سوره الرحمن
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلرَّحۡمَٰنُ
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ خداوند رحمان،
عَلَّمَ ٱلۡقُرۡءَانَ
2قرآن را تعليم فرمود،
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ
3انسان را آفريد،
عَلَّمَهُ ٱلۡبَيَانَ
4و به او «بيان» را آموخت.
ٱلشَّمۡسُ وَ ٱلۡقَمَرُ بِحُسۡبَانٖ
5خورشيد و ماه با حساب منظمى مىگردند،
وَ ٱلنَّجۡمُ وَ ٱلشَّجَرُ يَسۡجُدَانِ
6و گياه و درخت براى او سجده مىكنند!
وَ ٱلسَّمَآءَ رَفَعَهَا وَ وَضَعَ ٱلۡمِيزَانَ
7و آسمان را برافراشت، و ميزان و قانون (در آن) گذاشت،
أَلَّا تَطۡغَوۡاْ فِي ٱلۡمِيزَانِ
8تا در ميزان طغيان نكنيد (و از مسير عدالت منحرف نشويد)،
وَ أَقِيمُواْ ٱلۡوَزۡنَ بِٱلۡقِسۡطِ وَ لَا تُخۡسِرُواْ ٱلۡمِيزَانَ
9و وزن را بر اساس عدل برپا داريد و ميزان را كم نگذاريد!
وَ ٱلۡأَرۡضَ وَضَعَهَا لِلۡأَنَامِ
10زمين را براى خلايق آفريد،
فِيهَا فَٰكِهَةٞ وَ ٱلنَّخۡلُ ذَاتُ ٱلۡأَكۡمَامِ
11كه در آن ميوهها و نخلهاى پرشكوفه است،
وَ ٱلۡحَبُّ ذُو ٱلۡعَصۡفِ وَ ٱلرَّيۡحَانُ
12و دانههايى كه همراه با ساقه و برگى است كه بصورت كاه درمىآيد، و گياهان خوشبو!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
13پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مىكنيد (شما اى گروه جن و انس)؟!
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِن صَلۡصَٰلٖ كَٱلۡفَخَّارِ
14انسان را از گل خشكيدهاى همچون سفال آفريد،
وَ خَلَقَ ٱلۡجَآنَّ مِن مَّارِجٖ مِّن نَّارٖ
15و جن را از شعلههاى مختلط و متحرك آتش خلق كرد!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
16پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقَيۡنِ وَ رَبُّ ٱلۡمَغۡرِبَيۡنِ
17او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
18پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ يَلۡتَقِيَانِ
19دو درياى مختلف (شور و شيرين، گرم و سرد) را در كنار هم قرار داد، در حالى كه با هم تماس دارند؛
بَيۡنَهُمَا بَرۡزَخٞ لَّا يَبۡغِيَانِ
20در ميان آن دو برزخى است كه يكى بر ديگرى غلبه نمىكند (و به هم نمىآميزند)!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
21پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
يَخۡرُجُ مِنۡهُمَا ٱللُّؤۡلُؤُ وَ ٱلۡمَرۡجَانُ
22از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مىشود.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
23پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
وَ لَهُ ٱلۡجَوَارِ ٱلۡمُنشََٔاتُ فِي ٱلۡبَحۡرِ كَٱلۡأَعۡلَٰمِ
24و براى اوست كشتيهاى ساخته شده كه در دريا به حركت درمىآيند و همچون كوهى هستند!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
25پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
كُلُّ مَنۡ عَلَيۡهَا فَانٖ
26همه كسانى كه روى آن [زمين] هستند فانى مىشوند،
وَ يَبۡقَىٰ وَجۡهُ رَبِّكَ ذُو ٱلۡجَلَٰلِ وَ ٱلۡإِكۡرَامِ
27و تنها ذات ذو الجلال و گرامى پروردگارت باقى مىماند!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
28پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
يَسَۡٔلُهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ كُلَّ يَوۡمٍ هُوَ فِي شَأۡنٖ
29تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند از او تقاضا مىكنند، و او هر روز در شأن و كارى است!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
30پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
سَنَفۡرُغُ لَكُمۡ أَيُّهَ ٱلثَّقَلَانِ
31بزودى به حساب شما مىپردازيم اى دو گروه انس و جن!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
32پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ وَ ٱلۡإِنسِ إِنِ ٱسۡتَطَعۡتُمۡ أَن تَنفُذُواْ مِنۡ أَقۡطَارِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ فَٱنفُذُواْ لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلۡطَٰنٖ
33اى گروه جن و انس! اگر مىتوانيد از مرزهاى آسمانها و زمين بگذريد، پس بگذريد، ولى هرگز نمىتوانيد، مگر با نيرويى (فوق العاده)!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
34پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
يُرۡسَلُ عَلَيۡكُمَا شُوَاظٞ مِّن نَّارٖ وَ نُحَاسٞ فَلَا تَنتَصِرَانِ
35شعلههايى از آتش بىدود، و دودهايى متراكم بر شما فرستاده مىشود؛ و نمىتوانيد از كسى يارى بطلبيد!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
36پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
فَإِذَا ٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ وَرۡدَةٗ كَٱلدِّهَانِ
37در آن هنگام كه آسمان شكافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناكى رخ مىدهد كه تاب تحمل آن را نخواهيد داشت)!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
38پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُسَۡٔلُ عَن ذَنۢبِهِۦٓ إِنسٞ وَ لَا جَآنّٞ
39در آن روز هيچ كس از انس و جن از گناهش سؤال نمىشود (و همه چيز روشن است)!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
40پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
يُعۡرَفُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ بِسِيمَٰهُمۡ فَيُؤۡخَذُ بِٱلنَّوَٰصِي وَ ٱلۡأَقۡدَامِ
41مجرمان از چهرههايشان شناخته مىشوند؛ و آن گاه آنها را از موهاى پيش سر، و پاهايشان مىگيرند (و به دوزخ مىافكنند)!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
42پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
43اين همان دوزخى است كه مجرمان آن را انكار مىكردند!
يَطُوفُونَ بَيۡنَهَا وَ بَيۡنَ حَمِيمٍ ءَانٖ
44امروز در ميان آن و آب سوزان در رفت و آمدند!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
45پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
وَ لِمَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ جَنَّتَانِ
46و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتى است!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
47پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
ذَوَاتَآ أَفۡنَانٖ
48(آن دو باغ بهشتى) داراى انواع نعمتها و درختان پرطراوت است!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
49پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
فِيهِمَا عَيۡنَانِ تَجۡرِيَانِ
50در آنها دو چشمه هميشه جارى است!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
51پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
فِيهِمَا مِن كُلِّ فَٰكِهَةٖ زَوۡجَانِ
52در آن دو، از هر ميوهاى دو نوع وجود دارد (هر يك از ديگرى بهتر)!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
53پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
مُتَّكِِٔينَ عَلَىٰ فُرُشِۢ بَطَآئِنُهَا مِنۡ إِسۡتَبۡرَقٖ وَ جَنَى ٱلۡجَنَّتَيۡنِ دَانٖ
54اين در حالى است كه آنها بر فرشهايى تكيه كردهاند با آسترهايى از ديبا و ابريشم، و ميوههاى رسيده آن دو باغ بهشتى در دسترس است!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
55پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
فِيهِنَّ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ لَمۡ يَطۡمِثۡهُنَّ إِنسٞ قَبۡلَهُمۡ وَ لَا جَآنّٞ
56در آن باغهاى بهشتى زنانى هستند كه جز به همسران خود عشق نمىورزند؛ و هيچ انس و جن پيش از اينها با آنان تماس نگرفته است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
57پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
كَأَنَّهُنَّ ٱلۡيَاقُوتُ وَ ٱلۡمَرۡجَانُ
58آنها همچون ياقوت و مرجانند!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
59پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
هَلۡ جَزَآءُ ٱلۡإِحۡسَٰنِ إِلَّا ٱلۡإِحۡسَٰنُ
60آيا جزاى نيكى جز نيكى است؟!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
61پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
وَ مِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ
62و پايين تر از آنها، دو باغ بهشتى ديگر است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
63پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
مُدۡهَآمَّتَانِ
64هر دو خرم و سرسبزند!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
65پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
فِيهِمَا عَيۡنَانِ نَضَّاخَتَانِ
66در آنها دو چشمه جوشنده است!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
67پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
فِيهِمَا فَٰكِهَةٞ وَ نَخۡلٞ وَ رُمَّانٞ
68در آنها ميوههاى فراوان و درخت خرما و انار است!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
69پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
فِيهِنَّ خَيۡرَٰتٌ حِسَانٞ
70و در آن باغهاى بهشتى زنانى نيكو خلق و زيبايند!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
71پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
حُورٞ مَّقۡصُورَٰتٞ فِي ٱلۡخِيَامِ
72حوريانى كه در خيمههاى بهشتى مستورند!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
73پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
لَمۡ يَطۡمِثۡهُنَّ إِنسٞ قَبۡلَهُمۡ وَ لَا جَآنّٞ
74هيچ انس و جن پيش از ايشان با آنها تماس نگرفته (و دوشيزهاند)!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
75پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
مُتَّكِِٔينَ عَلَىٰ رَفۡرَفٍ خُضۡرٖ وَ عَبۡقَرِيٍّ حِسَانٖ
76اين در حالى است كه بهشتيان بر تختهايى تكيه زدهاند كه با بهترين و زيباترين پارچههاى سبز رنگ پوشانده شده است.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
77پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
تَبَٰرَكَ ٱسۡمُ رَبِّكَ ذِي ٱلۡجَلَٰلِ وَ ٱلۡإِكۡرَامِ
78پربركت و زوالناپذير است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو!