بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الرَّحْمٰنُ

به نام خداى رحمان و رحيم.؛ همان رحمان.

عَلَّمَ الْقُرْآنَ

كه قرآن را تعليم كرد.

خَلَقَ الْإِنْسانَ

انسان را بيافريد.

عَلَّمَهُ الْبَيانَ

و بيانش بياموخت.

الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبانٍ

خورشيد و قمر با نظم و حسابى كه او مقرر كرده در حركتند.

وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ يَسْجُدانِ

روييدنى‌هاى بى‌ساقه و با ساقه برايش سجده مى‌كنند.

وَ السَّماءَ رَفَعَها وَ وَضَعَ الْمِيزانَ

آسمان را بر افراشته و ميزان نهاده.

أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزانِ

تا شما هم در سنجيدنها خيانت نكنيد.

وَ أَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لا تُخْسِرُوا الْمِيزانَ

و بايد كه وزن را با رعايت عدالت برقرار نموده و كم و زياد نكنيد.

وَ الْأَرْضَ وَضَعَها لِلْأَنامِ

و زمين را براى مردم گسترده كرد.

فِيها فاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْأَكْمامِ

زمينى كه در آن ميوه‌ها و نخل داراى غلاف هست.

وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَ الرَّيْحانُ

و دانه‌هاى داراى سبوس و گياهان معطر است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس اى جن و انس! ديگر كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را كفران مى‌كنيد؟.

خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخَّارِ

انسان را از لايه خشكيده‌اى چون سفال آفريد.

وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ

و جن را از شعله‌اى از آتش خلق كرد.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس اى جن و انس! ديگر كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را كفران مى‌كنيد؟.

رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ

پروردگارى كه پروردگار دو مشرق و دو مغرب (تابستانى و زمستانى) است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس اى جن و انس ديگر كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را كفران مى‌كنيد؟.

مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ

دو دريا (يكى شيرين در مخازن زير زمينى و يكى شور در اقيانوس‌ها) را بهم متصل كرد.

بَيْنَهُما بَرْزَخٌ لا يَبْغِيانِ

و بين آن دو فاصله‌اى قرار داد تا به يكديگر تجاوز نكنند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس اى جن و انس ديگر كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ

و از آن دو لؤلؤ و مرجان بيرون مى‌آيد.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس ديگر كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ

و براى او است كشتى‌هايى كه در دريا چون كوه پديد آمده.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ

هر چه بر گرده زمين است نابود مى‌شود.

وَ يَبْقيٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ

تنها ذات پروردگارت باقى مى‌ماند، چون او داراى صفات جلال و جمال است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس ديگر كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ

همه كسانى كه در آسمانها و زمينند از او درخواست مى‌كنند، و او همه روزه مشغول كارى نو است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس ديگر كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد.

سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلانِ

به زودى اى جن و انس به حسابتان خواهيم رسيد.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

يا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطارِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ فَانْفُذُوا لا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطانٍ

اى گروه جن و انس اگر مى‌توانيد از كرانه‌هاى آسمان و زمين راه فرارى يافته بگريزيد اين كار را بكنيد، ليكن از حساب ما و عذاب ما گريزى نداريد، مگر با حجت و عذر موجه.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس ديگر كداميك از نعمت‌هاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد؟.

يُرْسَلُ عَلَيْكُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنْتَصِرانِ

آتشى بدون دود و آتشى ديگر با دود بر شما مسلط مى‌كند، و ديگر نمى‌توانيد يكديگر را يارى كنيد.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّماءُ فَكانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهانِ

پس روزى كه آسمان شكافته شود، آن وقت مانند روغن مذاب سرخ مى‌گردد.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

فَيَوْمَئِذٍ لا يُسْئَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَ لا جَانٌّ

در آن روزنه ز انس و گناهش سؤال مى‌شود و نه از جن.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ

مجرمين از چهره‌شان شناخته مى‌شوند، و موى سر و پاهايشان را مى‌گيرند و در آتش مى‌افكنند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

هذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ

اين همان جهنمى است كه مجرمين تكذيبش مى‌كردند.

يَطُوفُونَ بَيْنَها وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ

بين آن و بين آبى در نهايت جوش، آمد و شد دارند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ

و آن كسى كه از مقام پروردگارش بيمناك است دو بهشت دارد.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد.

ذَواتا أَفْنانٍ

بهشت‌هايى كه انواع ميوه‌ها دارند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

فِيهِما عَيْنانِ تَجْرِيانِ

در آن دو بهشت دو چشمه جارى است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

فِيهِما مِنْ كُلِّ فاكِهَةٍ زَوْجانِ

در آن دو از هر ميوه دو صنف شناخته و ناشناخته هست.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

مُتَّكِئِينَ عَليٰ فُرُشٍ بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ جَنَي الْجَنَّتَيْنِ دانٍ

در حالى كه بر فرشهايى تكيه كرده‌اند كه آسترش از ابريشم است و ميوه‌هاى رسيده آن دو باغ در دست‌رس است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

فِيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ

در آنها همسرانى هست كه چشم به غير از شوهران نيفكنده نه انسى قبلا با آنان تماس گرفته و نه جنى.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

كَأَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَ الْمَرْجانُ

آنها همچون ياقوت و مرجانند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ

آرى مگر جزاى احسان جز احسان مى‌تواند باشد؟.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

وَ مِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ

قبل از آن دو بهشت، دو بهشت ديگر دارند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

مُدْهامَّتانِ

بهشت‌ها كه از شدت سبزى ميل به سياهى دارند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

فِيهِما عَيْنانِ نَضَّاخَتانِ

در آن دو نيز دو چشمه چون فواره هست.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

فِيهِما فاكِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ

در آن دو ميوه و نخل و انار است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

فِيهِنَّ خَيْراتٌ حِسانٌ

در آنها همسرانى خوش صورت و نيكو سيرت است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِي الْخِيامِ

سياه چشمانى كه هرگز از خيمه‌ها بيرون نمى‌شوند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ

زنانى كه قبلا نه انسانى با آنها تماس گرفته و نه جنى.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

مُتَّكِئِينَ عَليٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَ عَبْقَرِيٍّ حِسانٍ

در حالى كه بر بالش‌هاى سبز رنگ ابريشمين تكيه كرده‌اند كه بهترين بافت را دارد و بسيار زيبا است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

ديگر كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟.

تَبارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ

چه پر بركت است نام رحمان خدا كه پروردگار تو و داراى صفات جلال و جمال است.