سوره الصف
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است براى خدا تسبيح مىگويند؛ و او شكستناپذير [و] فرزانه است.
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفۡعَلُونَ
2اى كسانى كه ايمان آوردهايد! چرا مىگوييد آنچه را انجام نمىدهيد؟!
كَبُرَ مَقۡتًا عِندَ ٱللَّهِ أَن تَقُولُواْ مَا لَا تَفۡعَلُونَ
3نزد خدا (موجب) خشم بزرگ است اينكه بگوييد آنچه را انجام نمىدهيد!
إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلَّذِينَ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِهِۦ صَفّٗا كَأَنَّهُم بُنۡيَٰنٞ مَّرۡصُوصٞ
4در حقيقت خدا كسانى را دوست مىدارد كه در راهش صف كشيده جهاد مىكنند، چنانكه گويى آنان ساختمان محكم (سربى) هستند.
وَ إِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ لِمَ تُؤۡذُونَنِي وَ قَد تَّعۡلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُمۡ فَلَمَّا زَاغُوٓاْ أَزَاغَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُمۡ وَ ٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
5و (يادكن) هنگامى را كه موسى به قومش گفت:« اى قوم [من]! چرا آزارم مىدهيد در حالى كه بيقين مىدانيد كه من فرستاده خدا به سوى شما هستم؟! »و هنگامى كه (از حق) منحرف شدند، خدا دلهايشان را منحرف ساخت؛ و خدا گروه نافرمانبردار را راهنمايى نمىكند.
وَ إِذۡ قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ إِنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُم مُّصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيَّ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَ مُبَشِّرَۢا بِرَسُولٖ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِي ٱسۡمُهُۥٓ أَحۡمَدُ فَلَمَّا جَآءَهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
6و (يادكن) هنگامى را كه عيسى پسر مريم گفت:« اى بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب)! در واقع من فرستاده خدا به سوى شمايم، در حالى كه مؤيد آنچه از تورات كه پيش از من بوده، و مژده آور فرستادهاى هستم كه بعد از من مىآيد [و] نام او احمد است. »و [لى] هنگامى كه با دليلهاى روشن (معجزه آسا) به سراغشان آمد، گفتند:« اين سحرى آشكار است. »
وَ مَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَ هُوَ يُدۡعَىٰٓ إِلَى ٱلۡإِسۡلَٰمِ وَ ٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ
7و چه كسى ستمكارتر است از كسى كه بر خدا دروغ بسته در حالى كه او به سوى اسلام فراخوانده مىشود؟! و خدا گروه ستمكار را راهنمايى نمىكند.
يُرِيدُونَ لِيُطۡفُِٔواْ نُورَ ٱللَّهِ بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَ ٱللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِۦ وَ لَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ
8[كافران] مىخواهند تا نور خدا را با دهانهايشان خاموش سازند؛ در حالى كه خدا كامل كننده نور خويش است، و گرچه كافران ناخشنود باشند.
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَ دِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦ وَ لَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُشۡرِكُونَ
9او كسى است كه فرستادهاش را با هدايت و دين حق فرستاد، تا آن را بر همه دين [ها] پيروز گرداند، و گرچه مشركان ناخشنود باشند.
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ تِجَٰرَةٖ تُنجِيكُم مِّنۡ عَذَابٍ أَلِيمٖ
10اى كسانى كه ايمان آوردهايد! آيا شما را به دادوستدى راهنمايى كنم كه شما را از عذاب دردناك نجات دهد؟!
تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَ رَسُولِهِۦ وَ تُجَٰهِدُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ بِأَمۡوَٰلِكُمۡ وَ أَنفُسِكُمۡ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
11به خدا و فرستادهاش ايمان آوريد و با اموال و جانهايتان در راه خدا جهاد كنيد؛ اين براى شما بهتر است اگر بدانيد.
يَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡ وَ يُدۡخِلۡكُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ وَ مَسَٰكِنَ طَيِّبَةٗ فِي جَنَّٰتِ عَدۡنٖ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
12تا پيامدهاى (گناهان) تان را براى شما بيامرزد و شما را در بوستانهاى (بهشتى) كه نهرها از زير [درختان] ش روان است و در خانههاى پاكيزه در بوستانهاى (ويژه) ماندگار وارد كند؛ اين كاميابى بزرگ است.
وَ أُخۡرَىٰ تُحِبُّونَهَا نَصۡرٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَ فَتۡحٞ قَرِيبٞ وَ بَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
13و (نعمت) ديگرى كه آن را دوست داريد (به شما بدهد، كه آن) يارى از جانب خدا و پيروزى نزديك است؛ و مؤمنان را مژده ده!
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُوٓاْ أَنصَارَ ٱللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ لِلۡحَوَارِيِّۧنَ مَنۡ أَنصَارِيٓ إِلَى ٱللَّهِ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ نَحۡنُ أَنصَارُ ٱللَّهِ فََٔامَنَت طَّآئِفَةٞ مِّنۢ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ وَ كَفَرَت طَّآئِفَةٞ فَأَيَّدۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ عَلَىٰ عَدُوِّهِمۡ فَأَصۡبَحُواْ ظَٰهِرِينَ
14اى كسانى كه ايمان آوردهايد! ياوران خدا باشيد همان گونه كه عيسى پسر مريم به حواريون گفت:« چه كسانى ياوران من با خدايند؟! »حواريون گفتند:« ما ياوران خداييم. »و گروهى از بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) ايمان آوردند و گروهى كفر ورزيدند؛ و كسانى را كه ايمان آورده بودند بر (ضد) دشمنانشان (تقويت و) تأييد كرديم پس پيروز شدند.