قرآن عثمان طه

سوره الشعراء

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ţā-Sīn-Mīm

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ طا، سين، ميم.


Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Al-Mubīni

2

آن آيات كتاب روشنگر است.


La`allaka Bākhi`un Nafsaka 'Allā Yakūnū Mu'uminīna

3

شايد تو بخاطر اينكه (مشركان) مؤمن نمى‌شوند، خودت را هلاك كنى.


'In Nasha' Nunazzil `Alayhim Mina As-Samā'i 'Āyatan Fažallat 'A`nāquhum Lahā Khāđi`īna

4

اگر بخواهيم، نشانه‌اى (معجزه‌آسا) از آسمان بر آنان فرود آوريم، و گردن‌هايشان در برابر آن فروتن گردد.


Wa Mā Ya'tīhim Min Dhikrin Mina Ar-Raĥmani Muĥdathin 'Illā Kānū `Anhu Mu`riđīna

5

و هيچ يادآورى نوينى از طرف (خداى) گسترده‌مهر براى آنان نمى‌آيد مگر در حالى كه از آن رويگردان مى‌شوند.


Faqad Kadhdhabū Fasaya'tīhim 'Anbā'u Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn

6

و بيقين تكذيب كردند؛ پس بزودى خبرهاى بزرگ چيزى كه آن را همواره ريشخند مى‌كردند، به آنان خواهد رسيد.


'Awalam Yarawā 'Ilá Al-'Arđi Kam 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Zawjin Karīmin

7

و آيا به سوى زمين نظر نكرده‌اند، كه چه بسيار (انواع گياهان) از هر جفت ارجمند در آن رويانديم؟!


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

8

قطعا در آن [ها] نشانه‌اى است، و [لى‌] بيشترشان مؤمن نيستند.


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

9

و مسلما تنها پروردگار تو شكست‌ناپذير [و] مهرورز است.


Wa 'Idh Nādá Rabbuka Mūsá 'Ani A'ti Al-Qawma Až-Žālimīna

10

و (ياد كن) هنگامى را كه پروردگارت موسى را ندا داد كه به سراغ قوم ستمكار برو؛


Qawma Fir`awna 'Alā Yattaqūna

11

(همان) قوم فرعون، آيا (از ستمكارى و كفر) خود نگهدارى نمى‌كنند؟!


Qāla Rabbi 'Innī 'Akhāfu 'An Yukadhdhibūni

12

(موسى) گفت:« پروردگارا! در حقيقت من مى‌ترسم كه [مرا] تكذيب كنند!


Wa Yađīqu Şadrī Wa Lā Yanţaliqu Lisānī Fa'arsil 'Ilá Hārūna

13

و سينه‌ام تنگ مى‌شود، و (گره) زبانم باز نمى‌شود؛ پس (رسالت را) به سوى هارون (نيز) بفرست.


Wa Lahum `Alayya Dhanbun Fa'akhāfu 'An Yaqtulūni

14

و آنان بر (گردن) من پيامد (گناه قتل نوشته) دارند؛ پس مى‌ترسم كه [مرا] بكشند! »


Qāla Kallā Fādh/habā Bi'āyātinā 'Innā Ma`akum Mustami`ūna

15

(خدا) فرمود:« هرگز چنين نيست، (تو را نمى‌كشند)، پس هر دو با نشانه‌هاى (معجزه‌آساى) ما برويد؛ كه ما با شما شنونده هستيم.


Fa'tiyā Fir`awna Faqūlā 'Innā Rasūlu Rabbi Al-`Ālamīna

16

و هر دو به سراغ فرعون برويد و بگوييد:« در حقيقت ما فرستاده پروردگار جهانيان هستيم؛


'An 'Arsil Ma`anā Banī 'Isrā'īla

17

(و پيام او اين است) كه بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) را با ما بفرست. »


Qāla 'Alam Nurabbika Fīnā Walīdāan Wa Labithta Fīnā Min `Umurika Sinīna

18

(فرعون) گفت:« آيا تو را در كودكى در ميان خود پرورش نداديم، و ساليانى از عمرت را در ميان ما درنگ نكردى؟!


Wa Fa`alta Fa`lataka Allatī Fa`alta Wa 'Anta Mina Al-Kāfirīna

19

آيا) انجام ندادى كار خود را (در مورد كشتن يك نفر از ما) كه انجام دادى. در حالى كه تو از ناسپاسانى! »


Qāla Fa`altuhā 'Idhāan Wa 'Anā Mina Ađ-Đāllīn

20

(موسى) گفت:« آن (كار) را در آن هنگام انجام دادم، در حالى كه من از گم گشتگان بودم؛


Fafarartu Minkum Lammā Khiftukum Fawahaba Lī Rabbī Ĥukmāan Wa Ja`alanī Mina Al-Mursalīna

21

و هنگامى كه از شما ترسيدم از ميان شما فرار كردم؛ و پروردگارم به من حكم (نبوت) بخشيد، و مرا از فرستادگان (خود) قرار داد.


Wa Tilka Ni`matun Tamunnuhā `Alayya 'An `Abbadta Banī 'Isrā'īla

22

و [آيا] اين نعمتى است كه منت آن را بر من مى‌گذارى كه بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) را بنده خود ساخته‌اى؟! »


Qāla Fir`awnu Wa Mā Rabbu Al-`Ālamīna

23

فرعون گفت:« و پروردگار جهانيان چيست؟! »


Qāla Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā 'In Kuntum Mūqinīna

24

(موسى) گفت:« [او] پروردگار آسمان‌ها و زمين و آنچه ميان آن دو است، اگر اهل يقين باشيد. »


Qāla Liman Ĥawlahu 'Alā Tastami`ūna

25

(فرعون) به كسانى كه پيرامونش بودند، گفت:« آيا نمى‌شنويد؟ (كه اين مرد چه مى‌گويد!) »


Qāla Rabbukum Wa Rabbu 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna

26

(موسى) گفت:« [او] پروردگار شما و پروردگار نياكان نخستين شماست. »


Qāla 'Inna Rasūlakumu Al-Ladhī 'Ursila 'Ilaykum Lamajnūnun

27

(فرعون) گفت:« قطعا فرستاده (خداى) شما، كه به سوى شما فرستاده شده، ديوانه است. »


Qāla Rabbu Al-Mashriqi Wa Al-Maghribi Wa Mā Baynahumā 'In Kuntum Ta`qilūna

28

(موسى) گفت:« [او] پروردگار خاور و باختر و آنچه ميان آن دو است، اگر خرد ورزى كنيد. »


Qāla La'ini Attakhadhta 'Ilahāan Ghayrī La'aj`alannaka Mina Al-Masjūnīna

29

(فرعون) گفت:« اگر معبودى غير از من برگزينى، حتما تو را از زندانيان (ويژه) قرار خواهم داد! »


Qāla 'Awalaw Ji'tuka Bishay'in Mubīnin

30

(موسى) گفت:« و آيا اگر چيز روشنگرى (از معجزات) براى تو بياورم (باز هم ايمان نمى‌آورى و مرا زندانى مى‌كنى؟) »


Qāla Fa'ti Bihi 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

31

(فرعون) گفت:« پس اگر از راستگويانى، آن را بياور! »


Fa'alqá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Thu`bānun Mubīnun

32

و (موسى) عصايش را افكند، و بناگاه آن اژدهايى آشكار شد!


Wa Naza`a Yadahu Fa'idhā Hiya Bayđā'u Lilnnāžirīna

33

و دستش را (از گريبان) بيرون آورد، و بناگاه آن براى بينندگان سفيد (و درخشان) شد!


Qāla Lilmala'i Ĥawlahu 'Inna Hādhā Lasāĥirun `Alīmun

34

(فرعون) به اشراف پيرامونش گفت:« بى‌شك، اين ساحرى داناست؛


Yurīdu 'An Yukhrijakum Min 'Arđikum Bisiĥrihi Famādhā Ta'murūna

35

(او) مى‌خواهد باسحرش شما را از سرزمينتان بيرون كند؛ پس چه دستور مى‌دهيد؟ »


Qālū Arjih Wa 'Akhāhu Wa Ab`ath Fī Al-Madā'ini Ĥāshirīna

36

(اشراف به فرعون) گفتند:« (كار) او و برادرش را به تأخير انداز، و گرد آورندگانى را به شهرها بفرست،


Ya'tūka Bikulli Saĥĥārin `Alīmin

37

تا هر ساحر [ماهر] دانايى را نزد تو آورند. »


Fajumi`a As-Saĥaratu Limīqāti Yawmin Ma`lūmin

38

و (سرانجام) ساحران براى ميعادگاه روز معينى جمع آورى شدند.


Wa Qīla Lilnnāsi Hal 'Antum Mujtami`ūna

39

و به مردم گفته شد:« آيا شما (نيز) جمع خواهيد شد؟


La`allanā Nattabi`u As-Saĥarata 'In Kānū Humu Al-Ghālibīna

40

باشد كه ما از (آيين) ساحران پيروى كنيم، اگر تنها آنان پيروز شدند. »


Falammā Jā'a As-Saĥaratu Qālū Lifir`awna 'A'inna Lanā La'ajrāan 'In Kunnā Naĥnu Al-Ghālibīna

41

و هنگامى كه ساحران آمدند، به فرعون گفتند:« آيا اگر فقط ما پيروز گرديم، حتما براى ما پاداش [مهمى‌] است؟ »


Qāla Na`am Wa 'Innakum 'Idhāan Lamina Al-Muqarrabīna

42

(فرعون) گفت:« آرى، و در آن صورت مسلما شما از نزديكان (من) خواهيد شد. »


Qāla Lahum Mūsá 'Alqū Mā 'Antum Mulqūna

43

موسى به آن (ساحر) ان گفت:« آنچه را شما (از وسايل سحر مى‌توانيد) بيفكنيد، بيندازيد! »


Fa'alqawā Ĥibālahum Wa `Işīyahum Wa Qālū Bi`izzati Fir`awna 'Innā Lanaĥnu Al-Ghālibūna

44

و ريسمان‌هايشان و عصاهايشان را افكندند و گفتند:« به عزت فرعون سوگند، كه قطعا تنها ما پيروزيم! »


Fa'alqá Mūsá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Talqafu Mā Ya'fikūna

45

و موسى عصايش را افكند، و ناگهان آن (عصا اژدها شد و) آنچه را به دروغ مى‌ساختند، بلعيد.


Fa'ulqiya As-Saĥaratu Sājidīna

46

و ساحران سجده‌كنان (به زمين) در افتاده،


Qālū 'Āmannā Birabbi Al-`Ālamīna

47

گفتند:« به پروردگار جهانيان ايمان آورديم،


Rabbi Mūsá Wa Hārūna

48

(همان) پروردگار موسى و هارون. »


Qāla 'Āmantum Lahu Qabla 'An 'Ādhana Lakum 'Innahu Lakabīrukumu Al-Ladhī `Allamakumu As-Siĥra Falasawfa Ta`lamūna La'uqaţţi`anna 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Khilāfin Wa La'uşallibannakum 'Ajma`īna

49

(فرعون) گفت:« [آيا] پيش از آنكه به شما رخصت دهم به او ايمان آورديد؟! قطعا او بزرگ شماست كه به شما سحر آموخته است؛ پس مسلما در آينده خواهيد دانست! حتما دستانتان و پاهايتان را بر خلاف (يكديگر) قطع مى‌كنم، و قطعا همگى شما را به دار مى‌آويزم! »


Qālū Lā Đayra 'Innā 'Ilá Rabbinā Munqalibūna

50

گفتند:« هيچ زيانى نيست، [چرا] كه ما به سوى پروردگارمان باز مى‌گرديم.


'Innā Naţma`u 'An Yaghfira Lanā Rabbunā Khaţāyānā 'An Kunnā 'Awwala Al-Mu'uminīna

51

در حقيقت ما طمع داريم كه پروردگارمان خطاهاى ما را بر ما بيامرزد (براى) اينكه نخستين ايمان آورندگان بوديم. »


Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asri Bi`ibādī 'Innakum Muttaba`ūna

52

و به موسى وحى كرديم كه:« بندگانم را (از مصر) شبانه حركت ده، [چرا] كه شما مورد پيگرد هستيد. »


Fa'arsala Fir`awnu Fī Al-Madā'ini Ĥāshirīna

53

و فرعون گردآورندگان (لشكر) را به شهرها فرستاد؛


'Inna Hā'uulā' Lashirdhimatun Qalīlūna

54

(در حالى كه مى‌گفت:) قطعا آنان گروهكى اندكند؛


Wa 'Innahum Lanā Laghā'ižūna

55

و مسلما آنان ما را به خشم آورده‌اند؛


Wa 'Innā Lajamī`un Ĥādhirūna

56

و حتما ما جمعى آماده‌ايم.


Fa'akhrajnāhum Min Jannātin Wa `Uyūnin

57

و (سرانجام) آن (فرعوني) ان را از بوستان‌ها و چشمه ساران بيرون رانديم؛


Wa Kunūzin Wa Maqāmin Karīmin

58

و (نيز) از گنج‌ها و جايگاه‌هاى ارجمند (اخراج كرديم).


Kadhālika Wa 'Awrathnāhā Banī 'Isrā'īla

59

اينگونه (فرعونيان را نابود كرديم) و آن (نعمت‌ها) را به بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) ارث داديم.


Fa'atba`ūhum Mushriqīna

60

و در حال طلوع خورشيد، آنان را مورد پيگرد قرار دادند.


Falammā Tarā'á Al-Jam`āni Qāla 'Aşĥābu Mūsá 'Innā Lamudrakūna

61

و هنگامى كه دو گروه يكديگر را ديدند، ياران موسى گفتند:« قطعا ما (در محاصره فرعونيان) گرفتار شده‌ايم. »


Qāla Kallā 'Inna Ma`iya Rabbī Sayahdīni

62

(موسى) گفت:« هرگز چنين نيست! [چرا] كه پروردگارم با من است، بزودى [مرا] راهنمايى خواهد كرد. »


Fa'awĥaynā 'Ilá Mūsá 'Ani Ađrib Bi`aşāka Al-Baĥra Fānfalaqa Fakāna Kullu Firqin Kālţţawdi Al-`Ažīmi

63

و به سوى موسى وحى كرديم كه:« با عصايت بر دريا بزن. » (او چنين كرد) و شكافته شد، و هر پاره‌اى همچون كوه بسيار بزرگى شد!


Wa 'Azlafnā Thamma Al-'Ākharīna

64

و ديگران [لشكر فرعون‌] را به آنجا نزديك ساختيم؛


Wa 'Anjaynā Mūsá Wa Man Ma`ahu 'Ajma`īna

65

و موسى و تمام كسانى را كه با او بودند نجات داديم؛


Thumma 'Aghraqnā Al-'Ākharīna

66

سپس ديگران (فرعونيان) را غرق ساختيم.


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

67

قطعا در آن [ها] نشانه‌اى است، و [لى‌] بيشترشان مؤمن نيستند.


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

68

و مسلما تنها پروردگار تو شكست‌ناپذير [و] مهرورز است.


Wa 'Atlu `Alayhim Naba'a 'Ibrāhīma

69

و خبر بزرگ ابراهيم را بر آنان بخوان، [و پيروى كن‌]،


'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mā Ta`budūna

70

هنگامى كه به پدر (مادرش يا عموي) ش و قومش گفت:« چه چيز را مى‌پرستيد؟! »


Qālū Na`budu 'Aşnāmāan Fanažallu Lahā `Ākifīna

71

گفتند:« بت‌هايى را مى‌پرستيم، و پيوسته ملازم (پرستش) آنهاييم. »


Qāla Hal Yasma`ūnakum 'Idh Tad`ūna

72

گفت:« آيا هنگامى كه (بتان را) مى‌خوانيد (صداى) شما را مى‌شنوند؟!


'Aw Yanfa`ūnakum 'Aw Yađurrūna

73

يا به شما سودى مى‌بخشند يا زيانى مى‌رسانند؟! »


Qālū Bal Wajadnā 'Ābā'anā Kadhālika Yaf`alūna

74

گفتند:« بلكه نياكانمان را يافتيم كه چنين مى‌كردند. »


Qāla 'Afara'aytum Mā Kuntum Ta`budūna

75

(ابراهيم) گفت:« و آيا در آنچه كه شما و پدران پيشينتان پيوسته پرستش مى‌كرديد، نظر كرديد؟


'Antum Wa 'Ābā'uukumu Al-'Aqdamūna

76

(ابراهيم) گفت: و آيا در آنچه كه شما و پدران پيشينتان پيوسته پرستش مى‌كرديد، نظر كرديد؟


Fa'innahum `Adūwun Lī 'Illā Rabba Al-`Ālamīna

77

و در واقع (همه) آنها دشمن من هستند، مگر پروردگار جهانيان،


Al-Ladhī Khalaqanī Fahuwa Yahdīni

78

(همان) كسى كه مرا آفريد، و او راهنمايى [ام‌] مى‌كند؛


Wa Al-Ladhī Huwa Yuţ`imunī Wa Yasqīni

79

و كسى كه خود، مرا غذا مى‌دهد و سيراب [م‌] مى‌نمايد؛


Wa 'Idhā Mariđtu Fahuwa Yashfīni

80

و هنگامى كه بيمار شوم پس او [مرا] شفا مى‌دهد؛


Wa Al-Ladhī Yumītunī Thumma Yuĥyīni

81

و كسى كه مرا مى‌ميراند، سپس زنده [ام‌] مى‌كند؛


Wa Al-Ladhī 'Aţma`u 'An Yaghfira Lī Khaţī'atī Yawma Ad-Dīni

82

و كسى كه طمع دارم كه خطاى مرا در روز جزا برايم بيامرزد.


Rabbi Hab Lī Ĥukmāan Wa 'Alĥiqnī Biş-Şāliĥīna

83

پروردگارا! به من حكم (نبوت و حكمت) ببخش، و مرا به شايستگان ملحق نما؛


Wa 'Aj`al Lī Lisāna Şidqin Fī Al-'Ākhirīna

84

و براى من در (امت‌هاى) پسين زبان راستين (و آوازه‌اى نيك) قرار ده؛


Wa Aj`alnī Min Warathati Jannati An-Na`īmi

85

و مرا از وارثان بوستان پر نعمت (بهشت) قرار ده؛


Wa Aghfir Li'abī 'Innahu Kāna Mina Ađ-Đāllīna

86

و پدر (مادر يا عموي) م را بيامرز، [چرا] كه او از گمراهان بود.


Wa Lā Tukhzinī Yawma Yub`athūna

87

و در روزى كه (مردم) برانگيخته مى‌شوند، مرا رسوا مكن.


Yawma Lā Yanfa`u Mālun Wa Lā Banūna

88

(همان) روزى كه هيچ ثروت و پسرانى سود نمى‌بخشد.


'Illā Man 'Atá Allāha Biqalbin Salīmin

89

مگر كسى كه با دلى سالم به نزد خدا آيد.


Wa 'Uzlifati Al-Jannatu Lilmuttaqīna

90

و (در آن روز) بهشت براى پارسايان (خود نگهدار) نزديك مى‌شود؛


Wa Burrizati Al-Jaĥīmu Lilghāwīna

91

و دوزخ براى گمراهان ظاهر مى‌گردد؛


Wa Qīla Lahum 'Ayna Mā Kuntum Ta`budūna

92

و به آنان گفته مى‌شود:« آنچه غير از خدا، همواره مى‌پرستيديد، كجاست؟


Min Dūni Allāhi Hal Yanşurūnakum 'Aw Yantaşirūna

93

آيا شما را يارى مى‌كنند، يا يارى مى‌جويند (و عذاب را از خودشان دفع مى‌كنند)؟! »


Fakubkibū Fīhā Hum Wa Al-Ghāwūna

94

پس آن (معبود) ان و گمراهان و لشكريان ابليس همگى در آن (دوزخ) سرنگون مى‌شوند؛


Wa Junūdu 'Iblīsa 'Ajma`ūna

95

پس آن (معبود) ان و گمراهان و لشكريان ابليس همگى در آن (دوزخ) سرنگون مى‌شوند؛


Qālū Wa Hum Fīhā Yakhtaşimūna

96

در حالى كه آنان در آنجا [با يكديگر] كشمكش مى‌كنند، گويند:


Ta-Allāhi 'In Kunnā Lafī Đalālin Mubīnin

97

« به خدا سوگند مسلما در گمراهى آشكارى بوديم،


'Idh Nusawwīkum Birabbi Al-`Ālamīna

98

آنگاه كه شما را با پروردگار جهانيان مساوى مى‌شمرديم!


Wa Mā 'Ađallanā 'Illā Al-Mujrimūna

99

و جز خلافكاران، ما را گمراه نكردند.


Famā Lanā Min Shāfi`īna

100

و هيچ شفاعت كننده و دوست گرم نزديكى براى ما نيست.


Wa Lā Şadīqin Ĥamīmin

101

و هيچ شفاعت كننده و دوست گرم نزديكى براى ما نيست.


Falaw 'Anna Lanā Karratan Fanakūna Mina Al-Mu'uminīna

102

و كاش براى ما بازگشتى [به دنيا] بود، تا از مؤمنان مى‌شديم! »


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

103

قطعا در آن [ها] نشانه‌اى است، و [لى‌] بيشترشان مؤمن نيستند.


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

104

و مسلما تنها پروردگار تو شكست‌ناپذير [و] مهرورز است.


Kadhdhabat Qawmu Nūĥin Al-Mursalīna

105

قوم نوح فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛


'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Nūĥun 'Alā Tattaqūna

106

هنگامى كه برادرشان نوح به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمى‌كنيد؟!


'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun

107

در حقيقت من فرستاده‌اى درستكار براى شما هستم؛


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

108

پس [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛


Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna

109

و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمى‌طلبم؛ پاداش من جز بر [عهده‌] پروردگار جهانيان نيست؛


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

110

پس [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد. »


Qālū 'Anu'uminu Laka Wa Attaba`aka Al-'Ardhalūna

111

گفتند:« آيا به تو ايمان آوريم در حالى كه فرومايگان از تو پيروى كرده‌اند؟! »


Qāla Wa Mā `Ilmī Bimā Kānū Ya`malūna

112

(نوح) گفت:« و به آنچه همواره انجام مى‌دادند چه علمى دارم؟


'In Ĥisābuhum 'Illā `Alá Rabbī Law Tash`urūna

113

حساب آنان جز بر پروردگار من نيست، اگر (بر فرض با درك حسى) متوجه شويد.


Wa Mā 'Anā Biţāridi Al-Mu'uminīna

114

و من طرد كننده مؤمنان نيستم؛


'In 'Anā 'Illā Nadhīrun Mubīnun

115

من جز هشدارگرى روشنگر نيستم. »


Qālū La'in Lam Tantahi Yā Nūĥu Latakūnanna Mina Al-Marjūmīna

116

گفتند:« اى نوح! اگر (به اين سخنان) پايان ندهى، حتما از سنگسار شدگان خواهى شد. »


Qāla Rabbi 'Inna Qawmī Kadhdhabūni

117

گفت:« پروردگارا! در حقيقت قوم من، تكذيب [م‌] كردند؛


Fāftaĥ Baynī Wa Baynahum Fatĥāan Wa Najjinī Wa Man Ma`ī Mina Al-Mu'uminīna

118

پس بين من و بين آنان (داورى كن و مشكل كار ما را) بطور كامل بگشا، و مرا و كسانى از مؤمنان را كه با من هستند، نجات بخش. »


Fa'anjaynāhu Wa Man Ma`ahu Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni

119

و (ما)، وى و كسانى را كه با او در كشتى انباشته (از تجهيزات و انسان‌ها و حيوانات) بودند، نجات بخشيديم.


Thumma 'Aghraqnā Ba`du Al-Bāqīna

120

آنگاه بعد (از آن) باقى ماندگان را غرق ساختيم.


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

121

قطعا در آن [ها] نشانه‌اى است، و [لى‌] بيشترشان مؤمن نيستند.


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

122

و مسلما تنها پروردگار تو شكست‌ناپذير [و] مهرورز است.


Kadhdhabat `Ādun Al-Mursalīna

123

(قوم) عاد فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛


'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Hūdun 'Alā Tattaqūna

124

هنگامى كه برادرشان هود به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمى‌كنيد؟!


'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun

125

در حقيقت من فرستاده‌اى درستكار براى شما هستم؛


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

126

پس [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛


Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna

127

و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمى‌طلبم، پاداش من جز بر [عهده‌] پروردگار جهانيان نيست؛


'Atabnūna Bikulli Rī`in 'Āyatan Ta`bathūna

128

آيا بر هر بلندى (ساختمانى) نشانه‌وار مى‌سازيد در حالى كه (كارى بى‌هدف و) بيهوده انجام مى‌دهيد؟!


Wa Tattakhidhūna Maşāni`a La`allakum Takhludūna

129

و كاخ‌هاى استوار بر مى‌گيريد، تا شايد شما (در دنيا جاودانه) بمانيد؟!


Wa 'Idhā Baţashtum Baţashtum Jabbārīna

130

و هنگامى كه (بر كسى) سخت مى‌گيريد، زورگويانه سخت مى‌گيريد؛


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

131

پس [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛


Wa Attaqū Al-Ladhī 'Amaddakum Bimā Ta`lamūna

132

و از (مخالفت) كسى خودنگهدارى كنيد كه شما را با آنچه كه مى‌دانيد امداد كرد،


'Amaddakum Bi'an`āmin Wa Banīna

133

شما را با دام‌ها و پسران و بوستان‌ها و چشمه‌ساران امداد رساند.


Wa Jannātin Wa `Uyūnin

134

شما را با دام‌ها و پسران و بوستان‌ها و چشمه‌ساران امداد رساند.


'Innī 'Akhāfu `Alaykum `Adhāba Yawmin `Ažīmin

135

كه من از عذاب روزى بزرگ بر شما مى‌ترسم! »


Qālū Sawā'un `Alaynā 'Awa`ažta 'Am Lam Takun Mina Al-Wā`ižīna

136

(قوم عاد) گفتند:« بر ما يكسان است كه (ما را) پند دهى يا از پند دهندگان نباشى.


'In Hādhā 'Illā Khuluqu Al-'Awwalīna

137

(زيرا) اين جز شيوه (مردمان) نخستين نيست؛


Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna

138

و ما عذاب نخواهيم شد. »


Fakadhdhabūhu Fa'ahlaknāhum 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

139

و او (هود) را تكذيب كردند، پس آنان را هلاك كرديم؛ قطعا در آن [ها] نشانه‌اى است، و [لى‌] بيشترشان مؤمن نيستند.


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

140

و مسلما تنها پروردگار تو شكست‌ناپذير [و] مهرورز است.


Kadhdhabat Thamūdu Al-Mursalīna

141

(قوم) ثمود فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛


'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Şāliĥun 'Alā Tattaqūna

142

هنگامى كه برادرشان« صالح »به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمى‌كنيد؟!


'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun

143

در حقيقت من فرستاده‌اى درستكار براى شما هستم؛


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

144

پس [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛


Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna

145

و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمى‌طلبم، پاداش من جز بر [عهده‌] پروردگار جهانيان نيست؛


'Atutrakūna Fī Mā Hāhunā 'Āminīna

146

آيا در آنچه اينجاست با امنيت رها مى‌شويد؛


Fī Jannātin Wa `Uyūnin

147

در بوستان‌ها و چشمه ساران،


Wa Zurū`in Wa Nakhlin Ţal`uhā Hađīmun

148

و زراعت‌ها و درخت خرما كه شكوفه‌اش لطيف است؟!


Wa Tanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāan Fārihīna

149

و از كوه‌ها ماهرانه (و شادمانه) خانه‌هايى مى‌تراشيد،


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

150

پس [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛


Wa Lā Tuţī`ū 'Amra Al-Musrifīna

151

و از فرمان اسرافكاران اطاعت مكنيد؛


Al-Ladhīna Yufsidūna Fī Al-'Arđi Wa Lā Yuşliĥūna

152

(همان) كسانى كه در زمين فساد مى‌كنند و اصلاح نمى‌كنند. »


Qālū 'Innamā 'Anta Mina Al-Musaĥĥarīna

153

(قوم ثمود) گفتند:« تو فقط از كسانى هستى كه مكرر جادو شده‌اند؛


Mā 'Anta 'Illā Basharun Mithlunā Fa'ti Bi'āyatin 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

154

تو جز بشرى همانند ما نيستى، پس اگر از راستگويانى، نشانه‌اى (معجزه آسا) بياور! »


Qāla Hadhihi Nāqatun Lahā Shirbun Wa Lakum Shirbu Yawmin Ma`lūmin

155

(صالح) گفت:« اين ماده شترى (معجزه آسا) است كه سهمى از آب براى اوست، و سهمى از آب در روزى معين براى شماست؛


Wa Lā Tamassūhā Bisū'in Faya'khudhakum `Adhābu Yawmin `Ažīmin

156

و هيچ بدى به آن نرسانيد، كه عذاب روزى بزرگ شما را فرا خواهد گرفت! »


Fa`aqarūhā Fa'aşbaĥū Nādimīna

157

و (لى قوم ثمود) آن [شتر] را از پاى در آوردند، و (سرانجام) پشيمان گرديدند!


Fa'akhadhahumu Al-`Adhābu 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

158

و عذاب [الهى‌] آنان را فرو گرفت؛ قطعا در آن [ها] نشانه‌اى است، و [لى‌] بيشترشان مؤمن نيستند.


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

159

و مسلما تنها پروردگار تو شكست‌ناپذير [و] مهرورز است.


Kadhdhabat Qawmu Lūţin Al-Mursalīna

160

قوم لوط فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛


'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Lūţun 'Alā Tattaqūna

161

هنگامى كه برادرشان لوط به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمى‌كنيد؟!


'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun

162

در حقيقت من فرستاده‌اى درستكار براى شما هستم؛


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

163

پس [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛


Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna

164

و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمى‌طلبم، پاداش من جز بر [عهده‌] پروردگار جهانيان نيست؛


'Ata'tūna Adh-Dhukrāna Mina Al-`Ālamīna

165

آيا از ميان جهانيان، به سراغ مردان مى‌رويد (و همجنس بازى مى‌كنيد)؟!


Wa Tadharūna Mā Khalaqa Lakum Rabbukum Min 'Azwājikum Bal 'Antum Qawmun `Ādūna

166

و آنچه را كه از همسران شما، پروردگارتان براى شما آفريده است، وا مى‌گذاريد؟! بلكه شما گروهى تجاوزگريد! »


Qālū La'in Lam Tantahi Yā Lūţu Latakūnanna Mina Al-Mukhrajīna

167

گفتند:« اى لوط! اگر (به اين سخنان) پايان ندهى، حتما از اخراج شدگان خواهى بود. »


Qāla 'Innī Li`amalikum Mina Al-Qālīna

168

گفت:« در حقيقت من از دشمنان سرسخت عمل (هم‌جنس بازى) شما هستم؛


Rabbi Najjinī Wa 'Ahlī Mimmā Ya`malūna

169

پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه انجام مى‌دهند نجات بخش. »


Fanajjaynāhu Wa 'Ahlahu 'Ajma`īna

170

و او و همه خاندانش را نجات داديم؛


'Illā `Ajūzāan Fī Al-Ghābirīna

171

مگر پير زنى كه در ميان بازماندگان (در عذاب) بود.


Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna

172

سپس ديگران را درهم كوبيديم!


Wa 'Amţarnā `Alayhim Maţarāan Fasā'a Maţaru Al-Mundharīna

173

و بارشى (از سنگ‌هاى عذاب) بر آنان بارانديم؛


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

174

و چه بد است باران هشدار داده شدگان! قطعا در آن [ها] نشانه‌اى است، و [لى‌] بيشترشان مؤمن نيستند.


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

175

و مسلما تنها پروردگار تو شكست‌ناپذير [و] مهرورز است.


Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-'Aykati Al-Mursalīna

176

اهل ايكه (سرزمين پر درخت قوم شعيب) فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛


'Idh Qāla Lahum Shu`aybun 'Alā Tattaqūna

177

هنگامى كه شعيب به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمى‌كنيد؟!


'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun

178

در حقيقت من فرستاده‌اى درستكار براى شما هستم؛


Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni

179

پس [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ و [مرا] اطاعت كنيد؛


Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna

180

و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمى‌طلبم، پاداش من جز بر [عهده‌] پروردگار جهانيان نيست؛


'Awfū Al-Kayla Wa Lā Takūnū Mina Al-Mukhsirīna

181

پيمانه را كاملا ادا نماييد، و (با كم فروشى) از خسارت زنندگان (به ديگران) مباشيد؛


Wa Zinū Bil-Qisţāsi Al-Mustaqīmi

182

و با ترازوى راست (و درست) وزن كنيد؛


Wa Lā Tabkhasū An-Nāsa 'Ashyā'ahum Wa Lā Ta`thawā Fī Al-'Arđi Mufsidīna

183

و به مردم [از روى ستم‌] چيزهايشان را كم مدهيد و در زمين تبهكارانه فساد مكنيد؛


Wa Attaqū Al-Ladhī Khalaqakum Wa Al-Jibillata Al-'Awwalīna

184

و از (مخالفت) كسى خودنگهدارى كنيد كه شما، و (صاحبان سرشت نخستين و) انبوه پيشينيان را آفريد. »


Qālū 'Innamā 'Anta Mina Al-Musaĥĥarīna

185

(قوم شعيب) گفتند:« تو فقط از كسانى هستى كه مكرر جادو شده‌اند؛


Wa Mā 'Anta 'Illā Basharun Mithlunā Wa 'In Nažunnuka Lamina Al-Kādhibīna

186

و تو جز بشرى همانند ما نيستى و در واقع گمان مى‌كنيم كه تو از دروغگويان هستى؛


Fa'asqiţ `Alaynā Kisafāan Mina As-Samā'i 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna

187

پس اگر از راستگويان مى‌باشى، قطعه‌هايى از آسمان بر ما بيفكن. »


Qāla Rabbī 'A`lamu Bimā Ta`malūna

188

(شعيب) گفت:« پروردگار من به آنچه انجام مى‌دهيد داناتر است. »


Fakadhdhabūhu Fa'akhadhahum `Adhābu Yawmi Až-Žullati 'Innahu Kāna `Adhāba Yawmin `Ažīmin

189

و او را تكذيب كردند، و عذاب روز سايبان (ابر آتشبار) آنان را فرو گرفت؛ براستى كه آن عذاب روزى بزرگ بود!


'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna

190

قطعا در آن [ها] نشانه‌اى است و [لى‌] بيشترشان مؤمن نيستند.


Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu

191

و مسلما تنها پروردگار تو شكست‌ناپذير [و] مهرورز است.


Wa 'Innahu Latanzīlu Rabbi Al-`Ālamīna

192

قطعا اين (قرآن) فروفرستاده پروردگار جهانيان است.


Nazala Bihi Ar-Rūĥu Al-'Amīnu

193

روح الامين (جبرئيل احياگر درستكار) آن را بر دل تو فرود آورد؛


`Alá Qalbika Litakūna Mina Al-Mundhirīna

194

تا از هشدار دهندگان باشى؛


Bilisānin `Arabīyin Mubīnin

195

به زبان عربى روشن (و واضح روشنگر)؛


Wa 'Innahu Lafī Zuburi Al-'Awwalīna

196

و مسلما (وصف) آن در نوشته‌هاى متين پيشينيان (آمده) است.


'Awalam Yakun Lahum 'Āyatan 'An Ya`lamahu `Ulamā'u Banī 'Isrā'īla

197

و آيا اينكه دانشوران بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب، وصف) آن را مى‌دانند، نشانه‌اى براى آنان نبود؟!


Wa Law Nazzalnāhu `Alá Ba`đi Al-'A`jamīna

198

و اگر (بر فرض) آن را بر برخى از غير عرب‌ها فرو مى‌فرستاديم،


Faqara'ahu `Alayhim Mā Kānū Bihi Mu'uminīna

199

و آن را بر ايشان مى‌خواند، به آن ايمان نمى‌آوردند.


Kadhālika Salaknāhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna

200

اينگونه آن را در دل‌هاى خلافكاران راه مى‌دهيم.


Lā Yu'uminūna Bihi Ĥattá Yarawā Al-`Adhāba Al-'Alīma

201

در حالى كه به آن (قرآن) ايمان نمى‌آورند تا اينكه عذاب دردناك را ببينند!


Faya'tiyahum Baghtatan Wa Hum Lā Yash`urūna

202

و ناگهان (عذاب) به سراغشان مى آيد، و حال آنكه آنان (با درك حسى) متوجه نمى‌شوند؛


Fayaqūlū Hal Naĥnu Munžarūna

203

و (در آن هنگام) مى‌گويند:« آيا ما مهلت داده شده‌ايم؟! »


'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna

204

و آيا به عذاب ما شتاب مى‌ورزند؟!


'Afara'ayta 'In Matta`nāhum Sinīna

205

و آيا ملاحظه كردى كه اگر ساليانى آنان را (از اين زندگى) بهره‌مند سازيم،


Thumma Jā'ahum Mā Kānū Yū`adūna

206

سپس آنچه را همواره به آنان وعده داده مى‌شد، به سراغشان آيد،


Mā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yumatta`ūna

207

بهره‌مندى دائمى‌شان (از دنيا چيزى از عذاب را) از آنان دفع نمى‌كند؟


Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Lahā Mundhirūna

208

و (مردم) هيچ آبادى را هلاك نكرديم جز در حالى كه براى آن [ها] هشدار دهندگانى براى يادآورى بود.


Dhikrá Wa Mā Kunnā Žālimīna

209

و (ما) ستمكار نبوديم.


Wa Mā Tanazzalat Bihi Ash-Shayāţīnu

210

و شيطان‌ها آن (قرآن) را فرو نفرستادند؛


Wa Mā Yanbaghī Lahum Wa Mā Yastaţī`ūna

211

و آنان را نسزد؛ و نمى‌توانند.


'Innahum `Ani As-Sam`i Lama`zūlūna

212

[چرا كه‌] آنان از شنيدن (اخبار وحى) كنار زده شده‌اند.


Falā Tad`u Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fatakūna Mina Al-Mu`adhdhabīna

213

و (اى پيامبر!) هيچ معبود ديگرى را با خدا مخوان (و پرستش مكن،) كه از عذاب شدگان خواهى شد.


Wa 'Andhir `Ashīrataka Al-'Aqrabīna

214

و خاندان نزديكت را هشدار ده.


Wa Akhfiđ Janāĥaka Limani Attaba`aka Mina Al-Mu'uminīna

215

و بال (عطوفت و فروتنى) خود را براى كسانى از مؤمنان كه از تو پيروى مى كنند فروآر.


Fa'in `Aşawka Faqul 'Innī Barī'un Mimmā Ta`malūna

216

و اگر تو را نافرمانى كنند پس بگو:« در حقيقت من نسبت به آنچه انجام مى‌دهيد غير متعهدم. »


Wa Tawakkal `Alá Al-`Azīzi Ar-Raĥīmi

217

و بر (خداى) شكست‌ناپذير [و] مهرورز توكل نما.


Al-Ladhī Yarāka Ĥīna Taqūmu

218

(همان) كسى كه تو را به هنگامى كه (براى نماز) مى‌ايستى، مى‌بيند؛


Wa Taqallubaka Fī As-Sājidīna

219

و دگرگونى (حالات) تو را در [ميان‌] سجده كنندگان (مى‌نگرد)؛


'Innahu Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu

220

[چرا] كه تنها او شنوا [و] داناست.


Hal 'Unabbi'ukum `Alá Man Tanazzalu Ash-Shayāţīnu

221

آيا به شما خبر دهم كه شيطان‌ها بر چه كسى فرود مى‌آيند؟!


Tanazzalu `Alá Kulli 'Affākin 'Athīmin

222

بر هر دروغ زن گنه پيشه فرود مى‌آيند؛


Yulqūna As-Sam`a Wa 'Aktharuhum Kādhibūna

223

در حالى كه شنيده (هاى خود) را (به سوى ديگران) فرو مى‌افكنند، و بيشترشان دروغگويند.


Wa Ash-Shu`arā'u Yattabi`uhumu Al-Ghāwūna

224

و (پيامبر شاعر نيست زيرا) شاعران، گمراهان از آنان پيروى مى كنند.


'Alam Tará 'Annahum Fī Kulli Wādin Yahīmūna

225

آيا نظر نكرده‌اى كه آنان در هر سرزمينى سرگردانند؟


Wa 'Annahum Yaqūlūna Mā Lā Yaf`alūna

226

و اينكه آنان آنچه را كه انجام نمى‌دهند، مى‌گويند؟!


'Illā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Dhakarū Allaha Kathīrāan Wa Antaşarū Min Ba`di Mā Žulimū Wa Saya`lamu Al-Ladhīna Žalamū 'Ayya Munqalabin Yanqalibūna

227

مگر كسانى كه ايمان آورده و [كارهاى‌] شايسته انجام داده، و خدا را بسيار ياد كردند، و بعد از ستم ديدگى، (از شعر خود) يارى جستند (و دفاع كردند)؛ و كسانى كه ستم كردند بزودى خواهند دانست كه به كدام بازگشتگاه برخواهند گشت.


سوره قبل

سوره الشعراء

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان