بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است براى خدا تسبيح مى‌گويند؛ و او شكست‌ناپذير [و] فرزانه است.

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! چرا مى‌گوييد آنچه را انجام نمى‌دهيد؟!

كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ

نزد خدا (موجب) خشم بزرگ است اينكه بگوييد آنچه را انجام نمى‌دهيد!

إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ

در حقيقت خدا كسانى را دوست مى‌دارد كه در راهش صف كشيده جهاد مى‌كنند، چنانكه گويى آنان ساختمان محكم (سربى) هستند.

وَ إِذْ قالَ مُوسيٰ لِقَوْمِهِ يا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَ قَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ فَلَمَّا زاغُوا أَزاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ

و (يادكن) هنگامى را كه موسى به قومش گفت:« اى قوم [من‌]! چرا آزارم مى‌دهيد در حالى كه بيقين مى‌دانيد كه من فرستاده خدا به سوى شما هستم؟! »و هنگامى كه (از حق) منحرف شدند، خدا دل‌هايشان را منحرف ساخت؛ و خدا گروه نافرمانبردار را راهنمايى نمى‌كند.

وَ إِذْ قالَ عِيسَي ابْنُ مَرْيَمَ يا بَنِي إِسْرائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جاءَهُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا هٰذا سِحْرٌ مُبِينٌ

و (يادكن) هنگامى را كه عيسى پسر مريم گفت:« اى بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب)! در واقع من فرستاده خدا به سوى شمايم، در حالى كه مؤيد آنچه از تورات كه پيش از من بوده، و مژده آور فرستاده‌اى هستم كه بعد از من مى‌آيد [و] نام او احمد است. »و [لى‌] هنگامى كه با دليل‌هاى روشن (معجزه آسا) به سراغشان آمد، گفتند:« اين سحرى آشكار است. »

وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَري عَلَي اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُوَ يُدْعيٰ إِلَي الْإِسْلامِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

و چه كسى ستمكارتر است از كسى كه بر خدا دروغ بسته در حالى كه او به سوى اسلام فراخوانده مى‌شود؟! و خدا گروه ستمكار را راهنمايى نمى‌كند.

يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ

[كافران‌] مى‌خواهند تا نور خدا را با دهان‌هايشان خاموش سازند؛ در حالى كه خدا كامل كننده نور خويش است، و گرچه كافران ناخشنود باشند.

هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُديٰ وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَي الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ

او كسى است كه فرستاده‌اش را با هدايت و دين حق فرستاد، تا آن را بر همه دين [ها] پيروز گرداند، و گرچه مشركان ناخشنود باشند.

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَليٰ تِجارَةٍ تُنْجِيكُمْ مِنْ عَذابٍ أَلِيمٍ

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! آيا شما را به دادوستدى راهنمايى كنم كه شما را از عذاب دردناك نجات دهد؟!

تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ ذٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ

به خدا و فرستاده‌اش ايمان آوريد و با اموال و جان‌هايتان در راه خدا جهاد كنيد؛ اين براى شما بهتر است اگر بدانيد.

يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ يُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

تا پيامدهاى (گناهان) تان را براى شما بيامرزد و شما را در بوستان‌هاى (بهشتى) كه نهرها از زير [درختان‌] ش روان است و در خانه‌هاى پاكيزه در بوستان‌هاى (ويژه) ماندگار وارد كند؛ اين كاميابى بزرگ است.

وَ أُخْريٰ تُحِبُّونَها نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِيبٌ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ

و (نعمت) ديگرى كه آن را دوست داريد (به شما بدهد، كه آن) يارى از جانب خدا و پيروزى نزديك است؛ و مؤمنان را مژده ده!

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصارَ اللَّهِ كَما قالَ عِيسَي ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوارِيِّينَ مَنْ أَنْصارِي إِلَي اللَّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ فَآمَنَتْ طائِفَةٌ مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ وَ كَفَرَتْ طائِفَةٌ فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَليٰ عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظاهِرِينَ

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! ياوران خدا باشيد همان گونه كه عيسى پسر مريم به حواريون گفت:« چه كسانى ياوران من با خدايند؟! »حواريون گفتند:« ما ياوران خداييم. »و گروهى از بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) ايمان آوردند و گروهى كفر ورزيدند؛ و كسانى را كه ايمان آورده بودند بر (ضد) دشمنانشان (تقويت و) تأييد كرديم پس پيروز شدند.