سوره الشمس
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها
1بنام خداوند بخشاينده مهربان؛ سوگند به خورشيد و پرتوش (يا آفتابش)
وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها
2و به ماه گاهى كه از پيش آيد
وَ النَّهارِ إِذا جَلاَّها
3و به روز گاهى كه تابناكش سازد
وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها
4و به شب گاهى كه بپوشدش
وَ السَّماءِ وَ ما بَناها
5و به آسمان و آنچه (يا آنكه) بساختش
وَ الْأَرْضِ وَ ما طَحاها
6و به زمين و آنچه گستردش
وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها
7و به روان و آنچه راست آوردش
فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها
8پس سروشش فرستاد گنهكاريش و پرهيزش
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها
9همانا رستگار شد آنكه پاك ساختش
وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها
10و همانا آيان كرد آنكه بفريفتش (يا نهان داشتش)
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْواها
11تكذيب كرد ثمود به سركشيش
إِذِ انْبَعَثَ أَشْقاها
12گاهى كه برانگيخت بدنهادتر (يا تيرهبختترش)
فَقالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ ناقَةَ اللَّهِ وَ سُقْياها
13پس گفت بديشان پيمبر خدا اشتر خدا را و آبشخورش
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوها فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاها
14پس تكذيبش كردندش پس پى كردند پس برآشفت بر ايشان پروردگارشان به گناهشان پس يكسانش كرد
وَ لا يَخافُ عُقْباها
15و نهراسد از فرجامش