بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ طسٓمٓ

بنام خداى رحمان رحيم؛ طاء، سين، ميم.

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

اين است آيات كتاب روشن.

لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

شايد تو خودت را هلاك كنى از اينكه مشركان ايمان نمى‌آورند.

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ

اگر بخواهيم، آيه‌اى از آسمان برايشان نازل مى‌كنيم گردنهايشان بر آن خاضع مى‌شود.

وَ مَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ

هيچ ذكر تازه‌اى از خداى رحمان بر آنها نمى‌آيد مگر آنكه از آن روگردانند.

فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

قرآن را تكذيب كردند، به زودى خبرهاى عذابى كه تكذيب مى‌كنند به آنها خواهد آمد.

أَ وَ لَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ

آيا به زمين نگاه نمى‌كنند كه چه قدر در آن اصناف خوشايند روئيدنيها را رويانديم.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ وَ مَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

در آنچه گفته شد بر نبوت دليلى هست، اما بيشترشان مؤمن نيستند.

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

و حقا كه پروردگار تو، اوست توانا و مهربان.

وَ إِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

وقتى كه پروردگارش موسى را ندا كرد كه به سوى قوم ظالم بيا.

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَ أَلَا يَتَّقُونَ

قوم فرعون، آيا از عذاب خدا نمى‌ترسند؟

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ

گفت: پروردگارا مى‌ترسم مرا تكذيب كنند.

وَ يَضِيقُ صَدۡرِي وَ لَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ

سينه‌ام تنگ مى‌شود، زبانم روان نمى‌شود پس (به برادرم) هارون وحى فرست.

وَ لَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ

آنها را بر عهده من تقصيرى است مى‌ترسم مرا بكشند.

قَالَ كَلَّا فَٱذۡهَبَا بِ‍َٔايَٰتِنَآ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ

خدا گفت: نترسيد با معجزات ما برويد ما با شما (حاضريم و) مى‌شنويم.

فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

بيائيد به سوى فرعون و بگوئيد: ما فرستاده پروردگار مخلوقاتيم.

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

بنى اسرائيل را با ما بفرست.

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَ لَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ

فرعون گفت: آيا تو را در كودكى تربيت نكرديم؟! و سالهايى از عمرت را پيش ما ماندى.

وَ فَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَ أَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

و كردى آن كارت را كه كردى، و تو از ناسپاسان نعمت منى.

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَ أَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

موسى گفت: من آن وقت كه آنكار را كردم از ناآگاهان بودم.

فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَ جَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

و چون از شما ترسيدم فرار كردم، خدايم به من تشخيص داد و از پيامبرانم گردانيد.

وَ تِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

و آن نعمتى است كه بر من منت مى‌نهى از آن جهت كه بنى اسرائيل را بردگان خودت گردانده‌اى.

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَ مَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

فرعون گفت: رب العالمين چيست؟

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ مَا بَيۡنَهُمَآ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

موسى گفت: پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است اگر يقين طلب باشيد

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ

فرعون به اطرافيان گفت: آيا سخن موسى را نمى‌شنويد؟

قَالَ رَبُّكُمۡ وَ رَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

موسى گفت: او پروردگار شما و پدران شماست.

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ

فرعون گفت: اين پيامبر شما ديوانه است.

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَ ٱلۡمَغۡرِبِ وَ مَا بَيۡنَهُمَآ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

موسى گفت: او پروردگار مشرق و مغرب است و آنچه ميان آن دو است، اگر بفهميد؟

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ

فرعون گفت: اگر جز من معبودى بگيرى تو را از زندانيان مى‌كنم.

قَالَ أَ وَ لَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ

موسى گفت: اگر چه معجزه روشن گرى آورده باشم؟

قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

گفت: اگر راستگويى آن را بياور.

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

موسى عصا را انداخت ناگاه اژدهاى آشكارى شد.

وَ نَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ

دست خود را از گريبان بيرون آوردن كه براى ناظران نورانى بود.

قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ

فرعون به اطرافيان گفت: اين جادوگر دانايى است.

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

مى‌خواهد شما را به وسيله جادو از ديارتان بيرون كند چه امر مى‌كنيد؟

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَ أَخَاهُ وَ ٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

گفتند: موسى و برادرش را تأخير بيانداز و به شهرها، گرد آورندگانى بفرست.

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ

كه همه جادوگران ماهر را پيش تو بياورند.

فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

جادوگران براى وقت معين شده گرد آمدند.

وَ قِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ

به مردم گفته شد: آيا شما نيز جمع مى‌شويد؟

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

تا در صورت پيروز شدن از آنها پيروى كنيم؟

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

چون ساحران آمدند، به فرعون گفتند: آيا در صورت پيروز شدن مزدى خواهيم داشت؟

قَالَ نَعَمۡ وَ إِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

گفت: آرى و شما از مقربين من خواهيد بود.

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ

موسى به آنها گفت: آنچه خواهيد انداخت بياندازيد.

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَ عِصِيَّهُمۡ وَ قَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

ريسمانها و چوبدستى‌هاى خويش را انداختند و گفتند: به عزت فرعون قسم كه ما پيروزيم.

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

موسى عصاى خويش را برانداخت: ناگهان آنچه را كه ساحران ساخته بودند مى‌بلعيد.

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

ساحران، سجده‌كنان به زمين افتادند.

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

گفتند به پروردگار عالميان ايمان آورديم.

رَبِّ مُوسَىٰ وَ هَٰرُونَ

كه پروردگار موسى و هارون است.

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَ أَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَ لَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

فرعون گفت: آيا پيش از آنكه اجازه فرمايم به موسى ايمان آورديد؟!، او استاد شماست كه سحر يادتان داده است، حتما و حتما دستها و پاهاى شما را به عكس خواهم بريد و همه‌تان را به دار خواهم آويخت.

قَالُواْ لَا ضَيۡرَ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

گفتند: در اين كار ضررى بر ما نيست كه به طرف خدا مى‌رويم ما اميدواريم كه پروردگار ما گناهان ما را بيامرزد.

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

كه اولين مؤمنان شديم.

وَ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

به موسى وحى كرديم: شب هنگام بندگان مرا بيرون بر كه شما تعقيب خواهيد شد.

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

فرعون جمع كنندگانى به شهرها فرستاد كه.

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ

اينان گروه اندكى هستند.

وَ إِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ

(و با اين كار خود) ما را خشمگين كرده‌اند.

وَ إِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ

و ما متفقيم و بيداريم.

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَ عُيُونٖ

آنها را از باغها و چشمه سارها بيرون كرديم.

وَ كُنُوزٖ وَ مَقَامٖ كَرِيمٖ

و از گنجينه‌ها و مقام ارجمند.

كَذَٰلِكَ وَ أَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

جريان چنين بود، بنى اسرائيل را بر آنها وارث كرديم.

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ

به وقت طلوع آفتاب بنى اسرائيل را تعقيب كردند.

فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ

چون دو گروه ديده شدند، ياران موسى گفتند: ما گرفتار خواهيم شد.

قَالَ كَلَّآ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

موسى گفت: نه، پروردگارم با من است، هدايتم خواهد كرد.

فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ

به موسى وحى كرديم كه عصايت را به دريا بزن. دريا بشكافت و هر قسمت آن مانند كوه بزرگى گرديد.

وَ أَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ

فرعونيان را به آنجا نزديك كرديم.

وَ أَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَ مَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

موسى و همراهان او را نجات داديم.

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

آن گاه ديگران را غرق نموديم.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ وَ مَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

در آنچه گفته شد آيتى هست ولى بيشترشان مؤمن نبودند.

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

پروردگار تو فقط اوست توانا و مهربان.

وَ ٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ

جريان مهم ابراهيم را بر قوم خودت برخوان.

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَ قَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ

چون به پدر و قوم خود گفت چه چيز را عبادت مى‌كنيد؟

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ

گفتند: بتانى را عبادت مى‌كنيم و براى عبادت آنها پيوسته ملازم هستيم.

قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ

گفت: وقتى كه آنها را مى‌خوانيد حرف شما را مى‌شنوند؟

أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ

يا به شما نفعى ميرسانند و يا ضررى مى‌زنند؟

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ

گفتند: نه بلكه پدران خويش را يافته‌ايم كه چنين مى‌كردند.

قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

گفت: آيا مى‌بينيد بتانى كه را پرستش مى‌كنيد.

أَنتُمۡ وَ ءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ

شما و پدران گذشته شما؟

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

بتان شما دشمن من هستند ولى رب العالمين دشمن من نيست.

ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ

اوست كه مرا خلق كرده و هدايت مى‌كند.

وَ ٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَ يَسۡقِينِ

و فقط اوست كه طعامم ميدهد و آبم مى‌نوشاند.

وَ إِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ

و چون مريض شوم او به من شفا مى‌دهد.

وَ ٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ

و اوست كه مرا مى‌ميراند و در قيامت زنده مى‌كند.

وَ ٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓ‍َٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ

و اوست كه اميد دارم روز قيامت خطاى مرا بر من ببخشايد.

رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَ أَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ

خدايا به من تشخيص عطا كن و به صالحين ملحق فرماى.

وَ ٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و در مردمان آينده زبان راستى براى من قرار بده.

وَ ٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ

و مرا از وارثان بهشت پر نعمت بگردان.

وَ ٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

پدرم را بيامرز كه او از گمراهان است.

وَ لَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ

مرا روز قيامت خوار مگردان.

يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَ لَا بَنُونَ

روزى كه مال و پسران فائده‌اى ندهند.

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ

مگر آنكه پيش خدا قلب سالمى بياورد.

وَ أُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ

و بهشت به اهل نقوى نزديك كرده مى‌شود.

وَ بُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ

و آتش بر گمراهان آشكار كرده مى‌شود.

وَ قِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

به گمراهان گفته شود، كجايند آنچه عبادت مى‌كرديد؟

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ

جز خدا آيا شما را يارى مى‌كنند يا يكديگرى را كمك مى‌نمايند؟

فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَ ٱلۡغَاوُۥنَ

بتها و گمراهان در آتش بر رويهم افتند.

وَ جُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ

همه لشكريان شيطان نيز

قَالُواْ وَ هُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ

اهل آتش در حالى كه با هم مخاصمه مى‌كنند گويند:

تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

به خدا قسم كه ما در گمراهى آشكار بوديم.

إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

وقتى كه شما بتها را با رب العالمين برابر مى‌كرديم.

وَ مَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

ما را جز مجرمان گمراه نكردند.

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ

پس ما را شفاعتگرانى نيست.

وَ لَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ

و نه دوستى مهربان.

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

اى كاش ما را برگشتى بود تا از مؤمنان مى‌بوديم.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ وَ مَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

در اينها دليل توحيد و نبوت هست ولى بيشتر آنها مؤمن نبودند.

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

و خداى تو فقط اوست توانا و مهربان.

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

قوم نوح پيامبران را تكذيب كردند.

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

وقتى كه نوح به آنها گفت: آيا از خدا نمى‌ترسيد؟

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

من براى شما پيامبرى امينم.

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَ أَطِيعُونِ

از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد.

وَ مَآ أَسۡ‍َٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

بر رسالت خويش از شما مزدى نمى‌خواهم، مزد من فقط بر عهده رب العالمين است.

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَ أَطِيعُونِ

پس، از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد.

قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَ ٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ

گفتند: آيا به تو ايمان بياوريم با آنكه آدمهاى پست از تو پيروى كرده‌اند.

قَالَ وَ مَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

گفت من علمى به آنچه كرده‌اند ندارم.

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي لَوۡ تَشۡعُرُونَ

حساب آنها مربوط به خداست اى كاش اين را مى‌دانستيد.

وَ مَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

من مؤمنان را طرد نخواهم كرد.

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ

من جز انذار كننده آشكار نيستم.

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ

گفتند: اى نوح اگر بس نكنى حتما از سنگباران شده‌ها خواهى بود.

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ

گفت: پروردگارا قوم من مرا تكذيب كردند.

فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَ بَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَ نَجِّنِي وَ مَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

داورى كن ميان من و آنها داورى بحق، مرا و مؤمنان را نجات بده.

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَ مَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

او و مؤمنان را در كشتى پر شده نجات داديم.

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ

بعدا ديگران را غرق نموديم.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ وَ مَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

در آنچه گفته شد. عبرت هست، ولى بيشترشان مؤمن نبودند.

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

پروردگار تو، توانا و مهربان است.

كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

قوم عاد پيامبران را تكذيب كردند.

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ

يا دآر كه برادرشان هود به آنها گفت آيا از خدا نمى‌ترسيد؟

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

من براى شما پيامبرى امينم.

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَ أَطِيعُونِ

پس، از خدا بترسيد و مرا اطاعت كنيد.

وَ مَآ أَسۡ‍َٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

من بر رسالتم مزدى از شما نمى‌خواهم. مزد من جز بر عهده رب العالمين نيست.

أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ

آيا در هر بلندى بنائى ساخته و بيهوده كارى مى‌كنيد؟!

وَ تَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ

و كاخهايى مى‌سازيد كه گويا در دنيا پيوسته خواهيد ماند.

وَ إِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ

و چون شدت عمل به خرج مى‌دهيد ظالمانه عمل مى‌كنيد.

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَ أَطِيعُونِ

از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد.

وَ ٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ

بترسيد از خدايى كه شما را با آنچه مى‌دانيد يارى كرده است.

أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَ بَنِينَ

با چهارپايانى و فرزندانى.

وَ جَنَّٰتٖ وَ عُيُونٍ

و با باغاتى و چشمه سارهايى.

إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

من بر شما از عذاب روزى بزرگ مى‌ترسم.

قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ

گفتند: برابر است بر ما چه موعظه كنى و چه از موعظه كنندگان نباشى.

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ

سخن تو نيست مگر عادت گذشتگان.

وَ مَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

ما عذاب شدگان نخواهيم بود.

فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ وَ مَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

هود را تكذيب كردند، آنها را هلاك كرديم در اين قصه موعظه‌اى هست ولى اكثرشان مؤمن نبودند.

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

حقا كه پروردگار تو، توانا و مهربان است.

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

قوم ثمود پيامبران را تكذيب كردند.

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

يا دآر كه برادرشان صالح به آنها گفت: آيا از خدا نمى‌ترسيد؟

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

من براى شما پيامبرى امينم.

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَ أَطِيعُونِ

پس، از خدا بترسيد و مرا اطاعت كنيد.

وَ مَآ أَسۡ‍َٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

از شما بر رسالت خودم مزدى نمى‌خواهم، مزد من فقط بر عهده خداوند است.

أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ

آيا در اين نعمتها در اين سرزمين، به طور امن رها كرده مى‌شويد؟

فِي جَنَّٰتٖ وَ عُيُونٖ

در باغات و چشمه سارها؟

وَ زُرُوعٖ وَ نَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ

و در مزرعه‌ها و خرماها كه ميوه آنها لطيف است؟

وَ تَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ

و از كوه‌ها خانه‌هايى متكبرانه بتراشيد؟

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَ أَطِيعُونِ

از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد.

وَ لَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

دستور اسرافكاران را اطاعت نكنيد.

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَ لَا يُصۡلِحُونَ

كسانى كه در اين سرزمين فساد مى‌كنند و اصلاح نمى‌كنند.

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

گفتند: تو از جادو شدگانى.

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِ‍َٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

تو جز بشرى مانند ما نيستى، اگر راست مى‌گويى معجزه‌اى براى ما بياور.

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَ لَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

گفت: اين ناقه‌ايست كه حصه‌اى آب مخصوص او و حصه ديگر مخصوص شماست.

وَ لَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

به آن صدمه‌اى نرسانيد تا شما را عذاب روز بزرگى درگيرد.

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ

ناقه را پى كردند و پشيمان شدند،

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ وَ مَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

عذاب آنها را گرفت، در آن عبرت هست ولى بيشترشان مؤمن نبودند.

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

پروردگار تو فقط اوست توانا و مهربان.

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

قوم لوط پيامبران را تكذيب كردند.

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ

يا دآر كه برادرشان لوط به آنها گفت: آيا از خدا نمى‌ترسيد؟

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

من براى شما پيغمبرى امينم.

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَ أَطِيعُونِ

از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد.

وَ مَآ أَسۡ‍َٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

من بر رسالتم مزدى از شما نمى‌خواهم، مزد من نيست مگر بر عهده رب العالمين.

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

آيا از جهانيان به طرف مردان مى‌آئيد؟!

وَ تَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُم بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ

و آنچه را خدا از زنانتان براى شما آفريده است ترك مى‌كنيد؟!

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ

گفتند: اى لوط اگر بس نكنى حتما از خارج شدگان خواهى بود.

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ

گفت: من از دشمنان كار شما هستم.

رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ

پروردگارا مرا و خانواده‌ام را از آنچه مى‌كنند نجاتم بده.

فَنَجَّيۡنَٰهُ وَ أَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

او و همه خانواده‌اش را نجات داديم.

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

مگر پير زنى را در ميان بازماندگان.

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

آن گاه ديگران را هلاك كرديم.

وَ أَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗا فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ

بر آنها باران بخصوص بارانديم كه باران انذار شدگان بد بارانى بود.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ وَ مَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

در اينكه گفته شد عبرت هست ولى اكثر آنها مؤمن نبودند.

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

پروردگار تو، اوست توانا و مهربان.

كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡ‍َٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

اهل ايكه پيامبران را تكذيب كردند.

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ

يادآور كه شعيب به آنها گفت: آيا از خدا نمى‌ترسيد؟

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

من براى شما پيامبرى امينم.

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَ أَطِيعُونِ

از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد.

وَ مَآ أَسۡ‍َٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

من بر رسالتم اجرى از شما نمى‌خواهم، اجر من فقط بر عهده پروردگار عالميان است.

أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَ لَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ

پيمانه را تمام كنيد، از خسارت رسانندگان نباشيد.

وَ زِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ

با ترازوى صحيح بسنجيد.

وَ لَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَ لَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

اجناس مردم را بدنشان ندهيد و در اين سرزمين با فساد تلاش نكنيد.

وَ ٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَ ٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ

بترسيد از خدايى كه شما و انسانهاى گذشته را آفريده است.

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

گفتند: تو از جادو شدگانى.

وَ مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَ إِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

تو جز بشرى مانند ما نيستى و حتما تو را دروغگو مى‌پنداريم.

فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

اگر راست مى‌گويى تكه‌هايى از آسمان بر سر ما ساقط كن.

قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ

گفت: پروردگارم به آنچه مى‌كنيد داناست.

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ

او را تكذيب كردند، عذاب روز سايبان آنها را گرفت كه آن عذاب روز بزرگى بود.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ وَ مَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

در اين قصه عبرت هست، ولى بيشترشان مؤمن نبودند.

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

پروردگار تو، اوست توانا و مهربان.

وَ إِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

قرآن نازل شده پروردگار جهانيان است.

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ

آن را جبريل امين نازل كرده است.

عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ

بر قلب تو تا از انذاركنندگان باشى.

بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ

با زبانى فصيح كه آشكار كننده حق و باطل است.

وَ إِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ

قرآن در كتابهاى پيامبران پيشين است.

أَ وَ لَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

آيا براى مشركان دليل نيست كه آن را علماء بنى اسرائيل مى‌دانند.

وَ لَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ

اگر آن را براى بعض نافصيحان نازل مى‌كرديم.

فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ

بر مشركان مى‌خواند به آن ايمان نمى‌آوردند.

كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

اينطور قرآن را در قلوب گناهكاران داخل كرده‌ايم.

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

به آن ايمان نمى‌آورند تا اينكه عذاب موعود و دردناك را به بينند.

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَ هُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

عذاب به آنها ناگهان مى‌آيد در حالى كه نمى‌دانند.

فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ

تا بگويند. آيا ما مهلت شدگانيم؟

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

آيا به عذاب ما عجله مى‌كنند؟

أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ

بگو به بينم: اگر سالهايى آنها را متاع داديم.

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ

سپس عذاب موعود به آنها برآمد.

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ

آنچه در آن متمتع هستند، فائده‌اى به آنها نخواهد داشت.

وَ مَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ

ما هيچ قريه‌اى را هلاك نكرده‌ايم مگر آنكه آنجا را انذار كنندگانى بود.

ذِكۡرَىٰ وَ مَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

آن براى تذكر بود، ما ستمكار نبوده‌ايم.

وَ مَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ

قرآن را شياطين نازل نكرده است.

وَ مَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَ مَا يَسۡتَطِيعُونَ

انزال قرآن آنها را نشايد و قدرت آن را ندارند.

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ

آنها از شنيدن اخبار غيب معزول هستند.

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ

پس با خدا، خداى ديگرى مگير كه از عذاب شدگان مى‌شوى.

وَ أَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ

خويشان نزديكت را انذار كن.

وَ ٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

بالت را براى هر كه از مؤمنان از تو پيروى كرده است بخوابان.

فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ

اگر تو را نافرمانى كردند، بگو: من از آنچه مى‌كنيد بيزارم.

وَ تَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

بر خداى توانا و مهربان توكل كن.

ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ

خدايى كه تو را مى‌بيند آن گاه كه به نماز مى‌ايستى.

وَ تَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ

و مى‌بيند حركت تو را در ميان سجده‌گزاران.

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

شنوا و داناى واقعى اوست.

هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ

بگو آيا خبر دهم شما را از آنكه شياطين بر او نازل مى‌شدند.

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ

نازل مى‌شوند بر هر دروغگو و گناهكار.

يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَ أَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ

مسموع خويش را القا مى‌كنند و بسيارشان دروغگو هستند.

وَ ٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ

گمراهان از شاعران پيروى مى‌كنند.

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ

آيا ندانسته‌اى كه در هر وادى قدم ميزنند.

وَ أَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ

و مى‌گويند آنچه را كه نمى‌كنند.

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَ ذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَ ٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْ وَ سَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ

مگر كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح نموده و خدا را بسيار ياد كرده‌اند، و بعد از مظلوم شدن انتقام گرفته‌اند، ظالمان بزودى ميدانند بچه حالى برميگردند.