سوره الرحمن
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلرَّحۡمَٰنُ
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ (خداى) گسترده‌مهر،
عَلَّمَ ٱلۡقُرۡءَانَ
2قرآن را آموزش داد؛
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ
3انسان را آفريد،
عَلَّمَهُ ٱلۡبَيَانَ
4« بيان »را به او آموزش داد.
ٱلشَّمۡسُ وَ ٱلۡقَمَرُ بِحُسۡبَانٖ
5خورشيد و ماه، حساب شده (در حركت) اند،
وَ ٱلنَّجۡمُ وَ ٱلشَّجَرُ يَسۡجُدَانِ
6و گياه و درخت (براى او) سجده مى‌كنند.
وَ ٱلسَّمَآءَ رَفَعَهَا وَ وَضَعَ ٱلۡمِيزَانَ
7و آسمان را برافراشت، و ترازو (و معيار) را نهاد،
أَلَّا تَطۡغَوۡاْ فِي ٱلۡمِيزَانِ
8تا اينكه در مورد ترازو (و معيار) طغيان مكنيد.
وَ أَقِيمُواْ ٱلۡوَزۡنَ بِٱلۡقِسۡطِ وَ لَا تُخۡسِرُواْ ٱلۡمِيزَانَ
9و وزن را بر (اساس) دادگرى برپا داريد و ترازو را (نكاهيد و به مردم) خسارت نزنيد.
وَ ٱلۡأَرۡضَ وَضَعَهَا لِلۡأَنَامِ
10و زمين را براى آفريدگان نهاد،
فِيهَا فَٰكِهَةٞ وَ ٱلنَّخۡلُ ذَاتُ ٱلۡأَكۡمَامِ
11در حالى كه در آن ميوه و درخت خرماى داراى شكوفه است،
وَ ٱلۡحَبُّ ذُو ٱلۡعَصۡفِ وَ ٱلرَّيۡحَانُ
12و دانه (هاى) داراى برگ و گياه خوشبوست.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
13پس (اى انسان‌ها و جنيان) كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِن صَلۡصَٰلٖ كَٱلۡفَخَّارِ
14انسان را از گل خشكيده‌اى همچون سفال آفريد،
وَ خَلَقَ ٱلۡجَآنَّ مِن مَّارِجٖ مِّن نَّارٖ
15و جن را از زبانه (رنگارنگ بى‌دود) آتش آفريد.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
16پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقَيۡنِ وَ رَبُّ ٱلۡمَغۡرِبَيۡنِ
17(او) پروردگار دو خاور و پروردگار دو باختر است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
18پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ يَلۡتَقِيَانِ
19دو دريا را درآميخت، در حالى كه روبروى همديگرند،
بَيۡنَهُمَا بَرۡزَخٞ لَّا يَبۡغِيَانِ
20(و) بين آن دو مانعى است تا به يكديگر تجاوز نكنند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
21پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
يَخۡرُجُ مِنۡهُمَا ٱللُّؤۡلُؤُ وَ ٱلۡمَرۡجَانُ
22از آن دو (دريا) مرواريد و مرجان بيرون مى‌آيد.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
23پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
وَ لَهُ ٱلۡجَوَارِ ٱلۡمُنشَ‍َٔاتُ فِي ٱلۡبَحۡرِ كَٱلۡأَعۡلَٰمِ
24و (كشتى‌هاى) روان گشته در دريا كه پديد آمده همچون كوه‌هاست فقط از آن اوست.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
25پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
كُلُّ مَنۡ عَلَيۡهَا فَانٖ
26همه كسانى كه روى آن (زمين) هستند فناپذيرند،
وَ يَبۡقَىٰ وَجۡهُ رَبِّكَ ذُو ٱلۡجَلَٰلِ وَ ٱلۡإِكۡرَامِ
27و ذات پروردگارت كه شكوهمند و ارجمند است باقى مى‌ماند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
28پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
يَسَۡٔلُهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ كُلَّ يَوۡمٍ هُوَ فِي شَأۡنٖ
29هر كس در آسمان و زمين است از او درخواست مى‌كند و او هر روز در كارى (و حالى) است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
30پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
سَنَفۡرُغُ لَكُمۡ أَيُّهَ ٱلثَّقَلَانِ
31اى دو گرانمايگان (انسان‌ها و جنيان) بزودى به (حساب) شما مى‌پردازيم.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
32پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ وَ ٱلۡإِنسِ إِنِ ٱسۡتَطَعۡتُمۡ أَن تَنفُذُواْ مِنۡ أَقۡطَارِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ فَٱنفُذُواْ لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلۡطَٰنٖ
33اى گروه جن و انسان! اگر مى‌توانيد از اطراف آسمان‌ها و زمين نفوذ كنيد، پس نفوذ كنيد، (ولى) جز با تسلط نفوذ نمى‌كنيد.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
34پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
يُرۡسَلُ عَلَيۡكُمَا شُوَاظٞ مِّن نَّارٖ وَ نُحَاسٞ فَلَا تَنتَصِرَانِ
35شعله‌هايى از آتش و دود بر شما فرستاده مى‌شود و يارى نمى‌شويد؛ (و پيروز نمى‌شويد.)
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
36پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
فَإِذَا ٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ وَرۡدَةٗ كَٱلدِّهَانِ
37پس هنگامى كه آسمان شكافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
38پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُسَۡٔلُ عَن ذَنۢبِهِۦٓ إِنسٞ وَ لَا جَآنّٞ
39پس در آن روز هيچ انسان و جن از پيامد (گناه) ش پرسش نمى‌شود.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
40پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
يُعۡرَفُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ بِسِيمَٰهُمۡ فَيُؤۡخَذُ بِٱلنَّوَٰصِي وَ ٱلۡأَقۡدَامِ
41خلافكاران به چهره‌هايشان شناخته مى‌شوند؛ و زمام‌ها و گام‌هاى (شان) گرفته مى‌شود.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
42پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
43اين جهنمى است كه خلافكاران آن را دروغ مى‌انگاشتند.
يَطُوفُونَ بَيۡنَهَا وَ بَيۡنَ حَمِيمٍ ءَانٖ
44در حالى كه بين آن و بين آب سوزان جوشان مى‌چرخند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
45پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
وَ لِمَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ جَنَّتَانِ
46و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد، دو بوستان (بهشتى) است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
47پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
ذَوَاتَآ أَفۡنَانٖ
48كه (آن دو بوستان) داراى (انواع درختان ميوه و) شاخساران است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
49پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
فِيهِمَا عَيۡنَانِ تَجۡرِيَانِ
50در آن دو (بوستان) دو چشمه‌سار روانند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
51پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
فِيهِمَا مِن كُلِّ فَٰكِهَةٖ زَوۡجَانِ
52در آن دو (بوستان،) از هر ميوه‌اى دو جفت است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
53پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
مُتَّكِ‍ِٔينَ عَلَىٰ فُرُشِۢ بَطَآئِنُهَا مِنۡ إِسۡتَبۡرَقٖ وَ جَنَى ٱلۡجَنَّتَيۡنِ دَانٖ
54در حالى كه بر بسترهايى تكيه زده‌اند كه (آستر) داخل‌هاى آنها از حرير ضخيم است، و ميوه آن دو بوستان بهشتى نزديك (و در دسترس) است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
55پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
فِيهِنَّ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ لَمۡ يَطۡمِثۡهُنَّ إِنسٞ قَبۡلَهُمۡ وَ لَا جَآنّٞ
56در آن (بهشت) ها همسرانى چشم فروهشته هستند كه پيش از آنان هيچ انسان و جنى با آنان تماس نگرفته است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
57پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
كَأَنَّهُنَّ ٱلۡيَاقُوتُ وَ ٱلۡمَرۡجَانُ
58چنانكه گويى آنان همچون ياقوت و مرجانند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
59پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
هَلۡ جَزَآءُ ٱلۡإِحۡسَٰنِ إِلَّا ٱلۡإِحۡسَٰنُ
60آيا پاداش نيكى جز نيكى است؟!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
61پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
وَ مِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ
62و پايين‌تر از آن دو (بوستان) دو بوستان (بهشتى ديگر) است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
63پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
مُدۡهَآمَّتَانِ
64دو (بوستان) سبز سياه فامند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
65پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
فِيهِمَا عَيۡنَانِ نَضَّاخَتَانِ
66در آن دو (بوستان) دو چشمه سار فواره زن است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
67پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
فِيهِمَا فَٰكِهَةٞ وَ نَخۡلٞ وَ رُمَّانٞ
68در آن دو (بوستان) ميوه و درخت خرما و انار است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
69پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
فِيهِنَّ خَيۡرَٰتٌ حِسَانٞ
70در آن (بهشت) ها زنانى نيكو (و) زيبايند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
71پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
حُورٞ مَّقۡصُورَٰتٞ فِي ٱلۡخِيَامِ
72حوريانى كه در خيمه‌هاى (بهشتى) پوشيده‌اند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
73پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
لَمۡ يَطۡمِثۡهُنَّ إِنسٞ قَبۡلَهُمۡ وَ لَا جَآنّٞ
74پيش از آنان هيچ انسان و جنى با آن (حوري) ان تماس نگرفته است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
75پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
مُتَّكِ‍ِٔينَ عَلَىٰ رَفۡرَفٍ خُضۡرٖ وَ عَبۡقَرِيٍّ حِسَانٖ
76در حالى كه (بهشتيان) بر بالش‌هاى سبز و (فرش‌هاى) كمياب زيبا تكيه زده‌اند.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
77پس كداميك از نعمت‌هاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟!
تَبَٰرَكَ ٱسۡمُ رَبِّكَ ذِي ٱلۡجَلَٰلِ وَ ٱلۡإِكۡرَامِ
78خجسته و پايدار است نام پروردگارت كه شكوهمند و ارجمند است.
