بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ حمٓ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ حم

وَ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

سوگند به اين كتاب روشنگر،

إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةٖ مُّبَٰرَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ

كه ما آن را در شبى پر بركت نازل كرديم؛ ما همواره انذاركننده بوده‌ايم!

فِيهَا يُفۡرَقُ كُلُّ أَمۡرٍ حَكِيمٍ

در آن شب هر امرى بر اساس حكمت (الهى) تدبير و جدا مى‌گردد.

أَمۡرٗا مِّنۡ عِندِنَآ إِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ

(آرى، نزول قرآن) فرمانى بود از سوى ما؛ ما (محمد (ص) را) فرستاديم!

رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

اينها همه بخاطر رحمتى است از سوى پروردگارت، كه شنونده و داناست!

رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ مَا بَيۡنَهُمَآ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

(همان) پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست، اگر اهل يقين هستيد!

لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَ يُمِيتُ رَبُّكُمۡ وَ رَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

هيچ معبودى جز او نيست؛ زنده مى‌كند و مى‌ميراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستين شماست!

بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ يَلۡعَبُونَ

ولى آنها در شكند و (با حقايق) بازى مى‌كنند.

فَٱرۡتَقِبۡ يَوۡمَ تَأۡتِي ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانٖ مُّبِينٖ

پس منتظر روزى باش كه آسمان دود آشكارى پديد آورد ...

يَغۡشَى ٱلنَّاسَ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٞ

كه همه مردم را فرامى‌گيرد؛ اين عذاب دردناكى است!

رَّبَّنَا ٱكۡشِفۡ عَنَّا ٱلۡعَذَابَ إِنَّا مُؤۡمِنُونَ

(مى‌گويند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف كن كه ايمان مى‌آوريم.

أَنَّىٰ لَهُمُ ٱلذِّكۡرَىٰ وَ قَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مُّبِينٞ

چگونه: و از كجا متذكر مى‌شوند با اينكه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد!

ثُمَّ تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَ قَالُواْ مُعَلَّمٞ مَّجۡنُونٌ

سپس از او روى گردان شدند و گفتند: «او تعليم يافته‌اى ديوانه است!»

إِنَّا كَاشِفُواْ ٱلۡعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمۡ عَآئِدُونَ

ما عذاب را كمى برطرف مى‌سازيم، ولى باز به كارهاى خود بازمى‌گرديد!

يَوۡمَ نَبۡطِشُ ٱلۡبَطۡشَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ إِنَّا مُنتَقِمُونَ

(ما از آنها انتقام مى‌گيريم) در آن روز كه آنها را با قدرت خواهيم گرفت؛ آرى ما انتقام گيرنده‌ايم!

وَ لَقَدۡ فَتَنَّا قَبۡلَهُمۡ قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَ وَ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ كَرِيمٌ

ما پيش از اينها قوم فرعون را آزموديم و رسول بزرگوارى به سراغشان آمد،

أَنۡ أَدُّوٓاْ إِلَيَّ عِبَادَ ٱللَّهِ إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذاريد كه من فرستاده امينى براى شما هستم!

وَ أَن لَّا تَعۡلُواْ عَلَى ٱللَّهِ إِنِّيٓ ءَاتِيكُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

و در برابر خداوند تكبر نورزيد كه من براى شما دليل روشنى آورده‌ام!

وَ إِنِّي عُذۡتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمۡ أَن تَرۡجُمُونِ

و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم از اينكه مرا متهم كنيد!

وَ إِن لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ لِي فَٱعۡتَزِلُونِ

و اگر به من ايمان نمى‌آوريد، از من كناره‌گيرى كنيد (و مانع ايمان آوردن مردم نشويد)!

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنَّ هَٰٓؤُلَآءِ قَوۡمٞ مُّجۡرِمُونَ

(آنها هيچ يك از اين پندها را نپذيرفتند، و موسى) به پيشگاه پروردگارش عرضه داشت: اينها قومى مجرمند!

فَأَسۡرِ بِعِبَادِي لَيۡلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

(به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حركت ده كه شما تعقيب مى‌شويد!

وَ ٱتۡرُكِ ٱلۡبَحۡرَ رَهۡوًا إِنَّهُمۡ جُندٞ مُّغۡرَقُونَ

(هنگامى كه از دريا گذشتيد) دريا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) كه آنها لشكرى غرق‌شده خواهند بود!

كَمۡ تَرَكُواْ مِن جَنَّٰتٖ وَ عُيُونٖ

(سرانجام همگى نابود شدند و) چه بسيار باغها و چشمه‌ها كه از خود به جاى گذاشتند،

وَ زُرُوعٖ وَ مَقَامٖ كَرِيمٖ

و زراعتها و قصرهاى زيبا و گرانقيمت،

وَ نَعۡمَةٖ كَانُواْ فِيهَا فَٰكِهِينَ

و نعمتهاى فراوان ديگر كه در آن (غرق) بودند!

كَذَٰلِكَ وَ أَوۡرَثۡنَٰهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ

اينچنين بود ماجراى آنان! و ما (اموال و حكومت) اينها را ميراث براى اقوام ديگرى قرار داديم!

فَمَا بَكَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَ ٱلۡأَرۡضُ وَ مَا كَانُواْ مُنظَرِينَ

نه آسمان بر آنان گريست و نه زمين، و نه به آنها مهلتى داده شد!

وَ لَقَدۡ نَجَّيۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ مِنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ

ما بنى اسرائيل را از عذاب ذلت‌بار رهايى بخشيديم؛

مِن فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيٗا مِّنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

از فرعون كه مردى متكبر و از اسرافكاران بود!

وَ لَقَدِ ٱخۡتَرۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ عِلۡمٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

ما آنها را با علم (خويش) بر جهانيان برگزيديم و برترى داديم،

وَ ءَاتَيۡنَٰهُم مِّنَ ٱلۡأٓيَٰتِ مَا فِيهِ بَلَٰٓؤٞاْ مُّبِينٌ

و آياتى (از قدرت خويش) را به آنها داديم كه آزمايش آشكارى در آن بود (ولى آنان كفران كردند و مجازات شدند)!

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ

اينها [مشركان‌] مى‌گويند:

إِنۡ هِيَ إِلَّا مَوۡتَتُنَا ٱلۡأُولَىٰ وَ مَا نَحۡنُ بِمُنشَرِينَ

«مرگ ما جز همان مرگ اول نيست و هرگز برانگيخته نخواهيم شد!

فَأۡتُواْ بِ‍َٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

اگر راست مى‌گوييد پدران ما را (زنده كنيد و) بياوريد (تا گواهى دهند)!»

أَهُمۡ خَيۡرٌ أَمۡ قَوۡمُ تُبَّعٖ وَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ إِنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ

آيا آنان بهترند يا قوم «تبع» و كسانى كه پيش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاك كرديم، چرا كه مجرم بودند!

وَ مَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضَ وَ مَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ

ما آسمانها و زمين و آنچه را كه در ميان اين دو است به بازى (و بى‌هدف) نيافريديم!

مَا خَلَقۡنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَ لَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

ما آن دو را جز بحق نيافريديم؛ ولى بيشتر آنان نمى‌دانند!

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ

روز جدايى (حق از باطل) وعده‌گاه همه آنهاست!

يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلٗى شَيۡ‍ٔٗا وَ لَا هُمۡ يُنصَرُونَ

روزى كه هيچ دوستى كمترين كمكى به دوستش نمى‌كند، و از هيچ سو يارى نمى‌شوند؛

إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

مگر كسى كه خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا كه او عزيز و رحيم است!

إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ

مسلما درخت زقوم ...

طَعَامُ ٱلۡأَثِيمِ

غذاى گنهكاران است،

كَٱلۡمُهۡلِ يَغۡلِي فِي ٱلۡبُطُونِ

همانند فلز گداخته در شكمها مى‌جوشد؛

كَغَلۡيِ ٱلۡحَمِيمِ

جوششى همچون آب سوزان!

خُذُوهُ فَٱعۡتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

(آن گاه به مأموران دوزخ خطاب مى‌شود:) اين كافر مجرم را بگيريد و به ميان دوزخ پرتابش كنيد!

ثُمَّ صُبُّواْ فَوۡقَ رَأۡسِهِۦ مِنۡ عَذَابِ ٱلۡحَمِيمِ

سپس بر سر او از عذاب جوشان بريزيد!

ذُقۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡكَرِيمُ

(به او گفته مى‌شود:) بچش كه (به پندار خود) بسيار قدرتمند و محترم بودى!

إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمۡتَرُونَ

اين همان چيزى است كه پيوسته در آن ترديد مى‌كرديد!

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٖ

(ولى) پرهيزگاران در جايگاه امنى قرار دارند،

فِي جَنَّٰتٖ وَ عُيُونٖ

در ميان باغها و چشمه‌ها؛

يَلۡبَسُونَ مِن سُندُسٖ وَ إِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

آنها لباسهايى از حرير نازك و ضخيم مى‌پوشند و در مقابل يكديگر مى‌نشينند؛

كَذَٰلِكَ وَ زَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ

اينچنين‌اند بهشتيان؛ و آنها را با «حور العين» تزويج مى‌كنيم!

يَدۡعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ

آنها در آنجا هر نوع ميوه‌اى را بخواهند در اختيارشان قرار مى‌گيرد، و در نهايت امنيت به سر مى‌برند!

لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلۡمَوۡتَ إِلَّا ٱلۡمَوۡتَةَ ٱلۡأُولَىٰ وَ وَقَىٰهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ

هرگز مرگى جز همان مرگ اول (كه در دنيا چشيده‌اند) نخواهند چشيد، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ مى‌كند؛

فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكَ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

اين فضل و بخششى است از سوى پروردگارت، اين همان رستگارى بزرگ است!

فَإِنَّمَا يَسَّرۡنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ

ما آن [قرآن‌] را بر زبان تو آسان ساختيم، شايد آنان متذكر شوند!

فَٱرۡتَقِبۡ إِنَّهُم مُّرۡتَقِبُونَ

(اما اگر نپذيرفتند) منتظر باش، آنها نيز منتظرند (تو منتظر پيروزى الهى و آنها منتظر عذاب و شكست)!