بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ حم

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ حم

وَ الْكِتابِ الْمُبِينِ

سوگند به كتاب آشكار

إِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ

كه ما گردانيديمش قرآنى عربى شايد شما بخرد يابيد

وَ إِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ

و همانا آن است در مادر كتاب نزد ما فرازنده حكيم

أَ فَنَضْرِبُ عَنْكُمُ الذِّكْرَ صَفْحاً أَنْ كُنْتُمْ قَوْماً مُسْرِفِينَ

آيا مى‌زنيم از شما ذكر را (يادآورى را) كنارى كه شمائيد قومى فزونى‌جويان

وَ كَمْ أَرْسَلْنا مِنْ نَبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ

و بسا فرستاديم پيمبرى در پيشينيان

وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِءُونَ

و نمى‌آمدشان پيمبرى جز آنكه بودند بدو مسخره‌كنان

فَأَهْلَكْنا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشاً وَ مَضيٰ مَثَلُ الْأَوَّلِينَ

پس نابود ساختيم سخت‌تر از ايشان را در نيرو (جنگ‌آورى) و گذشت مثل پيشينيان

وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ

و اگر پرسيشان كه آفريده است آسمانها و زمين را هر آينه گويند آفريد آنها را خداى عزتمند دانا

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلاً لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ

آنكه گردانيد براى شما زمين را آرامگهى و نهاد براى شما در آن راههايى شايد رهبرى شويد

وَ الَّذِي نَزَّلَ مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَنْشَرْنا بِهِ بَلْدَةً مَيْتاً كَذٰلِكَ تُخْرَجُونَ

و آنكه فرستاد از آسمان آبى به اندازه‌اى پس زنده ساختيم بدان شهرى مرده را بدينگونه برون آورده شويد

وَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْواجَ كُلَّها وَ جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْفُلْكِ وَ الْأَنْعامِ ما تَرْكَبُونَ

و آنكه آفريد جفتها را همگى و قرار داد براى شما از كشتى و دامها آنچه را سوار شويد

لِتَسْتَوُوا عَليٰ ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَ تَقُولُوا سُبْحانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنا هٰذا وَ ما كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ

تا استوار شويد بر پشتهاى آن پس ياد آريد نعمت پروردگار خويش را گاهى كه استوار شديد بر آنها و گويند منزه است خدايى كه رام كرد براى ما اين را و نبوديم ما آن را هماوردان

وَ إِنَّا إِليٰ رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ

و هر آينه مائيم بسوى پروردگار خويش بازگشتگان

وَ جَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبادِهِ جُزْءاً إِنَّ الْإِنْسانَ لَكَفُورٌ مُبِينٌ

و قرار دادند براى او از بندگانش بخشى همانا انسان است ناسپاس آشكار

أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا يَخْلُقُ بَناتٍ وَ أَصْفاكُمْ بِالْبَنِينَ

يا بگرفت از آنچه بيافريدست دخترانى و برگزيده است شما را به پسران

وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِما ضَرَبَ لِلرَّحْمنِ مَثَلاً ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ كَظِيمٌ

و گاهى كه مژده داده شود يكيشان بدانچه زده است براى خداوند مهربان مثلى گردد چهره او سياه و او است خشم‌خورنده

أَ وَ مَنْ يُنَشَّؤُا فِي الْحِلْيَةِ وَ هُوَ فِي الْخِصامِ غَيْرُ مُبِينٍ

آيا آن كو آراسته گردد به زيور و او در ستيزه‌گرى (يا دشمنان) است ناآشكار

وَ جَعَلُوا الْمَلائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبادُ الرَّحْمٰنِ إِناثاً أَ شَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ وَ يُسْئَلُونَ

و قرار دادند فرشتگانى را كه بندگان خداى مهربانند مادگانى آيا گواه شدند آفرينش آنان را زود است نوشته شود گواهيشان و پرسش شوند

وَ قالُوا لَوْ شاءَ الرَّحْمٰنُ ما عَبَدْناهُمْ ما لَهُمْ بِذٰلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ

و گفتند اگر مى‌خواست خداوند مهربان نمى‌پرستيديمشان نيستشان بدان دانشى نيستند آنان جز آنكه دروغ مى‌گويند

أَمْ آتَيْناهُمْ كِتاباً مِنْ قَبْلِهِ فَهُمْ بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ

يا داديم بديشان كتابى پيش از آن پس ايشانند بدان چنگ‌زنندگان

بَلْ قالُوا إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَليٰ أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَليٰ آثارِهِمْ مُهْتَدُونَ

بلكه گفتند يافتيم پدران خويش را بر ملتى و مائيم همانا بر نشانيهاى آنان پيروان

وَ كَذٰلِكَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ إِلَّا قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَليٰ أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَليٰ آثارِهِمْ مُقْتَدُونَ

و بدينسان نفرستاديم پيش از تو در شهرى ترساننده‌اى جز آنكه گفتند هوسرانانش كه يافتيم همانا پدران خويش را بر ملتى و مائيم هر آينه بر نشانيهاى آنان پيروان

قالَ أَ وَ لَوْ جِئْتُكُمْ بِأَهْديٰ مِمَّا وَجَدْتُمْ عَلَيْهِ آباءَكُمْ قالُوا إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ

گفت و اگر چه بيارم شما را به راهنماتر از آنكه يافتيد بر آن پدران خويش را گفتند همانا مائيم بدانچه فرستاده شديد بدان كافران

فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ

پس انتقام گرفتيم از ايشان پس بنگر چگونه بود عاقبت تكذيب‌كنندگان

وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ إِنَّنِي بَراءٌ مِمَّا تَعْبُدُونَ

و هنگامى كه گفت ابراهيم به پدر خويش و قومش كه منم همانا بيزار از آنچه مى‌پرستيد

إِلَّا الَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُ سَيَهْدِينِ

مگر آنكه مرا آفريد كه او زود است رهبريم كند

وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فِي عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

و گردانيد آن را سخنى پايدار از پس خويش (يا در نژاد خويش) شايد ايشان بازگردند

بَلْ مَتَّعْتُ هٰؤُلاءِ وَ آباءَهُمْ حَتَّي جاءَهُمُ الْحَقُّ وَ رَسُولٌ مُبِينٌ

بلكه بهره‌مند ساختم ايشان و پدران ايشان را تا بيامدشان حق و فرستاده‌اى آشكار

وَ لَمَّا جاءَهُمُ الْحَقُّ قالُوا هٰذا سِحْرٌ وَ إِنَّا بِهِ كافِرُونَ

و هنگامى كه بيامدشان حق گفتند اين است جادويى و همانا مائيم بدان كافران

وَ قالُوا لَوْلا نُزِّلَ هٰذَا الْقُرْآنُ عَليٰ رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ

و گفتند چرا فرستاده نشد اين قرآن بر مردى از دو شهر بزرگوارى

أَ هُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً سُخْرِيًّا وَ رَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ

آيا آنان پخش كنند رحمت پروردگار تو را ما قسمت كرديم ميان ايشان روزى ايشان را در زندگانى دنيا و برترى داديم برخى از ايشان را بر برخى در پايه‌ها تا بگيرد بعضى از آنان بعضى را مسخره و رحمت پروردگار تو بهتر است از آنچه گرد آرند

وَ لَوْلا أَنْ يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً لَجَعَلْنا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمٰنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ وَ مَعارِجَ عَلَيْها يَظْهَرُونَ

و اگر نبود كه مى‌شدند مردم ملتى يگانه هر آينه قرار مى‌داديم براى آنان كه كفر ورزيدند به خداى مهربان براى خانه‌هاى آنان پوشهايى از سيم و نردبانهايى كه بر آنها برآيند

وَ لِبُيُوتِهِمْ أَبْواباً وَ سُرُراً عَلَيْها يَتَّكِئُونَ

و براى خانه‌هاى آنان درهايى و تختهايى كه بر آنها تكيه زنند

وَ زُخْرُفاً وَ إِنْ كُلُّ ذٰلِكَ لَمَّا مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ

و زيورى و هر آينه همه اينها بهره زندگانى دنيا است و آخرت است نزد پروردگار تو از آن پرهيزكاران

وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ

و هر كه روى برتابد از ياد خداى مهربان برمى‌انگيزيم برايش شيطانى پس او است وى را همنشين

وَ إِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ

و همانا آنان بازدارندشان از راه و پندارند كه ايشانند راه‌يافتگان

حَتَّي إِذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ

تا گاهى كه آيد ما را گويد كاش ميان من و تو دورى خاور و باختر بودى كه چه زشت همنشينى است

وَ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ

و هرگز سودتان ندهد امروز گاهى كه ستم كرديد كه شمائيد در عذاب شركت‌كنندگان

أَ فَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَ مَنْ كانَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ

پس آيا تو مى‌شنوانى كران را يا رهبرى كنى كوران را و آن را كه او است در گمراهى آشكار

فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ

پس اگر تو را بريم همانا مائيم از ايشان انتقام‌گيرندگان

أَوْ نُرِيَنَّكَ الَّذِي وَعَدْناهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِمْ مُقْتَدِرُونَ

يا نمائيم تو را آنچه بديشان وعده داديم همانا مائيم بر ايشان توانايان

فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ إِنَّكَ عَليٰ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ

پس چنگ آن بدانچه وحى شد بسويت كه تويى همانا بر راه راست

وَ إِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ وَ سَوْفَ تُسْئَلُونَ

و هر آينه آن يادآوريى است براى تو و قومت و زود است پرسش شويد

وَ سْئَلْ مَنْ أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رُسُلِنا أَ جَعَلْنا مِنْ دُونِ الرَّحْمٰنِ آلِهَةً يُعْبَدُونَ

و بپرس آن را كه فرستاديم پيش از تو از فرستادگان خويش آيا قرار داديم جز خداى مهربان خدايانى كه پرستش شوند

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسيٰ بِآياتِنا إِليٰ فِرْعَوْنَ وَ مَلَائِهِ فَقالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ الْعالَمِينَ

و همانا فرستاديم موسى را به آيتهاى خويش بسوى فرعون و كسانش پس گفت من فرستاده پروردگار جهانيان

فَلَمَّا جاءَهُمْ بِآياتِنا إِذا هُمْ مِنْها يَضْحَكُونَ

تا گاهى كه بيامدشان به آيتهاى ما ناگاه ايشانند بر آن خنده‌زنان

وَ ما نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها وَ أَخَذْناهُمْ بِالْعَذابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

و ننمائيمشان آيتى مگر آن است بزرگتر از خواهرش (ديگرى) و گرفتيمشان به عذاب باشد ايشان بازگردند

وَ قالُوا يا أَيُّهَا السَّاحِرُ ادْعُ لَنا رَبَّكَ بِما عَهِدَ عِنْدَكَ إِنَّنا لَمُهْتَدُونَ

و گفتند اى جادوگر بخوان براى ما پروردگار خويش را بدانچه نزد تو سپرده است كه مائيم همانا هدايت‌شدگان

فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِذا هُمْ يَنْكُثُونَ

پس هنگامى كه برداشتيم از ايشان عذاب را ناگاه ايشانند پيمان‌شكنان

وَ ناديٰ فِرْعَوْنُ فِي قَوْمِهِ قالَ يا قَوْمِ أَ لَيْسَ لِي مُلْكُ مِصْرَ وَ هذِهِ الْأَنْهارُ تَجْرِي مِنْ تَحْتِي أَ فَلا تُبْصِرُونَ

و بانگ برآورد فرعون در قوم خويش گفت اى قوم من آيا نيست از آن من پادشاهى مصر و اين جويها روانند از زيرم آيا نمى‌بينيد

أَمْ أَنَا خَيْرٌ مِنْ هٰذَا الَّذِي هُوَ مَهِينٌ وَ لا يَكادُ يُبِينُ

بلكه من بهترم از آن كه او است زبون و نيارد كه گويا گردد

فَلَوْلا أُلْقِيَ عَلَيْهِ أَسْوِرَةٌ مِنْ ذَهَبٍ أَوْ جاءَ مَعَهُ الْمَلائِكَةُ مُقْتَرِنِينَ

پس چرا افكنده نشد بر او دست‌بندهايى از زر يا بيايند با وى فرشتگان برابر (دوشادوش)

فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطاعُوهُ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقِينَ

پس سبكسر ساخت قومش را پس فرمانبردارش كردند كه بودند ايشان همانا گروهى نابفرمان

فَلَمَّا آسَفُونا انْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْناهُمْ أَجْمَعِينَ

تا گاهى كه به خشم آوردند ما را كين كشيديم از ايشان پس غرق ساختيم ايشان را همگى

فَجَعَلْناهُمْ سَلَفاً وَ مَثَلاً لِلْآخِرِينَ

پس گردانيديمشان گذشته و نمونه‌اى براى بازماندگان

وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلاً إِذا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ

و گاهى كه زده شد پسر مريم مثلى ناگاه قومت از او بازدارند (يا برگردند)

وَ قالُوا أَ آلِهَتُنا خَيْرٌ أَمْ هُوَ ما ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلاً بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ

و گفتند آيا خدايان ما بهترند يا او نزدندش براى تو جز به ستيزگى بلكه ايشانند گروهى ستيزه‌جويان

إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنا عَلَيْهِ وَ جَعَلْناهُ مَثَلاً لِبَنِي إِسْرائِيلَ

نيست او جز بنده‌اى كه بخشيديم بدو و گردانيديمش مثلى براى بنى اسرائيل

وَ لَوْ نَشاءُ لَجَعَلْنا مِنْكُمْ مَلائِكَةً فِي الْأَرْضِ يَخْلُفُونَ

و اگر مى‌خواستيم قرار مى‌داديم بجاى شما فرشتگانى در زمين جانشين شوند

وَ إِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ فَلا تَمْتَرُنَّ بِها وَ اتَّبِعُونِ هٰذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ

و همانا آن علمى است به ساعت پس شك نورزيد بدان و مرا پيروى كنيد اين است راهى راست

وَ لا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطانُ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ

و بازندارد شما را شيطان كه او شما را است دشمنى آشكار

وَ لَمَّا جاءَ عِيسيٰ بِالْبَيِّناتِ قالَ قَدْ جِئْتُكُمْ بِالْحِكْمَةِ وَ لِأُبَيِّنَ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ

و هنگامى كه بيامد عيسى به نشانيها گفت همانا آوردم شما را به حكمت و تا بيان كنم براى شما پاره آنچه را در آن اختلاف داريد پس بترسيد خدا را و مرا فرمان بريد

إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هٰذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ

همانا خدا است پروردگار من و پروردگار شما پس بپرستيدش اين است راهى راست

فَاخْتَلَفَ الْأَحْزابُ مِنْ بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ عَذابِ يَوْمٍ أَلِيمٍ

پس اختلاف كردند احزاب از ميان ايشان پس واى براى آنان كه ستم كردند از عذاب روزى دردناك

هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ

آيا چشم به راهند جز ساعت را كه بيايدشان ناگاه و ايشان ندانند

الْأَخِلاَّءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ

دوستان در آن روز بعضيشان بعضى را دشمنند مگر پرهيزكاران

يا عِبادِ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ

اى بندگان من نيست بيمى بر شما امروز و نه اندوهگين باشيد

الَّذِينَ آمَنُوا بِآياتِنا وَ كانُوا مُسْلِمِينَ

آنان كه ايمان آوردند به آيتهاى ما و بودند اسلام‌آرندگان

ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَ أَزْواجُكُمْ تُحْبَرُونَ

درآئيد به بهشت شما و همسرانتان شادمانان

يُطافُ عَلَيْهِمْ بِصِحافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ أَكْوابٍ وَ فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَ أَنْتُمْ فِيها خالِدُونَ

گردانيده شود بر ايشان جامهايى از زر و صراحى‌هايى و در آن است آنچه هوس كنند دلها و لذت برند ديدگان و شمائيد در آن جاودانان

وَ تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوها بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

و اين است بهشتى كه ارث داده شديدش بدانچه بوديد مى‌كرديد

لَكُمْ فِيها فاكِهَةٌ كَثِيرَةٌ مِنْها تَأْكُلُونَ

شما را است در آن ميوه فراوان كه از آن مى‌خوريد

إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذابِ جَهَنَّمَ خالِدُونَ

همانا گنهكاران در عذاب دوزخند جاودانان

لا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَ هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ

بريده نگردد از ايشان و ايشانند در آن سرافكندگان

وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لٰكِنْ كانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ

و ستم نكرديم بر ايشان و ليكن بودند ايشان ستمكاران

وَ نادَوْا يا مالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنا رَبُّكَ قالَ إِنَّكُمْ ماكِثُونَ

و بانگ برآوردند اى مالك حكم كند بر ما (يكسره كند كار ما را) پروردگارت گويد همانا شمائيد ماندگان

لَقَدْ جِئْناكُمْ بِالْحَقِّ وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كارِهُونَ

همانا آورديم شما را به حق و ليكن بيشتر شمائيد حق را ناخوش‌دارندگان

أَمْ أَبْرَمُوا أَمْراً فَإِنَّا مُبْرِمُونَ

بلكه استوار كردند كارى را كه مائيم همانا استواركنان

أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ بَليٰ وَ رُسُلُنا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ

يا پندارند كه ما نمى‌شنويم نهان ايشان و راز ايشان را بلى و فرستادگان ما نزد ايشانند نويسندگان

قُلْ إِنْ كانَ لِلرَّحْمنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعابِدِينَ

بگو اگر باشد خدا را فرزندى هر آينه منم نخستين پرستندگان

سُبْحانَ رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ

منزه است پروردگار آسمانها و زمين پروردگار عرش از آنچه مى‌ستايند

فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَ يَلْعَبُوا حَتَّي يُلاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ

پس بگذارشان فروروند و بازى كنند تا برسند روز خويش را آن روزى كه وعده داده شوند

وَ هُوَ الَّذِي فِي السَّماءِ إِلهٌ وَ فِي الْأَرْضِ إِلهٌ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ

و او است آنكه در آسمان خدا است و در زمين خدا است و او است حكيم دانا

وَ تَبارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما وَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

و فرخنده باد آنكه وى را پادشاهى آسمانها است و زمين و آنچه ميان آنها است و نزد او است علم ساعت و بسويش بازگردانيده شويد

وَ لا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفاعَةَ إِلَّا مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ

و دارا نيستند آنان كه جز وى خوانند شفاعت را جز آن كو گواهى دهد به حق و ايشان مى‌دانند

وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنّيٰ يُؤْفَكُونَ

و اگر پرسيشان كه آفريدستشان هر آينه گويند خدا پس كجا به دروغ رانده مى‌شوند

وَ قِيلِهِ يا رَبِّ إِنَّ هٰؤُلاءِ قَوْمٌ لا يُؤْمِنُونَ

و گفتارش كه پروردگارا همانا اينانند گروهى ايمان‌نيارندگان

فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَ قُلْ سَلامٌ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ

پس درگذر از ايشان و بگو سلامى پس زود است بدانند