سوره الشعراء
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ţā-Sīn-Mīm
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ طا، سين، ميم.
Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Al-Mubīni
2آن آيات كتاب روشنگر است.
La`allaka Bākhi`un Nafsaka 'Allā Yakūnū Mu'uminīna
3شايد تو بخاطر اينكه (مشركان) مؤمن نمىشوند، خودت را هلاك كنى.
'In Nasha' Nunazzil `Alayhim Mina As-Samā'i 'Āyatan Fažallat 'A`nāquhum Lahā Khāđi`īna
4اگر بخواهيم، نشانهاى (معجزهآسا) از آسمان بر آنان فرود آوريم، و گردنهايشان در برابر آن فروتن گردد.
Wa Mā Ya'tīhim Min Dhikrin Mina Ar-Raĥmani Muĥdathin 'Illā Kānū `Anhu Mu`riđīna
5و هيچ يادآورى نوينى از طرف (خداى) گستردهمهر براى آنان نمىآيد مگر در حالى كه از آن رويگردان مىشوند.
Faqad Kadhdhabū Fasaya'tīhim 'Anbā'u Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
6و بيقين تكذيب كردند؛ پس بزودى خبرهاى بزرگ چيزى كه آن را همواره ريشخند مىكردند، به آنان خواهد رسيد.
'Awalam Yarawā 'Ilá Al-'Arđi Kam 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Zawjin Karīmin
7و آيا به سوى زمين نظر نكردهاند، كه چه بسيار (انواع گياهان) از هر جفت ارجمند در آن رويانديم؟!
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
8قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
9و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Wa 'Idh Nādá Rabbuka Mūsá 'Ani A'ti Al-Qawma Až-Žālimīna
10و (ياد كن) هنگامى را كه پروردگارت موسى را ندا داد كه به سراغ قوم ستمكار برو؛
Qawma Fir`awna 'Alā Yattaqūna
11(همان) قوم فرعون، آيا (از ستمكارى و كفر) خود نگهدارى نمىكنند؟!
Qāla Rabbi 'Innī 'Akhāfu 'An Yukadhdhibūni
12(موسى) گفت:« پروردگارا! در حقيقت من مىترسم كه [مرا] تكذيب كنند!
Wa Yađīqu Şadrī Wa Lā Yanţaliqu Lisānī Fa'arsil 'Ilá Hārūna
13و سينهام تنگ مىشود، و (گره) زبانم باز نمىشود؛ پس (رسالت را) به سوى هارون (نيز) بفرست.
Wa Lahum `Alayya Dhanbun Fa'akhāfu 'An Yaqtulūni
14و آنان بر (گردن) من پيامد (گناه قتل نوشته) دارند؛ پس مىترسم كه [مرا] بكشند! »
Qāla Kallā Fādh/habā Bi'āyātinā 'Innā Ma`akum Mustami`ūna
15(خدا) فرمود:« هرگز چنين نيست، (تو را نمىكشند)، پس هر دو با نشانههاى (معجزهآساى) ما برويد؛ كه ما با شما شنونده هستيم.
Fa'tiyā Fir`awna Faqūlā 'Innā Rasūlu Rabbi Al-`Ālamīna
16و هر دو به سراغ فرعون برويد و بگوييد:« در حقيقت ما فرستاده پروردگار جهانيان هستيم؛
'An 'Arsil Ma`anā Banī 'Isrā'īla
17(و پيام او اين است) كه بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) را با ما بفرست. »
Qāla 'Alam Nurabbika Fīnā Walīdāan Wa Labithta Fīnā Min `Umurika Sinīna
18(فرعون) گفت:« آيا تو را در كودكى در ميان خود پرورش نداديم، و ساليانى از عمرت را در ميان ما درنگ نكردى؟!
Wa Fa`alta Fa`lataka Allatī Fa`alta Wa 'Anta Mina Al-Kāfirīna
19آيا) انجام ندادى كار خود را (در مورد كشتن يك نفر از ما) كه انجام دادى. در حالى كه تو از ناسپاسانى! »
Qāla Fa`altuhā 'Idhāan Wa 'Anā Mina Ađ-Đāllīn
20(موسى) گفت:« آن (كار) را در آن هنگام انجام دادم، در حالى كه من از گم گشتگان بودم؛
Fafarartu Minkum Lammā Khiftukum Fawahaba Lī Rabbī Ĥukmāan Wa Ja`alanī Mina Al-Mursalīna
21و هنگامى كه از شما ترسيدم از ميان شما فرار كردم؛ و پروردگارم به من حكم (نبوت) بخشيد، و مرا از فرستادگان (خود) قرار داد.
Wa Tilka Ni`matun Tamunnuhā `Alayya 'An `Abbadta Banī 'Isrā'īla
22و [آيا] اين نعمتى است كه منت آن را بر من مىگذارى كه بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) را بنده خود ساختهاى؟! »
Qāla Fir`awnu Wa Mā Rabbu Al-`Ālamīna
23فرعون گفت:« و پروردگار جهانيان چيست؟! »
Qāla Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā 'In Kuntum Mūqinīna
24(موسى) گفت:« [او] پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، اگر اهل يقين باشيد. »
Qāla Liman Ĥawlahu 'Alā Tastami`ūna
25(فرعون) به كسانى كه پيرامونش بودند، گفت:« آيا نمىشنويد؟ (كه اين مرد چه مىگويد!) »
Qāla Rabbukum Wa Rabbu 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna
26(موسى) گفت:« [او] پروردگار شما و پروردگار نياكان نخستين شماست. »
Qāla 'Inna Rasūlakumu Al-Ladhī 'Ursila 'Ilaykum Lamajnūnun
27(فرعون) گفت:« قطعا فرستاده (خداى) شما، كه به سوى شما فرستاده شده، ديوانه است. »
Qāla Rabbu Al-Mashriqi Wa Al-Maghribi Wa Mā Baynahumā 'In Kuntum Ta`qilūna
28(موسى) گفت:« [او] پروردگار خاور و باختر و آنچه ميان آن دو است، اگر خرد ورزى كنيد. »
Qāla La'ini Attakhadhta 'Ilahāan Ghayrī La'aj`alannaka Mina Al-Masjūnīna
29(فرعون) گفت:« اگر معبودى غير از من برگزينى، حتما تو را از زندانيان (ويژه) قرار خواهم داد! »
Qāla 'Awalaw Ji'tuka Bishay'in Mubīnin
30(موسى) گفت:« و آيا اگر چيز روشنگرى (از معجزات) براى تو بياورم (باز هم ايمان نمىآورى و مرا زندانى مىكنى؟) »
Qāla Fa'ti Bihi 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
31(فرعون) گفت:« پس اگر از راستگويانى، آن را بياور! »
Fa'alqá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Thu`bānun Mubīnun
32و (موسى) عصايش را افكند، و بناگاه آن اژدهايى آشكار شد!
Wa Naza`a Yadahu Fa'idhā Hiya Bayđā'u Lilnnāžirīna
33و دستش را (از گريبان) بيرون آورد، و بناگاه آن براى بينندگان سفيد (و درخشان) شد!
Qāla Lilmala'i Ĥawlahu 'Inna Hādhā Lasāĥirun `Alīmun
34(فرعون) به اشراف پيرامونش گفت:« بىشك، اين ساحرى داناست؛
Yurīdu 'An Yukhrijakum Min 'Arđikum Bisiĥrihi Famādhā Ta'murūna
35(او) مىخواهد باسحرش شما را از سرزمينتان بيرون كند؛ پس چه دستور مىدهيد؟ »
Qālū Arjih Wa 'Akhāhu Wa Ab`ath Fī Al-Madā'ini Ĥāshirīna
36(اشراف به فرعون) گفتند:« (كار) او و برادرش را به تأخير انداز، و گرد آورندگانى را به شهرها بفرست،
Ya'tūka Bikulli Saĥĥārin `Alīmin
37تا هر ساحر [ماهر] دانايى را نزد تو آورند. »
Fajumi`a As-Saĥaratu Limīqāti Yawmin Ma`lūmin
38و (سرانجام) ساحران براى ميعادگاه روز معينى جمع آورى شدند.
Wa Qīla Lilnnāsi Hal 'Antum Mujtami`ūna
39و به مردم گفته شد:« آيا شما (نيز) جمع خواهيد شد؟
La`allanā Nattabi`u As-Saĥarata 'In Kānū Humu Al-Ghālibīna
40باشد كه ما از (آيين) ساحران پيروى كنيم، اگر تنها آنان پيروز شدند. »
Falammā Jā'a As-Saĥaratu Qālū Lifir`awna 'A'inna Lanā La'ajrāan 'In Kunnā Naĥnu Al-Ghālibīna
41و هنگامى كه ساحران آمدند، به فرعون گفتند:« آيا اگر فقط ما پيروز گرديم، حتما براى ما پاداش [مهمى] است؟ »
Qāla Na`am Wa 'Innakum 'Idhāan Lamina Al-Muqarrabīna
42(فرعون) گفت:« آرى، و در آن صورت مسلما شما از نزديكان (من) خواهيد شد. »
Qāla Lahum Mūsá 'Alqū Mā 'Antum Mulqūna
43موسى به آن (ساحر) ان گفت:« آنچه را شما (از وسايل سحر مىتوانيد) بيفكنيد، بيندازيد! »
Fa'alqawā Ĥibālahum Wa `Işīyahum Wa Qālū Bi`izzati Fir`awna 'Innā Lanaĥnu Al-Ghālibūna
44و ريسمانهايشان و عصاهايشان را افكندند و گفتند:« به عزت فرعون سوگند، كه قطعا تنها ما پيروزيم! »
Fa'alqá Mūsá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Talqafu Mā Ya'fikūna
45و موسى عصايش را افكند، و ناگهان آن (عصا اژدها شد و) آنچه را به دروغ مىساختند، بلعيد.
Fa'ulqiya As-Saĥaratu Sājidīna
46و ساحران سجدهكنان (به زمين) در افتاده،
Qālū 'Āmannā Birabbi Al-`Ālamīna
47گفتند:« به پروردگار جهانيان ايمان آورديم،
Rabbi Mūsá Wa Hārūna
48(همان) پروردگار موسى و هارون. »
Qāla 'Āmantum Lahu Qabla 'An 'Ādhana Lakum 'Innahu Lakabīrukumu Al-Ladhī `Allamakumu As-Siĥra Falasawfa Ta`lamūna La'uqaţţi`anna 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Khilāfin Wa La'uşallibannakum 'Ajma`īna
49(فرعون) گفت:« [آيا] پيش از آنكه به شما رخصت دهم به او ايمان آورديد؟! قطعا او بزرگ شماست كه به شما سحر آموخته است؛ پس مسلما در آينده خواهيد دانست! حتما دستانتان و پاهايتان را بر خلاف (يكديگر) قطع مىكنم، و قطعا همگى شما را به دار مىآويزم! »
Qālū Lā Đayra 'Innā 'Ilá Rabbinā Munqalibūna
50گفتند:« هيچ زيانى نيست، [چرا] كه ما به سوى پروردگارمان باز مىگرديم.
'Innā Naţma`u 'An Yaghfira Lanā Rabbunā Khaţāyānā 'An Kunnā 'Awwala Al-Mu'uminīna
51در حقيقت ما طمع داريم كه پروردگارمان خطاهاى ما را بر ما بيامرزد (براى) اينكه نخستين ايمان آورندگان بوديم. »
Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asri Bi`ibādī 'Innakum Muttaba`ūna
52و به موسى وحى كرديم كه:« بندگانم را (از مصر) شبانه حركت ده، [چرا] كه شما مورد پيگرد هستيد. »
Fa'arsala Fir`awnu Fī Al-Madā'ini Ĥāshirīna
53و فرعون گردآورندگان (لشكر) را به شهرها فرستاد؛
'Inna Hā'uulā' Lashirdhimatun Qalīlūna
54(در حالى كه مىگفت:) قطعا آنان گروهكى اندكند؛
Wa 'Innahum Lanā Laghā'ižūna
55و مسلما آنان ما را به خشم آوردهاند؛
Wa 'Innā Lajamī`un Ĥādhirūna
56و حتما ما جمعى آمادهايم.
Fa'akhrajnāhum Min Jannātin Wa `Uyūnin
57و (سرانجام) آن (فرعوني) ان را از بوستانها و چشمه ساران بيرون رانديم؛
Wa Kunūzin Wa Maqāmin Karīmin
58و (نيز) از گنجها و جايگاههاى ارجمند (اخراج كرديم).
Kadhālika Wa 'Awrathnāhā Banī 'Isrā'īla
59اينگونه (فرعونيان را نابود كرديم) و آن (نعمتها) را به بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) ارث داديم.
Fa'atba`ūhum Mushriqīna
60و در حال طلوع خورشيد، آنان را مورد پيگرد قرار دادند.
Falammā Tarā'á Al-Jam`āni Qāla 'Aşĥābu Mūsá 'Innā Lamudrakūna
61و هنگامى كه دو گروه يكديگر را ديدند، ياران موسى گفتند:« قطعا ما (در محاصره فرعونيان) گرفتار شدهايم. »
Qāla Kallā 'Inna Ma`iya Rabbī Sayahdīni
62(موسى) گفت:« هرگز چنين نيست! [چرا] كه پروردگارم با من است، بزودى [مرا] راهنمايى خواهد كرد. »
Fa'awĥaynā 'Ilá Mūsá 'Ani Ađrib Bi`aşāka Al-Baĥra Fānfalaqa Fakāna Kullu Firqin Kālţţawdi Al-`Ažīmi
63و به سوى موسى وحى كرديم كه:« با عصايت بر دريا بزن. » (او چنين كرد) و شكافته شد، و هر پارهاى همچون كوه بسيار بزرگى شد!
Wa 'Azlafnā Thamma Al-'Ākharīna
64و ديگران [لشكر فرعون] را به آنجا نزديك ساختيم؛
Wa 'Anjaynā Mūsá Wa Man Ma`ahu 'Ajma`īna
65و موسى و تمام كسانى را كه با او بودند نجات داديم؛
Thumma 'Aghraqnā Al-'Ākharīna
66سپس ديگران (فرعونيان) را غرق ساختيم.
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
67قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
68و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Wa 'Atlu `Alayhim Naba'a 'Ibrāhīma
69و خبر بزرگ ابراهيم را بر آنان بخوان، [و پيروى كن]،
'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mā Ta`budūna
70هنگامى كه به پدر (مادرش يا عموي) ش و قومش گفت:« چه چيز را مىپرستيد؟! »
Qālū Na`budu 'Aşnāmāan Fanažallu Lahā `Ākifīna
71گفتند:« بتهايى را مىپرستيم، و پيوسته ملازم (پرستش) آنهاييم. »
Qāla Hal Yasma`ūnakum 'Idh Tad`ūna
72گفت:« آيا هنگامى كه (بتان را) مىخوانيد (صداى) شما را مىشنوند؟!
'Aw Yanfa`ūnakum 'Aw Yađurrūna
73يا به شما سودى مىبخشند يا زيانى مىرسانند؟! »
Qālū Bal Wajadnā 'Ābā'anā Kadhālika Yaf`alūna
74گفتند:« بلكه نياكانمان را يافتيم كه چنين مىكردند. »
Qāla 'Afara'aytum Mā Kuntum Ta`budūna
75(ابراهيم) گفت:« و آيا در آنچه كه شما و پدران پيشينتان پيوسته پرستش مىكرديد، نظر كرديد؟
'Antum Wa 'Ābā'uukumu Al-'Aqdamūna
76(ابراهيم) گفت: و آيا در آنچه كه شما و پدران پيشينتان پيوسته پرستش مىكرديد، نظر كرديد؟
Fa'innahum `Adūwun Lī 'Illā Rabba Al-`Ālamīna
77و در واقع (همه) آنها دشمن من هستند، مگر پروردگار جهانيان،
Al-Ladhī Khalaqanī Fahuwa Yahdīni
78(همان) كسى كه مرا آفريد، و او راهنمايى [ام] مىكند؛
Wa Al-Ladhī Huwa Yuţ`imunī Wa Yasqīni
79و كسى كه خود، مرا غذا مىدهد و سيراب [م] مىنمايد؛
Wa 'Idhā Mariđtu Fahuwa Yashfīni
80و هنگامى كه بيمار شوم پس او [مرا] شفا مىدهد؛
Wa Al-Ladhī Yumītunī Thumma Yuĥyīni
81و كسى كه مرا مىميراند، سپس زنده [ام] مىكند؛
Wa Al-Ladhī 'Aţma`u 'An Yaghfira Lī Khaţī'atī Yawma Ad-Dīni
82و كسى كه طمع دارم كه خطاى مرا در روز جزا برايم بيامرزد.
Rabbi Hab Lī Ĥukmāan Wa 'Alĥiqnī Biş-Şāliĥīna
83پروردگارا! به من حكم (نبوت و حكمت) ببخش، و مرا به شايستگان ملحق نما؛
Wa 'Aj`al Lī Lisāna Şidqin Fī Al-'Ākhirīna
84و براى من در (امتهاى) پسين زبان راستين (و آوازهاى نيك) قرار ده؛
Wa Aj`alnī Min Warathati Jannati An-Na`īmi
85و مرا از وارثان بوستان پر نعمت (بهشت) قرار ده؛
Wa Aghfir Li'abī 'Innahu Kāna Mina Ađ-Đāllīna
86و پدر (مادر يا عموي) م را بيامرز، [چرا] كه او از گمراهان بود.
Wa Lā Tukhzinī Yawma Yub`athūna
87و در روزى كه (مردم) برانگيخته مىشوند، مرا رسوا مكن.
Yawma Lā Yanfa`u Mālun Wa Lā Banūna
88(همان) روزى كه هيچ ثروت و پسرانى سود نمىبخشد.
'Illā Man 'Atá Allāha Biqalbin Salīmin
89مگر كسى كه با دلى سالم به نزد خدا آيد.
Wa 'Uzlifati Al-Jannatu Lilmuttaqīna
90و (در آن روز) بهشت براى پارسايان (خود نگهدار) نزديك مىشود؛
Wa Burrizati Al-Jaĥīmu Lilghāwīna
91و دوزخ براى گمراهان ظاهر مىگردد؛
Wa Qīla Lahum 'Ayna Mā Kuntum Ta`budūna
92و به آنان گفته مىشود:« آنچه غير از خدا، همواره مىپرستيديد، كجاست؟
Min Dūni Allāhi Hal Yanşurūnakum 'Aw Yantaşirūna
93آيا شما را يارى مىكنند، يا يارى مىجويند (و عذاب را از خودشان دفع مىكنند)؟! »
Fakubkibū Fīhā Hum Wa Al-Ghāwūna
94پس آن (معبود) ان و گمراهان و لشكريان ابليس همگى در آن (دوزخ) سرنگون مىشوند؛
Wa Junūdu 'Iblīsa 'Ajma`ūna
95پس آن (معبود) ان و گمراهان و لشكريان ابليس همگى در آن (دوزخ) سرنگون مىشوند؛
Qālū Wa Hum Fīhā Yakhtaşimūna
96در حالى كه آنان در آنجا [با يكديگر] كشمكش مىكنند، گويند:
Ta-Allāhi 'In Kunnā Lafī Đalālin Mubīnin
97« به خدا سوگند مسلما در گمراهى آشكارى بوديم،
'Idh Nusawwīkum Birabbi Al-`Ālamīna
98آنگاه كه شما را با پروردگار جهانيان مساوى مىشمرديم!
Wa Mā 'Ađallanā 'Illā Al-Mujrimūna
99و جز خلافكاران، ما را گمراه نكردند.
Famā Lanā Min Shāfi`īna
100و هيچ شفاعت كننده و دوست گرم نزديكى براى ما نيست.
Wa Lā Şadīqin Ĥamīmin
101و هيچ شفاعت كننده و دوست گرم نزديكى براى ما نيست.
Falaw 'Anna Lanā Karratan Fanakūna Mina Al-Mu'uminīna
102و كاش براى ما بازگشتى [به دنيا] بود، تا از مؤمنان مىشديم! »
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
103قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
104و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Kadhdhabat Qawmu Nūĥin Al-Mursalīna
105قوم نوح فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Nūĥun 'Alā Tattaqūna
106هنگامى كه برادرشان نوح به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
107در حقيقت من فرستادهاى درستكار براى شما هستم؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
108پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
109و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمىطلبم؛ پاداش من جز بر [عهده] پروردگار جهانيان نيست؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
110پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد. »
Qālū 'Anu'uminu Laka Wa Attaba`aka Al-'Ardhalūna
111گفتند:« آيا به تو ايمان آوريم در حالى كه فرومايگان از تو پيروى كردهاند؟! »
Qāla Wa Mā `Ilmī Bimā Kānū Ya`malūna
112(نوح) گفت:« و به آنچه همواره انجام مىدادند چه علمى دارم؟
'In Ĥisābuhum 'Illā `Alá Rabbī Law Tash`urūna
113حساب آنان جز بر پروردگار من نيست، اگر (بر فرض با درك حسى) متوجه شويد.
Wa Mā 'Anā Biţāridi Al-Mu'uminīna
114و من طرد كننده مؤمنان نيستم؛
'In 'Anā 'Illā Nadhīrun Mubīnun
115من جز هشدارگرى روشنگر نيستم. »
Qālū La'in Lam Tantahi Yā Nūĥu Latakūnanna Mina Al-Marjūmīna
116گفتند:« اى نوح! اگر (به اين سخنان) پايان ندهى، حتما از سنگسار شدگان خواهى شد. »
Qāla Rabbi 'Inna Qawmī Kadhdhabūni
117گفت:« پروردگارا! در حقيقت قوم من، تكذيب [م] كردند؛
Fāftaĥ Baynī Wa Baynahum Fatĥāan Wa Najjinī Wa Man Ma`ī Mina Al-Mu'uminīna
118پس بين من و بين آنان (داورى كن و مشكل كار ما را) بطور كامل بگشا، و مرا و كسانى از مؤمنان را كه با من هستند، نجات بخش. »
Fa'anjaynāhu Wa Man Ma`ahu Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni
119و (ما)، وى و كسانى را كه با او در كشتى انباشته (از تجهيزات و انسانها و حيوانات) بودند، نجات بخشيديم.
Thumma 'Aghraqnā Ba`du Al-Bāqīna
120آنگاه بعد (از آن) باقى ماندگان را غرق ساختيم.
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
121قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
122و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Kadhdhabat `Ādun Al-Mursalīna
123(قوم) عاد فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Hūdun 'Alā Tattaqūna
124هنگامى كه برادرشان هود به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
125در حقيقت من فرستادهاى درستكار براى شما هستم؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
126پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
127و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمىطلبم، پاداش من جز بر [عهده] پروردگار جهانيان نيست؛
'Atabnūna Bikulli Rī`in 'Āyatan Ta`bathūna
128آيا بر هر بلندى (ساختمانى) نشانهوار مىسازيد در حالى كه (كارى بىهدف و) بيهوده انجام مىدهيد؟!
Wa Tattakhidhūna Maşāni`a La`allakum Takhludūna
129و كاخهاى استوار بر مىگيريد، تا شايد شما (در دنيا جاودانه) بمانيد؟!
Wa 'Idhā Baţashtum Baţashtum Jabbārīna
130و هنگامى كه (بر كسى) سخت مىگيريد، زورگويانه سخت مىگيريد؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
131پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Attaqū Al-Ladhī 'Amaddakum Bimā Ta`lamūna
132و از (مخالفت) كسى خودنگهدارى كنيد كه شما را با آنچه كه مىدانيد امداد كرد،
'Amaddakum Bi'an`āmin Wa Banīna
133شما را با دامها و پسران و بوستانها و چشمهساران امداد رساند.
Wa Jannātin Wa `Uyūnin
134شما را با دامها و پسران و بوستانها و چشمهساران امداد رساند.
'Innī 'Akhāfu `Alaykum `Adhāba Yawmin `Ažīmin
135كه من از عذاب روزى بزرگ بر شما مىترسم! »
Qālū Sawā'un `Alaynā 'Awa`ažta 'Am Lam Takun Mina Al-Wā`ižīna
136(قوم عاد) گفتند:« بر ما يكسان است كه (ما را) پند دهى يا از پند دهندگان نباشى.
'In Hādhā 'Illā Khuluqu Al-'Awwalīna
137(زيرا) اين جز شيوه (مردمان) نخستين نيست؛
Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna
138و ما عذاب نخواهيم شد. »
Fakadhdhabūhu Fa'ahlaknāhum 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
139و او (هود) را تكذيب كردند، پس آنان را هلاك كرديم؛ قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
140و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Kadhdhabat Thamūdu Al-Mursalīna
141(قوم) ثمود فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Şāliĥun 'Alā Tattaqūna
142هنگامى كه برادرشان« صالح »به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
143در حقيقت من فرستادهاى درستكار براى شما هستم؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
144پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
145و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمىطلبم، پاداش من جز بر [عهده] پروردگار جهانيان نيست؛
'Atutrakūna Fī Mā Hāhunā 'Āminīna
146آيا در آنچه اينجاست با امنيت رها مىشويد؛
Fī Jannātin Wa `Uyūnin
147در بوستانها و چشمه ساران،
Wa Zurū`in Wa Nakhlin Ţal`uhā Hađīmun
148و زراعتها و درخت خرما كه شكوفهاش لطيف است؟!
Wa Tanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāan Fārihīna
149و از كوهها ماهرانه (و شادمانه) خانههايى مىتراشيد،
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
150پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Lā Tuţī`ū 'Amra Al-Musrifīna
151و از فرمان اسرافكاران اطاعت مكنيد؛
Al-Ladhīna Yufsidūna Fī Al-'Arđi Wa Lā Yuşliĥūna
152(همان) كسانى كه در زمين فساد مىكنند و اصلاح نمىكنند. »
Qālū 'Innamā 'Anta Mina Al-Musaĥĥarīna
153(قوم ثمود) گفتند:« تو فقط از كسانى هستى كه مكرر جادو شدهاند؛
Mā 'Anta 'Illā Basharun Mithlunā Fa'ti Bi'āyatin 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
154تو جز بشرى همانند ما نيستى، پس اگر از راستگويانى، نشانهاى (معجزه آسا) بياور! »
Qāla Hadhihi Nāqatun Lahā Shirbun Wa Lakum Shirbu Yawmin Ma`lūmin
155(صالح) گفت:« اين ماده شترى (معجزه آسا) است كه سهمى از آب براى اوست، و سهمى از آب در روزى معين براى شماست؛
Wa Lā Tamassūhā Bisū'in Faya'khudhakum `Adhābu Yawmin `Ažīmin
156و هيچ بدى به آن نرسانيد، كه عذاب روزى بزرگ شما را فرا خواهد گرفت! »
Fa`aqarūhā Fa'aşbaĥū Nādimīna
157و (لى قوم ثمود) آن [شتر] را از پاى در آوردند، و (سرانجام) پشيمان گرديدند!
Fa'akhadhahumu Al-`Adhābu 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
158و عذاب [الهى] آنان را فرو گرفت؛ قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
159و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Kadhdhabat Qawmu Lūţin Al-Mursalīna
160قوم لوط فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Lūţun 'Alā Tattaqūna
161هنگامى كه برادرشان لوط به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
162در حقيقت من فرستادهاى درستكار براى شما هستم؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
163پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
164و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمىطلبم، پاداش من جز بر [عهده] پروردگار جهانيان نيست؛
'Ata'tūna Adh-Dhukrāna Mina Al-`Ālamīna
165آيا از ميان جهانيان، به سراغ مردان مىرويد (و همجنس بازى مىكنيد)؟!
Wa Tadharūna Mā Khalaqa Lakum Rabbukum Min 'Azwājikum Bal 'Antum Qawmun `Ādūna
166و آنچه را كه از همسران شما، پروردگارتان براى شما آفريده است، وا مىگذاريد؟! بلكه شما گروهى تجاوزگريد! »
Qālū La'in Lam Tantahi Yā Lūţu Latakūnanna Mina Al-Mukhrajīna
167گفتند:« اى لوط! اگر (به اين سخنان) پايان ندهى، حتما از اخراج شدگان خواهى بود. »
Qāla 'Innī Li`amalikum Mina Al-Qālīna
168گفت:« در حقيقت من از دشمنان سرسخت عمل (همجنس بازى) شما هستم؛
Rabbi Najjinī Wa 'Ahlī Mimmā Ya`malūna
169پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه انجام مىدهند نجات بخش. »
Fanajjaynāhu Wa 'Ahlahu 'Ajma`īna
170و او و همه خاندانش را نجات داديم؛
'Illā `Ajūzāan Fī Al-Ghābirīna
171مگر پير زنى كه در ميان بازماندگان (در عذاب) بود.
Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna
172سپس ديگران را درهم كوبيديم!
Wa 'Amţarnā `Alayhim Maţarāan Fasā'a Maţaru Al-Mundharīna
173و بارشى (از سنگهاى عذاب) بر آنان بارانديم؛
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
174و چه بد است باران هشدار داده شدگان! قطعا در آن [ها] نشانهاى است، و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
175و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-'Aykati Al-Mursalīna
176اهل ايكه (سرزمين پر درخت قوم شعيب) فرستادگان [خدا] را تكذيب كردند؛
'Idh Qāla Lahum Shu`aybun 'Alā Tattaqūna
177هنگامى كه شعيب به آنان گفت:« آيا خودنگهدارى (و پارسايى) نمىكنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
178در حقيقت من فرستادهاى درستكار براى شما هستم؛
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
179پس [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ و [مرا] اطاعت كنيد؛
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
180و از شما هيچ پاداشى بر اين (رسالت) نمىطلبم، پاداش من جز بر [عهده] پروردگار جهانيان نيست؛
'Awfū Al-Kayla Wa Lā Takūnū Mina Al-Mukhsirīna
181پيمانه را كاملا ادا نماييد، و (با كم فروشى) از خسارت زنندگان (به ديگران) مباشيد؛
Wa Zinū Bil-Qisţāsi Al-Mustaqīmi
182و با ترازوى راست (و درست) وزن كنيد؛
Wa Lā Tabkhasū An-Nāsa 'Ashyā'ahum Wa Lā Ta`thawā Fī Al-'Arđi Mufsidīna
183و به مردم [از روى ستم] چيزهايشان را كم مدهيد و در زمين تبهكارانه فساد مكنيد؛
Wa Attaqū Al-Ladhī Khalaqakum Wa Al-Jibillata Al-'Awwalīna
184و از (مخالفت) كسى خودنگهدارى كنيد كه شما، و (صاحبان سرشت نخستين و) انبوه پيشينيان را آفريد. »
Qālū 'Innamā 'Anta Mina Al-Musaĥĥarīna
185(قوم شعيب) گفتند:« تو فقط از كسانى هستى كه مكرر جادو شدهاند؛
Wa Mā 'Anta 'Illā Basharun Mithlunā Wa 'In Nažunnuka Lamina Al-Kādhibīna
186و تو جز بشرى همانند ما نيستى و در واقع گمان مىكنيم كه تو از دروغگويان هستى؛
Fa'asqiţ `Alaynā Kisafāan Mina As-Samā'i 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
187پس اگر از راستگويان مىباشى، قطعههايى از آسمان بر ما بيفكن. »
Qāla Rabbī 'A`lamu Bimā Ta`malūna
188(شعيب) گفت:« پروردگار من به آنچه انجام مىدهيد داناتر است. »
Fakadhdhabūhu Fa'akhadhahum `Adhābu Yawmi Až-Žullati 'Innahu Kāna `Adhāba Yawmin `Ažīmin
189و او را تكذيب كردند، و عذاب روز سايبان (ابر آتشبار) آنان را فرو گرفت؛ براستى كه آن عذاب روزى بزرگ بود!
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
190قطعا در آن [ها] نشانهاى است و [لى] بيشترشان مؤمن نيستند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
191و مسلما تنها پروردگار تو شكستناپذير [و] مهرورز است.
Wa 'Innahu Latanzīlu Rabbi Al-`Ālamīna
192قطعا اين (قرآن) فروفرستاده پروردگار جهانيان است.
Nazala Bihi Ar-Rūĥu Al-'Amīnu
193روح الامين (جبرئيل احياگر درستكار) آن را بر دل تو فرود آورد؛
`Alá Qalbika Litakūna Mina Al-Mundhirīna
194تا از هشدار دهندگان باشى؛
Bilisānin `Arabīyin Mubīnin
195به زبان عربى روشن (و واضح روشنگر)؛
Wa 'Innahu Lafī Zuburi Al-'Awwalīna
196و مسلما (وصف) آن در نوشتههاى متين پيشينيان (آمده) است.
'Awalam Yakun Lahum 'Āyatan 'An Ya`lamahu `Ulamā'u Banī 'Isrā'īla
197و آيا اينكه دانشوران بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب، وصف) آن را مىدانند، نشانهاى براى آنان نبود؟!
Wa Law Nazzalnāhu `Alá Ba`đi Al-'A`jamīna
198و اگر (بر فرض) آن را بر برخى از غير عربها فرو مىفرستاديم،
Faqara'ahu `Alayhim Mā Kānū Bihi Mu'uminīna
199و آن را بر ايشان مىخواند، به آن ايمان نمىآوردند.
Kadhālika Salaknāhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna
200اينگونه آن را در دلهاى خلافكاران راه مىدهيم.
Lā Yu'uminūna Bihi Ĥattá Yarawā Al-`Adhāba Al-'Alīma
201در حالى كه به آن (قرآن) ايمان نمىآورند تا اينكه عذاب دردناك را ببينند!
Faya'tiyahum Baghtatan Wa Hum Lā Yash`urūna
202و ناگهان (عذاب) به سراغشان مى آيد، و حال آنكه آنان (با درك حسى) متوجه نمىشوند؛
Fayaqūlū Hal Naĥnu Munžarūna
203و (در آن هنگام) مىگويند:« آيا ما مهلت داده شدهايم؟! »
'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna
204و آيا به عذاب ما شتاب مىورزند؟!
'Afara'ayta 'In Matta`nāhum Sinīna
205و آيا ملاحظه كردى كه اگر ساليانى آنان را (از اين زندگى) بهرهمند سازيم،
Thumma Jā'ahum Mā Kānū Yū`adūna
206سپس آنچه را همواره به آنان وعده داده مىشد، به سراغشان آيد،
Mā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yumatta`ūna
207بهرهمندى دائمىشان (از دنيا چيزى از عذاب را) از آنان دفع نمىكند؟
Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Lahā Mundhirūna
208و (مردم) هيچ آبادى را هلاك نكرديم جز در حالى كه براى آن [ها] هشدار دهندگانى براى يادآورى بود.
Dhikrá Wa Mā Kunnā Žālimīna
209و (ما) ستمكار نبوديم.
Wa Mā Tanazzalat Bihi Ash-Shayāţīnu
210و شيطانها آن (قرآن) را فرو نفرستادند؛
Wa Mā Yanbaghī Lahum Wa Mā Yastaţī`ūna
211و آنان را نسزد؛ و نمىتوانند.
'Innahum `Ani As-Sam`i Lama`zūlūna
212[چرا كه] آنان از شنيدن (اخبار وحى) كنار زده شدهاند.
Falā Tad`u Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fatakūna Mina Al-Mu`adhdhabīna
213و (اى پيامبر!) هيچ معبود ديگرى را با خدا مخوان (و پرستش مكن،) كه از عذاب شدگان خواهى شد.
Wa 'Andhir `Ashīrataka Al-'Aqrabīna
214و خاندان نزديكت را هشدار ده.
Wa Akhfiđ Janāĥaka Limani Attaba`aka Mina Al-Mu'uminīna
215و بال (عطوفت و فروتنى) خود را براى كسانى از مؤمنان كه از تو پيروى مى كنند فروآر.
Fa'in `Aşawka Faqul 'Innī Barī'un Mimmā Ta`malūna
216و اگر تو را نافرمانى كنند پس بگو:« در حقيقت من نسبت به آنچه انجام مىدهيد غير متعهدم. »
Wa Tawakkal `Alá Al-`Azīzi Ar-Raĥīmi
217و بر (خداى) شكستناپذير [و] مهرورز توكل نما.
Al-Ladhī Yarāka Ĥīna Taqūmu
218(همان) كسى كه تو را به هنگامى كه (براى نماز) مىايستى، مىبيند؛
Wa Taqallubaka Fī As-Sājidīna
219و دگرگونى (حالات) تو را در [ميان] سجده كنندگان (مىنگرد)؛
'Innahu Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu
220[چرا] كه تنها او شنوا [و] داناست.
Hal 'Unabbi'ukum `Alá Man Tanazzalu Ash-Shayāţīnu
221آيا به شما خبر دهم كه شيطانها بر چه كسى فرود مىآيند؟!
Tanazzalu `Alá Kulli 'Affākin 'Athīmin
222بر هر دروغ زن گنه پيشه فرود مىآيند؛
Yulqūna As-Sam`a Wa 'Aktharuhum Kādhibūna
223در حالى كه شنيده (هاى خود) را (به سوى ديگران) فرو مىافكنند، و بيشترشان دروغگويند.
Wa Ash-Shu`arā'u Yattabi`uhumu Al-Ghāwūna
224و (پيامبر شاعر نيست زيرا) شاعران، گمراهان از آنان پيروى مى كنند.
'Alam Tará 'Annahum Fī Kulli Wādin Yahīmūna
225آيا نظر نكردهاى كه آنان در هر سرزمينى سرگردانند؟
Wa 'Annahum Yaqūlūna Mā Lā Yaf`alūna
226و اينكه آنان آنچه را كه انجام نمىدهند، مىگويند؟!
'Illā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Dhakarū Allaha Kathīrāan Wa Antaşarū Min Ba`di Mā Žulimū Wa Saya`lamu Al-Ladhīna Žalamū 'Ayya Munqalabin Yanqalibūna
227مگر كسانى كه ايمان آورده و [كارهاى] شايسته انجام داده، و خدا را بسيار ياد كردند، و بعد از ستم ديدگى، (از شعر خود) يارى جستند (و دفاع كردند)؛ و كسانى كه ستم كردند بزودى خواهند دانست كه به كدام بازگشتگاه برخواهند گشت.