بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الرَّحْمٰنُ

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ (خداى) گسترده‌مهر،

عَلَّمَ الْقُرْآنَ

قرآن را آموزش داد؛

خَلَقَ الْإِنْسانَ

انسان را آفريد،

عَلَّمَهُ الْبَيانَ

« بيان »را به او آموزش داد.

الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبانٍ

خورشيد و ماه، حساب شده (در حركت) اند،

وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ يَسْجُدانِ

و گياه و درخت (براى او) سجده مى‌كنند.

وَ السَّماءَ رَفَعَها وَ وَضَعَ الْمِيزانَ

و آسمان را برافراشت، و ترازو (و معيار) را نهاد،

أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزانِ

تا اينكه در مورد ترازو (و معيار) طغيان مكنيد.

وَ أَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لا تُخْسِرُوا الْمِيزانَ

و وزن را بر (اساس) دادگرى برپا داريد و ترازو را (نكاهيد و به مردم) خسارت نزنيد.

وَ الْأَرْضَ وَضَعَها لِلْأَنامِ

و زمين را براى آفريدگان نهاد،

فِيها فاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْأَكْمامِ

در حالى كه در آن ميوه و درخت خرماى داراى شكوفه است،

وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَ الرَّيْحانُ

و دانه (هاى) داراى برگ و گياه خوشبوست.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس (اى انسان‌ها و جنيان) كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخَّارِ

انسان را از گل خشكيده‌اى همچون سفال آفريد،

وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ

و جن را از زبانه (رنگارنگ بى‌دود) آتش آفريد.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ

(او) پروردگار دو خاور و پروردگار دو باختر است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ

دو دريا را درآميخت، در حالى كه روبروى همديگرند،

بَيْنَهُما بَرْزَخٌ لا يَبْغِيانِ

(و) بين آن دو مانعى است تا به يكديگر تجاوز نكنند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ

از آن دو (دريا) مرواريد و مرجان بيرون مى‌آيد.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ

و (كشتى‌هاى) روان گشته در دريا كه پديد آمده همچون كوه‌هاست فقط از آن اوست.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ

همه كسانى كه روى آن (زمين) هستند فناپذيرند،

وَ يَبْقيٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ

و ذات پروردگارت كه شكوهمند و ارجمند است باقى مى‌ماند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ

هر كس در آسمان و زمين است از او درخواست مى‌كند و او هر روز در كارى (و حالى) است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلانِ

اى دو گرانمايگان (انسان‌ها و جنيان) بزودى به (حساب) شما مى‌پردازيم.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

يا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطارِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ فَانْفُذُوا لا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطانٍ

اى گروه جن و انسان! اگر مى‌توانيد از اطراف آسمان‌ها و زمين نفوذ كنيد، پس نفوذ كنيد، (ولى) جز با تسلط نفوذ نمى‌كنيد.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

يُرْسَلُ عَلَيْكُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنْتَصِرانِ

شعله‌هايى از آتش و دود بر شما فرستاده مى‌شود و يارى نمى‌شويد؛ (و پيروز نمى‌شويد.)

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّماءُ فَكانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهانِ

پس هنگامى كه آسمان شكافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

فَيَوْمَئِذٍ لا يُسْئَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَ لا جَانٌّ

پس در آن روز هيچ انسان و جن از پيامد (گناه) ش پرسش نمى‌شود.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ

خلافكاران به چهره‌هايشان شناخته مى‌شوند؛ و زمام‌ها و گام‌هاى (شان) گرفته مى‌شود.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

هذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ

اين جهنمى است كه خلافكاران آن را دروغ مى‌انگاشتند.

يَطُوفُونَ بَيْنَها وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ

در حالى كه بين آن و بين آب سوزان جوشان مى‌چرخند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ

و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد، دو بوستان (بهشتى) است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

ذَواتا أَفْنانٍ

كه (آن دو بوستان) داراى (انواع درختان ميوه و) شاخساران است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

فِيهِما عَيْنانِ تَجْرِيانِ

در آن دو (بوستان) دو چشمه‌سار روانند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

فِيهِما مِنْ كُلِّ فاكِهَةٍ زَوْجانِ

در آن دو (بوستان،) از هر ميوه‌اى دو جفت است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

مُتَّكِئِينَ عَليٰ فُرُشٍ بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ جَنَي الْجَنَّتَيْنِ دانٍ

در حالى كه بر بسترهايى تكيه زده‌اند كه (آستر) داخل‌هاى آنها از حرير ضخيم است، و ميوه آن دو بوستان بهشتى نزديك (و در دسترس) است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

فِيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ

در آن (بهشت) ها همسرانى چشم فروهشته هستند كه پيش از آنان هيچ انسان و جنى با آنان تماس نگرفته است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

كَأَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَ الْمَرْجانُ

چنانكه گويى آنان همچون ياقوت و مرجانند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ

آيا پاداش نيكى جز نيكى است؟!

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

وَ مِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ

و پايين‌تر از آن دو (بوستان) دو بوستان (بهشتى ديگر) است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

مُدْهامَّتانِ

دو (بوستان) سبز سياه فامند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

فِيهِما عَيْنانِ نَضَّاخَتانِ

در آن دو (بوستان) دو چشمه سار فواره زن است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

فِيهِما فاكِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ

در آن دو (بوستان) ميوه و درخت خرما و انار است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

فِيهِنَّ خَيْراتٌ حِسانٌ

در آن (بهشت) ها زنانى نيكو (و) زيبايند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِي الْخِيامِ

حوريانى كه در خيمه‌هاى (بهشتى) پوشيده‌اند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ

پيش از آنان هيچ انسان و جنى با آن (حوري) ان تماس نگرفته است.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

مُتَّكِئِينَ عَليٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَ عَبْقَرِيٍّ حِسانٍ

در حالى كه (بهشتيان) بر بالش‌هاى سبز و (فرش‌هاى) كمياب زيبا تكيه زده‌اند.

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ

پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!

تَبارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ

خجسته و پايدار است نام پروردگارت كه شكوهمند و ارجمند است.