بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ السَّماءِ وَ الطَّارِقِ

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ سوگند به آسمان و به چيزى كه در شب پديدار مى‌شود؛

وَ ما أَدْراكَ مَا الطَّارِقُ

و تو چه مى‌دانى چيزى كه در شب پديدار مى‌شود، چيست؟

النَّجْمُ الثَّاقِبُ

همان ستاره درخشانى است كه پرده ظلمت را مى‌شكافد.

إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْها حافِظٌ

هيچ كس نيست مگر اينكه بر او نگهبانى است.

فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ مِمَّ خُلِقَ

پس انسان بايد با تأمل بنگرد كه از چه چيز آفريده شده است؟

خُلِقَ مِنْ ماءٍ دافِقٍ

از آبى جهنده آفريده شده است؛

يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ

[آبى كه‌] از صلب مرد و از ميان استخوان‌هاى سينه زن بيرون مى‌آيد.

إِنَّهُ عَليٰ رَجْعِهِ لَقادِرٌ

بى‌ترديد خدا بر بازگرداندن انسان [پس از مرگش‌] تواناست،

يَوْمَ تُبْلَي السَّرائِرُ

روزى كه رازها فاش مى‌شود.

فَما لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَ لا ناصِرٍ

پس انسان را [در آن روز در برابر عذاب‌] نه نيرويى است و نه ياورى.

وَ السَّماءِ ذاتِ الرَّجْعِ

سوگند به آسمان كه داراى باران فراوان و پرريزش است.

وَ الْأَرْضِ ذاتِ الصَّدْعِ

و سوگند به زمين كه [براى جوشيدن چشمه‌ها و كشت و زرع و روييدن نباتات‌] داراى شكاف است.

إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ

بى‌ترديد كه اين قرآن، سخنى جداكننده [ميان حق و باطل‌] است

وَ ما هُوَ بِالْهَزْلِ

و آن هرگز شوخى نيست.

إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْداً

آنان همواره [براى خاموش كردن نور حق‌] حيله مى‌كنند

وَ أَكِيدُ كَيْداً

و من [هم در برابر آنان‌] چاره و تدبيرى [مناسب‌] مى‌كنم.

فَمَهِّلِ الْكافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْداً

پس كافران را مهلت ده و مدت اندكى آنان را در اين حالى كه هستند، واگذار.