قرآن عثمان طه

سوره الرحمن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الرَّحْمٰنُ

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ او خداى رحمان است.


عَلَّمَ الْقُرْآنَ

2

كه قرآن را به رسولش تعليم كرد.


خَلَقَ الْإِنْسانَ

3

انسان را آفريد.


عَلَّمَهُ الْبَيانَ

4

به او سخن گفتن آموخت.


الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبانٍ

5

خورشيد و ماه با حساب خدايى در حركتند.


وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ يَسْجُدانِ

6

علف و درخت به اراده خدا خاضع مى‌باشند.


وَ السَّماءَ رَفَعَها وَ وَضَعَ الْمِيزانَ

7

آسمان را بالا برد و تعادل برقرار كرد.


أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزانِ

8

كه در ميزان طغيان نكنيد.


وَ أَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لا تُخْسِرُوا الْمِيزانَ

9

توزين را با عدالت بپا داريد و از ترازو كم نكنيد.


وَ الْأَرْضَ وَضَعَها لِلْأَنامِ

10

خدا زمين را براى مردم نهاد.


فِيها فاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْأَكْمامِ

11

در آن ميوه هست و خرما كه داراى غلافهاست.


وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَ الرَّيْحانُ

12

و دانه برگدار و گل.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

13

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد.


خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخَّارِ

14

اى انس و جن انسان را از گل خشكيده‌اى همچون سفال، آفريد.


وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ

15

و جن را از شعله خالص از آتش خلق كرد.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

16

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ

17

پروردگار دو مشرق و دو مغرب است.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

18

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد؟


مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ

19

دو دريا را فرستاد كه ملاقات مى‌كنند.


بَيْنَهُما بَرْزَخٌ لا يَبْغِيانِ

20

ميان آن دو حائلى است كه به هم تجاوز نمى‌كنند.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

21

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد؟


يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ

22

از آن دو مرواريد و مرجان خارج مى‌شود.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

23

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد!


وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ

24

براى خداست نهرهاى جارى شونده كه در دريا به وجود آمده و مانند مرزها (آشكار) هستند.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

25

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد؟


كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ

26

هر كه در زمين هست فانى شونده است.


وَ يَبْقيٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ

27

فقط ذات پروردگارت مى‌ماند كه صاحب عظمت و تكريم است.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

28

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد؟


يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ

29

از او مى‌خواهد هر كه در آسمانها و زمين هست خدا هر روز در كارى است.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

30

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد؟


سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلانِ

31

حتما براى حساب شما فارغ مى‌شويم اى دو ارزشمند.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

32

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


يا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطارِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ فَانْفُذُوا لا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطانٍ

33

اى جماعت جن و انس اگر مى‌توانيد از اطراف آسمانها و زمين خارج شويد خارج شويد نمى‌توانيد خارج شويد مگر با قدرتى.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

34

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد.


يُرْسَلُ عَلَيْكُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنْتَصِرانِ

35

بر شما شعله‌اى از آتش و دود فرستاده مى‌شود، كمك همديگر را نتوانيد.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

36

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّماءُ فَكانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهانِ

37

چون آسمان شكافته شود و همچون چرم سرخ گلگون گردد.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

38

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


فَيَوْمَئِذٍ لا يُسْئَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَ لا جَانٌّ

39

آن روز از گناهش سؤال نمى‌شود نه انسى و نه جنى.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

40

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ

41

شناخته مى‌شود گناهكاران با علامتشان و گرفته مى‌شود با موهاى پيشانى و قدمها.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

42

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


هذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ

43

اين آن جهنم است كه مجرمان انكارش مى‌كنند.


يَطُوفُونَ بَيْنَها وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ

44

ميان آن و ميان آب جوشان حركت مى‌كنند.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

45

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ

46

هر كه از مقام پروردگارش بترسد او را دو بهشت هست.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

47

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد.


ذَواتا أَفْنانٍ

48

داراى انواعى از نعمتها هستند.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

49

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد.


فِيهِما عَيْنانِ تَجْرِيانِ

50

در آن دو بهشت دو چشمه جارى هست.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

51

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


فِيهِما مِنْ كُلِّ فاكِهَةٍ زَوْجانِ

52

در آن دو از هر ميوه دو نوع هست.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

53

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خويش را تكذيب مى‌كنيد!


مُتَّكِئِينَ عَليٰ فُرُشٍ بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ جَنَي الْجَنَّتَيْنِ دانٍ

54

نشستگانند بر بساطهايى كه جوف آنها از حرير ضخيم است و ميوه دو بهشت به آنها نزديك است.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

55

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


فِيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ

56

در آن بساطها زنان شوهر دوستى هستند كه انس و جنى قبل از شوهران به آنها نزديكى نكرده است.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

57

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


كَأَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَ الْمَرْجانُ

58

گويى آنها ياقوت و مرجان هستند.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

59

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ

60

آيا جزاى احسان جز احسان است.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

61

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد.


وَ مِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ

62

و كمتر از آن دو، دو بهشت است.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

63

پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


مُدْهامَّتانِ

64

دو بهشت سر سبز مى‌باشند.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

65

پس كدام يك از آلاء خدايتان را تكذيب مى‌كنيد؟


فِيهِما عَيْنانِ نَضَّاخَتانِ

66

در آن دو دو چشمه هست فواره‌كنان.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

67

پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


فِيهِما فاكِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ

68

در آن دو ميوه‌اى و نخلى و انارى هست.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

69

پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


فِيهِنَّ خَيْراتٌ حِسانٌ

70

در آنها زنان خوش خلق و خوبروى هست.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

71

پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِي الْخِيامِ

72

زنان سيمين تن كه در خيمه‌ها محفوظند.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

73

پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ

74

ازاله بكارت نكرده از آنها پيش از شوهران، انس و جنى.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

75

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


مُتَّكِئِينَ عَليٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَ عَبْقَرِيٍّ حِسانٍ

76

تكيه مى‌كنند بر بساطها و بالشهايى نيكو.


فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

77

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟


تَبارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ

78

دائم الخير است نام پروردگار صاحب عظمت و انعام.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان