سوره الرحمن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الرَّحْمٰنُ
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ خداوند رحمان،
عَلَّمَ الْقُرْآنَ
2قرآن را تعليم فرمود،
خَلَقَ الْإِنْسانَ
3انسان را آفريد،
عَلَّمَهُ الْبَيانَ
4و به او «بيان» را آموخت.
الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبانٍ
5خورشيد و ماه با حساب منظمى مى‌گردند،
وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ يَسْجُدانِ
6و گياه و درخت براى او سجده مى‌كنند!
وَ السَّماءَ رَفَعَها وَ وَضَعَ الْمِيزانَ
7و آسمان را برافراشت، و ميزان و قانون (در آن) گذاشت،
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزانِ
8تا در ميزان طغيان نكنيد (و از مسير عدالت منحرف نشويد)،
وَ أَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لا تُخْسِرُوا الْمِيزانَ
9و وزن را بر اساس عدل برپا داريد و ميزان را كم نگذاريد!
وَ الْأَرْضَ وَضَعَها لِلْأَنامِ
10زمين را براى خلايق آفريد،
فِيها فاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْأَكْمامِ
11كه در آن ميوه‌ها و نخلهاى پرشكوفه است،
وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَ الرَّيْحانُ
12و دانه‌هايى كه همراه با ساقه و برگى است كه بصورت كاه درمى‌آيد، و گياهان خوشبو!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
13پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد (شما اى گروه جن و انس)؟!
خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخَّارِ
14انسان را از گل خشكيده‌اى همچون سفال آفريد،
وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ
15و جن را از شعله‌هاى مختلط و متحرك آتش خلق كرد!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
16پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ
17او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
18پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ
19دو درياى مختلف (شور و شيرين، گرم و سرد) را در كنار هم قرار داد، در حالى كه با هم تماس دارند؛
بَيْنَهُما بَرْزَخٌ لا يَبْغِيانِ
20در ميان آن دو برزخى است كه يكى بر ديگرى غلبه نمى‌كند (و به هم نمى‌آميزند)!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
21پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ
22از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مى‌شود.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
23پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ
24و براى اوست كشتيهاى ساخته شده كه در دريا به حركت درمى‌آيند و همچون كوهى هستند!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
25پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ
26همه كسانى كه روى آن [زمين] هستند فانى مى‌شوند،
وَ يَبْقيٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ
27و تنها ذات ذو الجلال و گرامى پروردگارت باقى مى‌ماند!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
28پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ
29تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند از او تقاضا مى‌كنند، و او هر روز در شأن و كارى است!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
30پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلانِ
31بزودى به حساب شما مى‌پردازيم اى دو گروه انس و جن!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
32پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
يا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطارِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ فَانْفُذُوا لا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطانٍ
33اى گروه جن و انس! اگر مى‌توانيد از مرزهاى آسمانها و زمين بگذريد، پس بگذريد، ولى هرگز نمى‌توانيد، مگر با نيرويى (فوق العاده)!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
34پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
يُرْسَلُ عَلَيْكُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنْتَصِرانِ
35شعله‌هايى از آتش بى‌دود، و دودهايى متراكم بر شما فرستاده مى‌شود؛ و نمى‌توانيد از كسى يارى بطلبيد!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
36پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّماءُ فَكانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهانِ
37در آن هنگام كه آسمان شكافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناكى رخ مى‌دهد كه تاب تحمل آن را نخواهيد داشت)!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
38پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
فَيَوْمَئِذٍ لا يُسْئَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَ لا جَانٌّ
39در آن روز هيچ كس از انس و جن از گناهش سؤال نمى‌شود (و همه چيز روشن است)!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
40پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ
41مجرمان از چهره‌هايشان شناخته مى‌شوند؛ و آن گاه آنها را از موهاى پيش سر، و پاهايشان مى‌گيرند (و به دوزخ مى‌افكنند)!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
42پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
هذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ
43اين همان دوزخى است كه مجرمان آن را انكار مى‌كردند!
يَطُوفُونَ بَيْنَها وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ
44امروز در ميان آن و آب سوزان در رفت و آمدند!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
45پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ
46و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتى است!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
47پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
ذَواتا أَفْنانٍ
48(آن دو باغ بهشتى) داراى انواع نعمتها و درختان پرطراوت است!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
49پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
فِيهِما عَيْنانِ تَجْرِيانِ
50در آنها دو چشمه هميشه جارى است!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
51پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
فِيهِما مِنْ كُلِّ فاكِهَةٍ زَوْجانِ
52در آن دو، از هر ميوه‌اى دو نوع وجود دارد (هر يك از ديگرى بهتر)!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
53پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
مُتَّكِئِينَ عَليٰ فُرُشٍ بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ جَنَي الْجَنَّتَيْنِ دانٍ
54اين در حالى است كه آنها بر فرشهايى تكيه كرده‌اند با آسترهايى از ديبا و ابريشم، و ميوه‌هاى رسيده آن دو باغ بهشتى در دسترس است!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
55پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
فِيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ
56در آن باغهاى بهشتى زنانى هستند كه جز به همسران خود عشق نمى‌ورزند؛ و هيچ انس و جن پيش از اينها با آنان تماس نگرفته است.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
57پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
كَأَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَ الْمَرْجانُ
58آنها همچون ياقوت و مرجانند!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
59پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ
60آيا جزاى نيكى جز نيكى است؟!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
61پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
وَ مِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ
62و پايين تر از آنها، دو باغ بهشتى ديگر است.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
63پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
مُدْهامَّتانِ
64هر دو خرم و سرسبزند!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
65پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
فِيهِما عَيْنانِ نَضَّاخَتانِ
66در آنها دو چشمه جوشنده است!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
67پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
فِيهِما فاكِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ
68در آنها ميوه‌هاى فراوان و درخت خرما و انار است!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
69پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
فِيهِنَّ خَيْراتٌ حِسانٌ
70و در آن باغهاى بهشتى زنانى نيكو خلق و زيبايند!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
71پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِي الْخِيامِ
72حوريانى كه در خيمه‌هاى بهشتى مستورند!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
73پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ
74هيچ انس و جن پيش از ايشان با آنها تماس نگرفته (و دوشيزه‌اند)!
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
75پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
مُتَّكِئِينَ عَليٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَ عَبْقَرِيٍّ حِسانٍ
76اين در حالى است كه بهشتيان بر تختهايى تكيه زده‌اند كه با بهترين و زيباترين پارچه‌هاى سبز رنگ پوشانده شده است.
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
77پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!
تَبارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ
78پربركت و زوال‌ناپذير است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو!
