سوره الشعراء
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Ţā-Sīn-Mīm
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ طسم
Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Al-Mubīni
2اين آيات كتاب روشنگر است.
La`allaka Bākhi`un Nafsaka 'Allā Yakūnū Mu'uminīna
3گويى مى‌خواهى جان خود را از شدت اندوه از دست دهى بخاطر اينكه آنها ايمان نمى‌آورند!
'In Nasha' Nunazzil `Alayhim Mina As-Samā'i 'Āyatan Fažallat 'A`nāquhum Lahā Khāđi`īna
4اگر ما اراده كنيم، از آسمان بر آنان آيه‌اى نازل مى‌كنيم كه گردنهايشان در برابر آن خاضع گردد!
Wa Mā Ya'tīhim Min Dhikrin Mina Ar-Raĥmani Muĥdathin 'Illā Kānū `Anhu Mu`riđīna
5و هيچ ذكر تازه‌اى از سوى خداوند مهربان براى آنها نمى‌آيد مگر اينكه از آن روى‌گردان مى‌شوند!
Faqad Kadhdhabū Fasaya'tīhim 'Anbā'u Mā Kānū Bihi Yastahzi'ūn
6آنان تكذيب كردند؛ اما بزودى اخبار (كيفر) آنچه را استهزا مى‌كردند به آنان مى‌رسد!
'Awalam Yarawā 'Ilá Al-'Arđi Kam 'Anbatnā Fīhā Min Kulli Zawjin Karīmin
7آيا آنان به زمين نگاه نكردند كه چقدر از انواع گياهان پرارزش در آن رويانديم؟!
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
8در اين، نشانه روشنى است (بر وجود خدا)؛ ولى بيشترشان هرگز مؤمن نبوده‌اند!
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
9و پروردگار تو عزيز و رحيم است!
Wa 'Idh Nādá Rabbuka Mūsá 'Ani A'ti Al-Qawma Až-Žālimīna
10(به خاطر بياور) هنگامى را كه پروردگارت موسى را ندا داد كه به سراغ قوم ستمگر برو ...
Qawma Fir`awna 'Alā Yattaqūna
11قوم فرعون، آيا آنان (از مخالفت فرمان پروردگار) پرهيز نمى‌كنند؟!
Qāla Rabbi 'Innī 'Akhāfu 'An Yukadhdhibūni
12(موسى) عرض كرد: «پروردگارا! از آن بيم دارم كه مرا تكذيب كنند،
Wa Yađīqu Şadrī Wa Lā Yanţaliqu Lisānī Fa'arsil 'Ilá Hārūna
13و سينه‌ام تنگ شود، و زبانم بقدر كافى گويا نيست؛ (برادرم) هارون را نيز رسالت ده (تا مرا يارى كند)!
Wa Lahum `Alayya Dhanbun Fa'akhāfu 'An Yaqtulūni
14و آنان (به اعتقاد خودشان) بر گردن من گناهى دارند؛ مى‌ترسم مرا بكشند (و اين رسالت به پايان نرسد)!
Qāla Kallā Fādh/habā Bi'āyātinā 'Innā Ma`akum Mustami`ūna
15فرمود: «چنين نيست، (آنان كارى نمى‌توانند انجام دهند)! شما هر دو با آيات ما (براى هدايتشان) برويد؛ ما با شما هستيم و (سخنانتان را) مى‌شنويم!
Fa'tiyā Fir`awna Faqūlā 'Innā Rasūlu Rabbi Al-`Ālamīna
16به سراغ فرعون برويد و بگوييد: ما فرستاده پروردگار جهانيان هستيم؛
'An 'Arsil Ma`anā Banī 'Isrā'īla
17بنى اسرائيل را با ما بفرست!» (آنها به سراغ فرعون آمدند)؛
Qāla 'Alam Nurabbika Fīnā Walīdāan Wa Labithta Fīnā Min `Umurika Sinīna
18(فرعون) گفت: «آيا ما تو را در كودكى در ميان خود پرورش نداديم، و سالهايى از زندگيت را در ميان ما نبودى؟!
Wa Fa`alta Fa`lataka Allatī Fa`alta Wa 'Anta Mina Al-Kāfirīna
19رانجام، آن كارت را (كه نمى‌بايست انجام دهى) انجام دادى (و يك نفر از ما را كشتى)، و تو از ناسپاسانى!»
Qāla Fa`altuhā 'Idhāan Wa 'Anā Mina Ađ-Đāllīn
20(موسى) گفت: «من آن كار را انجام دادم در حالى كه از بى‌خبران بودم!
Fafarartu Minkum Lammā Khiftukum Fawahaba Lī Rabbī Ĥukmāan Wa Ja`alanī Mina Al-Mursalīna
21پس هنگامى كه از شما ترسيدم فرار كردم؛ و پروردگارم به من حكمت و دانش بخشيد، و مرا از پيامبران قرار داد!
Wa Tilka Ni`matun Tamunnuhā `Alayya 'An `Abbadta Banī 'Isrā'īla
22آيا اين منتى است كه تو بر من مى‌گذارى كه بنى اسرائيل را برده خود ساخته‌اى؟!»
Qāla Fir`awnu Wa Mā Rabbu Al-`Ālamīna
23فرعون گفت: «پروردگار عالميان چيست؟!»
Qāla Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā 'In Kuntum Mūqinīna
24(موسى) گفت: «پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، اگر اهل يقين هستيد!».
Qāla Liman Ĥawlahu 'Alā Tastami`ūna
25(فرعون) به اطرافيانش گفت: «آيا نمى‌شنويد (اين مرد چه مى‌گويد)؟!»
Qāla Rabbukum Wa Rabbu 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna
26(موسى) گفت: «او پروردگار شما و پروردگار نياكان شماست!»
Qāla 'Inna Rasūlakumu Al-Ladhī 'Ursila 'Ilaykum Lamajnūnun
27(فرعون) گفت: «پيامبرى كه بسوى شما فرستاده شده مسلما ديوانه است!»
Qāla Rabbu Al-Mashriqi Wa Al-Maghribi Wa Mā Baynahumā 'In Kuntum Ta`qilūna
28(موسى) گفت: «او پروردگار مشرق و مغرب و آنچه ميان آن دو است مى‌باشد، اگر شما عقل و انديشه خود را به كار مى‌گرفتيد!»
Qāla La'ini Attakhadhta 'Ilahāan Ghayrī La'aj`alannaka Mina Al-Masjūnīna
29(فرعون خشمگين شد و) گفت: «اگر معبودى غير از من برگزينى، تو را از زندانيان قرار خواهم داد!»
Qāla 'Awalaw Ji'tuka Bishay'in Mubīnin
30(موسى) گفت: «حتى اگر نشانه آشكارى براى تو بياورم (باز ايمان نمى‌آورى)؟!»
Qāla Fa'ti Bihi 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
31گفت: «اگر راست مى‌گويى آن را بياور!»
Fa'alqá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Thu`bānun Mubīnun
32در اين هنگام موسى عصاى خود را افكند، و ناگهان مار عظيم و آشكارى شد؛
Wa Naza`a Yadahu Fa'idhā Hiya Bayđā'u Lilnnāžirīna
33و دست خود را (در گريبان فرو برد و) بيرون آورد، و در برابر بينندگان سفيد و روشن بود.
Qāla Lilmala'i Ĥawlahu 'Inna Hādhā Lasāĥirun `Alīmun
34(فرعون) به گروهى كه اطراف او بودند گفت: «اين ساحر آگاه و ماهرى است!
Yurīdu 'An Yukhrijakum Min 'Arđikum Bisiĥrihi Famādhā Ta'murūna
35او مى‌خواهد با سحرش شما را از سرزمينتان بيرون كند! شما چه نظر مى‌دهيد؟»
Qālū Arjih Wa 'Akhāhu Wa Ab`ath Fī Al-Madā'ini Ĥāshirīna
36گفتند: «او و برادرش را مهلت ده؛ و مأموران را براى بسيج به تمام شهرها اعزام كن،
Ya'tūka Bikulli Saĥĥārin `Alīmin
37تا هر ساحر ماهر و دانايى را نزد تو آورند!»
Fajumi`a As-Saĥaratu Limīqāti Yawmin Ma`lūmin
38سرانجام ساحران براى وعده‌گاه روز معينى جمع‌آورى شدند.
Wa Qīla Lilnnāsi Hal 'Antum Mujtami`ūna
39و به مردم گفته شد: «آيا شما نيز (در اين صحنه) اجتماع مى‌كنيد ...
La`allanā Nattabi`u As-Saĥarata 'In Kānū Humu Al-Ghālibīna
40تا اگر ساحران پيروز شوند، از آنان پيروى كنيم؟!»
Falammā Jā'a As-Saĥaratu Qālū Lifir`awna 'A'inna Lanā La'ajrāan 'In Kunnā Naĥnu Al-Ghālibīna
41هنگامى كه ساحران آمدند، به فرعون گفتند: «آيا اگر ما پيروز شويم، پاداش مهمى خواهيم داشت؟»
Qāla Na`am Wa 'Innakum 'Idhāan Lamina Al-Muqarrabīna
42گفت: « (آرى،) و در آن صورت شما از مقربان خواهيد بود!»
Qāla Lahum Mūsá 'Alqū Mā 'Antum Mulqūna
43(روز موعود فرا رسيد و همگى جمع شدند؛) موسى به ساحران گفت: «آنچه را مى‌خواهيد بيفكنيد، بيفكنيد!»
Fa'alqawā Ĥibālahum Wa `Işīyahum Wa Qālū Bi`izzati Fir`awna 'Innā Lanaĥnu Al-Ghālibūna
44آنها طنابها و عصاهاى خود را افكندند و گفتند: «به عزت فرعون، ما قطعا پيروزيم!»
Fa'alqá Mūsá `Aşāhu Fa'idhā Hiya Talqafu Mā Ya'fikūna
45سپس موسى عصايش را افكند، ناگهان تمام وسايل دروغين آنها را بلعيد!
Fa'ulqiya As-Saĥaratu Sājidīna
46فورا همه ساحران به سجده افتادند.
Qālū 'Āmannā Birabbi Al-`Ālamīna
47گفتند: «ما به پروردگار عالميان ايمان آورديم،
Rabbi Mūsá Wa Hārūna
48پروردگار موسى و هارون!»
Qāla 'Āmantum Lahu Qabla 'An 'Ādhana Lakum 'Innahu Lakabīrukumu Al-Ladhī `Allamakumu As-Siĥra Falasawfa Ta`lamūna La'uqaţţi`anna 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Khilāfin Wa La'uşallibannakum 'Ajma`īna
49(فرعون) گفت: «آيا پيش از اينكه به شما اجازه دهم به او ايمان آورديد؟! مسلما او بزرگ و استاد شماست كه به شما سحر آموخته (و اين يك توطئه است)! اما بزودى خواهيد دانست! دستها و پاهاى شما را بعكس يكديگر قطع مى‌كنم، و همه شما را به دار مى‌آويزم!»
Qālū Lā Đayra 'Innā 'Ilá Rabbinā Munqalibūna
50گفتند: «مهم نيست، (هر كارى از دستت ساخته است بكن)! ما بسوى پروردگارمان بازمى‌گرديم!
'Innā Naţma`u 'An Yaghfira Lanā Rabbunā Khaţāyānā 'An Kunnā 'Awwala Al-Mu'uminīna
51ما اميدواريم كه پروردگارمان خطاهاى ما را ببخشد، چرا كه ما نخستين ايمان‌آورندگان بوديم!»
Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asri Bi`ibādī 'Innakum Muttaba`ūna
52و به موسى وحى كرديم كه شبانه بندگانم را (از مصر) كوچ ده، زيرا شما مورد تعقيب هستيد!»
Fa'arsala Fir`awnu Fī Al-Madā'ini Ĥāshirīna
53فرعون (از اين ماجرا آگاه شد و) مأموران بسيج نيرو را به شهرها فرستاد،
'Inna Hā'uulā' Lashirdhimatun Qalīlūna
54(و گفت:) اينها مسلما گروهى اندكند؛
Wa 'Innahum Lanā Laghā'ižūna
55و اينها ما را به خشم آورده‌اند؛
Wa 'Innā Lajamī`un Ĥādhirūna
56و ما همگى آماده پيكاريم!»
Fa'akhrajnāhum Min Jannātin Wa `Uyūnin
57(سرانجام فرعونيان مغلوب شدند،) و ما آنها را از باغها و چشمه‌ها بيرون رانديم،
Wa Kunūzin Wa Maqāmin Karīmin
58و از گنجها و قصرهاى مجلل!
Kadhālika Wa 'Awrathnāhā Banī 'Isrā'īla
59(آرى،) اينچنين كرديم! و بنى اسرائيل را وارث آنها ساختيم!
Fa'atba`ūhum Mushriqīna
60آنان به تعقيب بنى اسرائيل پرداختند، و به هنگام طلوع آفتاب به آنها رسيدند.
Falammā Tarā'á Al-Jam`āni Qāla 'Aşĥābu Mūsá 'Innā Lamudrakūna
61هنگامى كه دو گروه يكديگر را ديدند، ياران موسى گفتند: «ما در چنگال فرعونيان گرفتار شديم!»
Qāla Kallā 'Inna Ma`iya Rabbī Sayahdīni
62(موسى) گفت: «چنين نيست! يقينا پروردگارم با من است، بزودى مرا هدايت خواهد كرد!»
Fa'awĥaynā 'Ilá Mūsá 'Ani Ađrib Bi`aşāka Al-Baĥra Fānfalaqa Fakāna Kullu Firqin Kālţţawdi Al-`Ažīmi
63و بدنبال آن به موسى وحى كرديم: «عصايت را به دريا بزن!» (عصايش را به دريا زد،) و دريا از هم شكافته شد، و هر بخشى همچون كوه عظيمى بود!
Wa 'Azlafnā Thamma Al-'Ākharīna
64و در آنجا ديگران [لشكر فرعون] را نيز (به دريا) نزديك ساختيم!
Wa 'Anjaynā Mūsá Wa Man Ma`ahu 'Ajma`īna
65و موسى و تمام كسانى را كه با او بودند نجات داديم!
Thumma 'Aghraqnā Al-'Ākharīna
66سپس ديگران را غرق كرديم!
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
67در اين جريان، نشانه روشنى است ولى بيشترشان ايمان نياوردند! (چرا كه طالب حق نبودند)
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
68و پروردگارت شكست‌ناپذير و مهربان است!
Wa 'Atlu `Alayhim Naba'a 'Ibrāhīma
69و بر آنان خبر ابراهيم را بخوان،
'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mā Ta`budūna
70هنگامى كه به پدر و قومش گفت: «چه چيز را مى‌پرستيد؟!»
Qālū Na`budu 'Aşnāmāan Fanažallu Lahā `Ākifīna
71گفتند: «بتهايى را مى‌پرستيم، و همه روز ملازم عبادت آنهاييم.»
Qāla Hal Yasma`ūnakum 'Idh Tad`ūna
72گفت: «آيا هنگامى كه آنها را مى‌خوانيد صداى شما را مى‌شنوند؟!
'Aw Yanfa`ūnakum 'Aw Yađurrūna
73يا سود و زيانى به شما مى‌رسانند؟!»
Qālū Bal Wajadnā 'Ābā'anā Kadhālika Yaf`alūna
74گفتند: «ما فقط نياكان خود را يافتيم كه چنين مى‌كنند.»
Qāla 'Afara'aytum Mā Kuntum Ta`budūna
75گفت: «آيا ديديد (اين) چيزهايى را كه پيوسته پرستش مى‌كرديد ...
'Antum Wa 'Ābā'uukumu Al-'Aqdamūna
76شما و پدران پيشين شما،
Fa'innahum `Adūwun Lī 'Illā Rabba Al-`Ālamīna
77همه آنها دشمن من هستند (و من دشمن آنها)، مگر پروردگار عالميان!
Al-Ladhī Khalaqanī Fahuwa Yahdīni
78همان كسى كه مرا آفريد، و پيوسته راهنماييم مى‌كند،
Wa Al-Ladhī Huwa Yuţ`imunī Wa Yasqīni
79و كسى كه مرا غذا مى‌دهد و سيراب مى‌نمايد،
Wa 'Idhā Mariđtu Fahuwa Yashfīni
80و هنگامى كه بيمار شوم مرا شفا مى‌دهد،
Wa Al-Ladhī Yumītunī Thumma Yuĥyīni
81و كسى كه مرا مى‌ميراند و سپس زنده مى‌كند،
Wa Al-Ladhī 'Aţma`u 'An Yaghfira Lī Khaţī'atī Yawma Ad-Dīni
82و كسى كه اميد دارم گناهم را در روز جزا ببخشد!
Rabbi Hab Lī Ĥukmāan Wa 'Alĥiqnī Biş-Şāliĥīna
83پروردگارا! به من علم و دانش ببخش، و مرا به صالحان ملحق كن!
Wa 'Aj`al Lī Lisāna Şidqin Fī Al-'Ākhirīna
84و براى من در ميان امتهاى آينده، زبان صدق (و ذكر خيرى) قرار ده!
Wa Aj`alnī Min Warathati Jannati An-Na`īmi
85و مرا وارثان بهشت پرنعمت گردان!
Wa Aghfir Li'abī 'Innahu Kāna Mina Ađ-Đāllīna
86و پدرم [عمويم] را بيامرز، كه او از گمراهان بود!
Wa Lā Tukhzinī Yawma Yub`athūna
87و در آن روز كه مردم برانگيخته مى‌شوند، مرا شرمنده و رسوا مكن!
Yawma Lā Yanfa`u Mālun Wa Lā Banūna
88در آن روز كه مال و فرزندان سودى نمى‌بخشد،
'Illā Man 'Atá Allāha Biqalbin Salīmin
89مگر كسى كه با قلب سليم به پيشگاه خدا آيد!»
Wa 'Uzlifati Al-Jannatu Lilmuttaqīna
90(در آن روز،) بهشت براى پرهيزكاران نزديك مى‌شود،
Wa Burrizati Al-Jaĥīmu Lilghāwīna
91و دوزخ براى گمراهان آشكار مى‌گردد،
Wa Qīla Lahum 'Ayna Mā Kuntum Ta`budūna
92و به آنان گفته مى‌شود: «كجا هستند معبودانى كه آنها را پرستش مى‌كرديد ...
Min Dūni Allāhi Hal Yanşurūnakum 'Aw Yantaşirūna
93معبودهايى غير از خدا؟! آيا آنها شما را يارى مى‌كنند، يا كسى به يارى آنها مى‌آيد؟!»
Fakubkibū Fīhā Hum Wa Al-Ghāwūna
94در آن هنگام همه آن معبودان با عابدان گمراه به دوزخ افكنده مى‌شوند؛
Wa Junūdu 'Iblīsa 'Ajma`ūna
95و همچنين همگى لشكريان ابليس!
Qālū Wa Hum Fīhā Yakhtaşimūna
96آنها در آنجا در حالى كه به مخاصمه برخاسته‌اند مى‌گويند:
Ta-Allāhi 'In Kunnā Lafī Đalālin Mubīnin
97«به خدا سوگند كه ما در گمراهى آشكارى بوديم،
'Idh Nusawwīkum Birabbi Al-`Ālamīna
98چون شما را با پروردگار عالميان برابر مى‌شمرديم!
Wa Mā 'Ađallanā 'Illā Al-Mujrimūna
99اما كسى جز مجرمان ما را گمراه نكرد!
Famā Lanā Min Shāfi`īna
100(افسوس كه امروز) شفاعت‌كنندگانى براى ما وجود ندارد،
Wa Lā Şadīqin Ĥamīmin
101و نه دوست گرم و پرمحبتى!
Falaw 'Anna Lanā Karratan Fanakūna Mina Al-Mu'uminīna
102اى كاش بار ديگر (به دنيا) بازگرديم و از مؤمنان باشيم!»
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
103در اين ماجرا، نشانه (و عبرتى) است؛ ولى بيشتر آنان مؤمن نبودند!
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
104و پروردگار تو عزيز و رحيم است!
Kadhdhabat Qawmu Nūĥin Al-Mursalīna
105قوم نوح رسولان را تكذيب كردند،
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Nūĥun 'Alā Tattaqūna
106هنگامى كه برادرشان نوح به آنان گفت: «آيا تقوا پيشه نمى‌كنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
107مسلما من براى شما پيامبرى امين هستم!
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
108تقواى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نماييد!
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
109من براى اين دعوت، هيچ مزدى از شما نمى‌طلبم؛ اجر من تنها بر پروردگار عالميان است!
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
110پس، تقواى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نماييد!»
Qālū 'Anu'uminu Laka Wa Attaba`aka Al-'Ardhalūna
111گفتند: «آيا ما به تو ايمان بياوريم در حالى كه افراد پست و بى‌ارزش از تو پيروى كرده‌اند؟!»
Qāla Wa Mā `Ilmī Bimā Kānū Ya`malūna
112(نوح) گفت: «من چه مى‌دانم آنها چه كارى داشته‌اند!
'In Ĥisābuhum 'Illā `Alá Rabbī Law Tash`urūna
113حساب آنها تنها با پروردگار من است اگر شما مى‌فهميديد!
Wa Mā 'Anā Biţāridi Al-Mu'uminīna
114و من هرگز مؤمنان را طرد نخواهم كرد.
'In 'Anā 'Illā Nadhīrun Mubīnun
115من تنها انذاركننده‌اى آشكارم.»
Qālū La'in Lam Tantahi Yā Nūĥu Latakūnanna Mina Al-Marjūmīna
116گفتند: «اى نوح! اگر (از حرفهايت) دست برندارى، سنگباران خواهى شد!»
Qāla Rabbi 'Inna Qawmī Kadhdhabūni
117گفت: «پروردگارا! قوم من، مرا تكذيب كردند!
Fāftaĥ Baynī Wa Baynahum Fatĥāan Wa Najjinī Wa Man Ma`ī Mina Al-Mu'uminīna
118اكنون ميان من و آنها جدايى بيفكن؛ و مرا و مؤمنانى را كه با من هستند رهايى بخش!»
Fa'anjaynāhu Wa Man Ma`ahu Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni
119ما، او و كسانى را كه با او بودند، در آن كشتى كه پر (از انسان و انواع حيوانات) بود، رهايى بخشيديم!
Thumma 'Aghraqnā Ba`du Al-Bāqīna
120سپس بقيه را غرق كرديم!
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
121در اين ماجرا نشانه روشنى است؛ اما بيشتر آنان مؤمن نبودند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
122و پروردگار تو عزيز و رحيم است.
Kadhdhabat `Ādun Al-Mursalīna
123قوم عاد (نيز) رسولان (خدا) را تكذيب كردند،
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Hūdun 'Alā Tattaqūna
124هنگامى كه برادرشان هود گفت: «آيا تقوا پيشه نمى‌كنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
125مسلما من براى شما پيامبرى امين هستم.
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
126پس تقواى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نماييد!
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajrī 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
127من در برابر اين دعوت، هيچ اجر و پاداشى از شما نمى‌طلبم؛ اجر و پاداش من تنها بر پروردگار عالميان است.
'Atabnūna Bikulli Rī`in 'Āyatan Ta`bathūna
128آيا شما بر هر مكان مرتفعى نشانه‌اى از روى هوا و هوس مى‌سازيد؟!
Wa Tattakhidhūna Maşāni`a La`allakum Takhludūna
129و قصرها و قلعه‌هاى زيبا و محكم بنا مى‌كنيد شايد در دنيا جاودانه بمانيد؟!
Wa 'Idhā Baţashtum Baţashtum Jabbārīna
130و هنگامى كه كسى را مجازات مى‌كنيد همچون جباران كيفر مى‌دهيد!
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
131پس تقواى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نماييد!
Wa Attaqū Al-Ladhī 'Amaddakum Bimā Ta`lamūna
132و از (نافرمانى) خدايى بپرهيزيد كه شما را به نعمتهايى كه مى‌دانيد امداد كرده؛
'Amaddakum Bi'an`āmin Wa Banīna
133شما را به چهارپايان و نيز پسران (لايق و برومند) امداد فرموده؛
Wa Jannātin Wa `Uyūnin
134همچنين به باغها و چشمه‌ها!
'Innī 'Akhāfu `Alaykum `Adhāba Yawmin `Ažīmin
135(اگر كفران كنيد،) من بر شما از عذاب روزى بزرگ مى‌ترسم!»
Qālū Sawā'un `Alaynā 'Awa`ažta 'Am Lam Takun Mina Al-Wā`ižīna
136آنها [قوم عاد] گفتند: «براى ما تفاوت نمى‌كند، چه ما را انذار كنى يا نكنى؛ (بيهوده خود را خسته مكن)!
'In Hādhā 'Illā Khuluqu Al-'Awwalīna
137اين همان روش (و افسانه‌هاى) پيشينيان است!
Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna
138و ما هرگز مجازات نخواهيم شد!»
Fakadhdhabūhu Fa'ahlaknāhum 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
139آنان هود را تكذيب كردند، ما هم نابودشان كرديم؛ و در اين، آيت و نشانه‌اى است (براى آگاهان)؛ ولى بيشتر آنان مؤمن نبودند!
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
140و پروردگار تو عزيز و رحيم است!
Kadhdhabat Thamūdu Al-Mursalīna
141قوم ثمود رسولان (خدا) را تكذيب كردند،
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Şāliĥun 'Alā Tattaqūna
142هنگامى كه صالح به آنان گفت: «آيا تقوا پيشه نمى‌كنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
143من براى شما پيامبرى امين هستم!
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
144پس تقواى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نماييد!
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
145من در برابر اين دعوت، اجر و پاداشى از شما نمى‌طلبم؛ اجر من تنها بر پروردگار عالميان است!
'Atutrakūna Fī Mā Hāhunā 'Āminīna
146آيا شما تصور مى‌كنيد هميشه در نهايت امنيت در نعمتهايى كه اينجاست مى‌مانيد،
Fī Jannātin Wa `Uyūnin
147در اين باغها و چشمه‌ها،
Wa Zurū`in Wa Nakhlin Ţal`uhā Hađīmun
148در اين زراعتها و نخلهايى كه ميوه‌هايش شيرين و رسيده است؟!
Wa Tanĥitūna Mina Al-Jibāli Buyūtāan Fārihīna
149و از كوه‌ها خانه‌هايى مى‌تراشيد، و در آن به عيش و نوش مى‌پردازيد!
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
150پس از خدا بترسيد و مرا اطاعت كنيد!
Wa Lā Tuţī`ū 'Amra Al-Musrifīna
151و فرمان مسرفان را اطاعت نكنيد!
Al-Ladhīna Yufsidūna Fī Al-'Arđi Wa Lā Yuşliĥūna
152همانها كه در زمين فساد مى‌كنند و اصلاح نمى‌كنند!»
Qālū 'Innamā 'Anta Mina Al-Musaĥĥarīna
153گفتند: « (اى صالح!) تو از افسون شدگانى (و عقل خود را از دست داده‌اى!)
Mā 'Anta 'Illā Basharun Mithlunā Fa'ti Bi'āyatin 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
154تو فقط بشرى همچون مايى؛ اگر راست مى‌گويى آيت و نشانه‌اى بياور!»
Qāla Hadhihi Nāqatun Lahā Shirbun Wa Lakum Shirbu Yawmin Ma`lūmin
155گفت: «اين ناقه‌اى است (كه آيت الهى است) براى او سهمى (از آب قريه)، و براى شما سهم روز معينى است!
Wa Lā Tamassūhā Bisū'in Faya'khudhakum `Adhābu Yawmin `Ažīmin
156كمترين آزارى به آن نرسانيد، كه عذاب روزى بزرگ شما را فرا خواهد گرفت!»
Fa`aqarūhā Fa'aşbaĥū Nādimīna
157سرانجام بر آن (ناقه) حمله نموده آن را «پى» كردند؛ (و هلاك نمودند) سپس از كرده خود پشيمان شدند!
Fa'akhadhahumu Al-`Adhābu 'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
158و عذاب الهى آنان را فرا گرفت؛ در اين، آيت و نشانه‌اى است؛ ولى بيشتر آنان مؤمن نبودند!
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
159و پروردگار تو عزيز و رحيم است!
Kadhdhabat Qawmu Lūţin Al-Mursalīna
160قوم لوط فرستادگان (خدا) را تكذيب كردند،
'Idh Qāla Lahum 'Akhūhum Lūţun 'Alā Tattaqūna
161هنگامى كه برادرشان لوط به آنان گفت: «آيا تقوا پيشه نمى‌كنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
162من براى شما پيامبرى امين هستم!
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
163پس تقواى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نماييد!
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
164من در برابر اين دعوت، اجرى از شما نمى‌طلبم، اجر من فقط بر پروردگار عالميان است!
'Ata'tūna Adh-Dhukrāna Mina Al-`Ālamīna
165آيا در ميان جهانيان، شما به سراغ جنس ذكور مى‌رويد (و همجنس بازى مى‌كنيد، آيا اين زشت و ننگين نيست؟!)
Wa Tadharūna Mā Khalaqa Lakum Rabbukum Min 'Azwājikum Bal 'Antum Qawmun `Ādūna
166و همسرانى را كه پروردگارتان براى شما آفريده است رها مى‌كنيد؟! (حقا) شما قوم تجاوزگرى هستيد!»
Qālū La'in Lam Tantahi Yā Lūţu Latakūnanna Mina Al-Mukhrajīna
167گفتند: «اى لوط! اگر (از اين سخنان) دست برندارى، به يقين از اخراج شدگان خواهى بود!»
Qāla 'Innī Li`amalikum Mina Al-Qālīna
168گفت: «من دشمن سرسخت اعمال شما هستم!
Rabbi Najjinī Wa 'Ahlī Mimmā Ya`malūna
169پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه اينها انجام مى‌دهند رهايى بخش!»
Fanajjaynāhu Wa 'Ahlahu 'Ajma`īna
170ما او و تمامى خاندانش را نجات داديم،
'Illā `Ajūzāan Fī Al-Ghābirīna
171جز پير زنى كه در ميان بازماندگان بود!
Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna
172سپس ديگران را هلاك كرديم!
Wa 'Amţarnā `Alayhim Maţarāan Fasā'a Maţaru Al-Mundharīna
173و بارانى (از سنگ) بر آنها فرستاديم؛ چه باران بدى بود باران انذارشدگان!
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
174در اين (ماجراى قوم لوط و سرنوشت شوم آنها) آيتى است؛ اما بيشترشان مؤمن نبودند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
175و پروردگار تو عزيز و رحيم است!
Kadhdhaba 'Aşĥābu Al-'Aykati Al-Mursalīna
176اصحاب ايكه [شهرى نزديك مدين] رسولان (خدا) را تكذيب كردند،
'Idh Qāla Lahum Shu`aybun 'Alā Tattaqūna
177هنگامى كه شعيب به آنها گفت: «آيا تقوا پيشه نمى‌كنيد؟!
'Innī Lakum Rasūlun 'Amīnun
178مسلما من براى شما پيامبرى امين هستم!
Fāttaqū Allaha Wa 'Aţī`ūni
179پس تقواى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نماييد!
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin 'In 'Ajriya 'Illā `Alá Rabbi Al-`Ālamīna
180من در برابر اين دعوت، پاداشى از شما نمى‌طلبم؛ اجر من تنها بر پروردگار عالميان است!
'Awfū Al-Kayla Wa Lā Takūnū Mina Al-Mukhsirīna
181حق پيمانه را ادا كنيد (و كم فروشى نكنيد)، و ديگران را به خسارت نيفكنيد!
Wa Zinū Bil-Qisţāsi Al-Mustaqīmi
182و با ترازوى صحيح وزن كنيد!
Wa Lā Tabkhasū An-Nāsa 'Ashyā'ahum Wa Lā Ta`thawā Fī Al-'Arđi Mufsidīna
183و حق مردم را كم نگذاريد، و در زمين تلاش براى فساد نكنيد!
Wa Attaqū Al-Ladhī Khalaqakum Wa Al-Jibillata Al-'Awwalīna
184و از (نافرمانى) كسى كه شما و اقوام پيشين را آفريد بپرهيزيد!»
Qālū 'Innamā 'Anta Mina Al-Musaĥĥarīna
185آنها گفتند: «تو فقط از افسون‌شدگانى!
Wa Mā 'Anta 'Illā Basharun Mithlunā Wa 'In Nažunnuka Lamina Al-Kādhibīna
186تو بشرى همچون مايى، تنها گمانى كه درباره تو داريم اين است كه از دروغگويانى!
Fa'asqiţ `Alaynā Kisafāan Mina As-Samā'i 'In Kunta Mina Aş-Şādiqīna
187اگر راست مى‌گويى، سنگهايى از آسمان بر سر ما بباران!»
Qāla Rabbī 'A`lamu Bimā Ta`malūna
188(شعيب) گفت: «پروردگار من به اعمالى كه شما انجام مى‌دهيد داناتر است!»
Fakadhdhabūhu Fa'akhadhahum `Adhābu Yawmi Až-Žullati 'Innahu Kāna `Adhāba Yawmin `Ažīmin
189سرانجام او را تكذيب كردند، و عذاب روز سايبان (سايبانى از ابر صاعقه‌خيز) آنها را فراگرفت؛ يقينا آن عذاب روز بزرگى بود!
'Inna Fī Dhālika La'āyatan Wa Mā Kāna 'Aktharuhum Mu'uminīna
190در اين ماجرا، آيت و نشانه‌اى است؛ ولى بيشتر آنها مؤمن نبودند.
Wa 'Inna Rabbaka Lahuwa Al-`Azīzu Ar-Raĥīmu
191و پروردگار تو عزيز و رحيم است!
Wa 'Innahu Latanzīlu Rabbi Al-`Ālamīna
192مسلما اين (قرآن) از سوى پروردگار جهانيان نازل شده است!
Nazala Bihi Ar-Rūĥu Al-'Amīnu
193روح الامين آن را نازل كرده است ...
`Alá Qalbika Litakūna Mina Al-Mundhirīna
194بر قلب (پاك) تو، تا از انذاركنندگان باشى!
Bilisānin `Arabīyin Mubīnin
195آن را به زبان عربى آشكار (نازل كرد)!
Wa 'Innahu Lafī Zuburi Al-'Awwalīna
196و توصيف آن در كتابهاى پيشينيان نيز آمده است!
'Awalam Yakun Lahum 'Āyatan 'An Ya`lamahu `Ulamā'u Banī 'Isrā'īla
197آيا همين نشانه براى آنها كافى نيست كه علماى بنى اسرائيل بخوبى از آن آگاهند؟!
Wa Law Nazzalnāhu `Alá Ba`đi Al-'A`jamīna
198هر گاه ما آن را بر بعضى از عجم [غير عرب] ها نازل مى‌كرديم ...
Faqara'ahu `Alayhim Mā Kānū Bihi Mu'uminīna
199و او آن را بر ايشان مى‌خواند، به آن ايمان نمى‌آورند!
Kadhālika Salaknāhu Fī Qulūbi Al-Mujrimīna
200(آرى،) اين گونه (با بيانى رسا) قرآن را در دلهاى مجرمان وارد مى‌كنيم!
Lā Yu'uminūna Bihi Ĥattá Yarawā Al-`Adhāba Al-'Alīma
201(اما) به آن ايمان نمى‌آورند تا عذاب دردناك را با چشم خود ببينند!
Faya'tiyahum Baghtatan Wa Hum Lā Yash`urūna
202ناگهان به سراغشان مى‌آيد، در حالى كه توجه ندارند!
Fayaqūlū Hal Naĥnu Munžarūna
203و (در آن هنگام) مى‌گويند: «آيا به ما مهلتى داده خواهد شد؟!»
'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna
204آيا براى عذاب ما عجله مى‌كنند؟!
'Afara'ayta 'In Matta`nāhum Sinīna
205به ما خبر ده، اگر (باز هم) ساليانى آنها را از اين زندگى بهره‌مند سازيم ...
Thumma Jā'ahum Mā Kānū Yū`adūna
206سپس عذابى كه به آنها وعده داده شده به سراغشان بيايد ...
Mā 'Aghná `Anhum Mā Kānū Yumatta`ūna
207اين تمتع و بهره‌گيرى از دنيا براى آنها سودى نخواهد داشت!
Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Lahā Mundhirūna
208ما هيچ شهر و ديارى را هلاك نكرديم مگر اينكه انذاركنندگانى (از پيامبران الهى) داشتند.
Dhikrá Wa Mā Kunnā Žālimīna
209تا متذكر شوند؛ و ما هرگز ستمكار نبوديم! (كه بدون اتمام حجت مجازات كنيم)
Wa Mā Tanazzalat Bihi Ash-Shayāţīnu
210شياطين و جنيان (هرگز) اين آيات را نازل نكردند!
Wa Mā Yanbaghī Lahum Wa Mā Yastaţī`ūna
211و براى آنها سزاوار نيست؛ و قدرت ندارند!
'Innahum `Ani As-Sam`i Lama`zūlūna
212آنها از استراق سمع (و شنيدن اخبار آسمانها) بركنارند!
Falā Tad`u Ma`a Allāhi 'Ilahāan 'Ākhara Fatakūna Mina Al-Mu`adhdhabīna
213(اى پيامبر!) هيچ معبودى را با خداوند مخوان، كه از معذبين خواهى بود!
Wa 'Andhir `Ashīrataka Al-'Aqrabīna
214و خويشاوندان نزديكت را انذار كن!
Wa Akhfiđ Janāĥaka Limani Attaba`aka Mina Al-Mu'uminīna
215و بال و پر خود را براى مؤمنانى كه از تو پيروى مى‌كنند بگستر!
Fa'in `Aşawka Faqul 'Innī Barī'un Mimmā Ta`malūna
216اگر تو را نافرمانى كنند بگو: «من از آنچه شما انجام مى‌دهيد بيزارم!»
Wa Tawakkal `Alá Al-`Azīzi Ar-Raĥīmi
217و بر خداوند عزيز و رحيم توكل كن!
Al-Ladhī Yarāka Ĥīna Taqūmu
218همان كسى كه تو را به هنگامى كه (براى عبادت) برمى‌خيزى مى‌بيند؛
Wa Taqallubaka Fī As-Sājidīna
219و (نيز) حركت تو را در ميان سجده كنندگان!
'Innahu Huwa As-Samī`u Al-`Alīmu
220اوست خداى شنوا و دانا.
Hal 'Unabbi'ukum `Alá Man Tanazzalu Ash-Shayāţīnu
221آيا به شما خبر دهم كه شياطين بر چه كسى نازل مى‌شوند؟!
Tanazzalu `Alá Kulli 'Affākin 'Athīmin
222آنها بر هر دروغگوى گنهكار نازل مى‌گردند؛
Yulqūna As-Sam`a Wa 'Aktharuhum Kādhibūna
223آنچه را مى‌شنوند (به ديگران) القا مى‌كنند؛ و بيشترشان دروغگو هستند!
Wa Ash-Shu`arā'u Yattabi`uhumu Al-Ghāwūna
224(پيامبر اسلام شاعر نيست؛) شاعران كسانى هستند كه گمراهان از آنان پيروى مى‌كنند.
'Alam Tará 'Annahum Fī Kulli Wādin Yahīmūna
225آيا نمى‌بينى آنها در هر وادى سرگردانند؟
Wa 'Annahum Yaqūlūna Mā Lā Yaf`alūna
226و سخنانى مى‌گويند كه (به آنها) عمل نمى‌كنند؟!
'Illā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Dhakarū Allaha Kathīrāan Wa Antaşarū Min Ba`di Mā Žulimū Wa Saya`lamu Al-Ladhīna Žalamū 'Ayya Munqalabin Yanqalibūna
227مگر كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام مى‌دهند و خدا را بسيار ياد مى كنند، و به هنگامى كه مورد ستم واقع مى‌شوند به دفاع از خويشتن (و مؤمنان) برمى‌خيزند (و از شعر در اين راه كمك مى‌گيرند)؛ آنها كه ستم كردند به زودى مى‌دانند كه بازگشتشان به كجاست!
