بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها

بنام خداى رحمان رحيم؛ قسم به آفتاب و قسم به شعاع گسترده آن.

وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها

قسم به ماه، آن گاه كه در پى آفتاب آيد.

وَ النَّهارِ إِذا جَلاَّها

قسم به روز، آن گاه كه آفتاب را ظاهر مى‌سازد.

وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها

قسم به شب آن گاه كه آفتاب را مى‌پوشاند.

وَ السَّماءِ وَ ما بَناها

قسم به آسمان و قسم به قدرتى كه آن را بنا نهاده است.

وَ الْأَرْضِ وَ ما طَحاها

قسم به زمين و قسم به قدرتى كه آن را گسترده است.

وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها

قسم به نفس انسان و قسم به قدرتى كه آن را ساخته است.

فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها

پس فاجر شدن و تقوى را به آن الهام كرده است.

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها

قطعا رستگار شد آنكه نفس را پاك كرد.

وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها

و قطعا نوميد شد آنكه نفس را با آلودگى‌ها پوشانيد.

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْواها

قوم ثمود در اثر طغيانش، پيامبر را تكذيب كرد.

إِذِ انْبَعَثَ أَشْقاها

وقتى كه شقى‌ترين آنها بپاخاست.

فَقالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ ناقَةَ اللَّهِ وَ سُقْياها

رسول خدا به آنها گفت از ناقه خدا و از حصه آب آن حذر كنيد.

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوها فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاها

پيامبر را تكذيب كرده و ناقه را كشتند.

وَ لا يَخافُ عُقْباها

خدا عذاب را در اثر گناهشان بر آنها آورد و همگانى كرد خدا از عاقبت عذاب نمى‌ترسد.