بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ گاهى كه بلرزد زمين لرزشش را

وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها

و برون آرد زمين گرانهايش را (يا سنگين‌ها، يا كالاهايش را)

وَ قالَ الْإِنْسانُ ما لَها

و گويد انسان چيست آن را

يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها

آن روز بسرايد داستانهايش را

بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحيٰ لَها

كه پروردگارت سروش فرستاد بدان

يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتاتاً لِيُرَوْا أَعْمالَهُمْ

آن روز برون آيند مردم گوناگون تا نمايانده شوند كردارهاى خويش را

فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ

پس هر كه كند سنگينى ذره نيكى بيندش

وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ

و هر كه كند سنگينى ذره بدى بيندش