بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الم

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ الف لام میم

تَنْزِيلُ الْكِتابِ لا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ

فرود آوردن كتاب نيست شكى در آن از پروردگار جهانيان

أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أَتاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ

يا گويند دروغ بست آن را بلكه آن است حق از پروردگارت تا بترسانى گروهى را كه نيامدستشان بيم‌دهنده‌اى پيش از تو شايد ايشان رهبرى شوند

اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَويٰ عَلَي الْعَرْشِ ما لَكُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا شَفِيعٍ أَ فَلا تَتَذَكَّرُونَ

خدا است آنكه آفريد آسمانها و زمين را و آنچه ميان آنها است در شش روز سپس استوار شد بر عرش نيست شما را جز او دوست و نه شفاعتگرى پس آيا يادآور نمى‌شويد

يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّماءِ إِلَي الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ

بپردازد كار را از آسمان بسوى زمين سپس بالا رود بسويش در روزى كه اندازه آن هزار سال است از آنچه مى‌شمريد

ذٰلِكَ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

اين است داناى نهان و هويدا آن عزتمند مهربان

الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِينٍ

آن كو نكو كرد هر چيزى آفرينش آن را و آغاز كرد آفرينش انسان را از گل

ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ ماءٍ مَهِينٍ

پس گردانيد نژادش را از چكه‌اى از آبى پست

ثُمَّ سَوَّاهُ وَ نَفَخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَلِيلاً ما تَشْكُرُونَ

سپس آراستش و دميد در آن از روح خويش و گذاشت براى شما گوش و ديدگان و دلها را به كمى سپاس گزاريد

وَ قالُوا أَ إِذا ضَلَلْنا فِي الْأَرْضِ أَ إِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ بَلْ هُمْ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ كافِرُونَ

و گفتند آيا هر گاه گم شديم در زمين آيا مائيم در آفرينشى نوين بلكه ايشانند به ملاقات پروردگار خويش كافران

قُلْ يَتَوَفَّاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِليٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ

بگو دريابد شما را فرشته مرگ كه گمارده شده است بر شما سپس بسوى پروردگار خويش بازگردانيده شويد

وَ لَوْ تَريٰ إِذِ الْمُجْرِمُونَ ناكِسُوا رُءُوسِهِمُ عِنْدَ رَبِّهِمْ رَبَّنا أَبْصَرْنا وَ سَمِعْنا فَارْجِعْنا نَعْمَلْ صالِحاً إِنَّا مُوقِنُونَ

و اگر بينى هنگامى كه گنهكاران سرافكندگانند نزد پروردگارشان پروردگارا ديديم و شنيديم پس برگردان ما را تا بكنيم كارى شايسته همانا مائيم يقين‌دارندگان

وَ لَوْ شِئْنا لَآتَيْنا كُلَّ نَفْسٍ هُداها وَ لٰكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ

و اگر مى‌خواستيم هر آينه مى‌داديم به هر كس رهبريش را و ليكن استوار گشت سخن از من كه همانا پر سازم دوزخ را از پريان و مردم همگى

فَذُوقُوا بِما نَسِيتُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هٰذا إِنَّا نَسِيناكُمْ وَ ذُوقُوا عَذابَ الْخُلْدِ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

پس بچشيد بدانچه فراموش كرديد رسيدن را به روزتان اين همانا ما فراموشتان كرديم و بچشيد عذاب دوزخ را بدانچه بوديد مى‌كرديد

إِنَّما يُؤْمِنُ بِآياتِنَا الَّذِينَ إِذا ذُكِّرُوا بِها خَرُّوا سُجَّداً وَ سَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ هُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ

جز اين نيست كه ايمان آرند به آيتهاى ما آنان كه هر گاه يادآورى شوند بدانها بيفتد سجده‌كنان و تسبيح گويند به سپاس پروردگار خويش و ايشانند كبرناورزندگان

تَتَجافيٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ

دورى گزيند پهلوهاى ايشان از خوابگاه‌ها خوانند پروردگار خويش را بيمى و اميدى و از آنچه روزيشان داديم ببخشند

فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ

پس نمى‌داند كسى چه نهان شده است براى ايشان از روشنى‌چشم پاداشى بدانچه بودند مى‌كردند

أَ فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً لا يَسْتَوُونَ

پس آيا آنكه مؤمن است مانند آنى است كه نابفرمان است نيستند يكسان

أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْويٰ نُزُلاً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ

اما آنان كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند پس ايشان را باغستان جايگاه پيشكشى بدانچه بودند مى‌كردند

وَ أَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْواهُمُ النَّارُ كُلَّما أَرادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْها أُعِيدُوا فِيها وَ قِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذابَ النَّارِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ

و اما آنان كه نافرمانى كردند پس جايگاه ايشان است آتش هر گاه خواهند برون آيند از آن بازگردانيده شوند در آن و گفته شود براى ايشان بچشيد عذاب آتشى را كه بوديد بدان تكذيب مى‌كرديد

وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنيٰ دُونَ الْعَذابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

و همانا بچشانيمشان از شكنجه نزديك نارسيده به شكنجه بزرگ باشد ايشان بازگردند

وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْها إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ

و كيست ستمگرتر از آنكه يادآورى شود به آيتهاى پروردگار خويش پس روى برتابد از آنها همانا مائيم از گنهكاران كين‌كشندگان

وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَي الْكِتابَ فَلا تَكُنْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقائِهِ وَ جَعَلْناهُ هُديً لِبَنِي إِسْرائِيلَ

و همانا داديم به موسى كتاب را پس نباش در شكى از ملاقاتش و گردانيديمش رهبريى براى بنى اسرائيل

وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ كانُوا بِآياتِنا يُوقِنُونَ

و گردانيديم از ايشان پيشوايانى كه راهنمايى مى‌كنند به فرمان ما چنان كه شكيبايى كردند و بودند به آيتهاى ما يقين‌دارندگان

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ فِيما كانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ

و همانا پروردگارت جدايى افكند ميانشان روز رستاخيز در آنچه بودند در آن اختلاف مى‌كردند

أَ وَ لَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَساكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذٰلِكَ لَآياتٍ أَ فَلا يَسْمَعُونَ

آيا رهبريشان نكرد كه بسا نابود ساختيم پيش از ايشان از قرنهايى كه روانند در آرامگاه‌هاى آنان همانا در اين است آيتهايى آيا نمى‌شنوند

أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْماءَ إِلَي الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعامُهُمْ وَ أَنْفُسُهُمْ أَ فَلا يُبْصِرُونَ

آيا نديدند كه روان مى‌سازيم آب را بسوى زمينى خشكزار پس برون آريم بدان كشتى را كه مى‌خورند از آن دامهاى ايشان و ايشان پس آيا نمى‌نگرند

وَ يَقُولُونَ مَتيٰ هٰذَا الْفَتْحُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ

و گويند كى است اين گشايش (يا پيروزى) اگر هستيد راستگويان

قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لا يَنْفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمانُهُمْ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ

بگو روز پيروزى سود ندهد آنان را كه كفر ورزيدند ايمانشان و نه مهلت داده شوند

فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ انْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ

پس روى برتاب از ايشان و منتظر باش كه ايشانند منتظران