قرآن عثمان طه

سوره الدخان

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ĥā-Mīm

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ حاء، ميم.


Wa Al-Kitābi Al-Mubīni

2

سوگند به كتاب روشنگر،


'Innā 'Anzalnāhu Fī Laylatin Mubārakatin 'Innā Kunnā Mundhirīna

3

[كه‌] ما آن را در شبى فرخنده نازل كرديم، [زيرا] كه ما هشداردهنده بوديم.


Fīhā Yufraqu Kullu 'Amrin Ĥakīmin

4

در آن [شب‌] هر [گونه‌] كارى [به نحوى‌] استوار فيصله مى‌يابد.


'Amrāan Min `Indinā 'Innā Kunnā Mursilīna

5

[اين‌] كارى است [كه‌] از جانب ما [صورت مى‌گيرد]. ما فرستنده [پيامبران‌] بوديم.


Raĥmatan Min Rabbika 'Innahu Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu

6

[و اين‌] رحمتى از پروردگار توست، كه او شنواى داناست.


Rabbi As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā 'In Kuntum Mūqinīna

7

پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، اگر يقين داريد.


Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Yuĥyī Wa Yumītu Rabbukum Wa Rabbu 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna

8

خدايى جز او نيست او زندگى مى‌بخشد و مى‌ميراند پروردگار شما و پروردگار پدران شماست.


Bal Hum Fī Shakkin Yal`abūna

9

ولى نه، آنها به شك و شبهه خويش سرگرمند.


Fārtaqib Yawma Ta'tī As-Samā'u Bidukhānin Mubīnin

10

پس در انتظار روزى باش كه آسمان دودى نمايان برمى‌آورد،


Yaghshá An-Nāsa Hādhā `Adhābun 'Alīmun

11

كه مردم را فرومى‌گيرد اين است عذاب پردرد.


Rabbanā Akshif `Annā Al-`Adhāba 'Innā Mu'uminūna

12

[مى‌گويند:] «پروردگارا، اين عذاب را از ما دفع كن كه ما ايمان داريم.»


'Anná Lahumu Adh-Dhikrá Wa Qad Jā'ahum Rasūlun Mubīnun

13

آنان را كجا [جاى‌] پند [گرفتن‌] باشد، و حال آنكه به يقين براى آنان پيامبرى روشنگر آمده است.


Thumma Tawallawā `Anhu Wa Qālū Mu`allamun Majnūnun

14

پس، از او روى برتافتند و گفتند: «تعليم‌يافته‌اى ديوانه است.»


'Innā Kāshifū Al-`Adhābi Qalīlāan 'Innakum `Ā'idūna

15

ما اين عذاب را اندكى از شما برمى‌داريم [ولى شما] در حقيقت باز از سر مى‌گيريد.


Yawma Nabţishu Al-Baţshata Al-Kubrá 'Innā Muntaqimūna

16

روزى كه دست به حمله مى‌زنيم، همان حمله بزرگ [آن گاه‌] ما انتقام‌كشنده‌ايم.


Wa Laqad Fatannā Qablahum Qawma Fir`awna Wa Jā'ahum Rasūlun Karīmun

17

و به يقين، پيش از آنان قوم فرعون را بيازموديم، و پيامبرى بزرگوار برايشان آمد،


'An 'Addū 'Ilayya `Ibāda Allāhi 'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun

18

كه [به آنان گفت:] «بندگان خدا را به من بسپاريد، زيرا كه من شما را فرستاده‌اى امينم.


Wa 'An Lā Ta`lū `Alá Allāhi 'Innī 'Ātīkum Bisulţānin Mubīnin

19

و بر خدا برترى مجوييد كه من براى شما حجّتى آشكار آورده‌ام.


Wa 'Innī `Udhtu Birabbī Wa Rabbikum 'An Tarjumūni

20

و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم از اينكه مرا سنگباران كنيد.


Wa 'In Lam Tu'uminū Lī Fā`tazilūni

21

و اگر به من ايمان نمى‌آوريد، پس، از من كناره گيريد.»


Fada`ā Rabbahu 'Anna Hā'uulā' Qawmun Mujrimūna

22

پس پروردگار خود را خواند كه: «اينها مردمى گناهكارند.»


Fa'asri Bi`ibādī Laylāan 'Innakum Muttaba`ūna

23

[فرمود:] «بندگانم را شبانه ببر، زيرا شما مورد تعقيب واقع خواهيد شد.


Wa Atruki Al-Baĥra Rahwan 'Innahum Jundun Mughraqūna

24

و دريا را هنگامى كه آرام است پشت سر بگذار، كه آنان سپاهى غرق‌شدنى‌اند.»


Kam Tarakū Min Jannātin Wa `Uyūnin

25

[وه!] چه باغها و چشمه‌سارانى [كه آنها بعد از خود] بر جاى نهادند،


Wa Zurū`in Wa Maqāmin Karīmin

26

و كشتزارها و جايگاه‌هاى نيكو،


Wa Na`matin Kānū Fīhā Fākihīna

27

و نعمتى كه از آن برخوردار بودند.


Kadhālika Wa 'Awrathnāhā Qawmāan 'Ākharīna

28

[آرى،] اين چنين [بود] و آنها را به مردمى ديگر ميراث داديم.


Famā Bakat `Alayhimu As-Samā'u Wa Al-'Arđu Wa Mā Kānū Munžarīna

29

و آسمان و زمين بر آنان زارى نكردند و مهلت نيافتند.


Wa Laqad Najjaynā Banī 'Isrā'īla Mina Al-`Adhābi Al-Muhīni

30

و به راستى، فرزندان اسرائيل را از عذاب خفّت‌آور رهانيديم:


Min Fir`awna 'Innahu Kāna `Ālīāan Mina Al-Musrifīna

31

از [دستِ‌] فرعون كه متكبّرى از افراطكاران بود.


Wa Laqadi Akhtarnāhum `Alá `Ilmin `Alá Al-`Ālamīna

32

و قطعاً آنان را دانسته بر مردم جهان ترجيح داديم.


Wa 'Ātaynāhum Mina Al-'Āyāti Mā Fīhi Balā'un Mubīnun

33

و از نشانه‌ها [ى الهى‌] آنچه را كه در آن آزمايشى آشكار بود، بديشان داديم.


'Inna Hā'uulā' Layaqūlūna

34

هر آينه اين [كافران‌] مى‌گويند:


'In Hiya 'Illā Mawtatunā Al-'Ūlá Wa Mā Naĥnu Bimunsharīna

35

«جز مرگ نخستين، ديگر [واقعه‌اى‌] نيست و ما زنده شدنى نيستيم.


Fa'tū Bi'ābā'inā 'In Kuntum Şādiqīna

36

اگر راست مى‌گوييد، پس پدران ما را [باز] آوريد.


'Ahum Khayrun 'Am Qawmu Tubba`in Wa Al-Ladhīna Min Qablihim 'Ahlaknāhum 'Innahum Kānū Mujrimīna

37

آيا ايشان بهترند يا قوم «تُبَّع» و كسانى كه پيش از آنها بودند؟ آنها را هلاك كرديم، زيرا كه گنهكار بودند.


Wa Mā Khalaqnā As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Lā`ibīna

38

و آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است به بازى نيافريده‌ايم


Mā Khalaqnāhumā 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Lakinna 'Aktharahum Lā Ya`lamūna

39

آنها را جز به حقّ نيافريده‌ايم، ليكن بيشترشان نمى‌دانند.


'Inna Yawma Al-Faşli Mīqātuhum 'Ajma`īna

40

در حقيقت، روز «جداسازى» موعد همه آنهاست.


Yawma Lā Yughnī Mawlan `An Mawlan Shay'āan Wa Lā Hum Yunşarūna

41

همان روزى كه هيچ دوستى از هيچ دوستى نمى‌تواند حمايتى كند، و آنان يارى نمى‌شوند،


'Illā Man Raĥima Allāhu 'Innahu Huwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

42

مگر كسى را كه خدا رحمت كرده است، زيرا كه اوست همان ارجمند مهربان.


'Inna Shajarata Az-Zaqqūmi

43

آرى! درخت زقّوم،


Ţa`āmu Al-'Athīmi

44

خوراك گناه پيشه است.


Kālmuhli Yaghlī Fī Al-Buţūni

45

چون مسِ گداخته در شكمها مى‌گدازد


Kaghalyi Al-Ĥamīmi

46

همانند جوشش آب جوشان.


Khudhūhu Fā`tilūhu 'Ilá Sawā'i Al-Jaĥīmi

47

او را بگيريد و به ميان دوزخش بكشانيد،


Thumma Şubbū Fawqa Ra'sihi Min `Adhābi Al-Ĥamīmi

48

آن گاه از عذابِ آب جوشان بر سرش فروريزيد.


Dhuq 'Innaka 'Anta Al-`Azīzu Al-Karīmu

49

بچش كه تو همان ارجمند بزرگوارى!


'Inna Hādhā Mā Kuntum Bihi Tamtarūna

50

اين است همان چيزى كه درباره آن ترديد مى‌كرديد.


'Inna Al-Muttaqīna Fī Maqāmin 'Amīnin

51

به راستى پرهيزگاران در جايگاهى آسوده [اند]،


Fī Jannātin Wa `Uyūnin

52

در بوستانها و كنار چشمه‌سارها.


Yalbasūna Min Sundusin Wa 'Istabraqin Mutaqābilīna

53

پرنيانِ نازك و ديباى ستبر مى‌پوشند [و] برابر هم نشسته‌اند.


Kadhālika Wa Zawwajnāhum Biĥūrin `Īnin

54

[آرى،] چنين [خواهد بود] و آنها را با حوريانِ درشت‌چشم همسر مى‌گردانيم.


Yad`ūna Fīhā Bikulli Fākihatin 'Āminīna

55

در آنجا هر ميوه‌اى را [كه بخواهند] آسوده خاطر مى‌طلبند.


Lā Yadhūqūna Fīhā Al-Mawta 'Illā Al-Mawtata Al-'Ūlá Wa Waqāhum `Adhāba Al-Jaĥīmi

56

در آنجا جز مرگِ نخستين، مرگ نخواهند چشيد و [خدا] آنها را از عذاب دوزخ نگاه مى‌دارد.


Fađlāan Min Rabbika Dhālika Huwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu

57

[اين‌] بخششى است از جانب پروردگار تو. اين است همان كاميابى بزرگ.


Fa'innamā Yassarnāhu Bilisānika La`allahum Yatadhakkarūna

58

در حقيقت، [قرآن‌] را بر زبان تو آسان گردانيديم، اميد كه پند پذيرند.


Fārtaqib 'Innahum Murtaqibūna

59

پس مراقب باش، زيرا كه آنان هم مراقبند.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان