سوره الذاریات
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Adh-Dhāriyāti Dharwan
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ سوگند به بادهايى كه (ابرها را) كاملا پراكنده مىكنند!
Fālĥāmilāti Wiqrāan
2و (سوگند به ابرهاى) حمل كننده (بار) سنگين!
Fāljāriyāti Yusrāan
3و (سوگند به كشتىهايى كه) به آسانى روانند!
Fālmuqassimāti 'Amrāan
4و (سوگند به فرشتگانى كه) تقسيم كننده كار [ها] يند!
'Innamā Tū`adūna Laşādiqun
5قطعا آنچه (بدان) وعده داده مىشويد راست است؛
Wa 'Inna Ad-Dīna Lawāqi`un
6و مسلما جزاى (اعمال) واقع شدنى است.
Wa As-Samā'i Dhāti Al-Ĥubuki
7سوگند به آسمان كه داراى راههاى (پرچين زيبا) ست!
'Innakum Lafī Qawlin Mukhtalifin
8قطعا شما در گفتارى متفاوتيد.
Yu'ufaku `Anhu Man 'Ufika
9كسى كه (از ايمان) روى گردانيده شده، (از حق) روى گردانده مىشود.
Qutila Al-Kharrāşūna
10كشته باد، حدس زنندگان (دروغ پرداز)!
Al-Ladhīna Hum Fī Ghamratin Sāhūna
11(همان) كسانى كه در گرداب جهل غافلند،
Yas'alūna 'Ayyāna Yawmu Ad-Dīni
12مىپرسند:« روز جزا چه زمانى است؟! »
Yawma Hum `Alá An-Nāri Yuftanūna
13روزى است كه آنان بر آتش كيفر داده مىشوند!
Dhūqū Fitnatakum Hādhā Al-Ladhī Kuntum Bihi Tasta`jilūna
14(و به آنان گفته مىشود:) بچشيد كيفرتان را، اين همان چيزى است كه به (آمدن) آن همواره شتاب مىكرديد!
'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin
15در حقيقت پارسايان (خود نگهدار) در بوستانها [ى بهشتى] و چشمه سارانند.
Ākhidhīna Mā 'Ātāhum Rabbuhum 'Innahum Kānū Qabla Dhālika Muĥsinīna
16گيرندگانند آنچه را پروردگارشان به آنان دهد، [چرا] كه آنان پيش از آن [از] نيكوكاران بودند.
Kānū Qalīlāan Mina Al-Layli Mā Yahja`ūna
17همواره اندكى از شب را مىخوابيدند؛
Wa Bil-'Asĥāri Hum Yastaghfirūna
18و آنان در سحرگاهان طلب آمرزش مىكردند؛
Wa Fī 'Amwālihim Ĥaqqun Lilssā'ili Wa Al-Maĥrūmi
19و در اموال آنان حقى براى گدا و محروم بود.
Wa Fī Al-'Arđi 'Āyātun Lilmūqinīna
20و در زمين نشانههايى براى اهل يقين است.
Wa Fī 'Anfusikum 'Afalā Tubşirūna
21و (نيز) در خودتان، پس آيا (حقايق را) نمىبينيد؟!
Wa Fī As-Samā'i Rizqukum Wa Mā Tū`adūna
22و« روزى »شما و آنچه وعده داده مىشويد در آسمان است.
Fawarabbi As-Samā'i Wa Al-'Arđi 'Innahu Laĥaqqun Mithla Mā 'Annakum Tanţiqūna
23پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين قطعا آن (مطالب) حق است همان گونه كه شما سخن مىگوييد!
Hal 'Atāka Ĥadīthu Đayfi 'Ibrāhīma Al-Mukramīna
24آيا خبر ميهمانهاى گرامى داشته شده ابراهيم به تو رسيده است؟!
'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla Salāmun Qawmun Munkarūna
25هنگامى كه بر او وارد شدند پس گفتند:« سلام! » (ابراهيم) گفت:« سلام! (شما) گروهى ناشناخته (ايد.) »
Farāgha 'Ilá 'Ahlihi Fajā'a Bi`ijlin Samīnin
26پس به سوى خانوادهاش روى كرد و گوساله فربه (بريان شدهاى) آورد،
Faqarrabahu 'Ilayhim Qāla 'Alā Ta'kulūna
27و آن را به ايشان نزديك كرد، (و) گفت:« آيا (غذا) نمىخوريد؟! »
Fa'awjasa Minhum Khīfatan Qālū Lā Takhaf Wa Bashsharūhu Bighulāmin `Alīmin
28پس از آنان (در دل) احساس ترس كرد، (فرشتگان) گفتند:« نترس! »و اورا به پسرى دانا مژده دادند.
Fa'aqbalati Amra'atuhu Fī Şarratin Faşakkat Wajhahā Wa Qālat `Ajūzun `Aqīmun
29و زنش در حالى كه فرياد مىكشيد روى آورد و به صورتش زد و گفت:« (چگونه من مىزايم در حالى كه) پيرزنى نازا هستم؟! »
Qālū Kadhāliki Qāla Rabbuki 'Innahu Huwa Al-Ĥakīmu Al-`Alīmu
30(فرشتگان) گفتند:« پروردگارت چنين گفته است، [چرا] كه او خود فرزانه [و] داناست. »
Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna
31(ابراهيم) گفت:« پس اى فرستادگان [خدا، جريان] كار شما چيست؟ »
Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna
32(فرشتگان) گفتند:« در حقيقت ما به سوى گروهى خلافكار فرستاده شدهايم،
Linursila `Alayhim Ĥijāratan Min Ţīnin
33تا بر آنان سنگ [هايى] از جنس گل بفرستيم؛
Musawwamatan `Inda Rabbika Lilmusrifīna
34در حالى كه (سنگها) نزد پروردگارت براى اسرافكاران نشان دار بودند! »
Fa'akhrajnā Man Kāna Fīhā Mina Al-Mu'uminīna
35و هر كس از مؤمنان كه در آن (شهر قوم لوط) بود بيرون آورديم.
Famā Wajadnā Fīhā Ghayra Baytin Mina Al-Muslimīna
36و [لى] در آنجا جز (يك) خانه، از مسلمانان نيافتيم.
Wa Taraknā Fīhā 'Āyatan Lilladhīna Yakhāfūna Al-`Adhāba Al-'Alīma
37و در آن (شهر ويران شده) براى كسانى كه از عذاب دردناك مىترسند نشانهاى (عبرتآموز) بر جاى نهاديم.
Wa Fī Mūsá 'Idh 'Arsalnāhu 'Ilá Fir`awna Bisulţānin Mubīnin
38و در (زندگى) موسى (نيز نشانه عبرت آموزى است) هنگامى كه او را با دليلى آشكار به سوى فرعون فرستاديم؛
Fatawallá Biruknihi Wa Qāla Sāĥirun 'Aw Majnūnun
39و [لى] با تكيه (بر سپاهيانش) روى برتافت و گفت:« (او) ساحر يا ديوانه است! »
Fa'akhadhnāhu Wa Junūdahu Fanabadhnāhum Fī Al-Yammi Wa Huwa Mulīmun
40و او و لشكريانش را گرفتار (مجازات) ساختيم و آنان را در دريا افكنديم در حالى كه او سزاوار سرزنش بود.
Wa Fī `Ādin 'Idh 'Arsalnā `Alayhimu Ar-Rīĥa Al-`Aqīma
41و در (سرگذشت قوم) عاد (نيز نشانه عبرت آموزى است) هنگامى كه بادى نازا بر آنان فرستاديم،
Mā Tadharu Min Shay'in 'Atat `Alayhi 'Illā Ja`alat/hu Kālrramīmi
42هيچ چيزى را كه برآن بگذشت فرونگذاشت مگر آنكه آن را همچون (استخوان) پوسيده مىساخت!
Wa Fī Thamūda 'Idh Qīla Lahum Tamatta`ū Ĥattá Ĥīnin
43و در (سرگذشت قوم) ثمود (نيز نشانه عبرت آموزى است) هنگامى كه به آنان گفته شد:« تا مدتى (معين از دنيا) بهره جوييد! »
Fa`atawā `An 'Amri Rabbihim Fa'akhadhat/humu Aş-Şā`iqatu Wa Hum Yanžurūna
44و از فرمان پروردگارشان سرپيچيدند، پس آذرخش آنان را فرو گرفت در حالى كه آنان نگاه مىكردند،
Famā Astaţā`ū Min Qiyāmin Wa Mā Kānū Muntaşirīna
45پس توان ايستادن نداشتند و يارى كنندگان (و دفاع كنندگان از خويش) نبودند.
Wa Qawma Nūĥin Min Qablu 'Innahum Kānū Qawmāan Fāsiqīna
46و پيش از (آنان نيز) قوم نوح را (هلاك كرديم،) [چرا] كه آنان گروهى نافرمانبردار بودند.
Wa As-Samā'a Banaynāhā Bi'ayydin Wa 'Innā Lamūsi`ūna
47و آسمان را با قدرت بنايش كرديم، و قطعا ما گسترش دهنده هستيم.
Wa Al-'Arđa Farashnāhā Fani`ma Al-Māhidūna
48و زمين را گسترديم، و چه خوب گسترش دهندهاى هستيم!
Wa Min Kulli Shay'in Khalaqnā Zawjayni La`allakum Tadhakkarūna
49و از هر چيز جفتى آفريديم، باشد كه شما متذكر شويد.
Fafirrū 'Ilá Allāhi 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun
50پس به سوى خدا بگريزيد، [چرا] كه من از سوى او براى شما هشدارگرى روشنگرم.
Wa Lā Taj`alū Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun
51و هيچ معبود ديگرى را با خدا قرار ندهيد، [چرا] كه من براى شما از سوى او هشدارگرى روشنگرم.
Kadhālika Mā 'Atá Al-Ladhīna Min Qablihim Min Rasūlin 'Illā Qālū Sāĥirun 'Aw Majnūnun
52همچنين هيچ فرستادهاى (به سراغ) كسانى كه قبل از آن (مشرك) ان بودند نيامد مگر اينكه گفتند:« (او) ساحر يا ديوانه است! »
Atawāşawā Bihi Bal Hum Qawmun Ţāghūna
53آيا يكديگر را بدان سفارش كردهاند؟ (نه) بلكه آنان گروهى طغيانگرند.
Fatawalla `Anhum Famā 'Anta Bimalūmin
54پس از آنان روى برتاب، و تو سرزنش شده نيستى؛
Wa Dhakkir Fa'inna Adh-Dhikrá Tanfa`u Al-Mu'uminīna
55و تذكر ده، چرا كه يادآورى، مؤمنان را سود مىبخشد.
Wa Mā Khalaqtu Al-Jinna Wa Al-'Insa 'Illā Liya`budūni
56و جن و انسان [ها] را جز براى پرستش [خود] نيافريدم.
Mā 'Urīdu Minhum Min Rizqin Wa Mā 'Urīdu 'An Yuţ`imūni
57از آنان هيچ روزى نمىخواهم، و نمىخواهم كه [به من] غذا دهند.
'Inna Allāha Huwa Ar-Razzāqu Dhū Al-Qūwati Al-Matīnu
58[چرا] كه فقط خدا بسيار روزى دهنده [و] قدرتمند [و] استوار است
Fa'inna Lilladhīna Žalamū Dhanūbāan Mithla Dhanūbi 'Aşĥābihim Falā Yasta`jilūni
59و در حقيقت براى كسانى كه ستم كردند، سهمى (از عذاب) همانند سهم ياران آنان است! پس به شتاب (از من) نخواهند.
Fawaylun Lilladhīna Kafarū Min Yawmihimu Al-Ladhī Yū`adūna
60پس واى بر كسانى كه كفر ورزيدند از روز (رستاخيز) شان كه (بدان) وعده داده مىشوند!