بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ هنگامى كه زمين با لرزشش به لرزه درآورده شود،

وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها

و زمين (بار) گرانبارش را بيرون آورد.

وَ قالَ الْإِنْسانُ ما لَها

و انسان مى‌گويد:« آن (زمين) را چه شده؟! »

يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها

در آن روز آن (زمين) خبرهايش را مى‌گويد؛

بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحيٰ لَها

بخاطر اينكه پروردگارت بدان وحى (الهام) كرده است.

يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتاتاً لِيُرَوْا أَعْمالَهُمْ

در آن روز مردم (از قبرها بصورت گروه‌هاى) جداگانه بازآيند تا اعمالشان به آنان نشان داده شود.

فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ

پس كسى كه هموزن ذره‌اى (كار) نيك انجام دهد آن را مى‌بيند.

وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ

و كسى كه هموزن ذره‌اى (كار) بد انجام دهد آن را مى‌بيند.