سوره الشمس
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلشَّمۡسِ وَ ضُحَىٰهَا
1بنام خداوند بخشاينده مهربان؛ سوگند به خورشيد و پرتوش (يا آفتابش)
وَ ٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا
2و به ماه گاهى كه از پيش آيد
وَ ٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا
3و به روز گاهى كه تابناكش سازد
وَ ٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا
4و به شب گاهى كه بپوشدش
وَ ٱلسَّمَآءِ وَ مَا بَنَىٰهَا
5و به آسمان و آنچه (يا آنكه) بساختش
وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ مَا طَحَىٰهَا
6و به زمين و آنچه گستردش
وَ نَفۡسٖ وَ مَا سَوَّىٰهَا
7و به روان و آنچه راست آوردش
فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقۡوَىٰهَا
8پس سروشش فرستاد گنهكاريش و پرهيزش
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا
9همانا رستگار شد آنكه پاك ساختش
وَ قَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا
10و همانا آيان كرد آنكه بفريفتش (يا نهان داشتش)
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ
11تكذيب كرد ثمود به سركشيش
إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا
12گاهى كه برانگيخت بدنهادتر (يا تيرهبختترش)
فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَ سُقۡيَٰهَا
13پس گفت بديشان پيمبر خدا اشتر خدا را و آبشخورش
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا
14پس تكذيبش كردندش پس پى كردند پس برآشفت بر ايشان پروردگارشان به گناهشان پس يكسانش كرد
وَ لَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا
15و نهراسد از فرجامش