشان.

خُذُوهُ فَٱعۡتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

او را بگيريد و به وسط آتش بكشيد.

ثُمَّ صُبُّواْ فَوۡقَ رَأۡسِهِۦ مِنۡ عَذَابِ ٱلۡحَمِيمِ

سپس آب جوشان از بالا سرش بريزيد.

ذُقۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡكَرِيمُ

بچش كه تويى عزيز و كريم.

إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمۡتَرُونَ

اين آتش همانست كه در آن ترديد داشتيد.

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٖ

متقين در جايگاه امنى هستند.

فِي جَنَّٰتٖ وَ عُيُونٖ

در بهشتهايى و چشمه‌هايى‌

يَلۡبَسُونَ مِن سُندُسٖ وَ إِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

مى‌پوشند از حرير نازك و ضخيم براق و مقابل هم مى‌نشينند.

كَذَٰلِكَ وَ زَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ

جريان چنين است، حور عين را به آنها داده‌ايم.

يَدۡعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ

هر ميوه‌اى را با ايمنى مى‌خواهند.

لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلۡمَوۡتَ إِلَّا ٱلۡمَوۡتَةَ ٱلۡأُولَىٰ وَ وَقَىٰهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ

در آنجا مرگى نمى‌بينند مگر مرگ اولى را، خدا از عذاب آتش حفظشان كرده است.

فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكَ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

تفضلى است از خدايت، آن فوز بزرگى است.

فَإِنَّمَا يَسَّرۡنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ

فهم قرآن را با زبان تو آسان كرديم تا متذكر شوند.

فَٱرۡتَقِبۡ إِنَّهُم مُّرۡتَقِبُونَ

منتظر باش كه آنها منتظرانند.