سوره الذاریات
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Adh-Dhāriyāti Dharwan
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ سوگند به بادهاى ذره افشان،
Fālĥāmilāti Wiqrāan
2و ابرهاى گرانبار،
Fāljāriyāti Yusrāan
3و سَبُك سيران،
Fālmuqassimāti 'Amrāan
4و تقسيمكنندگان كار [ها]،
'Innamā Tū`adūna Laşādiqun
5كه آنچه وعده داده شدهايد راست است،
Wa 'Inna Ad-Dīna Lawāqi`un
6و [روز] پاداش واقعيّت دارد.
Wa As-Samā'i Dhāti Al-Ĥubuki
7سوگند به آسمان مشبّك،
'Innakum Lafī Qawlin Mukhtalifin
8كه شما [درباره قرآن] در سخنى گوناگونيد.
Yu'ufaku `Anhu Man 'Ufika
9[بگوى] تا هر كه از آن برگشته، برگشته باشد.
Qutila Al-Kharrāşūna
10مرگ بر دروغپردازان!
Al-Ladhīna Hum Fī Ghamratin Sāhūna
11همانان كه در ورطه نادانى بىخبرند.
Yas'alūna 'Ayyāna Yawmu Ad-Dīni
12پرسند: «روز پاداش كى است؟»
Yawma Hum `Alá An-Nāri Yuftanūna
13همان روز كه آنان بر آتش، عقوبت [و آزموده] شوند.
Dhūqū Fitnatakum Hādhā Al-Ladhī Kuntum Bihi Tasta`jilūna
14عذابِ [موعودِ] خود را بچشيد، اين است همان [بلايى] كه با شتاب خواستار آن بوديد.
'Inna Al-Muttaqīna Fī Jannātin Wa `Uyūnin
15پرهيزگاران در باغها و چشمه سارانند.
Ākhidhīna Mā 'Ātāhum Rabbuhum 'Innahum Kānū Qabla Dhālika Muĥsinīna
16آنچه را پروردگارشان عطا فرموده مىگيرند، زيرا كه آنها پيش از اين نيكوكار بودند.
Kānū Qalīlāan Mina Al-Layli Mā Yahja`ūna
17و از شب اندكى را مىغنودند.
Wa Bil-'Asĥāri Hum Yastaghfirūna
18و در سحرگاهان [از خدا] طلب آمرزش مىكردند.
Wa Fī 'Amwālihim Ĥaqqun Lilssā'ili Wa Al-Maĥrūmi
19و در اموالشان براى سائل و محروم حقّى [معيّن] بود.
Wa Fī Al-'Arđi 'Āyātun Lilmūqinīna
20و روى زمين براى اهل يقين نشانههايى [متقاعد كننده] است،
Wa Fī 'Anfusikum 'Afalā Tubşirūna
21و در خود شما پس مگر نمىبينيد؟
Wa Fī As-Samā'i Rizqukum Wa Mā Tū`adūna
22و روزى شما و آنچه وعده داده شدهايد در آسمان است.
Fawarabbi As-Samā'i Wa Al-'Arđi 'Innahu Laĥaqqun Mithla Mā 'Annakum Tanţiqūna
23پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين، كه واقعاً او حقّ است همان گونه كه خود شما سخن مىگوييد.
Hal 'Atāka Ĥadīthu Đayfi 'Ibrāhīma Al-Mukramīna
24آيا خبر مهمانان ارجمند ابراهيم به تو رسيد؟
'Idh Dakhalū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qāla Salāmun Qawmun Munkarūna
25چون بر او درآمدند پس سلام گفتند. گفت: «سلام، مردمى ناشناسيد.»
Farāgha 'Ilá 'Ahlihi Fajā'a Bi`ijlin Samīnin
26پس آهسته به سوى زنش رفت و گوسالهاى فربه [و بريان] آورد.
Faqarrabahu 'Ilayhim Qāla 'Alā Ta'kulūna
27آن را به نزديكشان برد [و] گفت: «مگر نمىخوريد؟»
Fa'awjasa Minhum Khīfatan Qālū Lā Takhaf Wa Bashsharūhu Bighulāmin `Alīmin
28و [در دلش] از آنان احساس ترسى كرد. گفتند: «مترس.» و او را به پسرى دانا مژده دادند.
Fa'aqbalati Amra'atuhu Fī Şarratin Faşakkat Wajhahā Wa Qālat `Ajūzun `Aqīmun
29و زنش با فريادى [از شگفتى] سر رسيد و بر چهره خود زد و گفت: «زنى پير نازا [چگونه بزايد]؟»
Qālū Kadhāliki Qāla Rabbuki 'Innahu Huwa Al-Ĥakīmu Al-`Alīmu
30گفتند: «پروردگارت چنين فرموده است. او خود حكيم داناست.»
Qāla Famā Khaţbukum 'Ayyuhā Al-Mursalūna
31[ابراهيم] گفت: «اى فرستادگان! مأموريّت شما چيست؟»
Qālū 'Innā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Mujrimīna
32گفتند: «ما به سوى مردمى پليدكار فرستاده شدهايم،
Linursila `Alayhim Ĥijāratan Min Ţīnin
33تا سنگهايى از گِل رُس بر [سر] آنان فرو فرستيم.
Musawwamatan `Inda Rabbika Lilmusrifīna
34[كه] نزد پروردگارت براى مُسرفان نشانگذارى شده است.»
Fa'akhrajnā Man Kāna Fīhā Mina Al-Mu'uminīna
35پس هر كه از مؤمنان در آن [شهرها] بود بيرون برديم.
Famā Wajadnā Fīhā Ghayra Baytin Mina Al-Muslimīna
36و [لى] در آنجا جز يك خانه از فرمانبران [خدا بيشتر] نيافتيم.
Wa Taraknā Fīhā 'Āyatan Lilladhīna Yakhāfūna Al-`Adhāba Al-'Alīma
37و در آنجا براى آنها كه از عذاب پر درد مىترسند، عبرتى به جاى گذاشتيم.
Wa Fī Mūsá 'Idh 'Arsalnāhu 'Ilá Fir`awna Bisulţānin Mubīnin
38و [نيز] در [ماجراى] موسى، چون او را با حجّتى آشكار به سوى فرعون گسيل داشتيم.
Fatawallá Biruknihi Wa Qāla Sāĥirun 'Aw Majnūnun
39پس [فرعون] با اركان [دولت] خود روى برتافت و گفت: « [اين شخص،] ساحر يا ديوانهاى است.»
Fa'akhadhnāhu Wa Junūdahu Fanabadhnāhum Fī Al-Yammi Wa Huwa Mulīmun
40[تا] او و سپاهيانش را گرفتيم و آنان را در دريا افكنديم در حالى كه او [در آخرين لحظه] نكوهشگر [خود] بود.
Wa Fī `Ādin 'Idh 'Arsalnā `Alayhimu Ar-Rīĥa Al-`Aqīma
41و در [ماجراى] عاد [نيز]، چون بر [سر] آنها آن بادِ مُهلك را فرستاديم.
Mā Tadharu Min Shay'in 'Atat `Alayhi 'Illā Ja`alat/hu Kālrramīmi
42به هر چه مىوزيد آن را چون خاكسترِ استخوان مرده مىگردانيد.
Wa Fī Thamūda 'Idh Qīla Lahum Tamatta`ū Ĥattá Ĥīnin
43و در [ماجراى] ثمود [نيز عبرتى بود]، آن گاه كه به ايشان گفته شد: «تا چندى برخوردار شويد.»
Fa`atawā `An 'Amri Rabbihim Fa'akhadhat/humu Aş-Şā`iqatu Wa Hum Yanžurūna
44تا [آنكه] از فرمان پروردگار خود سر برتافتند و در حالى كه آنها مىنگريستند، آذرخش آنان را فروگرفت.
Famā Astaţā`ū Min Qiyāmin Wa Mā Kānū Muntaşirīna
45در نتيجه نه توانستند به پاى خيزند و نه طلب يارى كنند.
Wa Qawma Nūĥin Min Qablu 'Innahum Kānū Qawmāan Fāsiqīna
46و قوم نوح [نيز] پيش از آن [اقوامِ نامبرده همين گونه هلاك شدند]، زيرا آنها مردمى نافرمان بودند.
Wa As-Samā'a Banaynāhā Bi'ayydin Wa 'Innā Lamūsi`ūna
47و آسمان را به قدرت خود برافراشتيم، و بىگمان، ما [آسمان] گستريم.
Wa Al-'Arđa Farashnāhā Fani`ma Al-Māhidūna
48و زمين را گسترانيدهايم و چه نيكو گسترندگانيم.
Wa Min Kulli Shay'in Khalaqnā Zawjayni La`allakum Tadhakkarūna
49و از هر چيزى دو گونه [يعنى نر و ماده] آفريديم، اميد كه شما عبرت گيريد.
Fafirrū 'Ilá Allāhi 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun
50پس به سوى خدا بگريزيد، كه من شما را از طرف او بيمدهندهاى آشكارم.
Wa Lā Taj`alū Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara 'Innī Lakum Minhu Nadhīrun Mubīnun
51و با خدا معبودى ديگر قرار مدهيد كه من از جانب او هشداردهندهاى آشكارم.
Kadhālika Mā 'Atá Al-Ladhīna Min Qablihim Min Rasūlin 'Illā Qālū Sāĥirun 'Aw Majnūnun
52بدين سان بر كسانى كه پيش از آنها بودند هيچ پيامبرى نيامد جز اينكه گفتند: «ساحر يا ديوانهاى است.»
Atawāşawā Bihi Bal Hum Qawmun Ţāghūna
53آيا همديگر را به اين [سخن] سفارش كرده بودند؟ [نه!] بلكه آنان مردمى سركش بودند.
Fatawalla `Anhum Famā 'Anta Bimalūmin
54پس، از آنان روى بگردان، كه تو درخور نكوهش نيستى.
Wa Dhakkir Fa'inna Adh-Dhikrá Tanfa`u Al-Mu'uminīna
55و پند ده، كه مؤمنان را پند سود بخشد.
Wa Mā Khalaqtu Al-Jinna Wa Al-'Insa 'Illā Liya`budūni
56و جنّ و انس را نيافريدم جز براى آنكه مرا بپرستند.
Mā 'Urīdu Minhum Min Rizqin Wa Mā 'Urīdu 'An Yuţ`imūni
57از آنان هيچ روزيى نمىخواهم، و نمىخواهم كه مرا خوراك دهند.
'Inna Allāha Huwa Ar-Razzāqu Dhū Al-Qūwati Al-Matīnu
58خداست كه خود روزىبخشِ نيرومندِ استوار است.
Fa'inna Lilladhīna Žalamū Dhanūbāan Mithla Dhanūbi 'Aşĥābihim Falā Yasta`jilūni
59پس براى كسانى كه ستم كردند بهرهاى است از عذاب، همانند بهره عذابِ ياران [قبلى] شان. پس [بگو:] در خواستنِ عذاب از من، شتابزدگى نكنند.
Fawaylun Lilladhīna Kafarū Min Yawmihimu Al-Ladhī Yū`adūna
60پس واى بر كسانى كه كافر شدهاند از آن روزى كه وعده يافتهاند.