سوره الصف
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
1بنام خداوند بخشاينده مهربان؛ تسبيح گفت خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و او است عزتمند حكيم
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفۡعَلُونَ
2اى آنان كه ايمان آورديد چرا گوئيد آنچه را نكنيد
كَبُرَ مَقۡتًا عِندَ ٱللَّهِ أَن تَقُولُواْ مَا لَا تَفۡعَلُونَ
3گران است خشمى نزد خدا كه گوئيد آنچه را نكنيد
إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلَّذِينَ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِهِۦ صَفّٗا كَأَنَّهُم بُنۡيَٰنٞ مَّرۡصُوصٞ
4همانا خدا دوست دارد آنان را كه پيكار كنند در راه خدا صفبستگان گوئيا ايشانند ساختمانى ريخته چون رودى
وَ إِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ لِمَ تُؤۡذُونَنِي وَ قَد تَّعۡلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُمۡ فَلَمَّا زَاغُوٓاْ أَزَاغَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُمۡ وَ ٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
5و هنگامى كه گفت موسى به قوم خويش اى قوم من چرا آزارم كنيد و دانيد شما كه منم فرستاده خدا بسوى شما پس هنگامى كه لغزيدند لغزانيد خدا دلهاى ايشان را و خدا رهبرى نكند گروه نافرمانان را
وَ إِذۡ قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ إِنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُم مُّصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيَّ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَ مُبَشِّرَۢا بِرَسُولٖ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِي ٱسۡمُهُۥٓ أَحۡمَدُ فَلَمَّا جَآءَهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
6و هنگامى كه گفت عيسى ابن مريم اى بنى اسرائيل همانا منم فرستاده خدا بسوى شما تصديقكننده آنچه پيش روى من است از تورات و مژدهدهنده به فرستادهاى كه بيايد پس از من نام او است احمد تا گاهى كه بيامدشان به تابشها (به نشانيها) گفتند اين است جادويى آشكار
وَ مَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَ هُوَ يُدۡعَىٰٓ إِلَى ٱلۡإِسۡلَٰمِ وَ ٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ
7و كيست ستمگرتر از آنكه بست بر خدا دروغ را و او خوانده مىشود بسوى اسلام و خدا رهبرى نكند گروه ستمگران را
يُرِيدُونَ لِيُطۡفُِٔواْ نُورَ ٱللَّهِ بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَ ٱللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِۦ وَ لَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ
8خواهند خموش كنند نور خدا را با دهانهاى خويش و خدا است تمام كننده نور خويش و اگر چه ناخوش دارند كافران
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَ دِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦ وَ لَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُشۡرِكُونَ
9او است آنكه فرستاد پيمبرش را به رهبرى و كيش حق تا چيره گرداندش بر كيشها همگى و اگر چه ناخوش دارند شركورزان
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ تِجَٰرَةٖ تُنجِيكُم مِّنۡ عَذَابٍ أَلِيمٖ
10اى آنان كه ايمان آورديد آيا راهنمايى نكنم شما را به سوداگريى كه برهاند شما را از عذابى دردناك
تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَ رَسُولِهِۦ وَ تُجَٰهِدُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ بِأَمۡوَٰلِكُمۡ وَ أَنفُسِكُمۡ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
11ايمان آريد به خدا و پيمبرش و كوشش كنيد در راهش به خواستهها و جانهاى خويش اين بهتر است شما را اگر باشيد بدانيد
يَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡ وَ يُدۡخِلۡكُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ وَ مَسَٰكِنَ طَيِّبَةٗ فِي جَنَّٰتِ عَدۡنٖ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
12بيامرزد براى شما گناهان شما را و درآرد شما را بهشتهايى كه روان است زير آنها جويها و نشيمنهاى پاك در بهشتهاى جاودان اين است رستگارى بزرگ
وَ أُخۡرَىٰ تُحِبُّونَهَا نَصۡرٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَ فَتۡحٞ قَرِيبٞ وَ بَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
13و ديگرى كه دوست داريدش ياريى از خدا و پيروزيى نزديك و مژده ده به مؤمنان
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُوٓاْ أَنصَارَ ٱللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ لِلۡحَوَارِيِّۧنَ مَنۡ أَنصَارِيٓ إِلَى ٱللَّهِ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ نَحۡنُ أَنصَارُ ٱللَّهِ فََٔامَنَت طَّآئِفَةٞ مِّنۢ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ وَ كَفَرَت طَّآئِفَةٞ فَأَيَّدۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ عَلَىٰ عَدُوِّهِمۡ فَأَصۡبَحُواْ ظَٰهِرِينَ
14اى آنان كه ايمان آورديد باشيد ياوران خدا چنان كه گفت عيسى ابن مريم به حواريون كيست ياوران من بسوى خدا گفتند حواريون مائيم ياوران خدا پس ايمان آوردند گروهى از بنى اسرائيل و كفر ورزيدند گروهى پس كمك كرديم آنان را كه ايمان آوردند بر دشمنشان پس بامداد كردند پيروزمندان