بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ الضُّحيٰ

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ سوگند به ابتداى روز [وقتى كه خورشيد پرتو افشانى مى‌كند]

وَ اللَّيْلِ إِذا سَجيٰ

و سوگند به شب آن گاه كه آرام گيرد،

ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَليٰ

كه پروردگارت تو را رها نكرده و مورد خشم و كينه قرار نداده است.

وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُوليٰ

و بى‌ترديد آخرت براى تو از دنيا بهتر است،

وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضيٰ

و به زودى پروردگارت بخششى به تو خواهد كرد تا خشنود شوى.

أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتِيماً فَآويٰ

آيا تو را يتيم نيافت، پس پناه داد؟

وَ وَجَدَكَ ضَالاًّ فَهَديٰ

و تو را بدون شريعت نيافت، پس به شريعت هدايت كرد؟

وَ وَجَدَكَ عائِلاً فَأَغْنيٰ

و تو را تهيدست نيافت، پس بى‌نياز ساخت؟

فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلا تَقْهَرْ

و اما [به شكرانه اين همه نعمت‌] يتيم را خوار و رانده مكن

وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ

و تهيدست حاجت خواه را [به بانگ زدن‌] از خود مران

وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ

و نعمت هاى پروردگارت را بازگو كن.