بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ حمٓ

بنام خداى رحمان رحيم؛ حاء ميم.

عٓسٓقٓ

عین سین قاف.

كَذَٰلِكَ يُوحِيٓ إِلَيۡكَ وَ إِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكَ ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

خداى عزيز و حكيم، اين چنين به تو و پيامبران پيشين وحى مى‌كند.

لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَ هُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡعَظِيمُ

خدايى كه هر چه در آسمانها و زمين هست مال اوست و او والا مقام و بزرگ است.

تَكَادُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ يَتَفَطَّرۡنَ مِن فَوۡقِهِنَّ وَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَ يَسۡتَغۡفِرُونَ لِمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ أَلَآ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ

نزديك است آسمانها از بالا شكافته شوند، ملائكه خدايشان را تسبيح و حمد مى‌كنند و براى اهل زمين مغفرت مى‌طلبند، بدانيد كه خدا آمرزنده و مهربان است.

وَ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ ٱللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيۡهِمۡ وَ مَآ أَنتَ عَلَيۡهِم بِوَكِيلٖ

آنان كه جز خدا سرپرستان گرفته‌اند، خدا بر آنها حافظ است، تو بر آنها وكيل نيستى.

وَ كَذَٰلِكَ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا لِّتُنذِرَ أُمَّ ٱلۡقُرَىٰ وَ مَنۡ حَوۡلَهَا وَ تُنذِرَ يَوۡمَ ٱلۡجَمۡعِ لَا رَيۡبَ فِيهِ فَرِيقٞ فِي ٱلۡجَنَّةِ وَ فَرِيقٞ فِي ٱلسَّعِيرِ

اين چنين قرآنى روشن را بر تو وحى كرده‌ايم، تا اهل مكه و كسانى را كه در اطراف آنند انذار كنى، و انذار كنى از روز جمع شدن كه در آن شكى نيست، گروهى در بهشت و گروهى در آتشند.

وَ لَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَهُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَ لَٰكِن يُدۡخِلُ مَن يَشَآءُ فِي رَحۡمَتِهِۦ وَ ٱلظَّٰلِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِيّٖ وَ لَا نَصِيرٍ

اگر خدا مى‌خواست همه‌اش را يك امت مى‌گردانيد ليكن هر كه را بخواهد در رحمت خويش داخل كند، ظالمان را سرپرستى و يارى نيست.

أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ فَٱللَّهُ هُوَ ٱلۡوَلِيُّ وَ هُوَ يُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَ هُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

بلكه جز او سرپرستانى گرفته‌اند، الله فقط اوست سرپرست، فقط او مردگان را زنده‌ مى‌كند و او بر هر چيز تواناست.

وَ مَا ٱخۡتَلَفۡتُمۡ فِيهِ مِن شَيۡءٖ فَحُكۡمُهُۥٓ إِلَى ٱللَّهِ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبِّي عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَ إِلَيۡهِ أُنِيبُ

در هر چه اختلاف كرديد حكمش با خداست پروردگار من آن خداست، بر او توكل كرده و به او بر مى‌گردم.

فَاطِرُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ جَعَلَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجٗا وَ مِنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ أَزۡوَٰجٗا يَذۡرَؤُكُمۡ فِيهِ لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞ وَ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ

او آفريننده آسمانها و زمين است از خودتان بر شما زوجهايى قرار داده و از چهارپايان زوجهايى آفريده، شما را در آن مى‌آفريند، چيزى مانند او نيست و فقط اوست شنوا و بينا.

لَهُۥ مَقَالِيدُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَ يَقۡدِرُ إِنَّهُۥ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

خزائن آسمانها و زمين خاص اوست، روزى را به هر كه خواهد وسعت دهد و تنگ گيرد او به هر چيز داناست.

شَرَعَ لَكُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِۦ نُوحٗا وَ ٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ وَ مَا وَصَّيۡنَا بِهِۦٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَ مُوسَىٰ وَ عِيسَىٰٓ أَنۡ أَقِيمُواْ ٱلدِّينَ وَ لَا تَتَفَرَّقُواْ فِيهِ كَبُرَ عَلَى ٱلۡمُشۡرِكِينَ مَا تَدۡعُوهُمۡ إِلَيۡهِ ٱللَّهُ يَجۡتَبِيٓ إِلَيۡهِ مَن يَشَآءُ وَ يَهۡدِيٓ إِلَيۡهِ مَن يُنِيبُ

شريعت قرار داد براى شما آنچه را كه به نوح سفارش كرده و آنچه را كه بر تو وحى كرده‌ايم و آنچه را كه به ابراهيم و موسى و عيسى سفارش نموده‌ايم، اينكه بر پا داريد دين را و در آن اختلاف نكنيد، سنگين است بر مشركان آنچه به سوى آن مى‌خوانى، خدا هر كه را خواهد به سوى آن جمع مى‌كند و هر كه اهل انابه باشد به سوى آن هدايت مى‌نمايد.

وَ مَا تَفَرَّقُوٓاْ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡ وَ لَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى لَّقُضِيَ بَيۡنَهُمۡ وَ إِنَّ ٱلَّذِينَ أُورِثُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ

در دين اختلاف نكردند مگر بعد از آمدن علم (به حق بودن آن) روى حسدى كه داشتند اگر وعده مهلت نبود كه از طرف خدايت گذشته است، حتما ميان آنها حكم مى‌شد وارثان كتاب بعد از آنها، در شك سخت از كتابند.

فَلِذَٰلِكَ فَٱدۡعُ وَ ٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَ وَ لَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَهُمۡ وَ قُلۡ ءَامَنتُ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِن كِتَٰبٖ وَ أُمِرۡتُ لِأَعۡدِلَ بَيۡنَكُمُ ٱللَّهُ رَبُّنَا وَ رَبُّكُمۡ لَنَآ أَعۡمَٰلُنَا وَ لَكُمۡ أَعۡمَٰلُكُمۡ لَا حُجَّةَ بَيۡنَنَا وَ بَيۡنَكُمُ ٱللَّهُ يَجۡمَعُ بَيۡنَنَا وَ إِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ

بدين جهت به دين دعوت كن، خود نيز در آن پايدار باش چنان كه مأمور شده‌اى، از هواهاى كفار تبعيت مكن، بگو: ايمان آوردم به هر كتابى كه خدا نازل فرموده، امر شده‌ام ميان شما عدالت كنم، الله پروردگار ما و شماست، اعمال ما براى ما و اعمال شما براى شماست، خصومتى در بين نيست، خدا ميان ما را جمع خواهد كرد بازگشت به سوى اوست.

وَ ٱلَّذِينَ يُحَآجُّونَ فِي ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا ٱسۡتُجِيبَ لَهُۥ حُجَّتُهُمۡ دَاحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِمۡ وَ عَلَيۡهِمۡ غَضَبٞ وَ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٌ

كسانى كه درباره خدا محاجه مى‌كنند پس از آنكه خدا مورد اجابت واقع شده، حجت آنها پيش خدا باطل است، آنها راست غضب خدا و عذاب شديد.

ٱللَّهُ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ وَ ٱلۡمِيزَانَ وَ مَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّ ٱلسَّاعَةَ قَرِيبٞ

خدا اين كتاب و ميزان را به حق نازل كرده است، چه مى‌دانى شايد قيامت نزديك است؟

يَسۡتَعۡجِلُ بِهَا ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِهَا وَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مُشۡفِقُونَ مِنۡهَا وَ يَعۡلَمُونَ أَنَّهَا ٱلۡحَقُّ أَلَآ إِنَّ ٱلَّذِينَ يُمَارُونَ فِي ٱلسَّاعَةِ لَفِي ضَلَٰلِۢ بَعِيدٍ

آنان كه ايمان نمى‌آورند آن را به عجله مى‌خواهند ولى اهل ايمان از آن مى‌ترسند و مى‌دانند كه آن حق است، بدانيد آنان كه درباره قيامت مجادله مى‌كنند در گمراهى دورى هستند.

ٱللَّهُ لَطِيفُۢ بِعِبَادِهِۦ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ وَ هُوَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡعَزِيزُ

خدا به بندگانش، مهربان است، هر كه را بخواهد روزى مى‌دهد، او نيرومند و تواناست.

مَن كَانَ يُرِيدُ حَرۡثَ ٱلۡأٓخِرَةِ نَزِدۡ لَهُۥ فِي حَرۡثِهِۦ وَ مَن كَانَ يُرِيدُ حَرۡثَ ٱلدُّنۡيَا نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَا وَ مَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِن نَّصِيبٍ

هر كه كشت آخرت را مى‌خواهد بر كشت او مى‌افزائيم و هر كه كشت دنيا را مى خواهد از آن به او مى‌دهيم اما در آخرت نصيبى ندارد.

أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَٰٓؤُاْ شَرَعُواْ لَهُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا لَمۡ يَأۡذَنۢ بِهِ ٱللَّهُ وَ لَوۡلَا كَلِمَةُ ٱلۡفَصۡلِ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡ وَ إِنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

يا براى آنها شريكانى هست كه دينى را كه خدا نمى‌داند برايشان آورده‌اند؟ اگر وعده مهلت نبود، ميانشان حكم مى‌شد ظالمان را عذاب دردناكى هست.

تَرَى ٱلظَّٰلِمِينَ مُشۡفِقِينَ مِمَّا كَسَبُواْ وَ هُوَ وَاقِعُۢ بِهِمۡ وَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فِي رَوۡضَاتِ ٱلۡجَنَّاتِ لَهُم مَّا يَشَآءُونَ عِندَ رَبِّهِمۡ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡكَبِيرُ

خواهى ديد كه ظالمان از آنچه كرده‌اند مى‌ترسند، آن به آنها خواهد رسيد، كسانى كه ايمان آورده، عمل خوب كرده‌اند. در باغات بهشت خواهند بود، آنها راست نزد خدايشان آنچه مى‌خواهند، فضل بزرگ همانست.

ذَٰلِكَ ٱلَّذِي يُبَشِّرُ ٱللَّهُ عِبَادَهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ قُل لَّآ أَسۡ‍َٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًا إِلَّا ٱلۡمَوَدَّةَ فِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَ مَن يَقۡتَرِفۡ حَسَنَةٗ نَّزِدۡ لَهُۥ فِيهَا حُسۡنًا إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ شَكُورٌ

همان بهشت است كه خدا به بندگان خود كه ايمان آورده و عمل خوب كرده‌اند مژده مى‌دهد، بگو بر رسالتم از شما پاداشى نمى‌خواهم مگر مودت قرابتم را هر كه حسنه‌اى به دست آورد ثوابش را افزون مى‌كنيم، خدا آمرزنده و پاداش دهنده است.

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا فَإِن يَشَإِ ٱللَّهُ يَخۡتِمۡ عَلَىٰ قَلۡبِكَ وَ يَمۡحُ ٱللَّهُ ٱلۡبَٰطِلَ وَ يُحِقُّ ٱلۡحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦٓ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

يا مى‌گويند بر خدا دروغ بسته است، اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر مى‌نهد، خدا باطل را محو و حق را با سخنان خويش ثابت مى‌كند، او به مكنونات سينه‌ها آگاه است.

وَ هُوَ ٱلَّذِي يَقۡبَلُ ٱلتَّوۡبَةَ عَنۡ عِبَادِهِۦ وَ يَعۡفُواْ عَنِ ٱلسَّيِّ‍َٔاتِ وَ يَعۡلَمُ مَا تَفۡعَلُونَ

او همانست كه توبه را از بندگان خويش قبول مى‌كند و از گناهان مى‌گذرد و مى‌داند آنچه را كه مى‌كند.

وَ يَسۡتَجِيبُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَ يَزِيدُهُم مِّن فَضۡلِهِۦ وَ ٱلۡكَٰفِرُونَ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞ

و قبول مى‌كند از كسانى كه ايمان آورده‌اند و از كرم خويش بر آنها افزون مى‌كند كافران را عذاب شديدى هست.

وَ لَوۡ بَسَطَ ٱللَّهُ ٱلرِّزۡقَ لِعِبَادِهِۦ لَبَغَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَ لَٰكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٖ مَّا يَشَآءُ إِنَّهُۥ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرُۢ بَصِيرٞ

اگر خدا روزى را بر بندگانش بسط مى‌داد، در زمين طغيان مى‌كردند، ليكن به آن اندازه كه مى‌خواهد نازل مى‌كند، او به بندگانش دانا و بيناست.

وَ هُوَ ٱلَّذِي يُنَزِّلُ ٱلۡغَيۡثَ مِنۢ بَعۡدِ مَا قَنَطُواْ وَ يَنشُرُ رَحۡمَتَهُۥ وَ هُوَ ٱلۡوَلِيُّ ٱلۡحَمِيدُ

اوست كه باران را بعد از نااميد شدن مى‌فرستد و رحمتش را گسترش مى‌دهد، او سرپرست پسنديده است.

وَ مِنۡ ءَايَٰتِهِۦ خَلۡقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ مَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَآبَّةٖ وَ هُوَ عَلَىٰ جَمۡعِهِمۡ إِذَا يَشَآءُ قَدِيرٞ

از جمله آيات خدا آفريدن آسمانها و زمين است و آنچه از جنبنده در آن دو منتشر كرده و او بر جمع آورى آنها، وقتى كه بخواهد تواناست.

وَ مَآ أَصَٰبَكُم مِّن مُّصِيبَةٖ فَبِمَا كَسَبَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَ يَعۡفُواْ عَن كَثِيرٖ

آنچه از مصيبت به شما مى‌رسد به علت گناهانى است كه دستهايتان كسب كرده، خدا از بسيارى عفو مى‌كند.

وَ مَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَ مَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَ لَا نَصِيرٖ

شما عاجز كننده خدا در زمين نيستيد و جز خدا سرپرست و يارى نداريد.

وَ مِنۡ ءَايَٰتِهِ ٱلۡجَوَارِ فِي ٱلۡبَحۡرِ كَٱلۡأَعۡلَٰمِ

از جمله آيات خدا نهرهاى جارى شونده است مانند مرزها.

إِن يَشَأۡ يُسۡكِنِ ٱلرِّيحَ فَيَظۡلَلۡنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهۡرِهِۦٓ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّكُلِّ صَبَّارٖ شَكُورٍ

اگر بخواهد باد را آرام مى‌كند، آن گاه در پشت دريا راكد مى‌ماند در اين سخن آياتى است بر هر بردبار شكور.

أَوۡ يُوبِقۡهُنَّ بِمَا كَسَبُواْ وَ يَعۡفُ عَن كَثِيرٖ

يا در اثر گناه مردم آنها را متوقف مى‌كند و از بسيارى (از گناه) عفو مى‌كند.

وَ يَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٖ

تا مجادله كنندگان در آيات ما بدانند كه راه فرارى ندارند.

فَمَآ أُوتِيتُم مِّن شَيۡءٖ فَمَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَ مَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ وَ أَبۡقَىٰ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ

آنچه داده شده‌ايد، متاع زندگى دنياست و آنچه نزد خداست بهتر و باقى‌تر است براى آنان كه ايمان آورده و بر خدا توكل مى‌كنند.

وَ ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَ ٱلۡفَوَٰحِشَ وَ إِذَا مَا غَضِبُواْ هُمۡ يَغۡفِرُونَ

و آنان كه از گناهان بزرگ و كارهاى زشت‌تر اجتناب كرده و چون خشم آورند عفو مى‌كنند.

وَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِرَبِّهِمۡ وَ أَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَ أَمۡرُهُمۡ شُورَىٰ بَيۡنَهُمۡ وَ مِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ

و آنان كه پروردگار خويش را اجابت كرده و نماز را بر پا داشته و كارشان به مشورت‌ است و از آنچه روزيشان داده‌ايم انفاق مى‌كنند.

وَ ٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ ٱلۡبَغۡيُ هُمۡ يَنتَصِرُونَ

و آنان كه چون مظلوم شدند، انتقام مى‌كشند.

وَ جَزَٰٓؤُاْ سَيِّئَةٖ سَيِّئَةٞ مِّثۡلُهَا فَمَنۡ عَفَا وَ أَصۡلَحَ فَأَجۡرُهُۥ عَلَى ٱللَّهِ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلظَّٰلِمِينَ

سزاى بدى مانند آن يك بدى است، هر كه عفو و اصلاح كند، اجر او بر عهده خداست خدا ظالمان را دوست ندارد.

وَ لَمَنِ ٱنتَصَرَ بَعۡدَ ظُلۡمِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ مَا عَلَيۡهِم مِّن سَبِيلٍ

هر كه بعد از مظلوم شدن انتقام گيرد، بر عليه آنها راهى نيست.

إِنَّمَا ٱلسَّبِيلُ عَلَى ٱلَّذِينَ يَظۡلِمُونَ ٱلنَّاسَ وَ يَبۡغُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

راه انتقام فقط بر عليه كسانى است كه بر مردم بى‌جهت تجاوز مى‌كنند، آنها راست عذابى دردناك.

وَ لَمَن صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنۡ عَزۡمِ ٱلۡأُمُورِ

البته هر كه صبر و اغماض كند، آن از كارهاى اهم است.

وَ مَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن وَلِيّٖ مِّنۢ بَعۡدِهِۦ وَ تَرَى ٱلظَّٰلِمِينَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَ يَقُولُونَ هَلۡ إِلَىٰ مَرَدّٖ مِّن سَبِيلٖ

هر كه خدا اضلالش كند او را بعد از خدا كارسازى نيست، مى‌بينى ظالمان را وقتى كه عذاب را ديدند مى‌گويند: آيا ببرگشتن ما راهى هست؟

وَ تَرَىٰهُمۡ يُعۡرَضُونَ عَلَيۡهَا خَٰشِعِينَ مِنَ ٱلذُّلِّ يَنظُرُونَ مِن طَرۡفٍ خَفِيّٖ وَ قَالَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَ أَهۡلِيهِمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَلَآ إِنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ فِي عَذَابٖ مُّقِيمٖ

مى‌بينى آنها را كه بر آتش عرضه مى‌شوند، از ذلت ساكتند، با نگاه جزئى به آتش مى‌نگرند، اهل ايمان گويند: زيانكاران آنهايند كه نفس و اهل خويش را به زيان انداخته‌اند، بدانيد كه ظالمان در عذاب پايدارى خواهند بود.

وَ مَا كَانَ لَهُم مِّنۡ أَوۡلِيَآءَ يَنصُرُونَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَ مَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن سَبِيلٍ

آنها را سرپرستانى جز خدا نبود كه ياريشان كنند، هر كه را خدا گمراه كند راهى به هدايت ندارد.

ٱسۡتَجِيبُواْ لِرَبِّكُم مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَ يَوۡمٞ لَّا مَرَدَّ لَهُۥ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَكُم مِّن مَّلۡجَإٖ يَوۡمَئِذٖ وَ مَا لَكُم مِّن نَّكِيرٖ

اجابت كنيد دعوت پروردگارتان را پيش از آمدن روزى كه از جانب خدا برگشتى ندارد، در آن روز پناهگاهى و انكارى نداريد.

فَإِنۡ أَعۡرَضُواْ فَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ عَلَيۡهِمۡ حَفِيظًا إِنۡ عَلَيۡكَ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ وَ إِنَّآ إِذَآ أَذَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِنَّا رَحۡمَةٗ فَرِحَ بِهَا وَ إِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةُۢ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡ فَإِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ كَفُورٞ

اگر اعراض كردند، ما تو را بر آنها نگهبان نكرده‌ايم، وظيفه تو فقط تبليغ است، ما چون به انسان رحمت چشانديم به آن شاد مى‌شود و اگر در اثر آنچه كرده است به او بدى برسد، بسيار ناسپاس است.

لِّلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُ يَهَبُ لِمَن يَشَآءُ إِنَٰثٗا وَ يَهَبُ لِمَن يَشَآءُ ٱلذُّكُورَ

حكومت آسمانها و زمين خاص خداست آنچه بخواهد مى‌آفريند، به هر كه خواهد دختران و به هر كه خواهد پسران ميدهد.

أَوۡ يُزَوِّجُهُمۡ ذُكۡرَانٗا وَ إِنَٰثٗا وَ يَجۡعَلُ مَن يَشَآءُ عَقِيمًا إِنَّهُۥ عَلِيمٞ قَدِيرٞ

يا پسران و دختران را براى آنها جمع مى‌كند و هر كه را بخواهد نازا مى‌گرداند.

وَ مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ ٱللَّهُ إِلَّا وَحۡيًا أَوۡ مِن وَرَآيِٕ حِجَابٍ أَوۡ يُرۡسِلَ رَسُولٗا فَيُوحِيَ بِإِذۡنِهِۦ مَا يَشَآءُ إِنَّهُۥ عَلِيٌّ حَكِيمٞ

نبوده براى هيچ انسانى كه خدا با او سخن گويد مگر با وحى يا از پس پرده‌اى و يا ملكى بفرستد و او آنچه خدا بخواهد وحى كند، خدا والا مقام و حكيم است.

وَ كَذَٰلِكَ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ رُوحٗا مِّنۡ أَمۡرِنَا مَا كُنتَ تَدۡرِي مَا ٱلۡكِتَٰبُ وَ لَا ٱلۡإِيمَٰنُ وَ لَٰكِن جَعَلۡنَٰهُ نُورٗا نَّهۡدِي بِهِۦ مَن نَّشَآءُ مِنۡ عِبَادِنَا وَ إِنَّكَ لَتَهۡدِيٓ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

اين چنين قرآنى بر تو از امر خود وحى كرديم، نمى‌دانستى اين كتاب و اين ايمان كدام است، ليكن آن را نورى گردانديم كه هر كه را از بندگان بخواهيم با آن هدايت مى‌كنيم و تو به راه راست هدايت مى‌كنى.

صِرَٰطِ ٱللَّهِ ٱلَّذِي لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ أَلَآ إِلَى ٱللَّهِ تَصِيرُ ٱلۡأُمُورُ

به راه خدايى كه همه چيز آسمانها و زمين خاص اوست، بدان كه كارها به خدا برمى‌گردد.