سوره السجدة
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Alif-Lām-Mīm
1به نام خداى گستردهمهر مهرورز؛ الف، لام، ميم.
Tanzīlu Al-Kitābi Lā Rayba Fīhi Min Rabbi Al-`Ālamīna
2فرو فرستادن كتاب (قرآن) كه هيچ ترديدى در آن نيست، از [سوى] پروردگار جهانيان است.
'Am Yaqūlūna Aftarāhu Bal Huwa Al-Ĥaqqu Min Rabbika Litundhira Qawmāan Mā 'Atāhum Min Nadhīrin Min Qablika La`allahum Yahtadūna
3آيا (مشركان) مىگويند:« (پيامبر) به دروغ آن را (به خدا) نسبت داده است. »بلكه آن (سخن) حق است در حالى كه از سوى پروردگار توست؛ تا گروهى را هشدار دهى كه پيش از تو هيچ هشدارگرى براى آنان نيامده است، باشد كه آنان رهنمون شوند.
Al-Lahu Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Fī Sittati 'Ayyāmin Thumma Astawá `Alá Al-`Arshi Mā Lakum Min Dūnihi Min Walīyin Wa Lā Shafī`in 'Afalā Tatadhakkarūna
4خدا، كسى است كه آسمانها و زمين و آنچه را بين آن دواست در شش روز [و دوره] آفريد، سپس بر تخت (جهاندارى و تدبير هستى) تسلط يافت؛ براى شما غير از او هيچ سرپرست و شفاعتگرى نيست؛ آيا (غافليد) و متذكر نمىشويد؟!
Yudabbiru Al-'Amra Mina As-Samā'i 'Ilá Al-'Arđi Thumma Ya`ruju 'Ilayhi Fī Yawmin Kāna Miqdāruhu 'Alfa Sanatin Mimmā Ta`uddūna
5كارها را از آسمان تازمين تدبير مى كند؛ سپس در روزى كه مقدار آن هزار سال است از آنچه شما مىشماريد، به سوى او بالا مى رود.
Dhālika `Ālimu Al-Ghaybi Wa Ash-Shahādati Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
6آن (خدا) داناى نهان و آشكار است؛ [و] شكست ناپذير مهرورز است.
Al-Ladhī 'Aĥsana Kulla Shay'in Khalaqahu Wa Bada'a Khalqa Al-'Insāni Min Ţīnin
7(همان) كسى كه هر چيزى را كه آن را آفريد، نيكوگردانيد؛ و آفرينش انسان را از گل آغاز كرد؛
Thumma Ja`ala Naslahu Min Sulālatin Min Mā'in Mahīnin
8سپس نسل اورا از چكيدهاى از آبى پست قرارداد؛
Thumma Sawwāhu Wa Nafakha Fīhi Min Rūĥihi Wa Ja`ala Lakumu As-Sam`a Wa Al-'Abşāra Wa Al-'Af'idata Qalīlāan Mā Tashkurūna
9سپس اورا مرتب نمود و از روح خود در او دميد؛ و براى شما گوش و چشمها و دلها (ى سوزان) قرارداد؛ چه اندك سپاسگزارى مىكنيد.
Wa Qālū 'A'idhā Đalalnā Fī Al-'Arđi 'A'innā Lafī Khalqin Jadīdin Bal Hum Biliqā'i Rabbihim Kāfirūna
10و (كافران) گفتند:« آيا هنگامى كه (ما مرديم و) در زمين گم شديم آيا براستى ما در آفرينش جديدى خواهيم بود؟! »بلكه آنان ملاقات پروردگارشان را (در رستاخيز) منكرند.
Qul Yatawaffākum Malaku Al-Mawti Al-Ladhī Wukkila Bikum Thumma 'Ilá Rabbikum Turja`ūna
11بگو:« فرشته مرگ كه بر شما گماشته شده، (جان) شما را بطور كامل مىگيرد؛ سپس فقط به سوى پروردگارتان باز گردانده مىشويد. »
Wa Law Tará 'Idhi Al-Mujrimūna Nākisū Ru'ūsihim `Inda Rabbihim Rabbanā 'Abşarnā Wa Sami`nā Fārji`nā Na`mal Şāliĥāan 'Innā Mūqinūna
12و اى كاش خلافكاران را مىديدى هنگامى كه آنان در پيشگاه پروردگارشان سرافكنده مىشوند، (و مىگويند:) اى پروردگار ما! ديديم و شنيديم؛ پس ما را بازگردان تا [كار] شايستهاى انجام دهيم؛ [چرا] كه ما يقين پيدا كرديم.
Wa Law Shi'nā La'ātaynā Kulla Nafsin Hudāhā Wa Lakin Ĥaqqa Al-Qawlu Minnī La'amla'anna Jahannama Mina Al-Jinnati Wa An-Nāsi 'Ajma`īna
13و اگر (بر فرض) مىخواستيم حتما به هر شخص رهنمودش را (به اجبار) مىداديم. و ليكن گفتار (سنت گونه اى) از طرف من تحقق يافته كه: قطعا جهنم را از همه جنها و مردم پرخواهم كرد!
Fadhūqū Bimā Nasītum Liqā'a Yawmikum Hādhā 'Innā Nasīnākum Wa Dhūqū `Adhāba Al-Khuldi Bimā Kuntum Ta`malūna
14پس (به دوزخيان مىگويم: عذاب را) بچشيد، به خاطر اينكه ملاقات اين روزتان را فراموش كرديد، در حقيقت ما (نيز) شما را به فراموشى سپرديم؛ و بخاطر آنچه همواره انجام مىداديد، عذاب ماندگار را بچشيد!
'Innamā Yu'uminu Bi'āyātinā Al-Ladhīna 'Idhā Dhukkirū Bihā Kharrū Sujjadāan Wa Sabbaĥū Biĥamdi Rabbihim Wa Hum Lā Yastakbirūna
15فقط كسانى به آيات ما ايمان مىآورند كه هر گاه بدان (آيات) يادآورى شدند، سجده كنان (بر زمين) مى افتند، و با ستايش پرودگارشان تسبيح مىگويند؛ در حالى كه آنان تكبر نمىورزند.
Tatajāfá Junūbuhum `Ani Al-Mađāji`i Yad`ūna Rabbahum Khawfāan Wa Ţama`āan Wa Mimmā Razaqnāhum Yunfiqūna
16پهلوهايشان (براى نماز) از بسترها بلند مىشود، در حالى كه پروردگارشان را بخاطر ترس و اميد مىخوانند، و از آنچه كه روزى آنان كردهايم (در راه خدا) مصرف مىكنند.
Falā Ta`lamu Nafsun Mā 'Ukhfiya Lahum Min Qurrati 'A`yunin Jazā'an Bimā Kānū Ya`malūna
17پس هيچ شخصى نمىداند آنچه از (مايه) روشنى چشمان براى شان نهفته شده، به پاداش آنچه همواره انجام مىدادند.
'Afaman Kāna Mu'umināan Kaman Kāna Fāsiqāan Lā Yastawūna
18و آيا كسى كه مؤمن باشد همانند كسى است كه نافرمانبردار است؟ مساوى نيستند.
'Ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Falahum Jannātu Al-Ma'wā Nuzulāan Bimā Kānū Ya`malūna
19كسانى كه ايمان آوردند و [كارهاى] شايسته انجام دادند، پس بوستانهاى (بهشتى) منزلگاه براى آنان است، در حالى كه (نخستين) پذيرايى است بخاطر آنچه همواره انجام مىدادند.
Wa 'Ammā Al-Ladhīna Fasaqū Fama'whumu An-Nāru Kullamā 'Arādū 'An Yakhrujū Minhā 'U`īdū Fīhā Wa Qīla Lahum Dhūqū `Adhāba An-Nāri Al-Ladhī Kuntum Bihi Tukadhdhibūna
20و اما كسانى كه نافرمانبردار شدند، پس مقصدشان آتش است؛ هر گاه بخواهند كه از آن خارج شوند، در آن بازگردانده مىشوند. و به آنان گفته مىشود:« بچشيد عذاب آتشى را كه همواره آن را دروغ مى انگاشتيد! »
Wa Lanudhīqannahum Mina Al-`Adhābi Al-'Adná Dūna Al-`Adhābi Al-'Akbari La`allahum Yarji`ūna
21و قطعا غير از عذاب بزرگتر (اخروى)، از عذاب نزديكتر (دنيوى) به آنان مى چشانيم، باشد كه آنان بازگردند.
Wa Man 'Ažlamu Mimman Dhukkira Bi'āyāti Rabbihi Thumma 'A`rađa `Anhā 'Innā Mina Al-Mujrimīna Muntaqimūna
22و چه كسى ستمكارتر است از كسى كه نشانههاى پروردگارش (به او) تذكر داده شده، سپس از آن [ها] روى گرداند؟! مسلما ما از خلافكاران انتقام گيرندهايم.
Wa Laqad 'Ātaynā Mūsá Al-Kitāba Falā Takun Fī Miryatin Min Liqā'ihi Wa Ja`alnāhu Hudan Libanī 'Isrā'īla
23و بيقين به موسى كتاب (تورات) داديم؛ و از ملاقاتش در ترديد مباش، و آن را رهنمودى براى بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) قرارداديم.
Wa Ja`alnā Minhum 'A'immatan Yahdūna Bi'amrinā Lammā Şabarū Wa Kānū Bi'āyātinā Yūqinūna
24و از آنان پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما (مردم را) راهنمايى مىكردند؛ چون كه شكيبايى نمودند و همواره به آيات ما يقين داشتند.
'Inna Rabbaka Huwa Yafşilu Baynahum Yawma Al-Qiyāmati Fīmā Kānū Fīhi Yakhtalifūna
25در حقيقت پروردگار تو، خود ميان آنان روز رستاخيز درباره آنچه همواره در آن اختلاف مى كردند (داورى كرده و) جدايى مى اندازد.
'Awalam Yahdi Lahum Kam 'Ahlaknā Min Qablihim Mina Al-Qurūni Yamshūna Fī Masākinihim 'Inna Fī Dhālika La'āyātin 'Afalā Yasma`ūna
26و آيا براى آنان روشن نكرد كه چه بسيار گروههايى را پيش از آنان هلاك كرديم؟! در حالى كه (اين كافران) در خانههاى آنان راه مى روند؛ مسلما در اين [ها] نشانهها (ى عبرت آموز) است. و آيا (به گوش دل) نمىشنوند؟!
'Awalam Yarawā 'Annā Nasūqu Al-Mā'a 'Ilá Al-'Arđi Al-Juruzi Fanukhriju Bihi Zar`āan Ta'kulu Minhu 'An`āmuhum Wa 'Anfusuhum 'Afalā Yubşirūna
27و آيا نظر نكردهاند كه ما، آب (باران) را به سوى زمين بىآب و علف مىرانيم و به وسيله آن زراعتى را بيرون مى آوريم كه دامهايشان و خودشان از آن مىخورند، و آيا نمى بينند؟!
Wa Yaqūlūna Matá Hādhā Al-Fatĥu 'In Kuntum Şādiqīna
28و (كافران) مىگويند:« اگر راست گوييد، اين پيروزى (شما) چه وقت است؟! »
Qul Yawma Al-Fatĥi Lā Yanfa`u Al-Ladhīna Kafarū 'Īmānuhum Wa Lā Hum Yunžarūna
29(اى پيامبر!) بگو:« در روز پيروزى، كسانى كه كفر ورزيدند، ايمانشان سودى نخواهد داشت؛ و آنان مهلت داده نمىشوند. »
Fa'a`riđ `Anhum Wa Antažir 'Innahum Muntažirūna
30پس، از آنان روى گردان، و منتظر باش؛ كه آنان (نيز) منتظرند.