سوره الذاریات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ الذَّارِياتِ ذَرْواً
1بنام خداوند بخشاينده مهربان؛ سوگند بپاشندگان پاشيدنى
فَالْحامِلاتِ وِقْراً
2پس بردارندگان به سنگينى
فَالْجارِياتِ يُسْراً
3پس روندگان به آسانى
فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً
4پس بخشكنندگان كار
إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ
5كه آنچه وعده داده شويد همانا راست است
وَ إِنَّ الدِّينَ لَواقِعٌ
6و هر آينه دين است واقع
وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُكِ
7سوگند به آسمان تو در تو
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ
8شمائيد همانا در گفتارى گوناگون
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ
9به دروغ رانده شود از آن آن كه به دروغ رانده شود
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ
10كشته شود دروغپردازان
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ ساهُونَ
11آنان كه ايشانند در گردابى (يا فرورفتگى) فراموشكنان
يَسْئَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ
12پرسند چه هنگام است روز دين
يَوْمَ هُمْ عَلَي النَّارِ يُفْتَنُونَ
13روزى كه ايشان بر آتش آزموده شوند
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ
14بچشيد آزمايش خود را اين است آنچه بوديد بدان مىشتافتيد
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ
15همانا پرهيزكارانند در باغهايى و چشمههايى
آخِذِينَ ما آتاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كانُوا قَبْلَ ذٰلِكَ مُحْسِنِينَ
16گيرندگانند آنچه را دهدشان پروردگارشان همانا ايشان بودند پيش از اين نكوكاران
كانُوا قَلِيلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ
17بودند كمى از شب را مىخوابيدند
وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
18و در سحرها ايشان آمرزش مىخواستند
وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ
19و در مالهاى ايشان بهرهاى براى دريوزه و بينوا بود
وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنِينَ
20و در زمين است آيتهايى براى يقيندارندگان
وَ فِي أَنْفُسِكُمْ أَ فَلا تُبْصِرُونَ
21و در جانهاى شما آيا نمىنگريد
وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ
22و در آسمان است روزى شما و آنچه وعده داده شويد
فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ
23پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه همانا آن است حق مانند آنچه شما سخن گوئيد
هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْراهِيمَ الْمُكْرَمِينَ
24آيا رسيدت داستان مهمانان ابراهيم آن گراميان
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقالُوا سَلاماً قالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ
25هنگامى كه بر او درآمدند پس گفتند سلامى پس گفت سلامى گروهى ناشناختگان
فَراغَ إِليٰ أَهْلِهِ فَجاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ
26پس خزيد بسوى خاندان خويش و بياورد گوساله فربه
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قالَ أَلا تَأْكُلُونَ
27پس نزديكش ساخت بدانان و گفت چرا نخوريد
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قالُوا لا تَخَفْ وَ بَشَّرُوهُ بِغُلامٍ عَلِيمٍ
28پس به دل برداشت از ايشان هراسى گفتند نترس و مژده دادندش به پسرى دانشمند
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَها وَ قالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ
29پس روى آورد زنش با فرياد پس سيلى نواخت به چهره خويش و گفت پير زنى نازا
قالُوا كَذٰلِكَ قالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ
30گفتند چنين است گفتار پروردگارت كه او است همانا حكيمى دانا
قالَ فَما خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ
31گفت پس چيست كار شما اى فرستادگان
قالُوا إِنَّا أُرْسِلْنا إِليٰ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ
32گفتند همانا فرستاده شديم بسوى گروهى گنهكاران
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ طِينٍ
33تا بفرستيم بر ايشان سنگى از گل
مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ
34نشانزده نزد پروردگار تو براى فزونىخواهان
فَأَخْرَجْنا مَنْ كانَ فِيها مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
35پس برون آورديم هر كه را در آن بود از مؤمنان
فَما وَجَدْنا فِيها غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ
36پس نيافتيم در آن جز خانهاى از اسلامآرندگان
وَ تَرَكْنا فِيها آيَةً لِلَّذِينَ يَخافُونَ الْعَذابَ الْأَلِيمَ
37و بجا گذاشتيم در آن نشانهاى براى آنان كه ترسند از عذاب دردناك
وَ فِي مُوسيٰ إِذْ أَرْسَلْناهُ إِليٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطانٍ مُبِينٍ
38و در موسى گاهى كه فرستاديمش بسوى فرعون با فرمانروايى آشكار
فَتَوَلَّيٰ بِرُكْنِهِ وَ قالَ ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
39پس برتافت روى (يا پشت) خود را و گفت جادوگرى است يا ديوانه
فَأَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِي الْيَمِّ وَ هُوَ مُلِيمٌ
40پس گرفتيم او و لشكرهايش را پس بيفكنديمشان به دريا و او بود نكوهيده
وَ فِي عادٍ إِذْ أَرْسَلْنا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ
41و در عاد هنگامى كه فرستاديم بر ايشان باد را نازا
ما تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ
42نمىگذارد چيزى را كه مىگذشت بر آن جز مىگردانيدش مانند خاكى پوسيده
وَ فِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّي حِينٍ
43و در ثمود گاهى كه گفته شد بديشان بهرهمند باشيد تا هنگامى
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَ هُمْ يَنْظُرُونَ
44پس سركشيدند از فرمان پروردگار خويش پس بگرفتشان صاعقه و بودند نگرانان
فَمَا اسْتَطاعُوا مِنْ قِيامٍ وَ ما كانُوا مُنْتَصِرِينَ
45پس نيارستند ايستادن را و نبودند يارىجويان
وَ قَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقِينَ
46و قوم نوح را از پيش كه بودند ايشان قومى نافرمانان
وَ السَّماءَ بَنَيْناها بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ
47و آسمان را بنياد نهاديم به نيرويى و همانا مائيم فراخىدهندگان
وَ الْأَرْضَ فَرَشْناها فَنِعْمَ الْماهِدُونَ
48و زمين را گسترانيديم پس چه خوبند گسترانندگان
وَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ
49و از هر چيزى آفريديم دو جفت شايد يادآور شويد
فَفِرُّوا إِلَي اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ
50پس بگريزيد بسوى خدا كه منم براى شما از او ترساننده آشكار
وَ لا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ
51و قرار ندهيد با خدا خدايى ديگر همانا منم براى شما از او ترساننده آشكار
كَذٰلِكَ ما أَتَي الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قالُوا ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
52بدينسان نيامد آنان را كه پيش از ايشان بودند فرستادهاى جز آنكه گفتند جادوگرى است يا ديوانه
أَ تَواصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ
53آيا اندرز دادند يكديگر را بدان بلكه ايشانند گروهى گردنكشان
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَما أَنْتَ بِمَلُومٍ
54پس روى برتاب از ايشان كه نيستى تو نكوهيده
وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْريٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ
55و يادآورى كن كه يادآورى سود دهد به مؤمنان
وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
56و نه آفريدم پرى و آدمى را مگر تا پرستشم كنند
ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَ ما أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ
57نخواهم از آنان روزيى و نخواهم كه مرا خورانند
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ
58همانا خدا است روزىدهنده تواناى نيرومند
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوباً مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحابِهِمْ فَلا يَسْتَعْجِلُونِ
59هرآينه آنان را كه ستم كردند بهرهاى است مانند بهره يارانشان پس شتاب نجويند از من
فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
60پس واى از براى آنان كه كفر ورزيدند از روز ايشان كه وعده داده شوند