قرآن عثمان طه

سوره الصافات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Aş-Şāffāti Şaffāan

1

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ سوگند به صف بستگان [مانند فرشتگان، نمازگزاران و جهادگران‌] كه صفى [منظم و استوار] بسته‌اند،


Fālzzājirāti Zajrāan

2

و به بازدارندگان كه [انسان را از گناهان‌] به شدت باز مى‌دارند،


Fālttāliyāti Dhikrāan

3

و به تلاوت‌كنندگان وحى،


'Inna 'Ilahakum Lawāĥidun

4

كه بى‌ترديد معبود شما يگانه است،


Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Wa Rabbu Al-Mashāriqi

5

پروردگار آسمان‌ها وزمين وآنچه ميان آنهاست، و پروردگار مشرق‌ها،


'Innā Zayyannā As-Samā'a Ad-Dunyā Bizīnatin Al-Kawākib

6

همانا ما آسمان دنيا را به زيور ستارگان آراستيم،


Wa Ĥifžāan Min Kulli Shayţānin Māridin

7

و آن را از هر شيطان سركشى حفظ كرديم،


Lā Yassamma`ūna 'Ilá Al-Mala'i Al-'A`lá Wa Yuqdhafūna Min Kulli Jānibin

8

آنان نمى‌توانند به سخنان فرشتگان بسيار مكرم و شريف گوش فرا دهند، و [هرگاه به گوش دادن برخيزند] از هر سو [شهاب‌] به سويشان پرتاب مى‌شود،


Duĥūrāan Wa Lahum `Adhābun Waşibun

9

تا با خفت وخوارى رانده شوند، وبراى آنان عذابى هميشگى است،


'Illā Man Khaţifa Al-Khaţfata Fa'atba`ahu Shihābun Thāqibunā

10

مگر آنكه شيطانى خبرى را [دزدانه و] با سرعت بربايد [و فرار كند] كه در اين صورت گلوله‌اى آتشين و شكافنده او را دنبال مى‌كند.


Fāstaftihim 'Ahum 'Ashaddu Khalqāan 'Am Man Khalaqnā 'Innā Khalaqnāhum Min Ţīnin Lāzibin

11

پس از منكران معاد بپرس: آيا آفرينش آنان سخت‌تر و دشوارتر است يا آنچه [مانند فرشتگان، آسمان‌ها، زمين، كوه‌ها و...] آفريده‌ايم؟ [به يقين آفرينش آنان كارى ناچيز است چون‌] ما آنان را از گلى چسبنده آفريده‌ايم،


Bal `Ajibta Wa Yaskharūna

12

بلكه [تو از انكارشان‌] تعجب مى‌كنى و آنان مسخره مى‌كنند،


Wa 'Idhā Dhukkirū Lā Yadhkurūna

13

و هنگامى كه به آنان تذكر، مى‌دهند متذكر نمى‌شوند؛


Wa 'Idhā Ra'awā 'Āyatan Yastaskhirūna

14

و چون معجزه‌اى را مى‌بينند به شدت مسخره مى‌كنند [و ديگران را هم به مسخره وامى‌دارند،]


Wa Qālū 'In Hādhā 'Illā Siĥrun Mubīnun

15

و مى‌گويند: اين جز جادويى آشكار نيست.


'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamab`ūthūna

16

[مى‌گويند:] آيا زمانى كه ما مرديم و خاك و استخوان شديم، حتما برانگيخته مى‌شويم؟


'Awa'ābā'uunā Al-'Awwalūna

17

و آيا پدران پيشين ما [هم برانگيخته مى‌شوند؟]


Qul Na`am Wa 'Antum Dākhirūna

18

بگو: آرى، [برانگيخته مى‌شويد] در حالى كه خوار و ناچيز هستيد.


Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidatun Fa'idhā Hum Yanžurūna

19

جز اين نيست كه آن يك فرياد عظيم است كه [وقتى واقع شود] ناگاه [همه زنده مى‌شوند و حيرت‌زده منظره قيامت را] مى‌نگرند،


Wa Qālū Yā Waylanā Hādhā Yawmu Ad-Dīni

20

و مى‌گويند: اى واى بر ما! اين روز جزاست!


Hādhā Yawmu Al-Faşli Al-Ladhī Kuntum Bihi Tukadhdhibūna

21

[آرى‌] اين همان روز جدايى [ميان حق و باطل‌] است كه همواره آن را انكار مى‌كرديد.


Aĥshurū Al-Ladhīna Žalamū Wa 'Azwājahum Wa Mā Kānū Ya`budūna

22

[آن گاه ندا رسد:] ستمكاران و هم‌رديفان آنان و معبودهايى را كه همواره به جاى خدا مى‌پرستيدند، گرد آوريد.


Min Dūni Allāhi Fāhdūhum 'Ilá Şirāţi Al-Jaĥīmi

23

پس همه را به سوى راه دوزخ راهنمايى كنيد.


Wa Qifūhum 'Innahum Mas'ūlūna

24

آنان را نگه داريد كه حتما مورد بازپرسى قرار مى‌گيرند.


Mā Lakum Lā Tanāşarūna

25

[به آنان گويند:] شما را چه شده كه يكديگر را [براى رهايى از عذاب‌] يارى نمى‌دهيد؟


Bal Humu Al-Yawma Mustaslimūna

26

[نه اينكه نمى‌توانند يكديگر را يارى دهند] بلكه آنان امروز فروتنانه تسليم [قدرت حق‌] هستند،


Wa 'Aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna

27

به يكديگر رو كرده از هم مى‌پرسند: [اين چه وضعى است؟]


Qālū 'Innakum Kuntum Ta'tūnanā `Ani Al-Yamīni

28

[پس پيروان گمراه به پيشوايان گمراه‌كننده‌] مى‌گويند: همانا شما از راه خيرخواهى به سوى ما مى‌آمديد، [ولى كارتان جز فريب و نيرنگ نبود!]


Qālū Bal Lam Takūnū Mu'uminīna

29

مى‌گويند: [ما را تقصيرى نيست‌] بلكه خود شما اهل ايمان نبوديد،


Wa Mā Kāna Lanā `Alaykum Min Sulţānin Bal Kuntum Qawmāan Ţāghīna

30

و ما را بر شما هيچ تسلطى نبود، بلكه شما مردمى طغيان گر و سركش بوديد.


Faĥaqqa `Alaynā Qawlu Rabbinā 'Innā Ladhā'iqūna

31

اكنون فرمان عذاب پروردگارمان بر ما محقق و ثابت شد كه همه ما چشندگان عذاب خواهيم بود.


Fa'aghwaynākum 'Innā Kunnā Ghāwīna

32

[سبك مغزى و تعصب شما زمينه گمراهى شما شد] پس ما شما را گمراه كرديم؛ زيرا خودمان گمراه بوديم،


Fa'innahum Yawma'idhin Fī Al-`Adhābi Mushtarikūna

33

پس بى‌ترديد همه آنان در آن روز در عذاب شريك‌اند،


'Innā Kadhālika Naf`alu Bil-Mujrimīna

34

ما با مجرمان اين‌گونه رفتار مى‌كنيم؛


'Innahum Kānū 'Idhā Qīla Lahum Lā 'Ilāha 'Illā Al-Lahu Yastakbirūna

35

زيرا آنان چنين بودند كه هر زمان به آنان مى‌گفتند: معبودى جز خدا نيست، تكبر مى‌كردند،


Wa Yaqūlūna 'A'innā Latārikū 'Ālihatinā Lishā`irin Majnūnin

36

و [همواره‌] مى‌گفتند: آيا بايد به خاطر شاعرى ديوانه معبودان خود را رها كنيم؟!


Bal Jā'a Bil-Ĥaqqi Wa Şaddaqa Al-Mursalīna

37

[چنين نيست كه مى‌پنداريد] بلكه او حق را آورده و پيامبران را تصديق كرده است.


'Innakum Ladhā'iqū Al-`Adhābi Al-'Alīmi

38

بى‌ترديد شما [كوردلان‌] عذاب دردناك را خواهيد چشيد،


Wa Mā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna

39

و جز آنچه كه همواره انجام مى‌داديد، پاداش داده نمى‌شويد،


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

40

جز بندگان خالص شده خدا [كه از هر كيفرى در امانند،]


'Ūlā'ika Lahum Rizqun Ma`lūmun

41

براى آنان رزق و روزى معين و ويژه‌اى است،


Fawākihu Wa Hum Mukramūna

42

ميوه‌هايى [گوناگون‌] در حالى كه مورد اكرام خواهند بود،


Fī Jannāti An-Na`īmi

43

در بهشت‌هاى پر نعمت،


`Alá Sururin Mutaqābilīna

44

در حالى كه بر تخت‌هايى روبروى يكديگر [تكيه زده‌اند،]


Yuţāfu `Alayhim Bika'sin Min Ma`īnin

45

جامى از نوشيدنى زلال و پاك گرداگردشان مى‌گردانند،


Bayđā'a Ladhdhatin Lilshshāribīna

46

[نوشيدنى‌] سپيد [و درخشنده‌] و لذت‌بخش براى نوشندگان،


Lā Fīhā Ghawlun Wa Lā Hum `Anhā Yunzafūna

47

نه در آن مايه فساد [جسم و عقل‌] است، و نه از آن مست و بيهوش مى‌شوند،


Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi `Īnun

48

و در كنارشان زنانى هستند كه فقط به شوهرانشان عشق مى‌ورزند.


Ka'annahunna Bayđun Maknūnun

49

گويا آنان [از سپيدى‌] تخم شترمرغى هستند كه [زير پر و بال‌] پوشيده شده‌اند [و هرگز دست كسى به آنان نرسيده است.]


Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatasā'alūna

50

پس برخى از آنان به برخى ديگر رو كرده از [حال‌] يكديگر مى‌پرسند.


Qāla Qā'ilun Minhum 'Innī Kāna Lī Qarīnun

51

گوينده‌اى از آنان مى‌گويد: همانا من [در دنيا] هم‌نشينى داشتم.


Yaqūlu 'A'innaka Lamina Al-Muşaddiqīna

52

[كه همواره از روى تعجب به من‌] مى‌گفت: آيا تو از باور دارندگان [رستاخيز و زنده شدن مردگان‌] هستى؟


'A'idhā Mitnā Wa Kunnā Turābāan Wa `Ižāmāan 'A'innā Lamadīnūna

53

آيا زمانى كه ما مرديم و خاك استخوان شديم، حتما [زنده مى‌شويم و] پاداشمان مى‌دهند؟


Qāla Hal 'Antum Muţţali`ūna

54

[سپس به دوستان بهشتى خود] مى‌گويد: آيا شما با من به دوزخ سر مى‌كشيد [تا از هم نشينم خبرى بگيريد كه در كجا و در چه حالى است؟]


Fāţţala`a Fara'āhu Fī Sawā'i Al-Jaĥīmi

55

پس خود او به دوزخ سر مى‌كشد و هم نشينش را وسط دوزخ مى‌بيند.


Qāla Ta-Allāhi 'In Kidta Laturdīni

56

[به او] مى‌گويد: به خدا سوگند نزديك بود، مرا به هلاكت بيندازى.


Wa Lawlā Ni`matu Rabbī Lakuntu Mina Al-Muĥđarīna

57

و اگر توفيق و رحمت پروردگارم نبود، حتما از احضارشدگان [در دوزخ‌] بودم.


'Afamā Naĥnu Bimayyitīna

58

[آن گاه به دوستان بهشتى خود مى‌گويد:] آيا ما [براى هميشه در بهشتيم و] هرگز نمى‌ميريم؟


'Illā Mawtatanā Al-'Ūlá Wa Mā Naĥnu Bimu`adhdhabīna

59

[و] جز همان مرگ نخستين [كه در دنيا سراغمان آمد مرگى ديگر به سراغمان نخواهد آمد] و ما هرگز عذاب نخواهيم شد؟ [شگفتا! چه لطف خاصى از سوى خدا به ما شده است!]


'Inna Hādhā Lahuwa Al-Fawzu Al-`Ažīmu

60

بى‌ترديد اين همان كاميابى بزرگ است.


Limithli Hādhā Falya`mali Al-`Āmilūna

61

پس بايد براى چنين پاداشى عمل كنندگان عمل كنند.


'Adhalika Khayrun Nuzulāan 'Am Shajaratu Az-Zaqqūmi

62

آيا اين [بهشت جاودان پر نعمت‌] براى پذيرايى بهتر است يا درخت زقوم؟


'Innā Ja`alnāhā Fitnatan Lilžžālimīna

63

ما آن را براى ستمكاران مايه شكنجه و عذاب قرار داده‌ايم.


'Innahā Shajaratun Takhruju Fī 'Aşli Al-Jaĥīmi

64

آن درختى است كه در قعر دوزخ مى‌رويد،


Ţal`uhā Ka'annahu Ru'ūsu Ash-Shayāţīni

65

شكوفه‌هايش مانند سرهاى شياطين [بسيار بدنما و زشت‌] است.


Fa'innahum La'ākilūna Minhā Famāli'ūna Minhā Al-Buţūna

66

پس اين منكران لجوج حتما از آن مى‌خورند و شكم‌ها را از آن پر مى‌كنند.


Thumma 'Inna Lahum `Alayhā Lashawbāan Min Ĥamīmin

67

آن گاه به ناچار روى آن [به عنوان نوشيدنى‌] مخلوطى از آب بسيار داغ و متعفن براى آنان خواهد بود!


Thumma 'Inna Marji`ahum La'ilá Al-Jaĥīmi

68

سپس بازگشتشان حتما به سوى دوزخ است.


'Innahum 'Alfawā 'Ābā'ahum Đāllīna

69

[سزاوار بودنشان در قيامت به اين همه عذاب به سبب اين است كه‌] آنان پدرانشان را گمراه يافتند،


Fahum `Alá 'Āthārihim Yuhra`ūna

70

و [با اينكه مى‌دانستند گمراهند بدون انديشه و تأمل‌] عجولانه از پى آنان مى‌رفتند!


Wa Laqad Đalla Qablahum 'Aktharu Al-'Awwalīna

71

و به راستى پيش از اينان بيشتر پيشينيان گمراه شدند،


Wa Laqad 'Arsalnā Fīhim Mundhirīna

72

و بى‌ترديد ما در ميان آنان بيم دهندگانى فرستاديم.


Fānžur Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Mundharīna

73

پس با تأمل بنگر سرانجام بيم داده شدگان چگونه بود؟


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

74

[همه هلاك شدند] جز بندگان خالص شده خدا،


Wa Laqad Nādānā Nūĥun Falani`ma Al-Mujībūna

75

و نوح ما را ندا كرد [و ما ندايش را اجابت كرديم‌] پس ما به راستى نيكو اجابت كننده‌اى هستيم،


Wa Najjaynāhu Wa 'Ahlahu Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi

76

و او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجادت داديم.


Wa Ja`alnā Dhurrīyatahu Humu Al-Bāqīna

77

و تنها ذريه او را [در زمين‌] باقى گذاشتيم،


Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna

78

و در ميان آيندگان براى او نام نيك به جا گذاشتيم؛


Salāmun `Alá Nūĥin Fī Al-`Ālamīna

79

سلام بر نوح در ميان جهانيان.


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

80

به راستى ما نيكوكاران را اين گونه پاداش مى‌دهيم.


'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

81

بى‌ترديد او از بندگان مؤمن ما بود.


Thumma 'Aghraqnā Al-'Ākharīna

82

سپس ديگران را غرق كرديم؛


Wa 'Inna Min Shī`atihi La'ibrāhīma

83

و به راستى ابراهيم از پيروان نوح بود،


'Idh Jā'a Rabbahu Biqalbin Salīmin

84

هنگامى كه با دلى پاك به سوى پروردگارش آمد.


'Idh Qāla Li'abīhi Wa Qawmihi Mādhā Ta`budūna

85

[ياد كن‌] هنگامى را كه به پدر و قومش گفت: چيست آنچه مى‌پرستيد؟


'A'ifkāan 'Ālihatan Dūna Allāhi Turīdūna

86

آيا به جاى خدا معبودان دروغين را مى‌خواهيد.


Famā Žannukum Birabbi Al-`Ālamīna

87

پس گمانتان به پروردگار جهانيان چيست؟ [كه غير او را مى‌پرستيد،]


Fanažara Nažratan Fī An-Nujūmi

88

[چون از او دعوت كردند كه شبانه به مراسم عيدشان برود] نگاهى به ستارگان انداخت،


Faqāla 'Innī Saqīmun

89

و گفت: به راستى من بيمارم.


Fatawallawā `Anhu Mudbirīna

90

پس پشت‌كنان از او روى گرداندند.


Farāgha 'Ilá 'Ālihatihim Faqāla 'Alā Ta'kulūna

91

او هم مخفيانه به سوى بت هايشان رفت و [از روى ريشخند] گفت: آيا غذا نمى‌خوريد؟


Mā Lakum Lā Tanţiqūna

92

شما را چه شده كه سخن نمى‌گوييد؟


Farāgha `Alayhim Đarbāan Bil-Yamīni

93

پس [به آنها روى آورد و] با دست راست ضربه‌اى كارى بر آنها كوبيد [و خردشان كرد.]


Fa'aqbalū 'Ilayhi Yaziffūna

94

مردم با شتاب به سوى او آمدند.


Qāla 'Ata`budūna Mā Tanĥitūna

95

[به آنان‌] گفت: آيا آنچه را [با دست خود] مى‌تراشيد، مى‌پرستيد؟!


Wa Allāhu Khalaqakum Wa Mā Ta`malūna

96

در حالى كه خدا شما را و آنچه را مى‌سازيد، آفريده است.


Qālū Abnū Lahu Bunyānāan Fa'alqūhu Fī Al-Jaĥīmi

97

گفتند: براى او بنايى بسازيد [كه گنجايش آتش فراوانى داشته باشد] پس او را در آتش شعله‌ور بيندازيد.


Fa'arādū Bihi Kaydāan Faja`alnāhumu Al-'Asfalīna

98

پس خواستند به او نيرنگى زنند، ولى ما آن را پست و شكست خورده كرديم.


Wa Qāla 'Innī Dhāhibun 'Ilá Rabbī Sayahdīni

99

و [وقتى از اين مهلكه جان سالم به در برد] گفت: به راستى من به سوى پروردگارم مى‌روم، و [او] به زودى مرا راهنمايى خواهد كرد.


Rabbi Hab Lī Mina Aş-Şāliĥīna

100

پروردگارا! مرا فرزندى كه از صالحان باشد عطا كن.


Fabashsharnāhu Bighulāmin Ĥalīmin

101

پس ما او را به پسرى بردبار مژده داديم.


Falammā Balagha Ma`ahu As-Sa`ya Qāla Yā Bunayya 'Innī 'Ará Fī Al-Manāmi 'Annī 'Adhbaĥuka Fānžur Mādhā Tará Qāla Yā 'Abati Af`al Mā Tu'umaru Satajidunī 'In Shā'a Allāhu Mina Aş-Şābirīna

102

هنگامى كه با او به [مقام‌] سعى رسيد، گفت: پسرم! همانا من در خواب مى‌بينم كه تو را ذبح مى‌كنم، پس با تأمل بنگر رأى تو چيست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده‌اى انجام ده اگر خدا بخواهد مرا از شكيبايان خواهى يافت.


Falammā 'Aslamā Wa Tallahu Liljabīni

103

پس هنگامى كه آن دو تسليم [خواسته خدا] شدند و ابراهيم، جبين او را به زمين نهاد [تا ذبحش كند]


Wa Nādaynāhu 'An Yā 'Ibrāhīmu

104

و او را ندا داديم كه: اى ابراهيم!


Qad Şaddaqta Ar-Ru'uyā 'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

105

خوابت را تحقق دادى [و فرمان پروردگارت را اجرا كردى‌]، به راستى ما نيكوكاران را اين‌گونه پاداش مى‌دهيم [كه نيت پاك و خالصشان را به جاى عمل مى‌پذيريم.]


'Inna Hādhā Lahuwa Al-Balā'u Al-Mubīnu

106

به يقين اين همان آزمايش روشن بود.


Wa Fadaynāhu Bidhibĥin `Ažīmin

107

و ما اسماعيل را در برابر قربانى بزرگى [از ذبح شدن‌] رهانيديم،


Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna

108

و در ميان آيندگان براى او [نام نيك‌] به جا گذاشتيم.


Salāmun `Alá 'Ibrāhīma

109

سلام بر ابراهيم.


Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

110

[ما] نيكوكاران را اين‌گونه پاداش مى‌دهيم.


'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

111

بى‌ترديد او از بندگان مؤمن ما بود،


Wa Bashsharnāhu Bi'isĥāqa Nabīyan Mina Aş-Şāliĥīna

112

و ما او را به اسحاق كه پيامبرى از شايستگان بود مژده داديم،


Wa Bāraknā `Alayhi Wa `Alá 'Isĥāqa Wa Min Dhurrīyatihimā Muĥsinun Wa Žālimun Linafsihi Mubīnun

113

و بر او و بر اسحاق بركت داديم، و از دودمان آن دو برخى نيكوكارند و برخى آشكارا ستمكار بر خويشند،


Wa Laqad Manannā `Alá Mūsá Wa Hārūna

114

و به راستى ما به موسى و هارون نعمت داديم،


Wa Najjaynāhumā Wa Qawmahumā Mina Al-Karbi Al-`Ažīmi

115

و آن دو نفر و قومشان را از اندوه بزرگ نجات بخشيديم،


Wa Naşarnāhum Fakānū Humu Al-Ghālibīna

116

و آنان را يارى داديم در نتيجه پيروز شدند،


Wa 'Ātaynāhumā Al-Kitāba Al-Mustabīna

117

و هر دو را كتاب بسيار روشنگر عطا كرديم،


Wa Hadaynāhumā Aş-Şirāţa Al-Mustaqīma

118

وبه راه راست هدايتشان نموديم،


Wa Taraknā `Alayhimā Fī Al-'Ākhirīna

119

و در ميان آيندگان براى هر دو نفر نام نيك به جا گذاشتيم.


Salāmun `Alá Mūsá Wa Hārūna

120

سلام بر موسى و هارون.


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

121

ما نيكوكاران را اين‌گونه پاداش مى‌دهيم.


'Innahumā Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

122

بى‌ترديد هر دو از بندگان مؤمن ما بودند،


Wa 'Inna 'Ilyāsa Lamina Al-Mursalīna

123

و بى‌ترديد الياس از پيامبران بود.


'Idh Qāla Liqawmihi 'Alā Tattaqūna

124

[ياد كن‌] هنگامى را كه به قومش گفت: آيا [از شرك وطغيان‌] نمى‌پرهيزيد؟


'Atad`ūna Ba`lāan Wa Tadharūna 'Aĥsana Al-Khāliqīna

125

آيا بت «بعل» را مى‌پرستيد و بهترين آفرينندگان را رها مى‌كنيد؟!


Al-Laha Rabbakum Wa Rabba 'Ābā'ikumu Al-'Awwalīna

126

خدا را كه پروردگار شما و پروردگار پدران پيشين شماست.


Fakadhdhabūhu Fa'innahum Lamuĥđarūna

127

پس او را انكار كردند، يقينا آنان از احضار شدگان [در عذاب‌] خواهند بود،


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

128

بندگان خالص شده خدا [كه از هر كيفرى در امانند،]


Wa Taraknā `Alayhi Fī Al-'Ākhirīna

129

و در ميان آيندگان براى او نام نيك به جا گذاشتيم.


Salāmun `Alá Ilyāsin

130

سلام بر آل ياسين.


'Innā Kadhālika Najzī Al-Muĥsinīna

131

ما نيكوكاران را اين‌گونه پاداش مى‌دهيم.


'Innahu Min `Ibādinā Al-Mu'uminīna

132

بى‌ترديد او از بندگان مؤمن ما بود.


Wa 'Inna Lūţāan Lamina Al-Mursalīna

133

و بى‌ترديد لوط از پيامبران بود.


'Idh Najjaynāhu Wa 'Ahlahu 'Ajma`īna

134

[ياد كن‌] هنگامى را كه او و همه اهلش را نجات داديم،


'Illā `Ajūzāan Fī Al-Ghābirīna

135

مگر پيرزنى را كه در ميان باقى‌ماندگان [در شهر] بود.


Thumma Dammarnā Al-'Ākharīna

136

سپس ديگران را هلاك كرديم،


Wa 'Innakum Latamurrūna `Alayhim Muşbiĥīna

137

و شما همواره صبحگاهان [در مسير سفرهايتان از كنار ويرانه‌هاى شهر] آنان گذر مى‌كنيد،


Wa Bil-Layli 'Afalā Ta`qilūna

138

و نيز شبانگاهان، آيا تعقل نمى‌كنيد؟


Wa 'Inna Yūnis Lamina Al-Mursalīna

139

و يونس از پيامبران بود.


'Idh 'Abaqa 'Ilá Al-Fulki Al-Mashĥūni

140

[ياد كن‌] هنگامى را كه به سوى آن كشتى پر [از جمعيت و بار] گريخت،


Fasāhama Fakāna Mina Al-Mudĥađīna

141

و با سرنشينان كشتى قرعه انداخت [و قرعه به نامش افتاد] و از مغلوب شدگان شد [و او را به دريا انداختند.]


Fāltaqamahu Al-Ĥūtu Wa Huwa Mulīmun

142

پس آن ماهى بزرگ او را بلعيد، در حالى كه سزاوار سرزنش بود.


Falawlā 'Annahu Kāna Mina Al-Musabbiĥīna

143

[و در شكم ماهى به تسبيح خدا مشغول شد كه‌] اگر او از تسبيح‌كنندگان نبود،


Lalabitha Fī Baţnihi 'Ilá Yawmi Yub`athūna

144

بى‌ترديد تا روزى كه مردم برانگيخته مى‌شوند در شكم ماهى مى‌ماند.


Fanabadhnāhu Bil-`Arā'i Wa Huwa Saqīmun

145

پس او را در حالى كه بيمار بود به زمينى خشك و بى‌گياه افكنديم.


Wa 'Anbatnā `Alayhi Shajaratan Min Yaqţīnin

146

و بر او بوته گياهى از نوعى كدوبن رويانديم،


Wa 'Arsalnāhu 'Ilá Miā'ati 'Alfin 'Aw Yazīdūna

147

و او را به سوى [قومى‌] يكصد هزار نفر [ى‌] يا بيشتر فرستاديم.


Fa'āmanū Famatta`nāhum 'Ilá Ĥīnin

148

پس ايمان آوردند در نتيجه آنان را تا پايان عمرشان [از نعمت ها و مواهب خود] بهره‌مند كرديم.


Fāstaftihim 'Alirabbika Al-Banātu Wa Lahumu Al-Banūna

149

[مشركان سبك مغز مى‌گويند: فرشتگان، دختران خدايند] پس از آنان بپرس كه: آيا دختران براى پروردگار تو هستند و پسران براى ايشان؟!


'Am Khalaqnā Al-Malā'ikata 'Ināthāan Wa Hum Shāhidūna

150

يا اينكه ما فرشتگان را دختر آفريديم و آنان شاهد بودند؟!


'Alā 'Innahum Min 'Ifkihim Layaqūlūna

151

آگاه باش! كه آنان از بافته‌هاى دروغ خود مى‌گويند


Walada Allāhu Wa 'Innahum Lakādhibūna

152

كه: خدا فرزند آورده! و بى‌ترديد آنان دروغگويند.


'Āşţafá Al-Banāti `Alá Al-Banīna

153

آيا دختران را بر پسران ترجيح داده است؟


Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna

154

شما را چه شده، چگونه حكم مى‌كنيد؟


'Afalā Tadhakkarūn

155

پس آيا متذكر [حقايق‌] نمى‌شويد؟


'Am Lakum Sulţānun Mubīnun

156

يا شما [بر اين ادعاى خود] دليل روشنى داريد؟


Fa'tū Bikitābikum 'In Kuntum Şādiqīna

157

پس اگر راستگوييد، كتابتان را [كه اين سخنان را با تكيه بر آن مى‌گوييد به ميان‌] آوريد.


Wa Ja`alū Baynahu Wa Bayna Al-Jinnati Nasabāan Wa Laqad `Alimati Al-Jinnatu 'Innahum Lamuĥđarūna

158

ميان خدا و جن، نسب و خويشى قرار دادند، در صورتى كه جنيان به خوبى مى‌دانند كه [روز قيامت براى حساب و پاداش‌] احضار خواهند شد.


Subĥāna Allāhi `Ammā Yaşifūna

159

خدا از آنچه او را به آن توصيف مى‌كنند، منزه است.


'Illā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

160

مگر بندگان خالص شده خدا [كه او را به آنچه توصيف مى‌كنند شايسته مقام قدس اوست.]


Fa'innakum Wa Mā Ta`budūna

161

و بى‌ترديد شما و آنچه را مى‌پرستيد،


Mā 'Antum `Alayhi Bifātinīna

162

نمى‌توانيد [مردم را] بر ضد خدا گمراه كنيد.


'Illā Man Huwa Şālī Al-Jaĥīmi

163

مگر كسانى را كه [به اختيار خود به خاطر پذيرفتن وسوسه و اغواگرى شما] به دوزخ درآيند،


Wa Mā Minnā 'Illā Lahu Maqāmun Ma`lūmun

164

و هيچ يك از ما فرشتگان نيست مگر اينكه براى او مقامى معين است.


Wa 'Innā Lanaĥnu Aş-Şāffūna

165

و همانا ما [براى اجراى فرمان خدا] صف بستگانيم.


Wa 'Innā Lanaĥnu Al-Musabbiĥūna

166

و ما خود تسبيح كنندگانيم.


Wa 'In Kānū Layaqūlūna

167

و مشركان [پيش از بعثت پيامبر] قاطعانه مى‌گفتند:


Law 'Anna `Indanā Dhikrāan Mina Al-'Awwalīna

168

اگر نزد ما كتابى چون كتاب‌هاى آسمانى پيامبران پيشين بود،


Lakunnā `Ibāda Allāhi Al-Mukhlaşīna

169

بى‌ترديد از بندگان خالص شده خدا مى‌شديم.


Fakafarū Bihi Fasawfa Ya`lamūna

170

ولى [هنگامى كه قرآن را براى هدايت آنان نازل كرديم‌] به آن كافر شدند و به زودى [و زر و وبال كفرشان را] خواهند دانست.


Wa Laqad Sabaqat Kalimatunā Li`ibādinā Al-Mursalīn

171

و وعده قطعى ما درباره بندگان به رسالت فرستاده شده از پيش محقق و ثابت گشته است،


'Innahum Lahumu Al-Manşūrūna

172

كه بى‌ترديد آنان [در همه زمينه‌ها] يارى شدگانند،


Wa 'Inna Jundanā Lahumu Al-Ghālibūna

173

و مسلما سپاه ما پيروزند.


Fatawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin

174

پس تا مدتى از آنان روى بگردان.


Wa 'Abşirhum Fasawfa Yubşirūna

175

و آنان را بنگر كه به زودى [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند ديد.


'Afabi`adhābinā Yasta`jilūna

176

آيا شتاب در آمدن عذاب ما را مى‌خواهند؟!


Fa'idhā Nazala Bisāĥatihim Fasā'a Şabāĥu Al-Mundharīna

177

پس هنگامى كه [عذاب ما] به آستانه خانه‌هايشان نازل شود، بيم شدگان روزگار بدى خواهند داشت،


Wa Tawalla `Anhum Ĥattá Ĥīnin

178

و تا مدتى از آنان روى بگردان،


Wa 'Abşir Fasawfa Yubşirūna

179

و [آنان را] بنگر كه به زودى [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند ديد.


Subĥāna Rabbika Rabbi Al-`Izzati `Ammā Yaşifūna

180

پروردگارت كه داراى عزت است از آنچه او را به آن توصيف مى‌كنند، منزه است.


Wa Salāmun `Alá Al-Mursalīna

181

و سلام بر پيامبران


Wa Al-Ĥamdu Lillāh Rabbi Al-`Ālamīna

182

و همه ستايش‌ها ويژه خداست كه پروردگار جهانيان است.


سوره قبل

سوره الصافات

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان