قرآن عثمان طه

سوره الذاریات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Adh-Dhāriyāti Dharwan

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ سوگند به بادهايى كه (ابرها را) كاملا پراكنده مى‌كنند!


Fālĥāmilāti Wiqrāan

2

و (سوگند به ابرهاى) حمل كننده (بار) سنگين!


Fāljāriyāti Yusrāan

3

و (سوگند به كشتى‌هايى كه) به آسانى روانند!


Fālmuqassimāti 'Amrāan

4

و (سوگند به فرشتگانى كه) تقسيم كننده كار [ها] يند!


'Innamā Tū`adūna Laşādiqun

5

قطعا آنچه (بدان) وعده داده مى‌شويد راست است؛


Wa 'Inna Ad-Dīna Lawāqi`un

6

و مسلما جزاى (اعمال) واقع شدنى است.


Wa As-Samā'i Dhāti Al-Ĥubuki

7

سوگند به آسمان كه داراى راه‌هاى (پرچين زيبا) ست!


'Innakum Lafī Qawlin Mukhtalifin

8

قطعا شما در گفتارى متفاوتيد.


Yu'ufaku `Anhu Man 'Ufika

9

كسى كه (از ايمان) روى گردانيده شده، (از حق) روى گردانده مى‌شود.


Qutila Al-Kharrāşūna

10

كشته باد، حدس زنندگان (دروغ پرداز)!


Al-Ladhīna Hum Fī Ghamratin Sāhūna

11

(همان) كسانى كه در گرداب جهل غافلند،


Yas'alūna 'Ayyāna Yawmu Ad-Dīni

12

مى‌پرسند:« روز جزا چه زمانى است؟! »


Yawma Hum `Alá An-Nāri Yuftanūna

13

روزى است كه آنان بر آتش كيفر داده مى‌شوند!


Dhūqū Fitnatakum Hādhā Al-Ladhī Kuntum Bihi Tasta`jilūna

14

(و به آنان گفته مى‌شود:) بچشيد كيفرتان را، اين همان چيزى است كه به (آمدن) آن همواره شتاب مى‌كرديد!


'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin

15

در حقيقت پارسايان (خود نگهدار) در بوستان‌ها [ى بهشتى‌] و چشمه سارانند.


Ākhidhīna Mā 'Ātāhum Rabbuhum 'Innahum Kānū Qabla Dhālika Muĥsinīna

16

گيرندگانند آنچه را پروردگارشان به آنان دهد، [چرا] كه آنان پيش از آن [از] نيكوكاران بودند.


Kānū Qalīlāan Mina Al-Layli Mā Yahja`ūna

17

همواره اندكى از شب را مى‌خوابيدند؛


Wa Bil-'Asĥāri Hum Yastaghfirūna

18

و آنان در سحرگاهان طلب آمرزش مى‌كردند؛


Wa Fī 'Amwālihim Ĥaqqun Lilssā'ili Wa Al-Maĥrūmi

19

و در اموال آنان حقى براى گدا و محروم بود.


Wa Fī Al-'Arđi 'Āyātun Lilmūqinīna

20

و در زمين نشانه‌هايى براى اهل يقين است.


Wa Fī 'Anfusikum 'Afalā Tubşirūna

21

و (نيز) در خودتان، پس آيا (حقايق را) نمى‌بينيد؟!


Wa Fī As-Samā'i Rizqukum Wa Mā Tū`adūna

22

و« روزى »شما و آنچه وعده داده مى‌شويد در آسمان است.


Fawarabbi As-Samā'i Wa Al-'Arđi 'Innahu Laĥaqqun Mithla Mā 'Annakum Tanţiqūna

23

پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين قطعا آن (مطالب) حق است همان گونه كه شما سخن مى‌گوييد!


Hal 'Atāka Ĥadīthu Đayfi 'Ibrāhīma Al-Mukramīna

24

آيا خبر ميهمان‌هاى گرامى داشته شده ابراهيم به تو رسيده است؟!


'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla Salāmun Qawmun Munkarūna

25

هنگامى كه بر او وارد شدند پس گفتند:« سلام! » (ابراهيم) گفت:« سلام! (شما) گروهى ناشناخته (ايد.) »


Farāgha 'Ilá 'Ahlihi Fajā'a Bi`ijlin Samīnin

26

پس به سوى خانواده‌اش روى كرد و گوساله فربه (بريان شده‌اى) آورد،


Faqarrabahu 'Ilayhim Qāla 'Alā Ta'kulūna

27

و آن را به ايشان نزديك كرد، (و) گفت:« آيا (غذا) نمى‌خوريد؟! »


Fa'awjasa Minhum Khīfatan Qālū Lā Takhaf Wa Bashsharūhu Bighulāmin `Alīmin

28

پس از آنان (در دل) احساس ترس كرد، (فرشتگان) گفتند:« نترس! »و اورا به پسرى دانا مژده دادند.


Fa'aqbalati Amra'atuhu Fī Şarratin Faşakkat Wajhahā Wa Qālat `Ajūzun `Aqīmun

29

و زنش در حالى كه فرياد مى‌كشيد روى آورد و به صورتش زد و گفت:« (چگونه من مى‌زايم در حالى كه) پيرزنى نازا هستم؟! »


Qālū Kadhāliki Qāla Rabbuki 'Innahu Huwa Al-Ĥakīmu Al-`Alīmu

30

(فرشتگان) گفتند:« پروردگارت چنين گفته است، [چرا] كه او خود فرزانه [و] داناست. »


Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna

31

(ابراهيم) گفت:« پس اى فرستادگان [خدا، جريان‌] كار شما چيست؟ »


Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna

32

(فرشتگان) گفتند:« در حقيقت ما به سوى گروهى خلافكار فرستاده شده‌ايم،


Linursila `Alayhim Ĥijāratan Min Ţīnin

33

تا بر آنان سنگ [هايى‌] از جنس گل بفرستيم؛


Musawwamatan `Inda Rabbika Lilmusrifīna

34

در حالى كه (سنگ‌ها) نزد پروردگارت براى اسرافكاران نشان دار بودند! »


Fa'akhrajnā Man Kāna Fīhā Mina Al-Mu'uminīna

35

و هر كس از مؤمنان كه در آن (شهر قوم لوط) بود بيرون آورديم.


Famā Wajadnā Fīhā Ghayra Baytin Mina Al-Muslimīna

36

و [لى‌] در آنجا جز (يك) خانه، از مسلمانان نيافتيم.


Wa Taraknā Fīhā 'Āyatan Lilladhīna Yakhāfūna Al-`Adhāba Al-'Alīma

37

و در آن (شهر ويران شده) براى كسانى كه از عذاب دردناك مى‌ترسند نشانه‌اى (عبرت‌آموز) بر جاى نهاديم.


Wa Fī Mūsá 'Idh 'Arsalnāhu 'Ilá Fir`awna Bisulţānin Mubīnin

38

و در (زندگى) موسى (نيز نشانه عبرت آموزى است) هنگامى كه او را با دليلى آشكار به سوى فرعون فرستاديم؛


Fatawallá Biruknihi Wa Qāla Sāĥirun 'Aw Majnūnun

39

و [لى‌] با تكيه (بر سپاهيانش) روى برتافت و گفت:« (او) ساحر يا ديوانه است! »


Fa'akhadhnāhu Wa Junūdahu Fanabadhnāhum Fī Al-Yammi Wa Huwa Mulīmun

40

و او و لشكريانش را گرفتار (مجازات) ساختيم و آنان را در دريا افكنديم در حالى كه او سزاوار سرزنش بود.


Wa Fī `Ādin 'Idh 'Arsalnā `Alayhimu Ar-Rīĥa Al-`Aqīma

41

و در (سرگذشت قوم) عاد (نيز نشانه عبرت آموزى است) هنگامى كه بادى نازا بر آنان فرستاديم،


Mā Tadharu Min Shay'in 'Atat `Alayhi 'Illā Ja`alat/hu Kālrramīmi

42

هيچ چيزى را كه برآن بگذشت فرونگذاشت مگر آنكه آن را همچون (استخوان) پوسيده مى‌ساخت!


Wa Fī Thamūda 'Idh Qīla Lahum Tamatta`ū Ĥattá Ĥīnin

43

و در (سرگذشت قوم) ثمود (نيز نشانه عبرت آموزى است) هنگامى كه به آنان گفته شد:« تا مدتى (معين از دنيا) بهره جوييد! »


Fa`atawā `An 'Amri Rabbihim Fa'akhadhat/humu Aş-Şā`iqatu Wa Hum Yanžurūna

44

و از فرمان پروردگارشان سرپيچيدند، پس آذرخش آنان را فرو گرفت در حالى كه آنان نگاه مى‌كردند،


Famā Astaţā`ū Min Qiyāmin Wa Mā Kānū Muntaşirīna

45

پس توان ايستادن نداشتند و يارى كنندگان (و دفاع كنندگان از خويش) نبودند.


Wa Qawma Nūĥin Min Qablu 'Innahum Kānū Qawmāan Fāsiqīna

46

و پيش از (آنان نيز) قوم نوح را (هلاك كرديم،) [چرا] كه آنان گروهى نافرمانبردار بودند.


Wa As-Samā'a Banaynāhā Bi'ayydin Wa 'Innā Lamūsi`ūna

47

و آسمان را با قدرت بنايش كرديم، و قطعا ما گسترش دهنده هستيم.


Wa Al-'Arđa Farashnāhā Fani`ma Al-Māhidūna

48

و زمين را گسترديم، و چه خوب گسترش دهنده‌اى هستيم!


Wa Min Kulli Shay'in Khalaqnā Zawjayni La`allakum Tadhakkarūna

49

و از هر چيز جفتى آفريديم، باشد كه شما متذكر شويد.


Fafirrū 'Ilá Allāhi 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun

50

پس به سوى خدا بگريزيد، [چرا] كه من از سوى او براى شما هشدارگرى روشنگرم.


Wa Lā Taj`alū Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun

51

و هيچ معبود ديگرى را با خدا قرار ندهيد، [چرا] كه من براى شما از سوى او هشدارگرى روشنگرم.


Kadhālika Mā 'Atá Al-Ladhīna Min Qablihim Min Rasūlin 'Illā Qālū Sāĥirun 'Aw Majnūnun

52

همچنين هيچ فرستاده‌اى (به سراغ) كسانى كه قبل از آن (مشرك) ان بودند نيامد مگر اينكه گفتند:« (او) ساحر يا ديوانه است! »


Atawāşawā Bihi Bal Hum Qawmun Ţāghūna

53

آيا يكديگر را بدان سفارش كرده‌اند؟ (نه) بلكه آنان گروهى طغيانگرند.


Fatawalla `Anhum Famā 'Anta Bimalūmin

54

پس از آنان روى برتاب، و تو سرزنش شده نيستى؛


Wa Dhakkir Fa'inna Adh-Dhikrá Tanfa`u Al-Mu'uminīna

55

و تذكر ده، چرا كه يادآورى، مؤمنان را سود مى‌بخشد.


Wa Mā Khalaqtu Al-Jinna Wa Al-'Insa 'Illā Liya`budūni

56

و جن و انسان [ها] را جز براى پرستش [خود] نيافريدم.


Mā 'Urīdu Minhum Min Rizqin Wa Mā 'Urīdu 'An Yuţ`imūni

57

از آنان هيچ روزى نمى‌خواهم، و نمى‌خواهم كه [به من‌] غذا دهند.


'Inna Allāha Huwa Ar-Razzāqu Dhū Al-Qūwati Al-Matīnu

58

[چرا] كه فقط خدا بسيار روزى دهنده [و] قدرتمند [و] استوار است


Fa'inna Lilladhīna Žalamū Dhanūbāan Mithla Dhanūbi 'Aşĥābihim Falā Yasta`jilūni

59

و در حقيقت براى كسانى كه ستم كردند، سهمى (از عذاب) همانند سهم ياران آنان است! پس به شتاب (از من) نخواهند.


Fawaylun Lilladhīna Kafarū Min Yawmihimu Al-Ladhī Yū`adūna

60

پس واى بر كسانى كه كفر ورزيدند از روز (رستاخيز) شان كه (بدان) وعده داده مى‌شوند!


سوره قبل

سوره الذاریات

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان