سوره الرحمن
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلرَّحۡمَٰنُ
1بنام خداى رحمان رحيم؛ او خداى رحمان است.
عَلَّمَ ٱلۡقُرۡءَانَ
2كه قرآن را به رسولش تعليم كرد.
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ
3انسان را آفريد.
عَلَّمَهُ ٱلۡبَيَانَ
4به او سخن گفتن آموخت.
ٱلشَّمۡسُ وَ ٱلۡقَمَرُ بِحُسۡبَانٖ
5خورشيد و ماه با حساب خدايى در حركتند.
وَ ٱلنَّجۡمُ وَ ٱلشَّجَرُ يَسۡجُدَانِ
6علف و درخت به اراده خدا خاضع مى‌باشند.
وَ ٱلسَّمَآءَ رَفَعَهَا وَ وَضَعَ ٱلۡمِيزَانَ
7آسمان را بالا برد و تعادل برقرار كرد.
أَلَّا تَطۡغَوۡاْ فِي ٱلۡمِيزَانِ
8كه در ميزان طغيان نكنيد.
وَ أَقِيمُواْ ٱلۡوَزۡنَ بِٱلۡقِسۡطِ وَ لَا تُخۡسِرُواْ ٱلۡمِيزَانَ
9توزين را با عدالت بپا داريد و از ترازو كم نكنيد.
وَ ٱلۡأَرۡضَ وَضَعَهَا لِلۡأَنَامِ
10خدا زمين را براى مردم نهاد.
فِيهَا فَٰكِهَةٞ وَ ٱلنَّخۡلُ ذَاتُ ٱلۡأَكۡمَامِ
11در آن ميوه هست و خرما كه داراى غلافهاست.
وَ ٱلۡحَبُّ ذُو ٱلۡعَصۡفِ وَ ٱلرَّيۡحَانُ
12و دانه برگدار و گل.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
13پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد.
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِن صَلۡصَٰلٖ كَٱلۡفَخَّارِ
14اى انس و جن انسان را از گل خشكيده‌اى همچون سفال، آفريد.
وَ خَلَقَ ٱلۡجَآنَّ مِن مَّارِجٖ مِّن نَّارٖ
15و جن را از شعله خالص از آتش خلق كرد.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
16پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقَيۡنِ وَ رَبُّ ٱلۡمَغۡرِبَيۡنِ
17پروردگار دو مشرق و دو مغرب است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
18پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد؟
مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ يَلۡتَقِيَانِ
19دو دريا را فرستاد كه ملاقات مى‌كنند.
بَيۡنَهُمَا بَرۡزَخٞ لَّا يَبۡغِيَانِ
20ميان آن دو حائلى است كه به هم تجاوز نمى‌كنند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
21پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد؟
يَخۡرُجُ مِنۡهُمَا ٱللُّؤۡلُؤُ وَ ٱلۡمَرۡجَانُ
22از آن دو مرواريد و مرجان خارج مى‌شود.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
23پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد!
وَ لَهُ ٱلۡجَوَارِ ٱلۡمُنشَ‍َٔاتُ فِي ٱلۡبَحۡرِ كَٱلۡأَعۡلَٰمِ
24براى خداست نهرهاى جارى شونده كه در دريا به وجود آمده و مانند مرزها (آشكار) هستند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
25پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد؟
كُلُّ مَنۡ عَلَيۡهَا فَانٖ
26هر كه در زمين هست فانى شونده است.
وَ يَبۡقَىٰ وَجۡهُ رَبِّكَ ذُو ٱلۡجَلَٰلِ وَ ٱلۡإِكۡرَامِ
27فقط ذات پروردگارت مى‌ماند كه صاحب عظمت و تكريم است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
28پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد؟
يَسَۡٔلُهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ كُلَّ يَوۡمٍ هُوَ فِي شَأۡنٖ
29از او مى‌خواهد هر كه در آسمانها و زمين هست خدا هر روز در كارى است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
30پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد؟
سَنَفۡرُغُ لَكُمۡ أَيُّهَ ٱلثَّقَلَانِ
31حتما براى حساب شما فارغ مى‌شويم اى دو ارزشمند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
32پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ وَ ٱلۡإِنسِ إِنِ ٱسۡتَطَعۡتُمۡ أَن تَنفُذُواْ مِنۡ أَقۡطَارِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ فَٱنفُذُواْ لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلۡطَٰنٖ
33اى جماعت جن و انس اگر مى‌توانيد از اطراف آسمانها و زمين خارج شويد خارج شويد نمى‌توانيد خارج شويد مگر با قدرتى.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
34پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد.
يُرۡسَلُ عَلَيۡكُمَا شُوَاظٞ مِّن نَّارٖ وَ نُحَاسٞ فَلَا تَنتَصِرَانِ
35بر شما شعله‌اى از آتش و دود فرستاده مى‌شود، كمك همديگر را نتوانيد.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
36پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
فَإِذَا ٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ وَرۡدَةٗ كَٱلدِّهَانِ
37چون آسمان شكافته شود و همچون چرم سرخ گلگون گردد.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
38پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُسَۡٔلُ عَن ذَنۢبِهِۦٓ إِنسٞ وَ لَا جَآنّٞ
39آن روز از گناهش سؤال نمى‌شود نه انسى و نه جنى.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
40پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
يُعۡرَفُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ بِسِيمَٰهُمۡ فَيُؤۡخَذُ بِٱلنَّوَٰصِي وَ ٱلۡأَقۡدَامِ
41شناخته مى‌شود گناهكاران با علامتشان و گرفته مى‌شود با موهاى پيشانى و قدمها.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
42پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
43اين آن جهنم است كه مجرمان انكارش مى‌كنند.
يَطُوفُونَ بَيۡنَهَا وَ بَيۡنَ حَمِيمٍ ءَانٖ
44ميان آن و ميان آب جوشان حركت مى‌كنند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
45پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
وَ لِمَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ جَنَّتَانِ
46هر كه از مقام پروردگارش بترسد او را دو بهشت هست.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
47پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد.
ذَوَاتَآ أَفۡنَانٖ
48داراى انواعى از نعمتها هستند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
49پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد.
فِيهِمَا عَيۡنَانِ تَجۡرِيَانِ
50در آن دو بهشت دو چشمه جارى هست.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
51پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
فِيهِمَا مِن كُلِّ فَٰكِهَةٖ زَوۡجَانِ
52در آن دو از هر ميوه دو نوع هست.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
53پس كدام يك از نعمتهاى پروردگار خويش را تكذيب مى‌كنيد!
مُتَّكِ‍ِٔينَ عَلَىٰ فُرُشِۢ بَطَآئِنُهَا مِنۡ إِسۡتَبۡرَقٖ وَ جَنَى ٱلۡجَنَّتَيۡنِ دَانٖ
54نشستگانند بر بساطهايى كه جوف آنها از حرير ضخيم است و ميوه دو بهشت به آنها نزديك است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
55پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
فِيهِنَّ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ لَمۡ يَطۡمِثۡهُنَّ إِنسٞ قَبۡلَهُمۡ وَ لَا جَآنّٞ
56در آن بساطها زنان شوهر دوستى هستند كه انس و جنى قبل از شوهران به آنها نزديكى نكرده است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
57پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
كَأَنَّهُنَّ ٱلۡيَاقُوتُ وَ ٱلۡمَرۡجَانُ
58گويى آنها ياقوت و مرجان هستند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
59پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
هَلۡ جَزَآءُ ٱلۡإِحۡسَٰنِ إِلَّا ٱلۡإِحۡسَٰنُ
60آيا جزاى احسان جز احسان است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
61پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد.
وَ مِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ
62و كمتر از آن دو، دو بهشت است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
63پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
مُدۡهَآمَّتَانِ
64دو بهشت سر سبز مى‌باشند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
65پس كدام يك از آلاء خدايتان را تكذيب مى‌كنيد؟
فِيهِمَا عَيۡنَانِ نَضَّاخَتَانِ
66در آن دو دو چشمه هست فواره‌كنان.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
67پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
فِيهِمَا فَٰكِهَةٞ وَ نَخۡلٞ وَ رُمَّانٞ
68در آن دو ميوه‌اى و نخلى و انارى هست.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
69پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
فِيهِنَّ خَيۡرَٰتٌ حِسَانٞ
70در آنها زنان خوش خلق و خوبروى هست.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
71پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
حُورٞ مَّقۡصُورَٰتٞ فِي ٱلۡخِيَامِ
72زنان سيمين تن كه در خيمه‌ها محفوظند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
73پس كدام يك از آلاء پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
لَمۡ يَطۡمِثۡهُنَّ إِنسٞ قَبۡلَهُمۡ وَ لَا جَآنّٞ
74ازاله بكارت نكرده از آنها پيش از شوهران، انس و جنى.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
75پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
مُتَّكِ‍ِٔينَ عَلَىٰ رَفۡرَفٍ خُضۡرٖ وَ عَبۡقَرِيٍّ حِسَانٖ
76تكيه مى‌كنند بر بساطها و بالشهايى نيكو.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
77پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟
تَبَٰرَكَ ٱسۡمُ رَبِّكَ ذِي ٱلۡجَلَٰلِ وَ ٱلۡإِكۡرَامِ
78دائم الخير است نام پروردگار صاحب عظمت و انعام.
