سوره الذاریات
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Adh-Dhāriyāti Dharwan
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ سوگند به بادهاى افشانكننده [كه ابرهاى بارانزا و گردههاى نرينه و ماده گياهان را مىافشانند.]
Fālĥāmilāti Wiqrāan
2سوگند به ابرهايى كه بار سنگين باران را با خود [به نواحى مختلف] حمل مىكنند.
Fāljāriyāti Yusrāan
3و سوگند به كشتى هايى كه به آسانى روى آب درياها روانند.
Fālmuqassimāti 'Amrāan
4و سوگند به فرشتگانى كه [به امر خدا] كارها را [براى تدبير امور هستى ميان خود] تقسيم مىكنند،
'Innamā Tū`adūna Laşādiqun
5كه بىترديد آنچه را [از اوضاع و احوال روز جزا] به شما وعده مىدهند، راست ويقينى است.
Wa 'Inna Ad-Dīna Lawāqi`un
6وقطعا [روز] جزا واقع خواهد شد.
Wa As-Samā'i Dhāti Al-Ĥubuki
7و سوگند به آسمان كه دارى اعتدال و زيبايى و آراستگى است؛
'Innakum Lafī Qawlin Mukhtalifin
8كه شما [در رابطه با قرآن و حقايقى كه قرآن با دليل و برهان اثبات مىكند] در گفتارى متناقض و گوناگون هستيد.
Yu'ufaku `Anhu Man 'Ufika
9از قرآن [به باطل] منحرف مىشود كسى كه [از خير و سعادت] منحرف شده است.
Qutila Al-Kharrāşūna
10مرگ بر دروغ پردازان [كه بدون دليل و به ناحق درباره قرآن و حقايقش سخنپراكنى مىكنند.]
Al-Ladhīna Hum Fī Ghamratin Sāhūna
11همانان كه در جهالتى عميق و فراگير در بىخبرى و غفلتى سنگين فرو رفتهاند!
Yas'alūna 'Ayyāna Yawmu Ad-Dīni
12[همواره] مىپرسند: روز جزا چه زمانى خواهد بود؟
Yawma Hum `Alá An-Nāri Yuftanūna
13همان روزى است كه آنان را در آتش مىسوزانند.
Dhūqū Fitnatakum Hādhā Al-Ladhī Kuntum Bihi Tasta`jilūna
14[و به آنان گويند:] عذابتان را بچشيد، اين همان عذابى است كه [از روى ريشخند] شتاب در آمدنش را مىخواستيد.
'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin
15بىترديد پرهيزكاران در بهشتها و چشمه سارهايند.
Ākhidhīna Mā 'Ātāhum Rabbuhum 'Innahum Kānū Qabla Dhālika Muĥsinīna
16آنچه را پروردگارشان به آنان عطا كرده دريافت مىكنند؛ زيرا كه آنان پيش از اين همواره نيكوكار بودند.
Kānū Qalīlāan Mina Al-Layli Mā Yahja`ūna
17آنان اندكى از شب را مىخوابيدند [و بيشتر آن را به عبادت و بندگى مىگذراندند.]
Wa Bil-'Asĥāri Hum Yastaghfirūna
18و سحرگاهان از خدا درخواست آمرزش مىكردند.
Wa Fī 'Amwālihim Ĥaqqun Lilssā'ili Wa Al-Maĥrūmi
19و در اموالشان حقى براى سائل تهىدست و محروم از معيشت بود.
Wa Fī Al-'Arđi 'Āyātun Lilmūqinīna
20در زمين براى اهل يقين نشانههايى [بر توحيد، ربوبيت و قدرت خدا] است.
Wa Fī 'Anfusikum 'Afalā Tubşirūna
21و [نيز] در وجود شما [نشانههايى است] آيا نمىبينيد؟
Wa Fī As-Samā'i Rizqukum Wa Mā Tū`adūna
22و رزق شما و آنچه به آن وعده داده مىشويد، در آسمان است
Fawarabbi As-Samā'i Wa Al-'Arđi 'Innahu Laĥaqqun Mithla Mā 'Annakum Tanţiqūna
23پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه آنچه را كه وعده داده مىشويد، حق و يقينى است، همان گونه كه شما [وقت سخن گفتن يقين داريد] سخن مىگوييد.
Hal 'Atāka Ĥadīthu Đayfi 'Ibrāhīma Al-Mukramīna
24آيا خبر مهمانان ارجمند و بزرگوار ابراهيم به تو رسيده است؟
'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla Salāmun Qawmun Munkarūna
25زمانى كه بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. گفت: سلام، [شما] مردمى ناشناسيد!
Farāgha 'Ilá 'Ahlihi Fajā'a Bi`ijlin Samīnin
26پس به سوى خانوادهاش بازگشت و گوسالهاى فربه [و بريان شده] آورد.
Faqarrabahu 'Ilayhim Qāla 'Alā Ta'kulūna
27پس آن را نزديكشان برد [ولى ديد نمىخورند]؛ گفت: مگر نمىخوريد؟
Fa'awjasa Minhum Khīfatan Qālū Lā Takhaf Wa Bashsharūhu Bighulāmin `Alīmin
28و [در دلش] از آنان احساس ترسى كرد. گفتند: مترس. و او را به پسرى دانا مژده دادند.
Fa'aqbalati Amra'atuhu Fī Şarratin Faşakkat Wajhahā Wa Qālat `Ajūzun `Aqīmun
29در اين ميان همسرش [كه مژده را شنيده بود] با فريادى [از روى تعجب] در حالى كه به چهرهاش زد سر رسيد و گفت: پيرزنى نازا [و فرزند؟!]
Qālū Kadhāliki Qāla Rabbuki 'Innahu Huwa Al-Ĥakīmu Al-`Alīmu
30گفتند: پروردگارت چنين گفته است؛ يقينا او حكيم و داناست.
Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna
31[ابراهيم] گفت: اى فرستادگان! دنبال چه كار مهمى هستيد؟
Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna
32گفتند: ما را به سوى مردمى گنهكار فرستادهاند؛
Linursila `Alayhim Ĥijāratan Min Ţīnin
33تا [بارانى] از گلسنگ بر آنان بفرستيم؛
Musawwamatan `Inda Rabbika Lilmusrifīna
34[سنگى كه] نزد پروردگارت براى تجاوزكاران نشانه گذارى شده است؛
Fa'akhrajnā Man Kāna Fīhā Mina Al-Mu'uminīna
35پس هركه را از مؤمنان در آن شهر بود [پيش از آمدن عذاب] بيرون برديم؛
Famā Wajadnā Fīhā Ghayra Baytin Mina Al-Muslimīna
36در آنجا جز يك خانه از مسلمانان [كه اهلش مطيع خدا بودند، نيافتيم.]
Wa Taraknā Fīhā 'Āyatan Lilladhīna Yakhāfūna Al-`Adhāba Al-'Alīma
37در آنجا [پس از زير و رو شدن شهر و هلاكت مردم] نشانه و عبرتى [از قدرت، غضب خود و محكوميت مجرمان] براى كسانى كه از عذاب دردناك مىترسند به جا گذاشتيم.
Wa Fī Mūsá 'Idh 'Arsalnāhu 'Ilá Fir`awna Bisulţānin Mubīnin
38و [نيز] در [سرگذشت] موسى، چون او را با دليلى روشن به سوى فرعون فرستاديم [عبرتى است.]
Fatawallá Biruknihi Wa Qāla Sāĥirun 'Aw Majnūnun
39پس فرعون با سپاهيانش روى [از حق] گرداندند و گفت: [اين مرد] يا جادوگر است يا ديوانه!
Fa'akhadhnāhu Wa Junūdahu Fanabadhnāhum Fī Al-Yammi Wa Huwa Mulīmun
40در نتيجه او و سپاهيانش را گرفتيم و به دريا افكنديم، در حالى كه [به سبب لجبازى و دشمنى] مستحق سرزنش بود.
Wa Fī `Ādin 'Idh 'Arsalnā `Alayhimu Ar-Rīĥa Al-`Aqīma
41و [نيز] در [سرگذشت قوم] عاد هنگامى كه بر آنان باد هلاك كنندهاى فرستاديم [عبرتى است.]
Mā Tadharu Min Shay'in 'Atat `Alayhi 'Illā Ja`alat/hu Kālrramīmi
42[آن باد] هيچ چيزى را كه بر آن مىوزيد، رها نمىكرد مگر آنكه آن را به صورت استخوان پوسيدهاى مىساخت.
Wa Fī Thamūda 'Idh Qīla Lahum Tamatta`ū Ĥattá Ĥīnin
43و [نيز] در قوم ثمود [عبرتى است] هنگامى كه [پس از پى كردن ناقه] به آنان گفته شد: زمانى كوتاه [كه بيش از سه روز نيست از زندگى] برخوردار باشيد [كه عذاب خواهد رسيد.]
Fa`atawā `An 'Amri Rabbihim Fa'akhadhat/humu Aş-Şā`iqatu Wa Hum Yanžurūna
44ولى [آنان در آن سه روز هم كه مهلت داشتند باز] از فرمان پروردگارشان سرپيچى كردند، پس صاعقه مرگبار آنان را فراگرفت در حالى كه آنان با ترس و حيرت به آن] مىنگريستند.
Famā Astaţā`ū Min Qiyāmin Wa Mā Kānū Muntaşirīna
45پس [با آمدن عذاب و به سبب اينكه هيچ مهلتى نيافتند] نه قدرت برخاستن از جاى خود را داشتند و نه دادخواهى كردند.
Wa Qawma Nūĥin Min Qablu 'Innahum Kānū Qawmāan Fāsiqīna
46و قوم نوح را پيش از اين [هلاك كرديم]؛ زيرا آنان همواره مردمى نافرمان بودند.
Wa As-Samā'a Banaynāhā Bi'ayydin Wa 'Innā Lamūsi`ūna
47و آسمان را به قدرت ونيرو بنا كرديم و ما گسترانندهايم.
Wa Al-'Arđa Farashnāhā Fani`ma Al-Māhidūna
48و زمين را گسترديم و چه نيكو گسترانندهاى هستيم.
Wa Min Kulli Shay'in Khalaqnā Zawjayni La`allakum Tadhakkarūna
49واز هر چيزى جفت آفريديم باشد كه متذكر [اين حقايق كه نشانههايى بر قدرت، حكمت و ربوبيت خداست] شويد.
Fafirrū 'Ilá Allāhi 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun
50پس به سوى خدا بگريزيد [كه] بىترديد من از سوى او بيم دهندهاى روشنگرم.
Wa Lā Taj`alū Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun
51و با خدا معبودى ديگر قرار ندهيد، يقينا من از سوى او بيمدهندهاى آشكارم.
Kadhālika Mā 'Atá Al-Ladhīna Min Qablihim Min Rasūlin 'Illā Qālū Sāĥirun 'Aw Majnūnun
52همچنين هيچ پيامبرى بر كسانى كه پيش از اينان بودند نيامد مگر اينكه گفتند: جادوگر يا ديوانه است!
Atawāşawā Bihi Bal Hum Qawmun Ţāghūna
53آيا [اين اقوام] يكديگر را به اين گونه داورى [ناحق درباره پيامبرشان] سفارش كرده بودند؟! [نه] بلكه همه آنان گروهى ياغى و سركش بودند [و اين ياوهگويىها محصول سركشى و ياغىگرى آنان بود.]
Fatawalla `Anhum Famā 'Anta Bimalūmin
54بنابراين از اين سبك مغزان باطلگو روى برگردان [كه تو اتمام حجت كردى] و شايسته سرزنش نيستى؛
Wa Dhakkir Fa'inna Adh-Dhikrá Tanfa`u Al-Mu'uminīna
55و پند ده؛ زيرا پند به مؤمنان سود مىدهد؛
Wa Mā Khalaqtu Al-Jinna Wa Al-'Insa 'Illā Liya`budūni
56و جن و انس را جز براى اينكه مرا بپرستند نيافريديم؛
Mā 'Urīdu Minhum Min Rizqin Wa Mā 'Urīdu 'An Yuţ`imūni
57از آنان هيچ رزقى نمىخواهم، و نمىخواهم كه مرا طعام دهند.
'Inna Allāha Huwa Ar-Razzāqu Dhū Al-Qūwati Al-Matīnu
58بىترديد خدا خود روزىدهنده و صاحب قدرت استوار است.
Fa'inna Lilladhīna Žalamū Dhanūbāan Mithla Dhanūbi 'Aşĥābihim Falā Yasta`jilūni
59پس براى كسانى [از قوم تو] كه ستم ورزيدند، سهمى از عذاب است مانند سهم هممسلكانشان از امت هاى پيشين، بنابراين شتاب در آمدن آن را نخواهند.
Fawaylun Lilladhīna Kafarū Min Yawmihimu Al-Ladhī Yū`adūna
60پس واى بر كسانى كه كافر شدند از آن روزشان كه به آن وعده داده مىشوند.