بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلشَّمۡسِ وَ ضُحَىٰهَا

بنام خداى رحمان رحيم؛ قسم به آفتاب و قسم به شعاع گسترده آن.

وَ ٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا

قسم به ماه، آن گاه كه در پى آفتاب آيد.

وَ ٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا

قسم به روز، آن گاه كه آفتاب را ظاهر مى‌سازد.

وَ ٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا

قسم به شب آن گاه كه آفتاب را مى‌پوشاند.

وَ ٱلسَّمَآءِ وَ مَا بَنَىٰهَا

قسم به آسمان و قسم به قدرتى كه آن را بنا نهاده است.

وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ مَا طَحَىٰهَا

قسم به زمين و قسم به قدرتى كه آن را گسترده است.

وَ نَفۡسٖ وَ مَا سَوَّىٰهَا

قسم به نفس انسان و قسم به قدرتى كه آن را ساخته است.

فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقۡوَىٰهَا

پس فاجر شدن و تقوى را به آن الهام كرده است.

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا

قطعا رستگار شد آنكه نفس را پاك كرد.

وَ قَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا

و قطعا نوميد شد آنكه نفس را با آلودگى‌ها پوشانيد.

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ

قوم ثمود در اثر طغيانش، پيامبر را تكذيب كرد.

إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا

وقتى كه شقى‌ترين آنها بپاخاست.

فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَ سُقۡيَٰهَا

رسول خدا به آنها گفت از ناقه خدا و از حصه آب آن حذر كنيد.

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا

پيامبر را تكذيب كرده و ناقه را كشتند.

وَ لَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا

خدا عذاب را در اثر گناهشان بر آنها آورد و همگانى كرد خدا از عاقبت عذاب نمى‌ترسد.