سوره الزلزلة
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا زُلۡزِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ زِلۡزَالَهَا
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ آن گاه كه زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود،
وَ أَخۡرَجَتِ ٱلۡأَرۡضُ أَثۡقَالَهَا
2و زمين بارهاى سنگين خود را برون افكند،
وَ قَالَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا لَهَا
3و انسان گويد: « [زمين] را چه شده است؟»
يَوۡمَئِذٖ تُحَدِّثُ أَخۡبَارَهَا
4آن روز است كه [زمين] خبرهاى خود را باز گويد.
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوۡحَىٰ لَهَا
5[همان گونه] كه پروردگارت بدان وحى كرده است.
يَوۡمَئِذٖ يَصۡدُرُ ٱلنَّاسُ أَشۡتَاتٗا لِّيُرَوۡاْ أَعۡمَٰلَهُمۡ
6آن روز، مردم [به حال] پراكنده برآيند تا [نتيجه] كارهايشان به آنان نشان داده شود.
فَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٍ خَيۡرٗا يَرَهُۥ
7پس هر كه هموزن ذرّهاى نيكى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد.
وَ مَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٖ شَرّٗا يَرَهُۥ
8و هر كه هموزن ذرّهاى بدى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد.