بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلضُّحَىٰ

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ سوگند به نيمروز!

وَ ٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ

سوگند به شب هنگامى كه آرام گيرد!

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ مَا قَلَىٰ

كه پروردگارت تو را رها نكرده و (با تو) به سختى دشمنى نورزيده است.

وَ لَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ

و مسلما (سراى) آخرت براى تو از (سراى) نخستين بهتر است.

وَ لَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ

و حتما در آينده پروردگارت به تو عطا مى‌كند و خشنود مى‌شوى.

أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمٗا فَ‍َٔاوَىٰ

آيا تو را يتيم نيافت و پناه داد؟!

وَ وَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ

و تو را گم گشته يافت و راهنمايى كرد،

وَ وَجَدَكَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ

و تو را فقير يافت و توانگر ساخت،

فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ

و اما يتيم را پس (خوارش مساز و بر او) چيرگى مورز،

وَ أَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ

و اما گدا را، پس با پرخاش مران،

وَ أَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثۡ

و اما نعمت پروردگارت را پس خبر ده.