بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا زُلۡزِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ زِلۡزَالَهَا

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ هنگامى كه زمين با لرزشش به لرزه درآورده شود،

وَ أَخۡرَجَتِ ٱلۡأَرۡضُ أَثۡقَالَهَا

و زمين (بار) گرانبارش را بيرون آورد.

وَ قَالَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا لَهَا

و انسان مى‌گويد:« آن (زمين) را چه شده؟! »

يَوۡمَئِذٖ تُحَدِّثُ أَخۡبَارَهَا

در آن روز آن (زمين) خبرهايش را مى‌گويد؛

بِأَنَّ رَبَّكَ أَوۡحَىٰ لَهَا

بخاطر اينكه پروردگارت بدان وحى (الهام) كرده است.

يَوۡمَئِذٖ يَصۡدُرُ ٱلنَّاسُ أَشۡتَاتٗا لِّيُرَوۡاْ أَعۡمَٰلَهُمۡ

در آن روز مردم (از قبرها بصورت گروه‌هاى) جداگانه بازآيند تا اعمالشان به آنان نشان داده شود.

فَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٍ خَيۡرٗا يَرَهُۥ

پس كسى كه هموزن ذره‌اى (كار) نيك انجام دهد آن را مى‌بيند.

وَ مَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٖ شَرّٗا يَرَهُۥ

و كسى كه هموزن ذره‌اى (كار) بد انجام دهد آن را مى‌بيند.