سوره الرحمن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الرَّحْمٰنُ
1بنام خداى رحمان رحيم؛ او خداى رحمان است.
عَلَّمَ الْقُرْآنَ
2كه قرآن را به رسولش تعليم كرد.
خَلَقَ الْإِنْسانَ
3انسان را آفريد.
عَلَّمَهُ الْبَيانَ
4به او سخن گفتن آموخت.
الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبانٍ
5خورشيد و ماه با حساب خدايى در حركتند.
وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ يَسْجُدانِ
6علف و درخت به اراده خدا خاضع مىباشند.
وَ السَّماءَ رَفَعَها وَ وَضَعَ الْمِيزانَ
7آسمان را بالا برد و تعادل برقرار كرد.
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزانِ
8كه در ميزان طغيان نكنيد.
وَ أَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لا تُخْسِرُوا الْمِيزانَ
9توزين را با عدالت بپا داريد و از ترازو كم نكنيد.
وَ الْأَرْضَ وَضَعَها لِلْأَنامِ
10خدا زمين را براى مردم نهاد.
فِيها فاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْأَكْمامِ
11در آن ميوه هست و خرما كه داراى غلافهاست.
وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَ الرَّيْحانُ
12و دانه برگدار و گل.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
13پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد.
خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخَّارِ
14اى انس و جن انسان را از گل خشكيدهاى همچون سفال، آفريد.
وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ
15و جن را از شعله خالص از آتش خلق كرد.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
16پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ
17پروردگار دو مشرق و دو مغرب است.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
18پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مىكنيد؟
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ
19دو دريا را فرستاد كه ملاقات مىكنند.
بَيْنَهُما بَرْزَخٌ لا يَبْغِيانِ
20ميان آن دو حائلى است كه به هم تجاوز نمىكنند.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
21پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مىكنيد؟
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ
22از آن دو مرواريد و مرجان خارج مىشود.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
23پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مىكنيد!
وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ
24براى خداست نهرهاى جارى شونده كه در دريا به وجود آمده و مانند مرزها (آشكار) هستند.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
25پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مىكنيد؟
كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ
26هر كه در زمين هست فانى شونده است.
وَ يَبْقيٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ
27فقط ذات پروردگارت مىماند كه صاحب عظمت و تكريم است.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
28پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مىكنيد؟
يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ
29از او مىخواهد هر كه در آسمانها و زمين هست خدا هر روز در كارى است.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
30پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مىكنيد؟
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلانِ
31حتما براى حساب شما فارغ مىشويم اى دو ارزشمند.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
32پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
يا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطارِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ فَانْفُذُوا لا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطانٍ
33اى جماعت جن و انس اگر مىتوانيد از اطراف آسمانها و زمين خارج شويد خارج شويد نمىتوانيد خارج شويد مگر با قدرتى.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
34پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد.
يُرْسَلُ عَلَيْكُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنْتَصِرانِ
35بر شما شعلهاى از آتش و دود فرستاده مىشود، كمك همديگر را نتوانيد.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
36پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّماءُ فَكانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهانِ
37چون آسمان شكافته شود و همچون چرم سرخ گلگون گردد.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
38پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
فَيَوْمَئِذٍ لا يُسْئَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَ لا جَانٌّ
39آن روز از گناهش سؤال نمىشود نه انسى و نه جنى.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
40پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ
41شناخته مىشود گناهكاران با علامتشان و گرفته مىشود با موهاى پيشانى و قدمها.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
42پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
هذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ
43اين آن جهنم است كه مجرمان انكارش مىكنند.
يَطُوفُونَ بَيْنَها وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ
44ميان آن و ميان آب جوشان حركت مىكنند.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
45پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ
46هر كه از مقام پروردگارش بترسد او را دو بهشت هست.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
47پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد.
ذَواتا أَفْنانٍ
48داراى انواعى از نعمتها هستند.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
49پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مىكنيد.
فِيهِما عَيْنانِ تَجْرِيانِ
50در آن دو بهشت دو چشمه جارى هست.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
51پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
فِيهِما مِنْ كُلِّ فاكِهَةٍ زَوْجانِ
52در آن دو از هر ميوه دو نوع هست.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
53پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خويش را تكذيب مىكنيد!
مُتَّكِئِينَ عَليٰ فُرُشٍ بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ جَنَي الْجَنَّتَيْنِ دانٍ
54نشستگانند بر بساطهايى كه جوف آنها از حرير ضخيم است و ميوه دو بهشت به آنها نزديك است.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
55پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
فِيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ
56در آن بساطها زنان شوهر دوستى هستند كه انس و جنى قبل از شوهران به آنها نزديكى نكرده است.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
57پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
كَأَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَ الْمَرْجانُ
58گويى آنها ياقوت و مرجان هستند.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
59پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ
60آيا جزاى احسان جز احسان است.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
61پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد.
وَ مِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ
62و كمتر از آن دو، دو بهشت است.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
63پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
مُدْهامَّتانِ
64دو بهشت سر سبز مىباشند.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
65پس كدام يك از آلاء خدايتان را تكذيب مىكنيد؟
فِيهِما عَيْنانِ نَضَّاخَتانِ
66در آن دو دو چشمه هست فوارهكنان.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
67پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
فِيهِما فاكِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ
68در آن دو ميوهاى و نخلى و انارى هست.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
69پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
فِيهِنَّ خَيْراتٌ حِسانٌ
70در آنها زنان خوش خلق و خوبروى هست.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
71پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِي الْخِيامِ
72زنان سيمين تن كه در خيمهها محفوظند.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
73پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ
74ازاله بكارت نكرده از آنها پيش از شوهران، انس و جنى.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
75پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
مُتَّكِئِينَ عَليٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَ عَبْقَرِيٍّ حِسانٍ
76تكيه مىكنند بر بساطها و بالشهايى نيكو.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
77پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد؟
تَبارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ
78دائم الخير است نام پروردگار صاحب عظمت و انعام.