قرآن عثمان طه

سوره الشعراء

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ţā-Sīn-Mīm

1

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ طسم


Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Al-Mubīni

2

اين است آيات [با عظمت اين‌] كتاب روشنگر.


La`allaka Bākhi`un Nafsaka 'Allā Yakūnū Mu'uminīna

3

شايد تو مى‌خواهى براى اينكه آنان ايمان نمى‌آورند، خود را از شدت اندوه هلاك كنى!


'In Nasha' Nunazzil `Alayhim Mina As-Samā'i 'Āyatan Fažallat 'A`nāquhum Lahā Khāđi`īna

4

اگر بخواهيم معجزه‌اى بزرگ از آسمان بر آنان نازل مى‌كنيم كه فروتنانه و بى‌اختيار در برابرش گردن نهند،


Wa Mā Ya'tīhim Min Dhikrin Mina Ar-Raĥmani Muĥdathin 'Illā Kānū `Anhu Mu`riđīna

5

هيچ [مايه‌] تذكر جديدى از سوى [خداى‌] رحمان براى آنان نمى‌آيد، مگر آنكه از آن روى‌گردان مى‌شوند.


Faqad Kadhdhabū Fasaya'tīhim 'Anbā'u Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn

6

همانا [آيات و وعده‌هاى ما را] تكذيب كردند [تا جايى كه آنها را به مسخره گرفتند] پس به زودى خبرهاى [مهم‌] آنچه كه آن را مسخره مى‌كردند [از حقانيت آيات، وعده‌هاى ما و تحقق عذاب‌هاى دنيايى و آخرتى‌] به آنان مى‌رسد.


'Awalam Yarawā 'Ilá Al-'Arđi Kam 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Zawjin Karīmin

7

آيا [با تأمل‌] به اين زمين ننگريستند كه در آن چه بسيار از هر نوع [گياهان و درختان‌] نيكو رويانديم؟


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

8

يقينا در اين [روياندن انواع نباتات‌] نشانه‌اى است [بر قدرت، ربوبيت خدا و اينكه مردگان را زنده مى‌كند] ولى بيشترشان [به خاطر رسوخ كبر و لجاجت در باطنشان‌] ايمان‌آور نبوده و نيستند.


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

9

و يقينا پروردگارت همان تواناى شكست‌ناپذير مهربان است.


Wa 'Idh Nādá Rabbuka Mūsá 'Ani A'ti Al-Qawma Až-Žālimīna

10

اد كن‌] هنگامى را كه پروردگارت موسى را ندا داد كه: خود را به قوم ستمكار برسان.


Qawma Fir`awna 'Alā Yattaqūna

11

[به سوى‌] قوم فرعون [كه به آنان بگويى:] آيا [از سرانجام شرك و طغيان كه خشم و عذاب خداست‌] نمى‌پرهيزيد؟!


Qāla Rabbi 'Innī 'Akhāfu 'An Yukadhdhibūni

12

گفت: پروردگارا! به راستى مى‌ترسم مرا تكذيب كنند،


Wa Yađīqu Şadrī Wa Lā Yanţaliqu Lisānī Fa'arsil 'Ilá Hārūna

13

و سينه‌ام [از اين وظيفه سنگين‌] تنگى مى‌كند، و زبانم روان و گويا نمى‌شود، پس به سوى هارون هم [پيام نبوت‌] بفرست [تا مرا در اين وظيفه سنگين يارى دهد.]


Wa Lahum `Alayya Dhanbun Fa'akhāfu 'An Yaqtulūni

14

و آنان را بر من ادعاى جرمى است كه مى‌ترسم [به سبب آن‌] مرا بكشند.


Qāla Kallā Fādh/habā Bi'āyātinā 'Innā Ma`akum Mustami`ūna

15

[خدا] گفت: اين چنين نيست [كه فرعون بر تو پيروز شود] پس شما دو نفر معجزات ما را ببريد كه يقينا ما همراه شما شنونده [گفتار هر دو طرف‌] هستيم [پس شما دو نفر را بر پايه دليل و برهان و معجزه بر آنان پيروز مى‌كنيم.]


Fa'tiyā Fir`awna Faqūlā 'Innā Rasūlu Rabbi Al-`Ālamīna

16

بنابراين خود را به فرعون برسانيد و بگوييد: يقينا ما فرستاده پروردگار جهانيانيم.


'An 'Arsil Ma`anā Banī 'Isrā'īla

17

با اين وصف، بنى‌اسرائيل را [آزاد كن و] با ما بفرست.


Qāla 'Alam Nurabbika Fīnā Walīdāan Wa Labithta Fīnā Min `Umurika Sinīna

18

[فرعون‌] گفت: آيا ما تو را در كودكى در ميان خود نپرورانديم، و ساليانى چند از عمر خود را در ميان ما درنگ نكردى؟


Wa Fa`alta Fa`lataka Allatī Fa`alta Wa 'Anta Mina Al-Kāfirīna

19

و آن كارت را كه كردى، كردى در حالى كه از ناسپاسان [زحمات و نعمت هاى ما] بودى.


Qāla Fa`altuhā 'Idhāan Wa 'Anā Mina Ađ-Đāllīn

20

گفت: آن را در آن زمان در حالى انجام دادم كه بى‌خبر از اين واقعه بودم [كه با مشت من در دفاع از مظلوم، آن مرد قبطى كشته مى‌شود.]


Fafarartu Minkum Lammā Khiftukum Fawahaba Lī Rabbī Ĥukmāan Wa Ja`alanī Mina Al-Mursalīna

21

چون از شما ترسيدم از دستتان گريختم، پس [با اين گريز از عرصه زندگى ظالمانه شما اين شايستگى را يافتم كه‌] پروردگارم به من حكمت بخشيد، و مرا از پيامبران قرار داد.


Wa Tilka Ni`matun Tamunnuhā `Alayya 'An `Abbadta Banī 'Isrā'īla

22

آيا اينكه بنى‌اسرائيل را به بردگى گرفته‌اى نعمتى است كه منتش را بر من مى‌نهى؟!


Qāla Fir`awnu Wa Mā Rabbu Al-`Ālamīna

23

فرعون گفت: پروردگار جهانيان چيست؟


Qāla Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā 'In Kuntum Mūqinīna

24

گفت: اگر باور مى‌كنيد همان پروردگار آسمان‌ها و زمين و آنچه ميان آنها است.


Qāla Liman Ĥawlahu 'Alā Tastami`ūna

25

[فرعون از روى مسخره‌] به افراد پيرامونش گفت: آيا نمى‌شنويد [كه چه مى‌گويد؟!]


Qāla Rabbukum Wa Rabbu 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna

26

[موسى‌] گفت: [او] پروردگار شما وپروردگار پدران پيشين شماست.


Qāla 'Inna Rasūlakumu Al-Ladhī 'Ursila 'Ilaykum Lamajnūnun

27

[فرعون‌] گفت: اين پيامبرتان كه به سوى شما فرستاده‌اند، حتما مجنون است!


Qāla Rabbu Al-Mashriqi Wa Al-Maghribi Wa Mā Baynahumā 'In Kuntum Ta`qilūna

28

[موسى‌] گفت: پروردگار مشرق و مغرب و آنچه ميان آنهاست، اگر مى‌انديشيد.


Qāla La'ini Attakhadhta 'Ilahāan Ghayrī La'aj`alannaka Mina Al-Masjūnīna

29

[فرعون‌] گفت: اگر معبودى جز من بگيرى، قطعا تو را از زندانيان [كه زير سخت‌ترين شكنجه‌اند] قرار خواهم داد.


Qāla 'Awalaw Ji'tuka Bishay'in Mubīnin

30

[موسى‌] گفت: آيا اگر [بر صدق نبوتم‌] معجزه آشكارى برايت آورده باشم [باز هم مرا به زندان مى‌افكنى؟]


Qāla Fa'ti Bihi 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

31

گفت: اگر راستگويى آن را بياور.


Fa'alqá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Thu`bānun Mubīnun

32

پس عصايش را انداخت و ناگهان اژدهايى حقيقى نمايان شد،


Wa Naza`a Yadahu Fa'idhā Hiya Bayđā'u Lilnnāžirīna

33

و دستش را [ازگريبانش‌] بيرون آورد و ناگهان براى بينندگان سپيد و روشن بود.


Qāla Lilmala'i Ĥawlahu 'Inna Hādhā Lasāĥirun `Alīmun

34

[فرعون‌] به سران و اشراف پيرامونش گفت: يقينا اين جادوگرى بسيار ماهر و داناست!


Yurīdu 'An Yukhrijakum Min 'Arđikum Bisiĥrihi Famādhā Ta'murūna

35

مى‌خواهد با جادويش شما را از سرزمينتان بيرون كند، پس شما چه نظر مى‌دهيد؟


Qālū Arjih Wa 'Akhāhu Wa Ab`ath Fī Al-Madā'ini Ĥāshirīna

36

گفتند: كار او و برادرش را به تأخير انداز و گروهى گردآورنده را به شهرها روانه كن،


Ya'tūka Bikulli Saĥĥārin `Alīmin

37

تا هر جادوگر كاردان بسيار دانايى را نزد تو آورند.


Fajumi`a As-Saĥaratu Limīqāti Yawmin Ma`lūmin

38

پس همه جادوگران را در وعده‌گاه روزى معين گرد آوردند،


Wa Qīla Lilnnāsi Hal 'Antum Mujtami`ūna

39

و به همه مردم گفتند: آيا شما هم اجتماع خواهيد كرد؟


La`allanā Nattabi`u As-Saĥarata 'In Kānū Humu Al-Ghālibīna

40

به اميد آنكه اگر جادوگران پيروز شدند، از آنان پيروى كنيم.


Falammā Jā'a As-Saĥaratu Qālū Lifir`awna 'A'inna Lanā La'ajrāan 'In Kunnā Naĥnu Al-Ghālibīna

41

پس هنگامى كه جادوگران آمدند، به فرعون گفتند: آيا اگر ما پيروز شويم، حتما براى ما پاداشى شايسته خواهد بود؟


Qāla Na`am Wa 'Innakum 'Idhāan Lamina Al-Muqarrabīna

42

گفت: آرى، و در آن صورت مسلما از مقربان [درگاه‌] خواهيد شد.


Qāla Lahum Mūsá 'Alqū Mā 'Antum Mulqūna

43

موسى به جادوگران گفت: بيفكنيد آنچه را قصد داريد، بيفكنيد.


Fa'alqawā Ĥibālahum Wa `Işīyahum Wa Qālū Bi`izzati Fir`awna 'Innā Lanaĥnu Al-Ghālibūna

44

پس ريسمان‌ها و عصاهايشان را افكندند، و گفتند: به عزت فرعون سوگند كه به راستى ما به طور مسلم پيروزيم.


Fa'alqá Mūsá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Talqafu Mā Ya'fikūna

45

پس موسى عصايش را افكند، ناگاه آنچه را جادوگران با نيرنگ [و به صورت غير واقعى‌] ساخته بودند، بلعيد.


Fa'ulqiya As-Saĥaratu Sājidīna

46

پس جادوگران [از هيبت و عظمت اين معجزه كه يافتند كارى خدايى است نه جادويى‌] به سجده افتادند.


Qālū 'Āmannā Birabbi Al-`Ālamīna

47

گفتند: ما به پروردگار جهانيان ايمان آورديم،


Rabbi Mūsá Wa Hārūna

48

پروردگار موسى و هارون.


Qāla 'Āmantum Lahu Qabla 'An 'Ādhana Lakum 'Innahu Lakabīrukumu Al-Ladhī `Allamakumu As-Siĥra Falasawfa Ta`lamūna La'uqaţţi`anna 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Khilāfin Wa La'uşallibannakum 'Ajma`īna

49

فرعون گفت: پيش از آنكه به شما اجازه دهم به او ايمان آورديد، حتما او بزرگ شماست كه جادوگرى را به شما آموخته است، پس به زودى خواهيد دانست كه مسلما دست‌ها و پاهاى شما را يكى از راست و يكى از چپ قطع خواهم كرد، و يقينا همه شما را به دار خواهم آويخت.


Qālū Lā Đayra 'Innā 'Ilá Rabbinā Munqalibūna

50

گفتند: [در اين شكنجه و عذاب‌] هيچ زيان و باكى [بر ما] نيست، يقينا ما به سوى پروردگارمان باز مى‌گرديم،


'Innā Naţma`u 'An Yaghfira Lanā Rabbunā Khaţāyānā 'An Kunnā 'Awwala Al-Mu'uminīna

51

قطعا ما اميدواريم كه چون نخستين ايمان آورندگان [از اين قوم‌] بوديم، پروردگارمان خطاهاى ما را بيامرزد.


Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asri Bi`ibādī 'Innakum Muttaba`ūna

52

و به موسى وحى كرديم كه: بندگان مرا شبانه كوچ بده كه حتما دشمنان از پى شما خواهند آمد.


Fa'arsala Fir`awnu Fī Al-Madā'ini Ĥāshirīna

53

پس فرعون گروهى گردآورنده را [براى جمع كردن نيرو] به شهرها فرستاد


'Inna Hā'uulā' Lashirdhimatun Qalīlūna

54

[و گفت:] مسلما اينان [كه بر ضد من برخاسته‌اند] گروهى اندكند،


Wa 'Innahum Lanā Laghā'ižūna

55

و همانا ما را همواره [با اعمالشان‌] به خشم مى‌آورند،


Wa 'Innā Lajamī`un Ĥādhirūna

56

و ما گروهى هوشيار و آماده باش و مهياى دفاعيم.


Fa'akhrajnāhum Min Jannātin Wa `Uyūnin

57

پس ما آنان را [به دنبال بنى‌اسرائيل‌] از باغ‌ها و چشمه‌سارها [كه نعمت هاى ما در سرزمين مصر بود.]


Wa Kunūzin Wa Maqāmin Karīmin

58

واز گنج‌ها ومكان‌هاى نيكو [وقصرهاى باشكوه‌] بيرون كرديم.


Kadhālika Wa 'Awrathnāhā Banī 'Isrā'īla

59

اين‌گونه [نعمت هاى خود را از چنگ آنان بيرون آورديم‌] و آنها رابه بنى‌اسرائيل به ميراث داديم.


Fa'atba`ūhum Mushriqīna

60

فرعونيان هنگام طلوع آفتاب آنان را دنبال كردند.


Falammā Tarā'á Al-Jam`āni Qāla 'Aşĥābu Mūsá 'Innā Lamudrakūna

61

چون آن دو گروه يكديگر را ديدند، اصحاب موسى گفتند: حتما ما به چنگ آنان خواهيم افتاد.


Qāla Kallā 'Inna Ma`iya Rabbī Sayahdīni

62

موسى گفت: اين چنين نيست، بى‌ترديد پروردگارم با من است، و به زودى مرا هدايت خواهد كرد.


Fa'awĥaynā 'Ilá Mūsá 'Ani Ađrib Bi`aşāka Al-Baĥra Fānfalaqa Fakāna Kullu Firqin Kālţţawdi Al-`Ažīmi

63

پس به موسى وحى كرديم كه: عصايت را به اين دريا بزن. [موسى عصايش را به دريا زد] پس [دريا] از هم شكافت و هر پاره‌اش چون كوهى بزرگ بود.


Wa 'Azlafnā Thamma Al-'Ākharīna

64

و آن گروه ديگر را [هم در آنجا] به دريا نزديك كرديم،


Wa 'Anjaynā Mūsá Wa Man Ma`ahu 'Ajma`īna

65

و موسى و هر كه با او بود، همه را نجات داديم.


Thumma 'Aghraqnā Al-'Ākharīna

66

آن گاه آن گروه ديگر را غرق كرديم.


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

67

بى‌ترديد در اين سرگذشت عبرتى بزرگ وجود دارد، و [قوم قبطى‌] بيشترشان مؤمن نبودند.


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

68

و يقينا پروردگارت همان تواناى شكست‌ناپذير و مهربان است.


Wa 'Atlu `Alayhim Naba'a 'Ibrāhīma

69

و سرگذشت مهم ابراهيم را بر آنان بخوان،


'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mā Ta`budūna

70

هنگامى كه به پدرش وقومش گفت: چه چيز را مى‌پرستيد؟


Qālū Na`budu 'Aşnāmāan Fanažallu Lahā `Ākifīna

71

گفتند: بت‌هايى را مى‌پرستيم و همواره ملازم پرستش آنها هستيم.


Qāla Hal Yasma`ūnakum 'Idh Tad`ūna

72

گفت: آيا هنگامى كه آنها را مى‌خوانيد، سخن شما را مى‌شنوند؟


'Aw Yanfa`ūnakum 'Aw Yađurrūna

73

يا به شما سود و زيانى مى‌رسانند؟


Qālū Bal Wajadnā 'Ābā'anā Kadhālika Yaf`alūna

74

گفتند: نه، بلكه پدرانمان را يافتيم كه به اين صورت عبادت مى‌كردند!


Qāla 'Afara'aytum Mā Kuntum Ta`budūna

75

گفت: پس آيا مى‌دانيد كه آنچه مى‌پرستيد،


'Antum Wa 'Ābā'uukumu Al-'Aqdamūna

76

هم شما و هم پدران پيشين شما


Fa'innahum `Adūwun Lī 'Illā Rabba Al-`Ālamīna

77

هم آنان قطعا دشمن منند [چون اگر آنها را بپرستم، مرا دچار عذاب جاودانه خواهند كرد]، جز پروردگار جهانيان [كه پرستيدنش مايه سعادت هميشگى و جاودانى است.]


Al-Ladhī Khalaqanī Fahuwa Yahdīni

78

همان كسى كه مرا آفريد و هم او مرا هدايت مى‌كند،


Wa Al-Ladhī Huwa Yuţ`imunī Wa Yasqīni

79

و آنكه او طعامم مى‌دهد و سيرابم مى‌كند


Wa 'Idhā Mariđtu Fahuwa Yashfīni

80

و هنگامى كه بيمار مى‌شوم، او شفايم مى‌دهد


Wa Al-Ladhī Yumītunī Thumma Yuĥyīni

81

و آنكه مرا مى‌ميراند سپس زنده‌ام مى‌كند


Wa Al-Ladhī 'Aţma`u 'An Yaghfira Lī Khaţī'atī Yawma Ad-Dīni

82

و آنكه اميد دارم روز جزا خطايم را بر من بيامرزد.


Rabbi Hab Lī Ĥukmāan Wa 'Alĥiqnī Biş-Şāliĥīna

83

پروردگارا! به من حكمت بخش، و مرا به شايستگان ملحق كن.


Wa 'Aj`al Lī Lisāna Şidqin Fī Al-'Ākhirīna

84

و براى من در آيندگان نامى نيك و ستايشى والا مرتبه قرار ده،


Wa Aj`alnī Min Warathati Jannati An-Na`īmi

85

و مرا از وارثان بهشت پرنعمت گردان،


Wa Aghfir Li'abī 'Innahu Kāna Mina Ađ-Đāllīna

86

و پدرم را بيامرز كه او از گمراهان است،


Wa Lā Tukhzinī Yawma Yub`athūna

87

و روزى كه [مردگان‌] برانگيخته مى‌شوند، رسوايم مكن؛


Yawma Lā Yanfa`u Mālun Wa Lā Banūna

88

روزى كه هيچ مال و اولادى سود نمى‌دهد،


'Illā Man 'Atá Allāha Biqalbin Salīmin

89

مگر كسى كه دلى سالم [از رذايل وخبايث‌] به پيشگاه خدا بياورد،


Wa 'Uzlifati Al-Jannatu Lilmuttaqīna

90

و آن روز بهشت را براى پرهيزكاران نزديك آورند،


Wa Burrizati Al-Jaĥīmu Lilghāwīna

91

و آتش برافروخته را براى گمراهان آشكار كنند،


Wa Qīla Lahum 'Ayna Mā Kuntum Ta`budūna

92

و به آنان گويند: آنچه را مى‌پرستيديد، كجايند؟


Min Dūni Allāhi Hal Yanşurūnakum 'Aw Yantaşirūna

93

[معبودانى را] به جاى خدا؟! آيا شما را [براى رهايى از آتش‌] يارى مى‌دهند؟ يا از خود مى‌توانند دفع عذاب كنند؟


Fakubkibū Fīhā Hum Wa Al-Ghāwūna

94

پس آن بت‌ها و گمراهان [كه آنها را مى‌پرستيدند] به رو در آتش افروخته افكنده مى‌شوند،


Wa Junūdu 'Iblīsa 'Ajma`ūna

95

با همه سپاهيان ابليس،


Qālū Wa Hum Fīhā Yakhtaşimūna

96

در حالى كه در آن [آتش افروخته‌] با هم ستيز و نزاع مى‌كنند [و به بتان‌] مى‌گويند:


Ta-Allāhi 'In Kunnā Lafī Đalālin Mubīnin

97

به خدا سوگند كه ما در گمراهى آشكارى بوديم،


'Idh Nusawwīkum Birabbi Al-`Ālamīna

98

كه شما را با پروردگار جهانيان برابر و مساوى قرار مى‌داديم،


Wa Mā 'Ađallanā 'Illā Al-Mujrimūna

99

و ما را جز مجرمان گمراه نكردند،


Famā Lanā Min Shāfi`īna

100

در نتيجه براى ما نه شفيعانى است،


Wa Lā Şadīqin Ĥamīmin

101

و نه يك دوست نزديك و صميمى،


Falaw 'Anna Lanā Karratan Fanakūna Mina Al-Mu'uminīna

102

پس اى كاش براى ما بازگشتى [به دنيا] بود تا از مؤمنان مى‌شديم.


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

103

بى‌ترديد در اين سرگذشت، عبرتى بزرگ وجود دارد، و [قوم ابراهيم‌] بيشترشان مؤمن نبودند،


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

104

و يقينا پروردگارت همان تواناى شكست‌ناپذير و مهربان است.


Kadhdhabat Qawmu Nūĥin Al-Mursalīna

105

قوم نوح پيامبران را تكذيب كردند،


'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Nūĥun 'Alā Tattaqūna

106

هنگامى كه برادرشان نوح به آنان گفت: آيا [از سرانجام شرك و طغيان كه خشم و عذاب خداست‌] نمى‌پرهيزيد؟


'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun

107

بى‌ترديد من براى شما فرستاده‌اى امينم،


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

108

بنابراين از خدا پروا كنيد و از من فرمان ببريد،


Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna

109

و من از شما بر ابلاغ رسالتم هيچ پاداشى نمى‌خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانيان است،


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

110

بنابراين از خدا پروا كنيد و از من فرمان ببريد.


Qālū 'Anu'uminu Laka Wa Attaba`aka Al-'Ardhalūna

111

گفتند: آيا ما به تو ايمان بياوريم در حالى كه فرومايگان از تو پيروى كرده‌اند؟!


Qāla Wa Mā `Ilmī Bimā Kānū Ya`malūna

112

[نوح‌] گفت: مرا از آنچه آنان انجام مى‌داده‌اند، چه اطلاعى است؟


'In Ĥisābuhum 'Illā `Alá Rabbī Law Tash`urūna

113

حسابشان اگر واقعا درك مى‌كنيد، جز بر عهده پروردگارم نيست،


Wa Mā 'Anā Biţāridi Al-Mu'uminīna

114

و من طرد كننده مؤمنان نخواهم بود،


'In 'Anā 'Illā Nadhīrun Mubīnun

115

من جز بيم دهنده‌اى آشكار نيستم.


Qālū La'in Lam Tantahi Yā Nūĥu Latakūnanna Mina Al-Marjūmīna

116

گفتند: اى نوح! اگر [از ابلاغ دين‌] باز نايستى، يقينا از سنگسار شدگان خواهى بود!


Qāla Rabbi 'Inna Qawmī Kadhdhabūni

117

گفت: پروردگارا! همانا قوم من مرا تكذيب كردند،


Fāftaĥ Baynī Wa Baynahum Fatĥāan Wa Najjinī Wa Man Ma`ī Mina Al-Mu'uminīna

118

پس ميان من و آنان چنانكه سزاوار است داورى كن و من و كسانى كه از مؤمنان با من هستند از چنگ آنان نجات ده.


Fa'anjaynāhu Wa Man Ma`ahu Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni

119

پس او و كسانى را كه با او در آن كشتى مملو [از سرنشينان، جنبندگان، متاع و ابزار] بود نجات داديم،


Thumma 'Aghraqnā Ba`du Al-Bāqīna

120

آن گاه بعد از آن، همه باقى ماندگان را غرق كرديم.


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

121

بى‌ترديد در اين سرگذشت، عبرتى بزرگ وجود دارد، و [قوم نوح‌] بيشترشان مؤمن نبودند،


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

122

و يقينا پروردگارت همان تواناى شكست‌ناپذير و مهربان است.


Kadhdhabat `Ādun Al-Mursalīna

123

قوم عاد پيامبران را تكذيب كردند،


'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Hūdun 'Alā Tattaqūna

124

هنگامى كه برادرشان هود به آنان گفت: آيا [از سرانجام شرك و طغيان كه خشم و عذاب خداست‌] نمى‌پرهيزيد؟


'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun

125

بى‌ترديد من براى شما فرستاده‌اى امينم،


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

126

بنابراين از خدا پروا كنيد و از من فرمان ببريد،


Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna

127

و من از شما بر ابلاغ رسالتم هيچ پاداشى نمى‌خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانيان است،


'Atabnūna Bikulli Rī`in 'Āyatan Ta`bathūna

128

آيا شما بر روى هر مكان بلندى به بيهوده كارى و بدون نياز برجى عظيم و برافراشته بنا مى‌كنيد؟


Wa Tattakhidhūna Maşāni`a La`allakum Takhludūna

129

و قلعه‌ها و كاخ‌هاى استوار و مجلل برمى‌گيريد، كه شايد جاودانه بمانيد،


Wa 'Idhā Baţashtum Baţashtum Jabbārīna

130

و چون كسى را با شدت و قهر مى‌گيريد ظالمانه و زورمدارانه [مى‌گيريد بدون اينكه در عاقبت كار بينديشيد.]


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

131

بنابراين از خدا پروا كنيد واز من فرمان ببريد،


Wa Attaqū Al-Ladhī 'Amaddakum Bimā Ta`lamūna

132

واز كسى كه شما را به وسيله آنچه خود مى‌دانيد يارى داده پروا كنيد،


'Amaddakum Bi'an`āmin Wa Banīna

133

به وسيله چهارپايان و فرزندانى، به شما يارى داده است.


Wa Jannātin Wa `Uyūnin

134

و [به وسيله‌] بوستان‌ها و چشمه‌سارها،


'Innī 'Akhāfu `Alaykum `Adhāba Yawmin `Ažīmin

135

بى‌ترديد من بر شما از عذاب روزى بزرگ مى‌ترسم.


Qālū Sawā'un `Alaynā 'Awa`ažta 'Am Lam Takun Mina Al-Wā`ižīna

136

گفتند: تو پند و اندرز دهى يا ندهى براى ما يكسان است!!


'In Hādhā 'Illā Khuluqu Al-'Awwalīna

137

اين [پند و اندرزها و تقسيم امور به حلال و حرام‌] جز شيوه پيشينيان [كه اهل واپس‌گرايى و خرافات بودند] نيست،


Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna

138

و ما گرفتار عذابى [كه تو ما را از آن بيم مى‌دهى‌] نخواهيم شد.


Fakadhdhabūhu Fa'ahlaknāhum 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

139

پس او را تكذيب كردند، و در نتيجه هلاكشان كرديم. بى‌ترديد در اين سرگذشت عبرتى بزرگ وجود دارد و [قوم هود] بيشترشان مؤمن نبودند،


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

140

و يقينا پروردگارت همان تواناى شكست‌ناپذير و مهربان است.


Kadhdhabat Thamūdu Al-Mursalīna

141

قوم ثمود پيامبران را تكذيب كردند،


'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Şāliĥun 'Alā Tattaqūna

142

هنگامى كه برادرشان صالح به آنان گفت: آيا [از سرانجام شرك و طغيان كه خشم و عذاب خداست‌] نمى‌پرهيزيد؟


'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun

143

بى‌ترديد من براى شما فرستاده‌اى امينم،


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

144

بنابراين از خدا پروا كنيد و از من فرمان ببريد،


Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna

145

و من از شما بر ابلاغ رسالتم هيچ پاداشى نمى‌خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانيان است،


'Atutrakūna Fī Mā Hāhunā 'Āminīna

146

آيا شما را در آنچه در اين دنيا [از نعمت و رفاه هست‌] ايمن و آسوده [از تغيير و زوال‌] رهايتان خواهند كرد؟!


Fī Jannātin Wa `Uyūnin

147

در بوستان‌ها و چشمه‌سارها،


Wa Zurū`in Wa Nakhlin Ţal`uhā Hađīmun

148

و كشتزارها و درختان خرمايى كه شكوفه‌هايشان انبوه و باطراوت و لطيف است؟


Wa Tanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāan Fārihīna

149

و ماهرانه و هنرمندانه از كوه‌ها خانه‌هايى مى‌تراشيد؟ [به اميد آنكه از هر آسيبى حتى مرگ در امان بمانيد!!]


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

150

بنابراين از خدا پروا كنيد و مرا فرمان ببريد،


Wa Lā Tuţī`ū 'Amra Al-Musrifīna

151

و از فرمان اسراف‌گران اطاعت نكنيد،


Al-Ladhīna Yufsidūna Fī Al-'Arđi Wa Lā Yuşliĥūna

152

همانان كه در زمين فساد مى‌كنند و به اصلاح گرى نمى‌پردازند.


Qālū 'Innamā 'Anta Mina Al-Musaĥĥarīna

153

گفتند: جز اين نيست كه تو از جادوشدگانى،


Mā 'Anta 'Illā Basharun Mithlunā Fa'ti Bi'āyatin 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

154

تو جز بشرى مانند ما نيستى، اگر راست مى‌گويى معجزه‌اى بياور.


Qāla Hadhihi Nāqatun Lahā Shirbun Wa Lakum Shirbu Yawmin Ma`lūmin

155

گفت: اين ماده شترى است [كه به اذن خدا به عنوان معجزه من از دل كوه بيرون آمد] سهمى از آب [اين چشمه‌] براى او، و سهم روز معينى براى شماست،


Wa Lā Tamassūhā Bisū'in Faya'khudhakum `Adhābu Yawmin `Ažīmin

156

آسيبى به او نرسانيد كه عذاب روزى بزرگ شما را فرا مى‌گيرد.


Fa`aqarūhā Fa'aşbaĥū Nādimīna

157

پس ناقه را پى كردند و [از كار خود] پشيمان شدند،


Fa'akhadhahumu Al-`Adhābu 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

158

در نتيجه عذاب آنان را فرا گرفت. بى‌ترديد در اين سرگذشت، عبرتى بزرگ وجود دارد و [قوم صالح‌] بيشترشان مؤمن نبودند،


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

159

و يقينا پروردگارت همان تواناى شكست‌ناپذير و مهربان‌است.


Kadhdhabat Qawmu Lūţin Al-Mursalīna

160

قوم لوط پيامبران را تكذيب كردند،


'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Lūţun 'Alā Tattaqūna

161

هنگامى كه كه برادرشان لوط به آنان گفت: آيا [از سرانجام شرك و طغيان كه خشم و عذاب خداست‌] نمى‌پرهيزيد؟


'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun

162

بى‌ترديد من براى شما فرستاده‌اى امينم،


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

163

بنابراين از خدا پروا كنيد و از من فرمان ببريد،


Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna

164

و من از شما بر ابلاغ رسالتم هيچ پاداشى نمى‌خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانيان است،


'Ata'tūna Adh-Dhukrāna Mina Al-`Ālamīna

165

آيا از ميان مردم جهان، شما با مردان آميزش مى‌كنيد؟!!


Wa Tadharūna Mā Khalaqa Lakum Rabbukum Min 'Azwājikum Bal 'Antum Qawmun `Ādūna

166

و آنچه را پروردگارتان براى شما از همسرانتان آفريده رها مى‌كنيد؟ [براى اين كار زشت بى‌سابقه، دليل و برهان استوارى نداريد] بلكه شما گروهى تجاوزكار [از حدود خدا و مرزهاى انسانيت‌] هستيد.


Qālū La'in Lam Tantahi Yā Lūţu Latakūnanna Mina Al-Mukhrajīna

167

گفتند: اى لوط! اگر [از تبليغ دين‌] باز نايستى، حتما تبعيد خواهى شد.


Qāla 'Innī Li`amalikum Mina Al-Qālīna

168

[لوط] گفت: بى‌ترديد من از كار زشت شما به شدت متنفرم.


Rabbi Najjinī Wa 'Ahlī Mimmā Ya`malūna

169

پروردگارا! مرا و خانواده‌ام را [از آثار، وزر و وبال‌] آنچه انجام مى‌دهند، نجات بده؛


Fanajjaynāhu Wa 'Ahlahu 'Ajma`īna

170

پس ما او و خانواده‌اش همگى را نجات داديم،


'Illā `Ajūzāan Fī Al-Ghābirīna

171

مگر پيرزنى در [ميان‌] باقى‌ماندگان،


Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna

172

سپس ديگران را نابود كرديم،


Wa 'Amţarnā `Alayhim Maţarāan Fasā'a Maţaru Al-Mundharīna

173

و بارانى از سنگ گل بر سر آنان بارانديم؛ پس بد بود باران بيم داده‌شدگان.


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

174

بى‌ترديد در اين سرگذشت عبرتى بزرگ وجود دارد و قوم لوط بيشترشان مؤمن نبودند،


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

175

و يقينا پروردگارت همان تواناى شكست‌ناپذير و مهربان است.


Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-'Aykati Al-Mursalīna

176

مردم ايكه پيامبران را تكذيب كردند،


'Idh Qāla Lahum Shu`aybun 'Alā Tattaqūna

177

هنگامى كه شعيب به آنان گفت: آيا [از سرانجام شرك و طغيان كه خشم و عذاب خداست‌] نمى‌پرهيزيد؟


'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun

178

بى‌ترديد من براى شما فرستاده‌اى امينم،


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

179

بنابراين از خدا پروا كنيد و از من فرمان ببريد،


Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna

180

من از شما بر ابلاغ رسالتم هيچ پاداشى نمى‌خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانيان است،


'Awfū Al-Kayla Wa Lā Takūnū Mina Al-Mukhsirīna

181

پيمانه را كامل بدهيد و از كم‌فروشان نباشيد،


Wa Zinū Bil-Qisţāsi Al-Mustaqīmi

182

و [متاع و كالا را] با ترازوى درست وزن كنيد،


Wa Lā Tabkhasū An-Nāsa 'Ashyā'ahum Wa Lā Ta`thawā Fī Al-'Arđi Mufsidīna

183

و از قيمت اشيا و اجناس مردم به هنگام خريد نكاهيد، و در زمين تباهكارانه فتنه و آشوب برپا نكنيد،


Wa Attaqū Al-Ladhī Khalaqakum Wa Al-Jibillata Al-'Awwalīna

184

و از آنكه شما و امت‌هاى پيشين را آفريد پروا كنيد.


Qālū 'Innamā 'Anta Mina Al-Musaĥĥarīna

185

گفتند: جز اين نيست كه تو از جادوشدگانى،


Wa Mā 'Anta 'Illā Basharun Mithlunā Wa 'In Nažunnuka Lamina Al-Kādhibīna

186

و تو جز بشرى مانند ما نيستى، و بى‌ترديد ما تو را از دروغگويان مى‌پنداريم،


Fa'asqiţ `Alaynā Kisafāan Mina As-Samā'i 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

187

پس اگر راست مى‌گويى پاره‌هايى از آسمان را بر ما فرو ريز.


Qāla Rabbī 'A`lamu Bimā Ta`malūna

188

[شعيب‌] گفت: پروردگارم به آنچه انجام مى‌دهيد، داناتر است.


Fakadhdhabūhu Fa'akhadhahum `Adhābu Yawmi Až-Žullati 'Innahu Kāna `Adhāba Yawmin `Ažīmin

189

پس او را تكذيب كردند؛ در نتيجه عذاب روز سايبان [يعنى روزى كه ابرى تيره و صاعقه زا سايه مى‌اندازد] آنان را فرا گرفت، همانا آن عذاب روزى بزرگ بود،


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

190

بى‌ترديد در اين سرگذشت، عبرتى بزرگ وجود دارد؛ و قوم شعيب بيشترشان مؤمن نبودند،


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

191

و يقينا پروردگارت همان تواناى شكست‌ناپذير و مهربان است.


Wa 'Innahu Latanzīlu Rabbi Al-`Ālamīna

192

و بى‌ترديد اين قرآن، نازل شده پروردگار جهانيان است،


Nazala Bihi Ar-Rūĥu Al-'Amīnu

193

كه روح‌الامين آن را نازل كرده است،


`Alá Qalbika Litakūna Mina Al-Mundhirīna

194

بر قلب تو، تا از بيم دهندگان باشى،


Bilisānin `Arabīyin Mubīnin

195

به زبان عربى روشن و گويا


Wa 'Innahu Lafī Zuburi Al-'Awwalīna

196

و بى‌ترديد [خبر] اين [قرآن‌] در كتاب‌هاى پيشينيان است.


'Awalam Yakun Lahum 'Āyatan 'An Ya`lamahu `Ulamā'u Banī 'Isrā'īla

197

آيا آگاهى دانشمندان بنى‌اسرائيل به خبر قرآن [در كتاب‌هاى پيشينيان‌] براى مشركان نشانه‌اى [بر حقانيت قرآن و صدق نبوت تو] نيست؟!


Wa Law Nazzalnāhu `Alá Ba`đi Al-'A`jamīna

198

و اگر آن را بر برخى از غير عرب‌ها نازل كرده بوديم،


Faqara'ahu `Alayhim Mā Kānū Bihi Mu'uminīna

199

و او آن را بر عرب‌ها مى‌خواند، باز هم به آن ايمان نمى‌آوردند!!


Kadhālika Salaknāhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna

200

اين‌گونه [كه آن را به زبان عربى روشن و گويا نازل كرديم‌] در دل‌هاى مجرمان درآورديم [كه آن را بفهمند و به آن ايمان آورند،]


Lā Yu'uminūna Bihi Ĥattá Yarawā Al-`Adhāba Al-'Alīma

201

[ولى اين بيمار دلان لجوج‌] به آن ايمان نمى‌آورند تا آن عذاب دردناك را ببينند،


Faya'tiyahum Baghtatan Wa Hum Lā Yash`urūna

202

كه ناگهان در حالى كه بى‌خبرند به سراغشان آيد،


Fayaqūlū Hal Naĥnu Munžarūna

203

پس [در آن موقعيت بسيار سخت‌] گويند: آيا ما مهلت مى‌يابيم؟


'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna

204

آيا به آمدن عذاب ما شتاب مى‌كنند؟


'Afara'ayta 'In Matta`nāhum Sinīna

205

پس خبر ده اگر ما آنان را ساليانى بهره‌مندى و برخوردارى دهيم،


Thumma Jā'ahum Mā Kānū Yū`adūna

206

سپس آن عذابى كه به آن تهديد مى‌شدند، به سراغشان آيد.


Mā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yumatta`ūna

207

آنچه را [چند سال‌] همواره از آن برخوردارى مى‌يافتند [عذاب را] از آنان دفع‌نخواهد كرد،


Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Lahā Mundhirūna

208

و [مردم‌] هيچ شهرى را نابود نكرديم مگر آنكه بيم دهندگانى براى آنان بود،


Dhikrá Wa Mā Kunnā Žālimīna

209

براى اندرز دادن و اتمام حجت؛ و ما هرگز ستمكار نبوده‌ايم [كه مردمى را بدون فرستادن پيامبر نابود كنيم.]


Wa Mā Tanazzalat Bihi Ash-Shayāţīnu

210

قرآن را شيطان‌ها نازل نكرده‌اند،


Wa Mā Yanbaghī Lahum Wa Mā Yastaţī`ūna

211

و [نزول قرآن‌] سزاوار آنان نيست، و قدرت [وحى كردن چنين كتابى را] ندارند،


'Innahum `Ani As-Sam`i Lama`zūlūna

212

بى‌ترديد آنان از شنيدن [وحى الهى و اخبار ملكوتى‌] محروم و بركنارند.


Falā Tad`u Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fatakūna Mina Al-Mu`adhdhabīna

213

پس با خدا معبودى ديگر را مپرست، كه از عذاب شدگان خواهى شد.


Wa 'Andhir `Ashīrataka Al-'Aqrabīna

214

نزديك‌ترين خويشاوندانت را [از عذاب الهى‌] بيم ده،


Wa Akhfiđ Janāĥaka Limani Attaba`aka Mina Al-Mu'uminīna

215

و پر و بال [فروتنى و تواضع‌] خود را براى مؤمنانى كه از تو پيروى مى‌كنند بگستر،


Fa'in `Aşawka Faqul 'Innī Barī'un Mimmā Ta`malūna

216

پس اگر تو را نافرمانى كردند بگو: من از آنچه انجام مى‌دهيد، بيزارم؛


Wa Tawakkal `Alá Al-`Azīzi Ar-Raĥīmi

217

و بر تواناى شكست‌ناپذير مهربان توكل كن،


Al-Ladhī Yarāka Ĥīna Taqūmu

218

هم او كه تو را هنگامى كه [براى عبادت‌] مى‌ايستى مى‌بيند،


Wa Taqallubaka Fī As-Sājidīna

219

و گردش و حركت تو را در ميان سجده‌كنندگان [مشاهده مى‌كند،]


'Innahu Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu

220

يقينا او شنوا و داناست.


Hal 'Unabbi'ukum `Alá Man Tanazzalu Ash-Shayāţīnu

221

آيا شما را خبر دهم كه شيطان‌ها بر چه كسانى نازل مى‌شوند؟


Tanazzalu `Alá Kulli 'Affākin 'Athīmin

222

بر هر دروغ‌پرداز گنه‌پيشه‌اى نازل مى‌شوند،


Yulqūna As-Sam`a Wa 'Aktharuhum Kādhibūna

223

كه گوش [بر القائات و اغواگرى‌هاى شيطان‌] مى‌سپرند، و بيشتر شيطان‌ها دروغگويند،


Wa Ash-Shu`arā'u Yattabi`uhumu Al-Ghāwūna

224

و [پيامبر، شاعر و خيال‌پرداز نيست، چون‌] شاعران [خيال‌پرداز] را [كه حقايق را هجو مى‌كنند، و با مطالب بى‌اساس به واقعيات مى‌تازند] گمراهان پيروى مى‌كنند.


'Alam Tará 'Annahum Fī Kulli Wādin Yahīmūna

225

آيا ندانسته‌اى كه آنان در هر وادى [باطلى خيال پردازانه‌] حيران و سرگردانند؟


Wa 'Annahum Yaqūlūna Mā Lā Yaf`alūna

226

و مطالبى مى‌گويند كه خود عمل نمى‌كنند،


'Illā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Dhakarū Allaha Kathīrāan Wa Antaşarū Min Ba`di Mā Žulimū Wa Saya`lamu Al-Ladhīna Žalamū 'Ayya Munqalabin Yanqalibūna

227

مگر آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند و خدا را بسيار ياد كردند و پس از آنكه [با شعرهاى باطل دشمنان، هجويات مشركان و ياوه‌هاى كافران‌] مورد ستم قرار گرفتند [با شعرهاى توحيدى و اصيل و استوار خود] به انتقام گرفتن [از دشمن و دفاع از خويش‌] برخاستند، و كسانى كه ستم كرده‌اند، به زودى خواهند دانست كه به چه بازگشت گاهى باز خواهند گشت؟!


سوره قبل

سوره الشعراء

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان