بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ الضُّحيٰ

بنام خداى رحمان رحيم؛ قسم به شعاع گسترده آفتاب‌

وَ اللَّيْلِ إِذا سَجيٰ

قسم به شب وقتى كه آرام گيرد

ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَليٰ

پروردگارت تو را رها نكرده و دشمن نداشته است‌

وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُوليٰ

آخرت براى تو از دنيا بهتر است‌

وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضيٰ

به زودى خدايت پاداش مى‌دهد كه راضى شوى‌

أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتِيماً فَآويٰ

آيا تو را يتيم نيافت و پناه داد؟

وَ وَجَدَكَ ضَالاًّ فَهَديٰ

تو را بيراه ديد و هدايت كرد

وَ وَجَدَكَ عائِلاً فَأَغْنيٰ

و تو را فقير يافت و بى‌نياز كرد

فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلا تَقْهَرْ

پس يتيم را مقهور نكن‌

وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ

وسائل را با خشونت مران‌

وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ

نعمت خدايت را بازگو كن‌