بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ أَلَمۡ نَشۡرَحۡ لَكَ صَدۡرَكَ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ آيا فراخ نگردانيديم (گشاده نداشتيم) برايت سينه‌ات را

وَ وَضَعۡنَا عَنكَ وِزۡرَكَ

و نهاديم از تو بارت را

ٱلَّذِيٓ أَنقَضَ ظَهۡرَكَ

آن را كه بشكست پشتت را

وَ رَفَعۡنَا لَكَ ذِكۡرَكَ

و بلند ساختيم برايت نامت (يا سخنت) را

فَإِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرًا

همانا با سختى است گشايشى

إِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرٗا

همانا با سختى است گشايشى

فَإِذَا فَرَغۡتَ فَٱنصَبۡ

پس هر گاه كه فراغت يافتى بايست (بكوش)

وَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَٱرۡغَب

و بسوى پروردگار خويش بگراى