قرآن عثمان طه

سوره الشمس

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلشَّمۡسِ وَ ضُحَىٰهَا

1

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ سوگند به خورشيد و پرتوش (يا آفتابش)


وَ ٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا

2

و به ماه گاهى كه از پيش آيد


وَ ٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا

3

و به روز گاهى كه تابناكش سازد


وَ ٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا

4

و به شب گاهى كه بپوشدش


وَ ٱلسَّمَآءِ وَ مَا بَنَىٰهَا

5

و به آسمان و آنچه (يا آنكه) بساختش


وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ مَا طَحَىٰهَا

6

و به زمين و آنچه گستردش


وَ نَفۡسٖ وَ مَا سَوَّىٰهَا

7

و به روان و آنچه راست آوردش


فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقۡوَىٰهَا

8

پس سروشش فرستاد گنهكاريش و پرهيزش


قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا

9

همانا رستگار شد آنكه پاك ساختش


وَ قَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا

10

و همانا آيان كرد آنكه بفريفتش (يا نهان داشتش)


كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ

11

تكذيب كرد ثمود به سركشيش


إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا

12

گاهى كه برانگيخت بدنهادتر (يا تيره‌بخت‌ترش)


فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَ سُقۡيَٰهَا

13

پس گفت بديشان پيمبر خدا اشتر خدا را و آبشخورش


فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا

14

پس تكذيبش كردندش پس پى كردند پس برآشفت بر ايشان پروردگارشان به گناهشان پس يكسانش كرد


وَ لَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا

15

و نهراسد از فرجامش


قاری
ترجمه گویا
انصاریان